ΡΑΔΙΟ ΣΥΜΠΑΝ
στο Ράδιο Σύμπαν στην εκπομπή του
Δημήτρη Συμεωνίδη
ΒΙΒΛΙΟ- ΤΕΧΝΗ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Την Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012
11.00 το πρωί ώρα Ελλάδος
8.00μμ ώρα Αυστραλίας
Θα μας μιλήσει ο Σαράντος Καργάκος,
Συγγραφέας και ιστορικός
Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012
RADIO SYMBAN - 30/1/2012 ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ
Ο φιλοτομαρισμός των πολιτικών της Ελλάδας έχει… βάθος!
Ο ιστορικός Δημ. Βερναδάκης (1834-1907) καυτηριάζοντας τα κακώς κείμενα του δημόσιου βίου της εποχής του και ιδιαίτερα τη συμπεριφορά των πολιτικών έγραφε και τα εξής: "Είναι τόσο εγωιστές και φίλαρχοι, ώστε να μην προσέχουν κανέναν, εκτός από τον εαυτό τους και τους γύρω τους που τους λιβανίζουν. Η φιλοπατρία τους είναι κατώτερη από τις άλλες αντίστοιχες ιδιότητές τους. Όταν είναι στην Αρχή, ξεχνούν όσα σκέπτονται για την πατρίδα τους όντας έξω απ' αυτήν… Είναι πρόθυμοι να κάνουν το παν, ακόμη να συνεργαστούν και με τους ληστές για να κερδίσουν τις εκλογές… Το θανατηφόρο νόσημα της χώρας είναι η ιδιοτέλεια, το προσωπικό συμφέρον.
(Αυτά συνοπτικά αναφέρονται από τον επίσης ιστορικό Απ. Βακαλόπουλο στο έργο του: "Νέα Ελληνική Ιστορία (1204-1985) εκδ. "Βάνιας", Θεσσαλονίκη, 1990, σελ. 293).
Τα διαβάζει κανείς και νομίζει ότι αυτά γράφονται για τους σημερινούς πολιτικούς, οι οποίοι δεν συνεργάζονται βέβαια με τον διαβόητο λήσταρχο Νταβέλη αλλά με "καθώς πρέπει κυρίους" των πολυεθνικών εταιρειών και χρηματοπιστωτικών ευαγών ιδρυμάτων.
Όπως τότε, έτσι και τώρα, οι πολιτικοί ομνύουν στο "συμφέρον της πατρίδας" για το οποίο… θυσιάζονται και αυτοί και τα παιδιά τους!!!
Αφού μπορούν, καλά να κάνουν.
Ο δύσπιστος πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Αντιπρόεδρος Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
(Αυτά συνοπτικά αναφέρονται από τον επίσης ιστορικό Απ. Βακαλόπουλο στο έργο του: "Νέα Ελληνική Ιστορία (1204-1985) εκδ. "Βάνιας", Θεσσαλονίκη, 1990, σελ. 293).
Τα διαβάζει κανείς και νομίζει ότι αυτά γράφονται για τους σημερινούς πολιτικούς, οι οποίοι δεν συνεργάζονται βέβαια με τον διαβόητο λήσταρχο Νταβέλη αλλά με "καθώς πρέπει κυρίους" των πολυεθνικών εταιρειών και χρηματοπιστωτικών ευαγών ιδρυμάτων.
Όπως τότε, έτσι και τώρα, οι πολιτικοί ομνύουν στο "συμφέρον της πατρίδας" για το οποίο… θυσιάζονται και αυτοί και τα παιδιά τους!!!
Αφού μπορούν, καλά να κάνουν.
Ο δύσπιστος πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Αντιπρόεδρος Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Οι «Φαμίλιες» και η εκποίηση της Χώρας!..
Γράφει ο ΔΑΜΩΝΙΔΗΣ...
| «Στην Ελλάδα… την εκποίηση του Κράτους… την εγκαινίασαν τα πολιτικά «Τζάκια»… και οι μέθοδοί τους έγιναν δεσμευτικές και υποδειγματικές για όλες τις ελληνικές πολιτικές παρατάξεις μέχρι σήμερα, ανεξάρτητα από τα εκάστοτε ιδεολογικά τους πρόσημα…». ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ | |
Οι αιτίες της σημερινής παρακμής της Χώρας -πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, θεσμικής-, οι οποίες συνεπάγονται, πέραν των άλλων, την οικονομική υποτέλεια της Ελλάδας στους Ξένους επικυρίαρχους (διεθνές τραπεζικό τοκογλυφικό κεφάλαιο, με αιχμή το Γερμανικό) καθώς και την υποθήκευση της Εθνικής Κυριαρχίας στην «τρόικα» (ΕΕ - Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), ανάγονται στο Πολιτικό Σύστημα και την αμφίδρομη σχέση «Κόμματος»-Ψηφοφόρου. Η Πελατειακή αυτή σχέση μεταξύ πολιτικού και ψηφοφόρου συνεπάγεται: «ο μεν ψηφοφόρος παρέχει στο (Πολιτικό Σύστημα) υποστήριξη, προσδοκώντας προστασία, ενώ εκποιεί το Κράτος στους ψηφοφόρους, με αντάλλαγμα να το κατέχει (το Κράτος) το ίδιο». Ειδικότερα, σύμφωνα με τον πρόωρα χαμένο Έλληνα Φιλόσοφο Παναγιώτη Κονδύλη («Οι αιτίες παρακμής της Σύγχρονης Ελλάδας», Εκδόσεις «Θεμέλιο»), το Πολιτικό Σύστημα θεμελιώνει την ισχύ του στη δυνατότητα να διανέμει αυτό στον Ψηφοφόρο προσοδοφόρες θέσεις και αξιώματα με προσχηματικές «ιδεολογικές» αντιθέσεις, ενώ το ίδιο, σε αντιστάθμισμα των «παροχών» του προς τον πρώτο, αντλεί την ελευθερία να νέμεται τον δημόσιο πλούτο και την διά βίου πλουσιοπάροχη σίτιση στο Δημόσιο Πρυτανείο! Κόμματα και Κράτος Ο πελατειακός χαρακτήρας των σημερινών Κομμάτων (Πολιτικό Σύστημα) μετατρέπει τους κομματικούς σχηματισμούς σε κρατικιστικούς στην πράξη, παρακάμπτοντας κάθε έννοια αξιοκρατίας, πολιτικού ήθους, ευνομίας και ισοπολιτείας. Η κοινωνική διαστρωμάτωση της Χώρας παρουσιάζει το φαινόμενο του «νόθου αστισμού», με την απουσία «Εθνικής Αστικής Τάξης» και τη διαρκή κοινωνική κίνηση, επακόλουθο της οποίας είναι να δημιουργηθεί ένας κυρίαρχος Κοινωνικός Κορμός, στερούμενος ταξικής συνείδησης, από ευρύτατες μάζες μικροαστών και μικροϊδιοκτητών, «οι οποίες μπορούσαν εξίσου καλά να ανήκουν σε ένα «δεξιό», σε ένα «φιλελεύθερο» ή σε ένα «αριστερό» κόμμα». Ο «Νόθος Αστισμός», κατά τη σκέψη του σημαντικότερου Νεοέλληνα Φιλοσόφου, του Παναγιώτη Κονδύλη, συγκροτεί «ό,τι μπορεί να ονομασθεί Ελληνική Αστική Τάξη, δηλαδή οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και ορισμένα τμήματα των ελεύθερων επαγγελμάτων. Κατά κανόνα διασπειρόταν επίσης από πολιτική άποψη σε διάφορα κόμματα, κατά προτίμηση όμως στα δύο εκάστοτε μεγαλύτερα. Οι διάφορες ομάδες, οι οποίες συνιστούσαν τη χαλαρή τούτη «τάξη», ικανοποιούσαν τα αιτήματά τους με τις ίδιες ουσιαστικά πελατειακές μεθόδους, όπως και οι απλοί ψηφοφόροι, αν και στο επίπεδο αυτό η σχέση υπακοής και προστασίας μπορούσε να παρουσιάσει πάμπολλες περιπλοκές, που έφθαναν συχνά μέχρι την αντιστροφή των ρόλων…». Ο «Νόθος Αστισμός»… Αυτός ο «Νόθος Αστισμός», έκφραση κατεξοχήν του ισχύοντος «Πολιτικού Συστήματος», αξιοποίησε, στην προσπάθειά του να επιτείνει την επικυριαρχία του, την ένταξη μέσω επιγαμικών σχέσεων των ευφυέστερων μελών, είτε των μικροαστικών στρωμάτων είτε εκείνων αγροτικής προέλευσης, με «πανεπιστημιακή μόρφωση και ενίοτε καλές σχέσεις προς τους (πρώην) προύχοντες της πολιτικής». Σύμφωνα με τη σκέψη του Παναγιώτη Κονδύλη: • «Τα στοιχεία αυτά διαπνέονταν συχνά από τάσεις μικροαστικού ριζοσπαστισμού («το δίκιο του φτωχού») και αντιμετώπιζαν την Αστική Τάξη σύμφωνα με τις σκοπιμότητες της στιγμής και τις ανάγκες της πολιτικής τους ανόδου, χωρίς πάντως να είναι σαρξ εκ της σαρκός της…». Η Ελληνική Γραφειοκρατία, δηλαδή η Δημόσια Διοίκηση, παρουσιάζει την ίδια παθογένεια με εκείνη του Πολιτικού Συστήματος. Διαμορφώθηκε στα πλαίσια του κομματικού ανταγωνισμού και των πελατειακών σχέσεων, κύρια έκφραση της «πολιτικής» των «Φαμελιών»-»Τζακιών». Παρατηρεί στο σημείο αυτό ο Παναγιώτης Κονδύλης: • «Το γεγονός ότι η μεγάλη μάζα των δημοσίων υπαλλήλων όλων των βαθμίδων προερχόταν από στρώματα καθυστερημένα από πολιτισμική άποψη είχε σοβαρές επιπτώσεις στο ποιόν του κρατικού μηχανισμού, του οποίου η λειτουργία πρόσκοπτε αδιάκοπα όχι μόνο στην αγραμματοσύνη, τη στενοκεφαλιά, την κουτοπονηριά ή τη συμπλεγματικότητα, αλλά επίσης στην ανυπέρβλητη ανικανότητα του μέσου υπαλλήλου να προσανατολίσει τη δραστηριότητά του σε απρόσωπες, γενικές, αφηρημένες αρχές, εφόσον η νοοτροπία του εμφορούνταν από τις αξίες πατριαρχικής κοινωνίας, ήτοι την πρωταρχική νοημοσύνη του προς την ιδιαίτερη πατρίδα του, τους συγγενείς του, τους φίλους του, τους φίλους των φίλων του, τους προστάτες και τους προστατευόμενούς του…». Ο σύγχρονος Κοτζαμπασηδισμός Ο «Κοτζαμπασηδισμός» διαιώνισε την παρουσία του και στο σημερινό, εν παρακμή, «Πολιτικό Σύστημα», το οποίο προέρχεται και συντηρείται από τους κύκλους των «Τοπαρχών», οι οποίοι με καμία δύναμη δεν εκχώρησαν τα «τοπαρχικά» δικαιώματά τους στο σύγχρονο κράτος. • Οι «Φαμίλιες» συμφιλιώνονται με το Κράτος μόνο από τη στιγμή που το ελέγχουν, μέσω των πελατειακών σχέσεων… Κατ' εικόνα και ομοίωση του «Νόθου Αστισμού» διαμορφώθηκε και διακινείται και η σημερινή Γ' Ελληνική Δημοκρατία η κατά τους Κοινωνιολόγους, η «Κοινοβουλευτική Κληρονομική Μοναρχία». Η Εθνική Αστική Τάξη, δημιούργημα της Μεσοπολεμικής πολιτικής περιόδου, εκμηδενίστηκε από τον Μαυραγοριτισμό της Κατοχής και υποκαταστάθηκε τη μεταπολεμική περίοδο από τους δωσιλόγους της Κατοχικής Περιόδου, υπό τη δορά του «Εθνικόφρονα» και του νεόπλουτου. Μάλιστα, «νεόπλουτου χάρη σε εργολαβικές και μεταπρατικές δραστηριότητες τις οποίες εξέθρεψαν η «ανοικοδόμηση» (από τη δεκαετία του 1960 και εντεύθεν) και τα «μεγάλα δημόσια έργα» καθώς και η διοχέτευση όλο και μεγαλύτερου όγκου εισαγωγών στην εσωτερική αγορά…». Το μεταπρατικό κεφάλαιο, έκφραση των ξενικών συμφερόντων και στήριγμα των πολιτικών «Φαμελιών», καλλιέργησε το πνεύμα μιας «ευημερίας», βραχυπρόθεσμης, μέσω του ακατάσχετου δανεισμού, του παρασιτισμού και, εντέλει, της εκποίησης του Δημόσιου Πλούτου στους ξένους επικυρίαρχους (δανειστές). Και ο Φιλόσοφος Παναγιώτης Κονδύλης, δεκαετίες πριν από τη σημερινή κρίση, προειδοποιούσε: • «Η εκποίηση του Έθνους με την υλική έννοια θα συνοδευθεί και από την πλήρη πνευματική του στειρότητα… Η νεοελληνική Ιστορία, έτσι όπως τη γνωρίσαμε τα τελευταία διακόσια χρόνια, κλείνει τον κύκλο της…». Πηγή : www.paron.gr |
Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012
Με το ζόρι ένταση στα Ίμια θέλουν οι Τούρκοι,λίγες μέρες πριν τη "μαύρη επέτειο
Η ΧΟΥΡΙΕΤ επανέρχεται και προσπαθεί να παρουσιάσει την αυτονόητη και καθ΄ όλα νόμιμη παρουσία ελληνικών αλιευτικών σκαφών σε ελληνικά χωρικά ύδατα…ως εισβολή σε χωρικά ύδατα της Τουρκίας.
Γράφουν οι Τούρκοι -η μετάφραση από τα tourkikanea.gr- της ΧΟΥΡΙΕΤ:
“Σήμερα το πρωί ελληνικό πλοίο του Λιμενικού που συνόδευε Έλληνες ψαράδες μπήκε στα τουρκικά χωρικά ύδατα στις βραχονησίδες Ίμια στα ανοιχτά του δήμου Γκιουμουσλούκ του Μπόντρουμ. Το ελληνικό πλοίο του λιμενικού που έφτασε μέχρι το νησί Τσαβούς στα δύο μίλια από το Γκιουμουσλούκ, πέρασε μπροστά από ένα τουρκικό αλιευτικό εμποδίζοντας το να κινηθεί προς το Τουργκούτρέις. Οκτώ ελληνικά αλιευτικά ήρθαν τις πρωινές ώρες για κυνήγι τσιπούρας στις βραχονησίδες Ίμια.
Σκάφος του ελληνικού λιμενικού που συνόδευε τους ψαράδες πέρασε τα Ίμια και έφτασε μέχρι το νησάκι Τσαβούς στα δύο μίλια από το Γκιουμουσλούκ. Το σκάφος του ελληνικού λιμενικού έκοψε το δρόμο τουρκικού αλιευτικού που ερχόταν από τα ανοιχτά του Ντίντιμ προς το Τουργκούτρέις. Στρατιώτες μέσα από το ελληνικό σκάφος βγήκαν έξω και απηύθυναν προειδοποιήσεις προς το αλιευτικό. Το τουρκικό αλιευτικό σκάφος γύρισε πίσω προς την κατεύθυνση του Ντίντιμ. Και οι Έλληνες ψαράδες ήρθαν προς το νησάκι Τσαβούς παραβιάζοντας τα τουρκικά χωρικά ύδατα”.
Οι επιπτώσεις της κρίσης των Ιμίων και των γκρίζων ζωνών που επιχειρούν κάθε μέρα να επιβάλουν οι Τούρκοι.
Πηγή : www.onalert.gr
Κραυγή απόγνωσης με αιχμές από τον Άρειο Πάγο
Σχολιάζει ο Στρατηγός Δημήτρης Αλευρομάγειρος
Τελικά, οι μόνοι που δεν θέλουν να δουν το κατάντημα της χώρας μας είναι αυτοί που ορκίστηκαν στο Συνταγμα της ΕΛΛΆΔΑΣ να προστατέψουν την Πατρίδα μας!
Έστω αυτή την ύστατη στιγμή, ας αναλογισθουν την δική τους έστω στοιχειώδη αξιοπρέπεια και των δικών τους οικογενειών που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν απο την αγανάκτηση και οργή του Λαού και ας μας αφήσουν ησύχους,
Έπρεπε να υψώσει τη φωνή του ο Συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης , ο Μίκης και μαζυ και μετά τόσοι άλλοι για να δούμε που μας πήγε το άθλιο μνημόνιο που όλοι το ψηφίσαν αλλά κανείς δεν διάβασε....[κατι ακριβώς που έγινε και με το άθλιο σχέδιο Ανναν , αλλά εκεί το διάβασε τόσο ο μέγας Έλλην Τάσος Παπαδόπουλος και πολλοί άλλοι ενώ αρκετοί και εκεί κορόιδευαν τον Λαο, Οι Κύπριοι όμως κατάλαβαν την παγίδα και έστειλαν τους αννανιστές στον αγύριστοι ΕΓΚΑΙΡΩΣ και κανείς πλέον δεν μπορεί να τους ξαναγελάσει όσοι ελληνόφωνες και Νταουνερ να τους ζαλίζουν με τις ανοησίες τους]
Είμεθα υποχρεωμένοι να πούμε ότι όταν ο μέγας μικρός Παπανδρέου , μετά τα αλλεπάλληλο ψέματα που προηγήθησαν, ανακοίνωσε από Καστελλορίζου την ένταξη μας στο μνημόνιο [που τωρα κανένας δεν ειχε διαβάσει..] ελάχιστοι αντελήφθησαν το μέγεθος της υποτέλειας .Γι αυτό και είναι τεράστιες οι ευθύνες του κ.Παπανδρέου και το μόνο μακελειό που έγινε κύριε Υπουργέ [υπηρέτη του Λαού , οπως ειναι η ουσία του αξιώματος του υπουργου]Λοβέρδε είναι αυτό που ζούμε σήμερα και δεν τολμάτε να το ομολογήσετε.
Το ότι έχει χαθεί κάθε αξιοπιστία και μέσα στο ΠΑΣΟΚ είναι οφθαλμοφανές και μόνον πολιτικά τυφλοί κάνουν πως δεν το αντιλαμβάνονται,
Κριμα, εκτός των άλλων, γιατί κλέψατε διαχρονικά τα όνειρα του Ελληνικού Λαού. που έγινε λαοθάλασσα οταν το 1981 ακουσε μονο το "Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ"![που να φανταστει οτι ο μικρος Παπανδρεου[και όχι ο μόνος] θα την στερήσει μονον απο τους ΕΛΛΗΝΕΣ....]
Όμως αυτός ο Λαός θα ορθοποδήσει και το μόνο μακελειό που απειλείται, περαν της εσχάτης ανέχειας που οδηγήσατε αυτον τον ομορφο Λαό ,είναι αυτό που ζείτε εσείς όσο ακόμα νομίζετε ότι ασκείτε εξουσία.
Τελικά, οι μόνοι που δεν θέλουν να δουν το κατάντημα της χώρας μας είναι αυτοί που ορκίστηκαν στο Συνταγμα της ΕΛΛΆΔΑΣ να προστατέψουν την Πατρίδα μας!
Έστω αυτή την ύστατη στιγμή, ας αναλογισθουν την δική τους έστω στοιχειώδη αξιοπρέπεια και των δικών τους οικογενειών που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν απο την αγανάκτηση και οργή του Λαού και ας μας αφήσουν ησύχους,
Έπρεπε να υψώσει τη φωνή του ο Συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης , ο Μίκης και μαζυ και μετά τόσοι άλλοι για να δούμε που μας πήγε το άθλιο μνημόνιο που όλοι το ψηφίσαν αλλά κανείς δεν διάβασε....[κατι ακριβώς που έγινε και με το άθλιο σχέδιο Ανναν , αλλά εκεί το διάβασε τόσο ο μέγας Έλλην Τάσος Παπαδόπουλος και πολλοί άλλοι ενώ αρκετοί και εκεί κορόιδευαν τον Λαο, Οι Κύπριοι όμως κατάλαβαν την παγίδα και έστειλαν τους αννανιστές στον αγύριστοι ΕΓΚΑΙΡΩΣ και κανείς πλέον δεν μπορεί να τους ξαναγελάσει όσοι ελληνόφωνες και Νταουνερ να τους ζαλίζουν με τις ανοησίες τους]
Είμεθα υποχρεωμένοι να πούμε ότι όταν ο μέγας μικρός Παπανδρέου , μετά τα αλλεπάλληλο ψέματα που προηγήθησαν, ανακοίνωσε από Καστελλορίζου την ένταξη μας στο μνημόνιο [που τωρα κανένας δεν ειχε διαβάσει..] ελάχιστοι αντελήφθησαν το μέγεθος της υποτέλειας .Γι αυτό και είναι τεράστιες οι ευθύνες του κ.Παπανδρέου και το μόνο μακελειό που έγινε κύριε Υπουργέ [υπηρέτη του Λαού , οπως ειναι η ουσία του αξιώματος του υπουργου]Λοβέρδε είναι αυτό που ζούμε σήμερα και δεν τολμάτε να το ομολογήσετε.
Το ότι έχει χαθεί κάθε αξιοπιστία και μέσα στο ΠΑΣΟΚ είναι οφθαλμοφανές και μόνον πολιτικά τυφλοί κάνουν πως δεν το αντιλαμβάνονται,
Κριμα, εκτός των άλλων, γιατί κλέψατε διαχρονικά τα όνειρα του Ελληνικού Λαού. που έγινε λαοθάλασσα οταν το 1981 ακουσε μονο το "Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ"![που να φανταστει οτι ο μικρος Παπανδρεου[και όχι ο μόνος] θα την στερήσει μονον απο τους ΕΛΛΗΝΕΣ....]
Όμως αυτός ο Λαός θα ορθοποδήσει και το μόνο μακελειό που απειλείται, περαν της εσχάτης ανέχειας που οδηγήσατε αυτον τον ομορφο Λαό ,είναι αυτό που ζείτε εσείς όσο ακόμα νομίζετε ότι ασκείτε εξουσία.
Λαθρομετανάστες επιστρέφουν οικειοθελώς στις πατρίδες τους λόγω κρίσης... και τους πληρώνουμε απο πάνω!
Περισσότεροι από 2 χιλιάδες λαθρομετανάστες – κυρίως από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Μαρόκο – αναμένεται να επιστρέψουν οικειοθελώς στις πατρίδες τους, τους επόμενους μήνες, μέσα από το νέο πρόγραμμα Εθελοντικού Επαναπατρισμού, που εκτελεί ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης.
Καθημερινά μετανάστες προσέρχονται στα γραφεία του Οργανισμού στον Άλιμο, σε μια προσπάθεια να βρουν τρόπο........να γυρίσουν στις χώρες τους, καθώς δεν κατάφεραν να βρουν δουλειά στην Ελλάδα, ούτε να διαφύγουν στις χώρες του Βορρά όπως σχεδίαζαν αρχικώς.
Ο προϋπολογισμός του προγράμματος ανέρχεται σε 5 εκατομμύρια ευρώ.
Πηγή : www.eglimatikotita.gr
Καθημερινά μετανάστες προσέρχονται στα γραφεία του Οργανισμού στον Άλιμο, σε μια προσπάθεια να βρουν τρόπο........να γυρίσουν στις χώρες τους, καθώς δεν κατάφεραν να βρουν δουλειά στην Ελλάδα, ούτε να διαφύγουν στις χώρες του Βορρά όπως σχεδίαζαν αρχικώς.
Ο προϋπολογισμός του προγράμματος ανέρχεται σε 5 εκατομμύρια ευρώ.
Πηγή : www.eglimatikotita.gr
Σοκάρουν τα στοιχεία για τους "νεοάστεγους"
Σοκαριστικά στοιχεία για τις εκρηκτικές διαστάσεις που προσλαμβάνει το φαινόμενο των «νεοαστέγων» στην Αθήνα κατέθεσαν στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων ο υφυπουργός Υγείας Μάρκος Μπόλαρης, ο δήμος Αθηναίων, καθώς και εκπρόσωποι της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Ε.Ε.Δ.Α.).
Από τις εκθέσεις αποκαλύπτεται πλέον ότι εξαιτίας της οικονομικής κρίσης βγήκαν στο δρόμο άνθρωποι που ζούσαν εύπορα πριν το ξέσπασμά της, στους «νεοάστεγους» πια περιλαμβάνονται και ολόκληρες οικογένειες ενώ ο αριθμός των ανθρώπων που καταλύουν με χαρτόνια και κουβέρτες στο Ζάππειο, την Κουμουνδούρου, τη Σανταρόζα, το Γκάζι, στα παγκάκια, κάτω από γέφυρες, έξω από κλειστά καταστήματα, είναι αδιευκρίνιστος. Οι περισσότεροι από εκείνους που ξεσπιτώθηκαν και πλέον βρίσκουν προσωρινή «στέγη» σε 52 σημεία της Αθήνας είναι οφειλέτες της εφορίας. Άλλοι χρωστούν στα ασφαλιστικά ταμεία με αποτέλεσμα να μην μπορούν να βγάλουν βιβλιάριο απορίας, να αποκλείονται έτσι από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ως εκ τούτου να ζουν σε καθεστώς εξαθλίωσης.
Ο υφυπουργός Υγείας Μάρκος Μπόλαρης ανέφερε πως το φαινόμενο έχει πάρει διαστάσεις τους τελευταίους μήνες εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και ενημέρωσε ότι ήδη νομοπαρασκευαστική επιτροπή καταρτίζει το σχέδιο νόμου που θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα για τον νεοάστεγο. Όπως επίσης είπε, αν δεν υπήρχε η αλληλεγγύη στην ελληνική οικογένεια ο αριθμός των αστέγων θα ήταν πολύ μεγαλύτερος. Όταν ρωτήθηκε σχετικά απάντησε πως δεν είναι ακόμα γνωστός ο ακριβής αριθμός των αστέγων καθώς δεν είναι καταγεγραμμένοι και επισήμανε την ανάγκη για κοινή προσπάθεια από το υπουργείο Υγείας, την τοπική Αυτοδιοίκηση, την Εκκλησία και τις αρμόδιες οργανώσεις που ήδη είναι δίπλα τους. «Το πρόβλημα είναι μεγάλο και όσο υπάρχει κρίση το πρόβλημα θα μεγαλώνει. Για το λόγο αυτό χρειάζεται μια σειρά δράσεων όπως η ύπαρξη υπνωτηρίων, κέντρων ημέρας για ψυχολογική υποστήριξη ακόμα και θέσεις εργασίας», τόνισε.
Ο πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Κωστής Παπαϊωάννου έκανε λόγο για ζήτημα που λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις σχολιάζοντας πως δεδομένης της έλλειψης νομοθεσίας, σήμερα άρχισε να γίνεται μια κινητοποίηση και ζήτησε ένα fast track για την ενίσχυση των κοινωνικών μονάδων πρόνοιας.
Ο πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών πατέρας Μάξιμος Παπαγιάννης τόνισε ότι χορηγούνται γεύματα από την Εκκλησία προτείνοντας όμως παράλληλα να βοηθηθούν από όλους τους φορείς οι άνθρωποι αυτοί, να ξαναβρούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια. Πρότεινε επίσης να βρεθεί τρόπος να μην συσσωρεύονται οι νεόπτωχοι άστεγοι με ιδρυματικό τρόπο αλλά να δίδεται επιδότηση κατοικίας για ψυχολογικούς λόγους.
Ο πρόεδρος του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων Γιώργος Αποστολόπουλος ανέφερε ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για τους νεόπτωχους αστέγους στην Αθήνα και ο Δήμος έχει δημιουργήσει άτυπη τράπεζα τροφίμων, κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό φαρμακείο, ξενώνες ενώ προσφέρονται και δωρεάν ρούχα. Αποκάλυψε μάλιστα ότι δύο διαμερισματικοί σύμβουλοι προσέτρεξαν στις υπηρεσίες του δήμου για να σιτιστούν.
Πηγή : ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ένας Πρόεδρος ζάβαλλέ μου…
Με τον Λάζαρο Μαύρο
Σ Α Ν ΡΑΚΕΝΔΥΤΟΣ θκιακονητής περιφέρεται η ηγεσία του ΑΚΕΛ. Εκλιπαρούσα την… ελεημοσύνη της αντιπολίτευσης «να στηρίξουν τον ΠτΔ ο οποίος δίνει τη μάχη της πατρίδας μας στη Νέα Υόρκη», όπως ικέτευε χτες κι η «Χαραυγή» του. Όπου να 'σαι θα μαζέψουν και τους κ.κ. μικρούτσικους στο Γκρίντρι, για μιαν ακόμα συναυλία στήριξης του κυρίου «δοξάστε με». Όστις, με τις επί 4ετίαν «μάχες τής πατρίδας μας» που έδωσε, την κατάντησε μιαν πατσαβούρα. Κλοτσοσκούφι τού κάθε Αλ. Ντάουνερ και του κάθε Μπαν, μετά της συζύγου αυτού. Για να ηδονίζεται ο κάθε Έρογλου κι ο κάθε Νταβούτογλου.
Ν Α Τ Ο Σ , λοιπόν: Ασφυκτικά στριμωγμένος στη μέγκενη. Μέσα στην οποία, το δικό του γινάτι τον οδήγησε. Η αλαζονική του οίηση να εκλαμβάνει τις δικές του ψευδαισθήσεις, τη δική του πολιτική ατζαμοσύνη, ως αριστοτεχνικά ευέλικτη σοφία. Και να φτύνει κάθε εναγώνια διαφορετική πρόταση, ως κονιορτοποιημένα μυαλά. Να τος με τα αποτελέσματα, με τα προϊόντα, με τα απότοκα τών «γενναίων» του, προς τους Τούρκους, προσφορών. Να τος με τις συνέπειες της μανίας του να εξαπολύει διατεταγμένους οδοστρωτήρες κι ακροβολισμένους πυροβολούντες ενάντια σε όσους εγκαίρως τού 'λεγαν ν' απαλλαγεί απ' τον κάθε Ντάουνερ. Να τος που θερίζει όσα έσπειρε και να τος που κοιμάται όπως ο ίδιος έστρωσε. Έτσι κκελλέ έτσι ξιουράφιν θέλει…
Τ Ω Ρ Α σ' όλη του τη θλιβερότητα και μιζέρια, ξανά ξεγραβάτωτος στο Γκρίντρι τής Ν.Υ: Της, εν γνώσει του και με τον ίδιο συνεργό επί 4ετία, Στημένης Τράπουλας. Ιδού και τον λαό, «στη μάχη της πατρίδας μας» («αι ημέτεραι δυνάμεις αναδιπλούνται… ομαλώς») να τρέμει η ψυχή του, μήπως οι Τούρκοι δεχτούν τις προτάσεις τού… προέδρου «μας»! Τον λαό, συμπεριλαμβανομένων και των αυλικών του στην ηγεσία του ΑΚΕΛ, να τρέμουν -και να το λένε, διά στόματος τού μη έχοντος ποτέ την παραμικρή αμφιβολία κυρίου Άντρου- πόσα ακόμα θα επιδαψιλεύσουν υπέρ της Τουρκίας οι «κάποιοι κύκλοι της γραμματείας του ΟΗΕ» εναντίον μας. Τοσούτο και τοιούτο το κατάντημα:
Ένας πρόεδρος ζάβαλλέ μου, καθώς λέν’ τα τουρκικά δάνεια (zavalli = καημένος) της διαλέκτου. Κι ένας ολόκληρος λαός, πολύ πιο καημένος, που μόνο να οικτίρει εν απογνώσει εαυτόν τού απέμεινε: Για ό,τι διέπραξε με τις νικητήριες ψήφους τού ΔηΚο και της ΕΔΕΚ στις 24 Φεβρουαρίου 2008, ανεβάζοντας τον μοιραίο «πρόεδρο λύσης» στην εξουσία! Για να καταλήξει μπροστά στο φάσμα να νομιμοποιήσει τα αποτελέσματα του Πραξικοπήματος και της Εισβολής και να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία σε… «Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς»!!!
ΕΡΩΤΗΣΗ
Όταν, εν Γκρίντρι, ο Αλ. Ντάουνερ δηλώνει ότι «οι Ελληνοκύπριοι (Greekcypriots, τουρκιστί κκουπρουσρουμλάρ) θ’ ασκήσουν την προεδρία στην ΕΕ», εξαφανίζοντας προκαταβολικά την υπό διάλυση (με τις Καλές Υπηρεσίες του ΓΓ/ΟΗΕ) Κυπριακή Δημοκρατία, χρειαζόταν τίποτε ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟ για να ΤΟ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ και σηκωθεί να φύγει απ’ εκεί ο Χριστόφιας, με τη «διεθνή κοινότητα» αναγκαστικά ακροατή τών λόγων της αποχώρησής του;
Πηγή : www.sigmalive.com/simerini
Σ Α Ν ΡΑΚΕΝΔΥΤΟΣ θκιακονητής περιφέρεται η ηγεσία του ΑΚΕΛ. Εκλιπαρούσα την… ελεημοσύνη της αντιπολίτευσης «να στηρίξουν τον ΠτΔ ο οποίος δίνει τη μάχη της πατρίδας μας στη Νέα Υόρκη», όπως ικέτευε χτες κι η «Χαραυγή» του. Όπου να 'σαι θα μαζέψουν και τους κ.κ. μικρούτσικους στο Γκρίντρι, για μιαν ακόμα συναυλία στήριξης του κυρίου «δοξάστε με». Όστις, με τις επί 4ετίαν «μάχες τής πατρίδας μας» που έδωσε, την κατάντησε μιαν πατσαβούρα. Κλοτσοσκούφι τού κάθε Αλ. Ντάουνερ και του κάθε Μπαν, μετά της συζύγου αυτού. Για να ηδονίζεται ο κάθε Έρογλου κι ο κάθε Νταβούτογλου.
Ν Α Τ Ο Σ , λοιπόν: Ασφυκτικά στριμωγμένος στη μέγκενη. Μέσα στην οποία, το δικό του γινάτι τον οδήγησε. Η αλαζονική του οίηση να εκλαμβάνει τις δικές του ψευδαισθήσεις, τη δική του πολιτική ατζαμοσύνη, ως αριστοτεχνικά ευέλικτη σοφία. Και να φτύνει κάθε εναγώνια διαφορετική πρόταση, ως κονιορτοποιημένα μυαλά. Να τος με τα αποτελέσματα, με τα προϊόντα, με τα απότοκα τών «γενναίων» του, προς τους Τούρκους, προσφορών. Να τος με τις συνέπειες της μανίας του να εξαπολύει διατεταγμένους οδοστρωτήρες κι ακροβολισμένους πυροβολούντες ενάντια σε όσους εγκαίρως τού 'λεγαν ν' απαλλαγεί απ' τον κάθε Ντάουνερ. Να τος που θερίζει όσα έσπειρε και να τος που κοιμάται όπως ο ίδιος έστρωσε. Έτσι κκελλέ έτσι ξιουράφιν θέλει…
Τ Ω Ρ Α σ' όλη του τη θλιβερότητα και μιζέρια, ξανά ξεγραβάτωτος στο Γκρίντρι τής Ν.Υ: Της, εν γνώσει του και με τον ίδιο συνεργό επί 4ετία, Στημένης Τράπουλας. Ιδού και τον λαό, «στη μάχη της πατρίδας μας» («αι ημέτεραι δυνάμεις αναδιπλούνται… ομαλώς») να τρέμει η ψυχή του, μήπως οι Τούρκοι δεχτούν τις προτάσεις τού… προέδρου «μας»! Τον λαό, συμπεριλαμβανομένων και των αυλικών του στην ηγεσία του ΑΚΕΛ, να τρέμουν -και να το λένε, διά στόματος τού μη έχοντος ποτέ την παραμικρή αμφιβολία κυρίου Άντρου- πόσα ακόμα θα επιδαψιλεύσουν υπέρ της Τουρκίας οι «κάποιοι κύκλοι της γραμματείας του ΟΗΕ» εναντίον μας. Τοσούτο και τοιούτο το κατάντημα:
Ένας πρόεδρος ζάβαλλέ μου, καθώς λέν’ τα τουρκικά δάνεια (zavalli = καημένος) της διαλέκτου. Κι ένας ολόκληρος λαός, πολύ πιο καημένος, που μόνο να οικτίρει εν απογνώσει εαυτόν τού απέμεινε: Για ό,τι διέπραξε με τις νικητήριες ψήφους τού ΔηΚο και της ΕΔΕΚ στις 24 Φεβρουαρίου 2008, ανεβάζοντας τον μοιραίο «πρόεδρο λύσης» στην εξουσία! Για να καταλήξει μπροστά στο φάσμα να νομιμοποιήσει τα αποτελέσματα του Πραξικοπήματος και της Εισβολής και να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία σε… «Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς»!!!
ΕΡΩΤΗΣΗ
Όταν, εν Γκρίντρι, ο Αλ. Ντάουνερ δηλώνει ότι «οι Ελληνοκύπριοι (Greekcypriots, τουρκιστί κκουπρουσρουμλάρ) θ’ ασκήσουν την προεδρία στην ΕΕ», εξαφανίζοντας προκαταβολικά την υπό διάλυση (με τις Καλές Υπηρεσίες του ΓΓ/ΟΗΕ) Κυπριακή Δημοκρατία, χρειαζόταν τίποτε ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟ για να ΤΟ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ και σηκωθεί να φύγει απ’ εκεί ο Χριστόφιας, με τη «διεθνή κοινότητα» αναγκαστικά ακροατή τών λόγων της αποχώρησής του;
Πηγή : www.sigmalive.com/simerini
Πέθανε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος
Υπέκυψε στα τραύματά του ο σκηνοθέτης Θ. Αγγελόπουλος, που λίγο μετά τις 7 το απόγευμα της Τρίτης, έπεσε θύμα τροχαίου, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της νέας του ταινίας "Η Άλλη Θάλασσα".
Ο σκηνοθέτης παρασύρθηκε στον περιφερειακό Κερατσινίου από μηχανή που οδηγούσε ειδικός φρουρός εκτός υπηρεσίας και διακομίσθηκε σε θεραπευτήριο του Φαλήρου, όπου διασωληνώθηκε άμεσα.
Ωστόσο αργά το βράδυ της Τρίτης έχασε τη μάχη, καθώς είχε βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και κατάγματα.
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1935.
Σπούδασε στην Νομική Σχολή Αθηνών, όμως εγκατέλειψε τις σπουδές του, πριν πάρει το πτυχίο του.
Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας, φιλμογραφίας και εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l' homme.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1964 και μέχρι το 1967, εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη.
Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, "Εκπομπή", στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, "Αναπαράσταση", κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό σηματοδοτώντας την "αυγή" του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.
Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και Χρυσό Φοίνικα, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου.
Πηγή : www.news247.gr
Ωστόσο αργά το βράδυ της Τρίτης έχασε τη μάχη, καθώς είχε βαρύτατες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και κατάγματα.
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1935.
Σπούδασε στην Νομική Σχολή Αθηνών, όμως εγκατέλειψε τις σπουδές του, πριν πάρει το πτυχίο του.
Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας, φιλμογραφίας και εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l' homme.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1964 και μέχρι το 1967, εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη.
Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, "Εκπομπή", στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, "Αναπαράσταση", κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό σηματοδοτώντας την "αυγή" του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.
Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και Χρυσό Φοίνικα, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου.
Πηγή : www.news247.gr
"Η Ελλάδα αντιμετώπισε το δημόσιο χρέος κατά τρόπο γελοίο" (δήλωση του διοικητή της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας)
Όταν λέμε όμως η Ελλάδα, εννοούμε προφανέστατα τους κυβερνώντες και όχι τα βουνά της και τον "κυρίαρχο" λαό, ο οποίος δεν ρωτήθηκε για τίποτα. Τις αποφάσεις τις έπαιρναν και τις παίρνουν οι πρωθυπουργοί με τους στενούς συνεργάτες στο Υπουργείο Οικονομικών.
Αυτό σημαίνει ότι γελοίοι πρωθυπουργοί και υπουργοί δημιούργησαν το αστρονομικό δημόσιο χρέος . Πάμε όμως στο λεξικό των Ελλήνων για να δούμε την έννοια του γελοίου: "Πράξεις που προκαλούν γέλιο" - "Αστείος - κωμικός - φαιδρός - ο άξιος περιφρόνησης - καταγέλαστοι - ρεζίλης".
Διαλέγεις και παίρνεις το ποιόν όλων εκείνων οι οποίοι κυβέρνησαν την Ελλάδα κατά τρόπο γελοίο.
Αυτοί όμως οι γελοίοι ψηφίζονταν για χρόνια και χρόνια από υπογελοίους ψηφοφόρους και είχαν την ανοχή των ανθυπογελοίων του σάπιου συστήματος.
Έχουμε λοιπόν και λέμε: Γελοίοι + υπογελοίοι + ανθυπογελοίοι = ρεζίλης λαός - κωμικός λαός - φαιδρός λαός! (Ο γράφων εδώ και είκοσι χρόνια δήλωσε εγγράφως ότι δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό το γελοίο λαό, γράφοντας: "Όταν οι πολιτικοί αρχηγοί χρησιμοποιούν τον όρο "λαός" να προσθέτουν: "Πλην του πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου" (βλ. "Πολιτικά Θέματα" της 26/6/1992).
Ερωτάται: Ένας τέτοιος λαός, με τέτοιους κυβερνήτες, έχει μέλλον; Οι δανειστές και η Ιστορία ετοιμάζουν το φέρετρό του. Το επεδίωξε. Τους πρόσφερε τα υλικά. Τους μπάτλερ των τοκογλύφων.
Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Αντιπρόεδρος Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Αυτό σημαίνει ότι γελοίοι πρωθυπουργοί και υπουργοί δημιούργησαν το αστρονομικό δημόσιο χρέος . Πάμε όμως στο λεξικό των Ελλήνων για να δούμε την έννοια του γελοίου: "Πράξεις που προκαλούν γέλιο" - "Αστείος - κωμικός - φαιδρός - ο άξιος περιφρόνησης - καταγέλαστοι - ρεζίλης".
Διαλέγεις και παίρνεις το ποιόν όλων εκείνων οι οποίοι κυβέρνησαν την Ελλάδα κατά τρόπο γελοίο.
Αυτοί όμως οι γελοίοι ψηφίζονταν για χρόνια και χρόνια από υπογελοίους ψηφοφόρους και είχαν την ανοχή των ανθυπογελοίων του σάπιου συστήματος.
Έχουμε λοιπόν και λέμε: Γελοίοι + υπογελοίοι + ανθυπογελοίοι = ρεζίλης λαός - κωμικός λαός - φαιδρός λαός! (Ο γράφων εδώ και είκοσι χρόνια δήλωσε εγγράφως ότι δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό το γελοίο λαό, γράφοντας: "Όταν οι πολιτικοί αρχηγοί χρησιμοποιούν τον όρο "λαός" να προσθέτουν: "Πλην του πολίτη Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου" (βλ. "Πολιτικά Θέματα" της 26/6/1992).
Ερωτάται: Ένας τέτοιος λαός, με τέτοιους κυβερνήτες, έχει μέλλον; Οι δανειστές και η Ιστορία ετοιμάζουν το φέρετρό του. Το επεδίωξε. Τους πρόσφερε τα υλικά. Τους μπάτλερ των τοκογλύφων.
Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Αντιπρόεδρος Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Χρεοκοπία μετά «κουρέματος»
Του Μενέλαου Γκίβαλου
Η χώρα βαδίζει εβδομάδα με την εβδομάδα, μήνα με τον μήνα, στη χρεοκοπία, χωρίς να υπάρχουν πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις ικανές να ανασχέσουν αυτήν την καταστροφική πορεία.
Μια εθελόδουλη, διορισμένη, υποταγμένη κυβέρνηση παριστάνει ότι διαχειρίζεται την κρίση... Αποτελεί όμως στην πραγματικότητα ένα άδειο κέλυφος, δίχως βούληση, δίχως πολιτική ισχύ, δίχως καν να διαθέτει την κοινωνική νομιμοποίηση, την ανοχή των πολιτών.
Ένα ένα τα δήθεν «ευρωπαϊκά στηρίγματα» που δημιούργησαν οι «ευφυείς» επιλογές του Γ. Παπανδρέου απεδείχθησαν έωλα και σήμερα καταρρέουν. Η Ευρωζώνη αποδυναμώνεται με ταχείς ρυθμούς, ενώ ο ίδιος ο περίφημος «μηχανισμός στήριξης» υποβαθμίστηκε.
Οι διαπραγματεύσεις για το PSI είναι αμφίβολο αν θα καταλήξουν σε συμφωνία και, το χειρότερο, υπάρχει ο κίνδυνος αυτή η συμφωνία να επιταχύνει στην πράξη την πορεία μας προς τη χρεοκοπία.
Οι τράπεζες και οι ιδιώτες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα δεν διέκοψαν τις συνομιλίες επειδή δεν συμφώνησαν για τους όρους του PSI με τον Λ. Παπαδήμο... γιατί ο δοτός πρωθυπουργός τα «έδωσε όλα», δεν έθεσε «κόκκινες γραμμές» ούτε για τα υψηλά επιτόκια ούτε για τις δεσμεύσεις και τους όρους που απαίτησαν τα «καρτέλ συμφερόντων» που εκπροσωπεί ο κ. Νταλάρα.
Άλλο, μείζονος σημασίας, γεγονός «τρομοκράτησε» τα συμφέροντα αυτά: Η υποβάθμιση της Γαλλίας, και συνολικά 9 χωρών της Ευρωζώνης, και στη συνέχεια του ιδίου του μηχανισμού στήριξης. Επομένως και τα νέα ομόλογα που θα εκδώσει ο μηχανισμός στήριξης, χωρίς τη σφραγίδα του 3Α, κινδυνεύουν να υποτιμηθούν κατακόρυφα στις δευτερογενείς αγορές...
Πως, άραγε, θα μπορέσει να δανειστεί τα δεκάδες δισ. ευρώ η χώρα μας όταν εκτινάσσονται τα επιτόκια δανεισμού στις χώρες της Ευρωζώνης; Ήδη η Γαλλία δανείζεται με επιτόκιο άνω του 4,5%, όσο για την Ιταλία και την Ισπανία αυτές ξεπερνούν το 7%... Αυτό σημαίνει ότι τα επιτόκια δανεισμού προς την Ελλάδα θα υπερβαίνουν τα ύψη αυτά των επιτοκίων δανεισμού, με συνέπεια το χρέος της χώρας μας να αυξάνεται συνεχώς με γεωμετρική πρόοδο...
Αυτό το γεγονός καθιστά αυτόματα το χρέος μη δαιχειρίσιμο, γεγονός που οδηγεί νομοτελειακά στη χρεοκοπία.
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ Κ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΚΑΙ ΝΤΑΛΑΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ Η ΧΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΓΧΩΡΙΟΥΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ.
Το καρτέλ των κερδοσκόπων που εκπροσωπεί ο κ. Νταλάρα παίζει σε πολλά ταμπλό. Ήδη οι «κύκλοι» αυτοί έχουν αγοράσει ελληνικά ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά με ποσοστά 20%-30% της ονομαστικής τους αξίας και τώρα θα πληρωθούν -αν υπάρξει συμφωνία- στο 50%...
Άλλωστε, μαζί με τα «σκοτωμένα» ομόλογα που διαθέτουν, έχουν τοποθετήσει κεφάλαια στα περίφημα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) οπότε, αν αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις και ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα αυτά, τα κέρδη τους θα είναι πολλαπλάσια. Υπάρχουν πηγές που εκτιμούν ότι το ύψος των κερδών από τα CDS μπορεί να ανέλθει στα 60 δισ. ευρώ.
Κι αν πετύχουν οι διαπραγματεύσεις τι θα κερδίσουμε; Μόλις 20 δισ. ευρώ...
Πράγματι πριν από την υπογραφή του Μνημονίου ιδιώτες και τράπεζες κατείχαν πάνω από 150 δισ. ευρώ ελληνικών ομολόγων τα οποία όμως, αμέσως μετά, τα «ξεφορτώθηκαν». Οι σημερινές διαπραγματεύσεις με τους «συνεταίρους» του κ. Νταλάρα αφορούν στην πράξη μόνο 40 δισ. ευρώ, οπότε το πραγματικό κέρδος θα ανέλθει (με βάση το «κούρεμα» του 50%) στο ποσό των 20 δισ. ευρώ.
Οι εγχώριες τράπεζες υπολογίζεται ότι κατέχουν ομόλογα 60 δισ. ευρώ, όμως προβλέπεται να ενισχυθούν, ούτως ή άλλως, με 40 δισ. ευρώ ρευστό...
Τα μεγάλα «θύματα» είναι τα ασφαλιστικά ταμεία, οι ασφαλιστικές εταιρείες, ακόμα και οι ιδιώτες κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων. Γι' αυτούς δεν προβλέπεται τίποτα...
Με τον τρόπο αυτό τα ασφαλιστικά ταμεία, μετά την επί δεκαετίες εκμετάλλευση των αποθεματικών τους από τις τράπεζες, μετά την καταλήστευσή τους στη «φούσκα» του χρηματιστηρίου (Σημίτης, Παπαδήμος και λοιπός «εκσυγχρονισμός»), δέχονται τώρα το τελικό χτύπημα...
Όπως ο Γ. Παπανδρέου πέτυχε στο έργο του και υλοποίησε τις δεσμεύσεις τις οποίες είχε αναλάβει από το καλοκαίρι του 2009, έτσι σήμερα και ο Λ. Παπαδήμος επιτελεί με συνέπεια το ρόλο που του ανέθεσαν οι δανειστές μας και η διεθνής κερδοσκοπία. Εάν όμως η ελληνική κοινωνία δεν αντισταθεί, εάν δεν θέσει η ίδια τις «κόκκινες γραμμές» προς το «καρτέλ» των συμφερόντων και των πολιτικών τους εντολοδόχων, τότε δεν υπάρχει «οδός επιστροφής», δεν υπάρχει μέλλον για τον τόπο μας.
Η Ιστορία δεν γράφεται άλλωστε από τις δημοσκοπήσεις, αλλά από τους ασυμβίβαστους κοινωνικούς αγώνες, από τη δυναμική παρέμβαση της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας στις εξελίξεις.
Μια εθελόδουλη, διορισμένη, υποταγμένη κυβέρνηση παριστάνει ότι διαχειρίζεται την κρίση... Αποτελεί όμως στην πραγματικότητα ένα άδειο κέλυφος, δίχως βούληση, δίχως πολιτική ισχύ, δίχως καν να διαθέτει την κοινωνική νομιμοποίηση, την ανοχή των πολιτών.
Ένα ένα τα δήθεν «ευρωπαϊκά στηρίγματα» που δημιούργησαν οι «ευφυείς» επιλογές του Γ. Παπανδρέου απεδείχθησαν έωλα και σήμερα καταρρέουν. Η Ευρωζώνη αποδυναμώνεται με ταχείς ρυθμούς, ενώ ο ίδιος ο περίφημος «μηχανισμός στήριξης» υποβαθμίστηκε.
Οι διαπραγματεύσεις για το PSI είναι αμφίβολο αν θα καταλήξουν σε συμφωνία και, το χειρότερο, υπάρχει ο κίνδυνος αυτή η συμφωνία να επιταχύνει στην πράξη την πορεία μας προς τη χρεοκοπία.
Οι τράπεζες και οι ιδιώτες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα δεν διέκοψαν τις συνομιλίες επειδή δεν συμφώνησαν για τους όρους του PSI με τον Λ. Παπαδήμο... γιατί ο δοτός πρωθυπουργός τα «έδωσε όλα», δεν έθεσε «κόκκινες γραμμές» ούτε για τα υψηλά επιτόκια ούτε για τις δεσμεύσεις και τους όρους που απαίτησαν τα «καρτέλ συμφερόντων» που εκπροσωπεί ο κ. Νταλάρα.
Άλλο, μείζονος σημασίας, γεγονός «τρομοκράτησε» τα συμφέροντα αυτά: Η υποβάθμιση της Γαλλίας, και συνολικά 9 χωρών της Ευρωζώνης, και στη συνέχεια του ιδίου του μηχανισμού στήριξης. Επομένως και τα νέα ομόλογα που θα εκδώσει ο μηχανισμός στήριξης, χωρίς τη σφραγίδα του 3Α, κινδυνεύουν να υποτιμηθούν κατακόρυφα στις δευτερογενείς αγορές...
Πως, άραγε, θα μπορέσει να δανειστεί τα δεκάδες δισ. ευρώ η χώρα μας όταν εκτινάσσονται τα επιτόκια δανεισμού στις χώρες της Ευρωζώνης; Ήδη η Γαλλία δανείζεται με επιτόκιο άνω του 4,5%, όσο για την Ιταλία και την Ισπανία αυτές ξεπερνούν το 7%... Αυτό σημαίνει ότι τα επιτόκια δανεισμού προς την Ελλάδα θα υπερβαίνουν τα ύψη αυτά των επιτοκίων δανεισμού, με συνέπεια το χρέος της χώρας μας να αυξάνεται συνεχώς με γεωμετρική πρόοδο...
Αυτό το γεγονός καθιστά αυτόματα το χρέος μη δαιχειρίσιμο, γεγονός που οδηγεί νομοτελειακά στη χρεοκοπία.
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ Κ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΚΑΙ ΝΤΑΛΑΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ Η ΧΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΝΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΓΧΩΡΙΟΥΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ.
Το καρτέλ των κερδοσκόπων που εκπροσωπεί ο κ. Νταλάρα παίζει σε πολλά ταμπλό. Ήδη οι «κύκλοι» αυτοί έχουν αγοράσει ελληνικά ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά με ποσοστά 20%-30% της ονομαστικής τους αξίας και τώρα θα πληρωθούν -αν υπάρξει συμφωνία- στο 50%...
Άλλωστε, μαζί με τα «σκοτωμένα» ομόλογα που διαθέτουν, έχουν τοποθετήσει κεφάλαια στα περίφημα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) οπότε, αν αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις και ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα αυτά, τα κέρδη τους θα είναι πολλαπλάσια. Υπάρχουν πηγές που εκτιμούν ότι το ύψος των κερδών από τα CDS μπορεί να ανέλθει στα 60 δισ. ευρώ.
Κι αν πετύχουν οι διαπραγματεύσεις τι θα κερδίσουμε; Μόλις 20 δισ. ευρώ...
Πράγματι πριν από την υπογραφή του Μνημονίου ιδιώτες και τράπεζες κατείχαν πάνω από 150 δισ. ευρώ ελληνικών ομολόγων τα οποία όμως, αμέσως μετά, τα «ξεφορτώθηκαν». Οι σημερινές διαπραγματεύσεις με τους «συνεταίρους» του κ. Νταλάρα αφορούν στην πράξη μόνο 40 δισ. ευρώ, οπότε το πραγματικό κέρδος θα ανέλθει (με βάση το «κούρεμα» του 50%) στο ποσό των 20 δισ. ευρώ.
Οι εγχώριες τράπεζες υπολογίζεται ότι κατέχουν ομόλογα 60 δισ. ευρώ, όμως προβλέπεται να ενισχυθούν, ούτως ή άλλως, με 40 δισ. ευρώ ρευστό...
Τα μεγάλα «θύματα» είναι τα ασφαλιστικά ταμεία, οι ασφαλιστικές εταιρείες, ακόμα και οι ιδιώτες κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων. Γι' αυτούς δεν προβλέπεται τίποτα...
Με τον τρόπο αυτό τα ασφαλιστικά ταμεία, μετά την επί δεκαετίες εκμετάλλευση των αποθεματικών τους από τις τράπεζες, μετά την καταλήστευσή τους στη «φούσκα» του χρηματιστηρίου (Σημίτης, Παπαδήμος και λοιπός «εκσυγχρονισμός»), δέχονται τώρα το τελικό χτύπημα...
Όπως ο Γ. Παπανδρέου πέτυχε στο έργο του και υλοποίησε τις δεσμεύσεις τις οποίες είχε αναλάβει από το καλοκαίρι του 2009, έτσι σήμερα και ο Λ. Παπαδήμος επιτελεί με συνέπεια το ρόλο που του ανέθεσαν οι δανειστές μας και η διεθνής κερδοσκοπία. Εάν όμως η ελληνική κοινωνία δεν αντισταθεί, εάν δεν θέσει η ίδια τις «κόκκινες γραμμές» προς το «καρτέλ» των συμφερόντων και των πολιτικών τους εντολοδόχων, τότε δεν υπάρχει «οδός επιστροφής», δεν υπάρχει μέλλον για τον τόπο μας.
Η Ιστορία δεν γράφεται άλλωστε από τις δημοσκοπήσεις, αλλά από τους ασυμβίβαστους κοινωνικούς αγώνες, από τη δυναμική παρέμβαση της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας στις εξελίξεις.
Πηγή : www.paron.gr
Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012
Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια.: ΕΧΕΙΣ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ κ. ΠΡΟΕΔΡΕ
Ο κ. Μπορόζο, ενώ ο Πρόεδρος Χριστόφιας μετέβαινε στη Νέα Υόρκη για το 2ο γύρο του Green tree, μας είπε: «Μια συμφωνία είναι εφικτή. Να δείξετε ευελιξία , να έχετε όραμα , να έχετε καλή θέληση , να κάνετε υποχωρήσεις . Μόνο έτσι θα υπάρξει λύση. Μόνο έτσι μια συμφωνία θα γίνει εφικτή».
Δηλαδή στο τέλος το μόνο που δεν μας ζήτησε στα φανερά , είναι να κατεβάσουμε το παντελόνι.
Φυσικά, ο Πρόεδρος μας αντέδρασε άμεσα, μιλώντας στο Λονδίνο καθοδόν προς τη Νέα Υόρκη: « I am frustrated, I am disappointed, δεν πιστεύω σε θαύματα , και ξέρετε γιατί; Διότι οι Τούρκοι δεν διαπραγματεύονται, δεν γίνονται συνομιλίες, δεν δίδουν στοιχεία. Στο 1ο Green tree είπε,δεν έγινε τίποτε.Καμμιά πρόοδος».
Και εμείς σαν τον ακούσαμε φυσιολογικά διερωτηθήκαμε. Πού ήταν ο νούς σου τόσο καιρό κ. Πρόεδρε; Γιατί τόσο καιρό δεν μας έλεγες την αλήθεια; Γιατί έδινες κάλυψη στον κ. Ντάουνερ και την παρέα του, αντί να τον στείλεις στον αγύριστο; Είναι καιρός να το καταλάβεις κύριε Πρόεδρε οτι αυτός είναι που σε έθαψε και οχι εμείς εδώ στην Κύπρο. Επέτρεψες κύριε Πρόεδρε στην Τουρκία με επικεφαλείς τον Νταβούτογλου και τον κ. Μπαγίς , τους Αγγλους και τους Αμερικανούς, πείθοντας και τους ευκολόπιστους Ευρωπαίους Μπαρόζο, Φούλε και σία, να προωθούν τα δίκαια τάχα, των Τουρκοκυπρίων, δίδοντας έτσι άλλοθι στην προώθηση των Τουρκικών.στρατηγικών συμφερόντων ανενόχλητα.
Φέρεις κ. Πρόεδρε ακεραίαν την ευθύνη για το κατάντημα του Εθνικού μας θέματος,για την οικονομία μας, για το Μαρί, για την καταστροφή του Ηλεκτροπαραγωγού Σταθμού Βασιλικού , για τους ανεξέλεκτους αριθμούς μεταναστών, για το κατάντημα της άμυνας και για τόσα άλλα που ο χρόνος δεν μας παίρνει για να αναφέρουμε. Να γιατί δεν βρίσκεις στήριξη στο εσωτερικό κ. Πρόεδρε . Γιατί έχεις χάσει το στόχο. Εχεις χάσει το δάσος και ψάχνεις για το δένδρο το οποίο όμως έχει ξηραθεί. Ομως έχει ξηραθεί επίσης και η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία κύριε Πρόεδρε που είναι ο νεκροθάφτης της ύπαρξης του Ελληνισμού στην Κύπρο.
Κοίταξε, κύριε Πρόεδρε, να βρείς το δάσος αν θέλεις να εξιλεωθείς ,που είναι η διατήρηση του Ελληνισμού στην Κύπρο μας και η ελεύθερη επιστροφή στις ρίζες μας.
Απο το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια.
Η θωράκιση της χώρας μας σε περίοδο οικονομικής κρίσης
Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος
Διεθνολόγος-Στρατιωτικός αναλυτής
Το παρόν άρθρο επιχειρεί μια πρώτη ανάλυση – προσέγγιση σε πιθανούς τρόπους θωράκισης της χώρας μας τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.Η πολιτική των αμυντικών εξοπλισμών ακολουθεί μια οξύμωρη πορεία την τελευταία δεκαπενταετία (1996-2011). Το φιλόδοξο εξοπλιστικό πρόγραμμα της περιόδου 1996-2003 είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ικανοποιητικού επιπέδου ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Η ισορροπία αυτή όμως είναι πρόσκαιρη και παραπλανητική για το μέλλον. Η εξοπλιστική ένδεια της περιόδου 2004-2011, με την εξαίρεση της αγοράς των 30 νέων σύγχρονων αεροσκαφών F-16 BLK52+ Advanced 4ης γενιάς το 2005, υπονομεύει σοβαρά και σε μεγάλο βαθμό ακυρώνει την προηγούμενη προσπάθεια. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι οι εκάστοτε ισορροπίες δυνάμεων δημιουργούνται και «χτίζονται» μέσα από συνέχεια στα εξοπλιστικά προγράμματα που ικανοποιούν μακροπρόθεσμες επιχειρησιακές απαιτήσεις και όχι με αποσπασματικές αγορές εν κρυπτώ.
Γεωπολιτικές Εξελίξεις – Οικονομική Κατάσταση – Δομή Δυνάμεων – Ισορροπία Δυνάμεων Ελλάδας – Τουρκία
Σε ένα περιβάλλον παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε σήμερα, οι οιεσδήποτε γεωπολιτικές εξελίξεις επιταχύνονται και πολλές φορές με απρόβλεπτη τροπή (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Αραβική Άνοιξη). Ο μονοπολικός σε παγκόσμιο επίπεδο κόσμοςδείχνει να μεταλλάσσεται σε έναν πολυπολικό σε τοπικό επίπεδο, όπου διάφορες χώρες επιθυμούν να διαδραματίσουν το ρόλο περιφερειακών υπερδυνάμεων. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την ουσιαστική απραξία στην εξέλιξη της απόκτησης αμυντικών συστημάτων που η χώρα έχει άμεση ανάγκη δημιουργεί στην Τουρκίατην αυξανόμενη επιθυμία να μεταλλαχτεί σε κυρίαρχο παράγοντα του Αιγαίουεντείνοντας τον τελευταίο καιρότις προκλήσεις της παντοιοτρόπως και με διάφορες μεθόδους (συνεχείς παραβάσεις και παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, διεκδικήσεις νήσων, αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, προσπάθεια αλλοίωσης του πληθυσμού μέσω της λαθρομετανάστευσης, απειλών κατά της Κύπρου).
Η τουρκική στρατηγική και το όραμα της Τουρκίας να γίνει μια περιφερειακή υπερδύναμη με έντονα νέο-οθωμανικά και ισλαμικά χαρακτηριστικά, η οποία και θα αποτελεί τη μοναδική γέφυρα ανάμεσα στη Δύση και τον υπόλοιπο μουσουλμανικό κόσμο, αναμένεται να δημιουργήσει πολλαπλά προβλήματα στην χώρα μας. Στο πλαίσιο των νέων συνθηκών που δημιουργούνται, η Ελλάδα πρέπει να είναι έτοιμη να ανταποκριθεί με αποφασιστικότητα και σταθερές θέσεις. Η αποτρεπτική ισχύς των Ενόπλων Δυνάμεων θα προσδώσει ένα ακόμα σημαντικό πλεονέκτημα στην άσκηση πιο ενεργούς εξωτερικής πολιτικής, ενώ θα στείλει ένα σαφές μήνυμα σε όλους ότι οι επεκτατικές στρατηγικές δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν.
Οι γείτονες μας έχουν ξεκινήσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων τουςβασιζόμενοι στο δόγμα της αεροπορικής υπεροχής στην ευρύτερη περιοχή. Είναι αντιληπτό και παραδεκτό από όλους ότι η αεροπορική υπεροχή αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχή ή μη έκβαση μιας σύρραξης, ενώ ταυτόχρονα είναι ο μοναδικός παράγοντας αποτροπής για ένα κράτος. Ιδιαίτερα δε στο επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου, η Πολεμική Αεροπορία θα διαδραματίσει τον κύριο ρόλο σε μια πιθανή σύρραξη. Αυτό είναι κατανοητό άλλωστε και από τις καθημερινές «αερομαχίες» πάνω από το Αιγαίο, αλλά και από την ανάλυση παλαιότερων κρίσεων και «θερμών επεισοδίων» μεταξύ των δύο πλευρών.
Ο εκσυγχρονισμός των γειτόνων βασίζεται λοιπόν στην απόκτηση 30 νέων υπερσύγχρονων F-16 ιδίων δυνατοτήτων με αυτά που παρέλαβε η ΠΑ το 2009, την αναβάθμιση του συνόλου των αεροσκαφών F-16 (περισσότερα των 220) και τέλος την δυναμική ένταξη τους στο πρόγραμμα 5ης γενιάς F-35 (JSF), μετά το 2016, με την απόκτηση 100-120 αεροσκαφών JSF.
Στον αντίποδα, οι προγραμματισμένες μέχρι το 2012, αποσύρσεις παλαιότερων τύπων αεροσκαφών της δικής μας Πολεμικής Αεροπορίας (43 A-7E / TA-7C) και εν συνεχεία των εκσυγχρονισμένων F-4E PI2000 (το αργότερο έως το 2020) θα δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό στην Δομή Δυνάμεων, η οποία θα συρρικνωθεί σε 200 μαχητικά. Εάν δε λάβουμε υπόψη και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αεροσκαφών και όχι μόνον τον αριθμό αυτών, τότε η σύγκριση είναι ακόμα χειρότερη εις βάρος της χώρας μας. Η διατήρηση της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας την περίοδο αυτή τίθεται σε άμεσο κίνδυνο, όπως φαίνεται στον πίνακα κατωτέρω.
2010 | 2015 | 2020 | |
ΕΛΛΑΔΑ | 282 (με τα 30 νέα F-16) 239 πρώτης γραμμής 159 F-16, 25 M2000-5, 20 M2000&35 F-4E | 239 (λόγω απόσυρσης των 43 Α-7Ε) 148 πρώτης γραμμής | 204 (λόγω απόσυρσης των 35 F-4E) 88 πρώτης γραμμής |
ΤΟΥΡΚΙΑ | 380 290 πρώτης γραμμής 239 F-16 51 F-4E | 340 305 πρώτης γραμμής με όλα τα F-16 εκσυγχρονισμένα και 15 STEALTH F-35 5ης γενιάς | 310 Όλα πρώτης γραμμής (210 F-16 και 100 F-35) |
ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΔΥΝΑΜΕΩΝ (αεροσκάφη πρώτης γραμμής) | 8:10 | 5:10 | 3:10 |
ΠΙΝΑΚΑΣ 1. ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Εξορθολογισμός των αμυντικών δαπανών, βελτίωση δεικτών διαθεσιμότητας και αποτελεσματικότητας του κύριου υλικού των ΕΕΔ
Προτεραιότητες Πολεμικής Αεροπορίας στο νέο οικονομικό περιβάλλον
Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που καλείται να εφαρμόσει η χώρα μας έχει συρρικνώσει ακόμα περαιτέρω τον αμυντικό προϋπολογισμό, με μια εκτιμώμενη εκροή κονδυλίων της τάξης του 1-1,5 δισ. Ευρώ ετησίως. Είναι προφανές, ότι σήμερα, με τη δύσκολη οικονομική συγκυρία και την απαίτηση μεγάλου ύψους κονδυλίων για την έξοδο της χώρας από την κρίση και την ανάκαμψή της, απαιτείται όσο ποτέ άλλοτε, η ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας να πραγματοποιηθεί με αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις.Οι άμεσες και μεσοπρόθεσμες ανάγκες της ΠΑ μπορούν λοιπόν να καλυφθούν με το μικρότερο δυνατό κόστοςμε την πλήρη αξιοποίηση και αναβάθμιση των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων. Με τον τρόπο αυτό αφενός επιτυγχάνεται μεγάλη εξοικονόμηση κονδυλίων και αφετέρου δίδεται η μέγιστη παράταση για χρήση οπλικών συστημάτων που ειδάλλως θα απαξιωθούν.....
Συνέχεια στο www.drougos.gr
Για τον πρόεδρο του "Δημόσιου πτυελοδοχείου" ή την "οπερέτα"
Ο πρώτος χαρακτηρισμός ανήκει στον "σοσιαλιστή" πρόεδρο της Βουλής ενώ ο δεύτερος ανήκει στον επίτιμο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.
Όμως τούτες οι γραμμές δεν αποβλέπουν να αποδώσουν τον πρέποντα χαρακτηρισμό στο "Μπορντέλο", όπως το χαρακτήριζαν οι… αγανακτισμένοι που ήθελαν να το κάψουν.
Απλά και μόνο αξιώνουν από τον… αμίλητο καστοριανό πρόεδρό της να πληροφορήσει τον πενόμενο λαό, τι σκοπεύει να κάνει με τους χιλιάδες ακριβοπληρωμένοιυς κοπρίτες της Βουλής.
Θα τους θέσει σε… εφεδρεία ή θα εξακολουθούν να στηρίζουν την κοπριτοκρατία και να απομυζούν τον "κυρίαρχο" λαό;
Ο ερωτών αντικοπρίτης πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Αντιπρόεδρος Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Όμως τούτες οι γραμμές δεν αποβλέπουν να αποδώσουν τον πρέποντα χαρακτηρισμό στο "Μπορντέλο", όπως το χαρακτήριζαν οι… αγανακτισμένοι που ήθελαν να το κάψουν.
Απλά και μόνο αξιώνουν από τον… αμίλητο καστοριανό πρόεδρό της να πληροφορήσει τον πενόμενο λαό, τι σκοπεύει να κάνει με τους χιλιάδες ακριβοπληρωμένοιυς κοπρίτες της Βουλής.
Θα τους θέσει σε… εφεδρεία ή θα εξακολουθούν να στηρίζουν την κοπριτοκρατία και να απομυζούν τον "κυρίαρχο" λαό;
Ο ερωτών αντικοπρίτης πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Αντιπρόεδρος Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Πέρασε ο νόμος για την Γενοκτονία των Αρμενίων…
Η γαλλική Γερουσία ενέκρινε το νομοσχέδιο που ποινικοποιεί την άρνηση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, ένα θέμα που έχει οδηγήσει σε ένταση τις σχέσεις των Παρισίων με την Άγκυρα. Η Γερουσία ενέκρινε με 127 ψήφους υπέρ, έναντι 86 κατά, το νομοσχέδιο που ήδη είχε εγκρίνει στις 22 Δεκεμβρίου η Εθνοσυνέλευση.
Με την έγκριση του κειμένου ως έχει, χωρίς τροποποιήσεις, από τη Γερουσία, το νομοσχέδιο αποκτά τελεσίδικα ισχύ νόμου. Το κείμενο του νομοσχεδίου θα διαβιβασθεί πλέον στον γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος αναμένεται να το υπογράψει πριν τη διακοπή των συνεδριάσεων του Κοινοβουλίου στα τέλη Φεβρουαρίου, ενόψει του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών τον Μάρτιο.
Η έγκριση του νομοσχεδίου από την Εθνοσυνέλευση είχε προκαλέσει την οργίλη αντίδραση της Τουρκίας, η οποία έχει απειλήσει ευθέως τη Γαλλία με αντίποινα σε περίπτωση που κυρωθεί ο νόμος.
Στην πρώτη του αντίδραση, ο υπουργός Δικαιοσύνης της Τουρκίας Σαντουλάχ Ερμίν χαρακτήρισε τη σημερινή απόφαση της γαλλικής Γερουσίας ως «πλήρη έλλειψη σεβασμού» από μέρους της Γαλλίας στη χώρα του. Αναμένονται οι κυρώσεις που η Άγκυρα έχει… υποσχεθεί στο Παρίσι…
Πηγή : www.defence-point.gr
Με την έγκριση του κειμένου ως έχει, χωρίς τροποποιήσεις, από τη Γερουσία, το νομοσχέδιο αποκτά τελεσίδικα ισχύ νόμου. Το κείμενο του νομοσχεδίου θα διαβιβασθεί πλέον στον γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος αναμένεται να το υπογράψει πριν τη διακοπή των συνεδριάσεων του Κοινοβουλίου στα τέλη Φεβρουαρίου, ενόψει του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών τον Μάρτιο.
Η έγκριση του νομοσχεδίου από την Εθνοσυνέλευση είχε προκαλέσει την οργίλη αντίδραση της Τουρκίας, η οποία έχει απειλήσει ευθέως τη Γαλλία με αντίποινα σε περίπτωση που κυρωθεί ο νόμος.
Στην πρώτη του αντίδραση, ο υπουργός Δικαιοσύνης της Τουρκίας Σαντουλάχ Ερμίν χαρακτήρισε τη σημερινή απόφαση της γαλλικής Γερουσίας ως «πλήρη έλλειψη σεβασμού» από μέρους της Γαλλίας στη χώρα του. Αναμένονται οι κυρώσεις που η Άγκυρα έχει… υποσχεθεί στο Παρίσι…
Πηγή : www.defence-point.gr
Θα διαλυθούν τα Σκόπια αργά ή γρήγορα, διαφωνούν κάθετα Σλάβοι και Αλβανοί για το όνομα
Μπορεί η ύποπτων προθέσεων δημοσκόπηση της υπηρεσίας των ΗΠΑ για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID) στα Σκόπια, να έδειξε μια πλειοψηφία υπέρ της μη αλλαγής του ονόματος για διεθνή χρήση για την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, με το 59% να τάσσεται κατά και το 37% να τάσσεται υπέρ, όμως το σημαντικό εύρημα ήταν άλλο: στους κόλπους των Αλβανών, που συνιστούν πλέον σχεδόν το 40% του πληθυσμού, το 79% λέει ναι στην αλλαγή του ονόματος για διεθνή χρήση ("πονηρό" το ερώτημα της σφυγμομέτρησης και κατά των ελληνικών συμφερόντων), με το 18% να λέει όχι. Αντίθετα, όσον αφορά στους Σλάβους, 74% δεν επιθυμεί αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας της χώρας, με το 22% να λέει ναι.
Η ενότητα του κράτους των Σκοπίων κρέμεται στην κυριολεξία από μια κλωστή, με τους Αλβανούς να μην αισθάνονται καμία ταύτιση με τους Σλάβους. Η δε πληθυσμική ισορροπία θα διαταραχθεί μεσοπρόθεσμα, με τους Σλάβους να καθίστανται, αργά ή γρήγορα, μειοψηφία και να χάνουν ενδεχομένως και την κυβέρνηση! Και αυτό, όταν τα Σκόπια συνορεύουν με το... Κοσσυφοπέδιο! Πάντως, υποψίες εγείρει σε πολλούς η αμερικανική πρωτοβουλία για τη σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης, υπόθεση που αναδεικνύει και το ενδιαφέρον πολλών για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια. Φυσικά, με την Αθήνα παντελώς απούσα από τις «ζυμώσεις», δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά στους πολλούς Έλληνες των Σκοπίων. Ως αποτέλεσμα, οι ομοεθνείς μας, οι οποίοι έχουν πέσει θύματα απόπειρας βίαιης «ενσωμάτωσης» μέσω της αλλαγής των ονομάτων τους, βλέπουν να προσμετρώνται στον σλαβόφωνο πληθυσμό.
Αυτά φυσικά είναι στοιχεία τα οποία δεν αναδεικνύονται στις διάφορες «έρευνες» που διεξάγουν αμερικανικοί φορείς και διεθνείς οργανισμοί στα Σκόπια, μιας και η Αθήνα δεν επιθυμεί να εγείρει θέματα που αφορούν στη διασφάλιση των δικαιωμάτων των πολλών Ελλήνων που διαβιούν στα Σκόπια.
Πηγή : www.elkosmos.gr
Η ενότητα του κράτους των Σκοπίων κρέμεται στην κυριολεξία από μια κλωστή, με τους Αλβανούς να μην αισθάνονται καμία ταύτιση με τους Σλάβους. Η δε πληθυσμική ισορροπία θα διαταραχθεί μεσοπρόθεσμα, με τους Σλάβους να καθίστανται, αργά ή γρήγορα, μειοψηφία και να χάνουν ενδεχομένως και την κυβέρνηση! Και αυτό, όταν τα Σκόπια συνορεύουν με το... Κοσσυφοπέδιο! Πάντως, υποψίες εγείρει σε πολλούς η αμερικανική πρωτοβουλία για τη σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης, υπόθεση που αναδεικνύει και το ενδιαφέρον πολλών για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια. Φυσικά, με την Αθήνα παντελώς απούσα από τις «ζυμώσεις», δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά στους πολλούς Έλληνες των Σκοπίων. Ως αποτέλεσμα, οι ομοεθνείς μας, οι οποίοι έχουν πέσει θύματα απόπειρας βίαιης «ενσωμάτωσης» μέσω της αλλαγής των ονομάτων τους, βλέπουν να προσμετρώνται στον σλαβόφωνο πληθυσμό.
Αυτά φυσικά είναι στοιχεία τα οποία δεν αναδεικνύονται στις διάφορες «έρευνες» που διεξάγουν αμερικανικοί φορείς και διεθνείς οργανισμοί στα Σκόπια, μιας και η Αθήνα δεν επιθυμεί να εγείρει θέματα που αφορούν στη διασφάλιση των δικαιωμάτων των πολλών Ελλήνων που διαβιούν στα Σκόπια.
Πηγή : www.elkosmos.gr
Πολιτικός τουρισμός του Γιώργου
Του Γιώργου Δέλαστικ
Πασίγνωστη στους Ελληνες η παροιμία «Η φτώχεια θέλει καλοπέραση». Πασίγνωστη και... σοσιαλιστική! Αυτό τουλάχιστον συνάγεται από την πυρετώδη συνεδριακή δραστηριότητα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς υπό την προεδρία του Γιώργου Παπανδρέου. Μπορεί τα σοσιαλιστικά κόμματα να εκδιώκονται σωρηδόν (ενίοτε και... κλωτσηδόν!) από την εξουσία, καθώς πλέον από τα 162 κόμματα που ανήκουν σ' αυτήν μόλις καμιά τριανταριά έχουν απομείνει που απολαμβάνουν κάποιας μορφής συμμετοχή στην εξουσία. Στις χώρες της Ευρωζώνης μάλιστα πουθενά πλέον δεν κυβερνούν οι σοσιαλιστές μόνοι τους παρά μόνο σε συνεργασία με τη Δεξιά κι αυτό σε πέντε όλες κι όλες χώρες (Ελλάδα, Βέλγιο, Αυστρία, Λουξεμβούργο, Ιρλανδία).
Τα προπύργια της σοσιαλδημοκρατίας, που προ δεκαετίας ακόμη κυριαρχούσε στην Ευρώπη, έχουν πλέον προωθηθεί στην άλλη άκρη της Γης, στη Λατινική Αμερική, και κυρίως στη Μαύρη Αφρική. Κάτω δηλαδή από τη Σαχάρα, γιατί κάποιοι κορυφαίοι «σοσιαλιστές» που βρίσκονταν πιο κοντά μας, στην απέναντι ακτή της Μεσογείου, όπως ο... Χόσνι Μπουμπάρακ ή ο Μπεν Αλί της Τυνησίας, έπεσαν θύματα της πολιτικής αχαριστίας των λαών τους τη χρονιά που πέρασε! Οχι, δεν αστειευόμαστε, ήταν όντως μέλη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς τα κόμματά τους μέχρι τη στιγμή της ανατροπής τους από τις αιματηρές λαϊκές εξεγέρσεις! Ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι βεβαίως ο κατάλληλος πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για να προσφέρει πολιτική γραμμή διεξόδου προς την εξουσία στους περίπου 130 σοσιαλιστές ηγέτες που έχουν πληγεί από την καλπάζουσα «κυβερνητική ανεργία», αλλά τουλάχιστον τους προσφέρει χαλάρωση και κλεφτές, σύντομες στιγμές πολυτέλειας. Τους έχει μεταβάλει σε... περιοδεύοντα θίασο που συνεδριάζει ασταμάτητα στα καλύτερα τουριστικά κέντρα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης!
Τώρα στην εξωτική Κόστα Ρίκα, τις προάλλες στο Μεξικό, στη Βραζιλία, στην Κολομβία, στις Φιλιππίνες, στη Μογγολία, στο Καζακστάν! Οπου βάλει ο νους του ανθρώπου, σε μέρη που δεν θα πήγαιναν ποτέ και όλα αυτά με τα πάντα πληρωμένα, τα πάντα δωρεάν για τους συμμετέχοντες. Σοσιαλισμός, όχι αστεία!
Εκεί τα στελέχη της παγκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας αγναντεύουν απλανώς το πέλαγος ή παρατηρούν την οργιώδη κίνηση στις πλαζ και τις παραλίες και εφευρίσκουν διαρκώς νέους τρόπους οικοδόμησης του σοσιαλισμού - σαν αυτόν με το ΔΝΤ, την ΕΕ και την τρόικα που εφάρμοσε πάνω μας ο Γ. Παπανδρέου...
Αυτή η παρατεταμένη φάση αποχής από τα κυβερνητικά καθήκοντα και ο παραθαλάσσιος συνήθως διαλογισμός δεν μειώνει όμως την ακατάβλητη μαχητικότητα της σοσιαλδημοκρατίας, ούτε καν της ευρωπαϊκής, που είναι παραδοσιακά και η πιο πλαδαρή. Τρανή απόδειξη περί αυτού, το απαράμιλλο σθένος με το οποίο ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Λοβέρδος, απείλησε τους πάντες στην Ελλάδα ότι θα γίνει «μακελειό» στη χώρα αν τολμήσει οποιοσδήποτε να στραφεί έστω και δικαστικά κατά του Γιώργου Παπανδρέου για την υπόθεση της παραχάραξης των στατιστικών στοιχείων της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να οδηγηθεί η Ελλάδα υπό καθεστώς Μνημονίου και επομένως συρρίκνωσης της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας της.
Πρόκειται για τίμια και γενναία υπεράσπιση του Γ. Παπανδρέου από τον Α. Λοβέρδο, αν και για να κατανοήσουμε το βάθος της πρέπει να παραβλέψουμε δύο ασήμαντα γεγονότα. Πρώτον ότι αυτές τις μέρες μόνο μέσω... Ιντερπόλ μπορεί να στραφεί κανείς κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αφού αυτός παρεπιδημεί στην Κόστα Ρίκα.
Δεύτερον, τη συνέντευξη που έδωσε προχθές στο «Βήμα» ο Α. Λοβέρδος και όπου τονίζει ότι «τώρα η παράταξη πρέπει να αλλάξει ηγεσία» και ότι με τον νέο ηγέτη, όποιος κι αν είναι αυτός, το ΠΑΣΟΚ θα πάει καλύτερα στις εκλογές παρά με αρχηγό τον Γ. Παπανδρέου.
Σωστά, άλλο πράγμα να σε «τρώνε» οι δικοί σου άνθρωποι, οι κομματικοί σου σύντροφοι, και άλλο να σε πειράζουν οι πολιτικοί αντίπαλοί σου από άλλα κόμματα. Η πολιτική υποκρισία στην αποθέωσή της...
ΔΙΕΘΝΗΣ
Νέα αποτυχία της σοσιαλδημοκρατίας
ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ απέτυχε η επάνοδος στην εξουσία των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης στις αρχές του 21ου αιώνα, μετά από υπερδεκαετή ή και μεγαλύτερη απομάκρυνσή τους από τα κυβερνητικά καθήκοντα στις περισσότερες χώρες της Γηραιάς Ηπείρου. Η διακυβέρνηση που άσκησαν τα τελευταία χρόνια υπήρξε αντιλαϊκή και νεοφιλελεύθερη σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε είχε βαρύτατες πολιτικές συνέπειες. Οι σοσιαλδημοκράτες όχι μόνο σαρώθηκαν από τις κυβερνήσεις σχεδόν παντού όπου έγιναν εκλογές, αλλά και επήλθε βαθύτατη ρήξη ιστορικών διαστάσεων με τα κοινωνικά στρώματα που παραδοσιακά εξέφραζαν ακριβώς λόγω της πολιτικής που εφάρμοσαν. Ρήξη τόσο σοβαρή, ώστε να απειλεί ακόμη και τη συνέχιση της ύπαρξης της σοσιαλδημοκρατίας ως πολιτικού ρεύματος.
Πηγή : www.ethnos.gr
Πασίγνωστη στους Ελληνες η παροιμία «Η φτώχεια θέλει καλοπέραση». Πασίγνωστη και... σοσιαλιστική! Αυτό τουλάχιστον συνάγεται από την πυρετώδη συνεδριακή δραστηριότητα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς υπό την προεδρία του Γιώργου Παπανδρέου. Μπορεί τα σοσιαλιστικά κόμματα να εκδιώκονται σωρηδόν (ενίοτε και... κλωτσηδόν!) από την εξουσία, καθώς πλέον από τα 162 κόμματα που ανήκουν σ' αυτήν μόλις καμιά τριανταριά έχουν απομείνει που απολαμβάνουν κάποιας μορφής συμμετοχή στην εξουσία. Στις χώρες της Ευρωζώνης μάλιστα πουθενά πλέον δεν κυβερνούν οι σοσιαλιστές μόνοι τους παρά μόνο σε συνεργασία με τη Δεξιά κι αυτό σε πέντε όλες κι όλες χώρες (Ελλάδα, Βέλγιο, Αυστρία, Λουξεμβούργο, Ιρλανδία).
Τα προπύργια της σοσιαλδημοκρατίας, που προ δεκαετίας ακόμη κυριαρχούσε στην Ευρώπη, έχουν πλέον προωθηθεί στην άλλη άκρη της Γης, στη Λατινική Αμερική, και κυρίως στη Μαύρη Αφρική. Κάτω δηλαδή από τη Σαχάρα, γιατί κάποιοι κορυφαίοι «σοσιαλιστές» που βρίσκονταν πιο κοντά μας, στην απέναντι ακτή της Μεσογείου, όπως ο... Χόσνι Μπουμπάρακ ή ο Μπεν Αλί της Τυνησίας, έπεσαν θύματα της πολιτικής αχαριστίας των λαών τους τη χρονιά που πέρασε! Οχι, δεν αστειευόμαστε, ήταν όντως μέλη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς τα κόμματά τους μέχρι τη στιγμή της ανατροπής τους από τις αιματηρές λαϊκές εξεγέρσεις! Ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι βεβαίως ο κατάλληλος πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για να προσφέρει πολιτική γραμμή διεξόδου προς την εξουσία στους περίπου 130 σοσιαλιστές ηγέτες που έχουν πληγεί από την καλπάζουσα «κυβερνητική ανεργία», αλλά τουλάχιστον τους προσφέρει χαλάρωση και κλεφτές, σύντομες στιγμές πολυτέλειας. Τους έχει μεταβάλει σε... περιοδεύοντα θίασο που συνεδριάζει ασταμάτητα στα καλύτερα τουριστικά κέντρα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης!
Τώρα στην εξωτική Κόστα Ρίκα, τις προάλλες στο Μεξικό, στη Βραζιλία, στην Κολομβία, στις Φιλιππίνες, στη Μογγολία, στο Καζακστάν! Οπου βάλει ο νους του ανθρώπου, σε μέρη που δεν θα πήγαιναν ποτέ και όλα αυτά με τα πάντα πληρωμένα, τα πάντα δωρεάν για τους συμμετέχοντες. Σοσιαλισμός, όχι αστεία!
Εκεί τα στελέχη της παγκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας αγναντεύουν απλανώς το πέλαγος ή παρατηρούν την οργιώδη κίνηση στις πλαζ και τις παραλίες και εφευρίσκουν διαρκώς νέους τρόπους οικοδόμησης του σοσιαλισμού - σαν αυτόν με το ΔΝΤ, την ΕΕ και την τρόικα που εφάρμοσε πάνω μας ο Γ. Παπανδρέου...
Αυτή η παρατεταμένη φάση αποχής από τα κυβερνητικά καθήκοντα και ο παραθαλάσσιος συνήθως διαλογισμός δεν μειώνει όμως την ακατάβλητη μαχητικότητα της σοσιαλδημοκρατίας, ούτε καν της ευρωπαϊκής, που είναι παραδοσιακά και η πιο πλαδαρή. Τρανή απόδειξη περί αυτού, το απαράμιλλο σθένος με το οποίο ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Λοβέρδος, απείλησε τους πάντες στην Ελλάδα ότι θα γίνει «μακελειό» στη χώρα αν τολμήσει οποιοσδήποτε να στραφεί έστω και δικαστικά κατά του Γιώργου Παπανδρέου για την υπόθεση της παραχάραξης των στατιστικών στοιχείων της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να οδηγηθεί η Ελλάδα υπό καθεστώς Μνημονίου και επομένως συρρίκνωσης της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας της.
Πρόκειται για τίμια και γενναία υπεράσπιση του Γ. Παπανδρέου από τον Α. Λοβέρδο, αν και για να κατανοήσουμε το βάθος της πρέπει να παραβλέψουμε δύο ασήμαντα γεγονότα. Πρώτον ότι αυτές τις μέρες μόνο μέσω... Ιντερπόλ μπορεί να στραφεί κανείς κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αφού αυτός παρεπιδημεί στην Κόστα Ρίκα.
Δεύτερον, τη συνέντευξη που έδωσε προχθές στο «Βήμα» ο Α. Λοβέρδος και όπου τονίζει ότι «τώρα η παράταξη πρέπει να αλλάξει ηγεσία» και ότι με τον νέο ηγέτη, όποιος κι αν είναι αυτός, το ΠΑΣΟΚ θα πάει καλύτερα στις εκλογές παρά με αρχηγό τον Γ. Παπανδρέου.
Σωστά, άλλο πράγμα να σε «τρώνε» οι δικοί σου άνθρωποι, οι κομματικοί σου σύντροφοι, και άλλο να σε πειράζουν οι πολιτικοί αντίπαλοί σου από άλλα κόμματα. Η πολιτική υποκρισία στην αποθέωσή της...
ΔΙΕΘΝΗΣ
Νέα αποτυχία της σοσιαλδημοκρατίας
ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ απέτυχε η επάνοδος στην εξουσία των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης στις αρχές του 21ου αιώνα, μετά από υπερδεκαετή ή και μεγαλύτερη απομάκρυνσή τους από τα κυβερνητικά καθήκοντα στις περισσότερες χώρες της Γηραιάς Ηπείρου. Η διακυβέρνηση που άσκησαν τα τελευταία χρόνια υπήρξε αντιλαϊκή και νεοφιλελεύθερη σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε είχε βαρύτατες πολιτικές συνέπειες. Οι σοσιαλδημοκράτες όχι μόνο σαρώθηκαν από τις κυβερνήσεις σχεδόν παντού όπου έγιναν εκλογές, αλλά και επήλθε βαθύτατη ρήξη ιστορικών διαστάσεων με τα κοινωνικά στρώματα που παραδοσιακά εξέφραζαν ακριβώς λόγω της πολιτικής που εφάρμοσαν. Ρήξη τόσο σοβαρή, ώστε να απειλεί ακόμη και τη συνέχιση της ύπαρξης της σοσιαλδημοκρατίας ως πολιτικού ρεύματος.
Πηγή : www.ethnos.gr
Στην αναχαίτιση ισραηλινών αεροσκαφών θα προχωρήσει η Τουρκία αν χρειαστεί
Τη ανησυχία της τουρκικής κυβέρνησης ότι τα ισραηλινά αεροσκάφη που θα επιχειρήσουν να χτυπήσουν τις ιρανικές εγκαταστάσεις πιθανόν να χρησιμοποιήσουν τον εναέριο χώρο της Τουρκίας εκφράζει η εφημερίδα ''Cumhuriyet'. Όπως αναφέρει η εφημερίδα για να αποτραπεί αυτό το ενδεχόμενο η κυβέρνηση της Τουρκίας έχει μεταφέρει στα νότια της χώρας πυροβολαρχίες πυραύλων Ι-Hawk.
Πιο συγκεκριμένα οι πύραυλοι έχουν αναπτυχτεί στην επαρχία ώ και τουρκικά μαχητικά από κοντινές αεροπορικές βάσεις έχουν ήδη δεσμευτεί για αποστολές αναχαίτισης ισραηλινών αεροσκαφών που θα προσπαθήσουν να βομβαρδίσουν το Ιράν μέσω Τουρκίας.
Πηγή : www.defencenet.gr
Πιο συγκεκριμένα οι πύραυλοι έχουν αναπτυχτεί στην επαρχία ώ και τουρκικά μαχητικά από κοντινές αεροπορικές βάσεις έχουν ήδη δεσμευτεί για αποστολές αναχαίτισης ισραηλινών αεροσκαφών που θα προσπαθήσουν να βομβαρδίσουν το Ιράν μέσω Τουρκίας.
Πηγή : www.defencenet.gr
Ο Αδάμ, η Εύα, το μήλο και ο πονηρός όφις του «Γκρίντρι»
Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Το Κυπριακό έχει άμεση σχέση με το προπατορικό αμάρτημα! Από 60ετίας και πλέον, τα κυρίαρχα στοιχεία του είναι πονηριές, συνωμοσίες, σχέδια, ζαβολιές, όλα διανθισμένα με πολλές αμαρτίες, διαβολές, εκβιασμούς, εκφοβισμούς, απειλές, προειδοποιήσεις, μάχες και νεκρούς, πολέμους και ακρωτηριασμούς. Απορούμε που δεν βρέθηκε ένας άξιος και ικανός σκηνοθέτης να γυρίσει μια ταινία για το Κυπριακό, αφού εμπεριέχει όλα τα στοιχεία μελοδράματος, τραγωδίας, κωμωδίας, θρίλερ και αστυνομικού «σασπένς». Ποιος Χίτσκοκ και ποιος Σπίλμπεργκ ή ποιος Κιούπρικ, Αγγελόπουλος, Καζάν, Φελλίνι, Ταρκόφσκι ή Αντονιόνι μπορεί να αγνοήσει τις εκπληκτικές σκηνοθεσίες, τις δολοπλοκίες, τις αμέτρητες συνωμοσίες και τις ερμηνευτικές δυνατότητες και δυνατότητες των λογής-λογής αμέτρητων ηθοποιών, που πέρασαν όλες αυτές τις δεκαετίες από την πασαρέλα του Κυπριακού…
Πρόκειται για μιαν ατέλειωτη και διαρκή παράσταση με εναλλασσόμενους ηθοποιούς αλλά πάντα στους ίδιους ρόλους. Κι εμείς, για δεκαετίες στο ίδιο έργο θεατές, άλλοτε απαθείς, άλλοτε συνεργοί και άλλοτε οργισμένοι και εξαπατημένοι… σύζυγοι. Αλλ’ ας σοβαρευτούμε, προς στιγμήν, για να ασχοληθούμε με αυτό το διαρκές θέατρο του παράλογου, που αποκαλείται Κυπριακό και με τους ηθοποιούς, που παίζουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ακόμα και χθες, όπως και τις τελευταίες ημέρες, παρακολουθούμε έναν αγχώδη πλεονασμό προειδοποιήσεων για νέες συνωμοσίες, δολοπλοκίες, εκβιασμούς και άλλα ωραία φρούτα, που παράγονται στους δαιδαλώδεις κήπους της διπλωματίας. Τόσες δεκαετίες ενασχόλησης με το Κυπριακό, οι ηγέτες και οι διαπραγματευτές μας δεν έμαθαν την αλβφαβήτα. Ότι, δηλ. η πολιτική και η διπλωματία, όπως και ο πόλεμος, είναι η κατ’ εξοχήν τέχνη της απάτης. Πολιτική και διπλωματία είναι πόλεμος με άλλα μέσα.
Κανείς από τους ηγέτες και τους Προέδρους της Δημοκρατίας δεν μελέτησαν, π.χ. τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι; «Από την πείρα βλέπουμε πως εκείνοι οι ηγεμόνες κατόρθωσαν μεγάλα έργα, που λίγο λογάριασαν την καλή πίστη και κατάφεραν με δόλο να στρέψουν τα μυαλά των ανθρώπων και τέλος ξεπέρασαν όσους βασίστηκαν στην ειλικρίνεια», γράφει και προσθέτει: «Αναγκασμένος, λοιπόν, ο ηγεμόνας να ξέρει καλά να χρησιμοποιεί το θεριό, οφείλει από τα θεριά να διαλέξει την αλεπού και το λιοντάρι. Ανάγκη να ’ναι αλεπού για να ξεχωρίζει τις παγίδες και λιοντάρι για να τρομάζει τους λύκους. Είναι ανάγκη να ξέρεις τη φύση της αλεπούς, να τη μιμείσαι, και να’ σαι μεγάλος κρυφονούσης και υποκριτής». Προχθές, ο εκλεκτός σκιτσογράφος ΠΙΝ (του «Φιλελευθέρου») παρουσίαζε τον Πρόεδρο κάτω από ένα πράσινο δέντρο (το «Γκρίντρι) και τον ανεκδιήγητο Ντάουνερ ως πονηρόν όφιν, που πρόσφερε το μήλο στον… Αδάμ Χριστόφια. Σημειολογική η αναφορά, αλλά ποιος είναι ο Θεός; Ποια είναι η Εύα;
Αυτό το προπατορικό αμάρτημα του Κυπριακού δεν έχει τέλος. Η παράσταση συνεχίζεται με άπειρες εναλλαγές σκηνικών, ηθοποιών, αλλά με τους ίδιους σκηνοθέτες και πρωταγωνιστές και τα ίδια θύματα. Οι ηγέτες μας δεν έμαθαν ποτέ ότι αυτή η αθλιότητα, που λέγεται πολιτική και διπλωματία, είναι βρομιά και δυσωδία. Κερδίζει όποιος ξέρει να παίζει πιο βρόμικα και πιο σκληρά από τον αντίπαλο. Αυτό κάνουν οι Τούρκοι, οι Βρετανοί και οι κατευθυνόμενοι ΟΗΕδες, στους οποίους εμπιστευόμαστε τις τύχες μας. Το «Γκρίντρι» δεν αποτελεί, λοιπόν, εξαίρεση σε ακόμα μια παράσταση του Κυπριακού. Ποιοι ηθοποιοί τρέμουν συνωμοσίες και εκβιασμούς; Εκείνοι που δεν ξέρουν να διεκδικούν, δεν τολμούν να αρθρώσουν τα δίκαια και φοβούνται να απαιτήσουν τα δικαιώματά τους.
Το Κυπριακό έχει άμεση σχέση με το προπατορικό αμάρτημα! Από 60ετίας και πλέον, τα κυρίαρχα στοιχεία του είναι πονηριές, συνωμοσίες, σχέδια, ζαβολιές, όλα διανθισμένα με πολλές αμαρτίες, διαβολές, εκβιασμούς, εκφοβισμούς, απειλές, προειδοποιήσεις, μάχες και νεκρούς, πολέμους και ακρωτηριασμούς. Απορούμε που δεν βρέθηκε ένας άξιος και ικανός σκηνοθέτης να γυρίσει μια ταινία για το Κυπριακό, αφού εμπεριέχει όλα τα στοιχεία μελοδράματος, τραγωδίας, κωμωδίας, θρίλερ και αστυνομικού «σασπένς». Ποιος Χίτσκοκ και ποιος Σπίλμπεργκ ή ποιος Κιούπρικ, Αγγελόπουλος, Καζάν, Φελλίνι, Ταρκόφσκι ή Αντονιόνι μπορεί να αγνοήσει τις εκπληκτικές σκηνοθεσίες, τις δολοπλοκίες, τις αμέτρητες συνωμοσίες και τις ερμηνευτικές δυνατότητες και δυνατότητες των λογής-λογής αμέτρητων ηθοποιών, που πέρασαν όλες αυτές τις δεκαετίες από την πασαρέλα του Κυπριακού…
Πρόκειται για μιαν ατέλειωτη και διαρκή παράσταση με εναλλασσόμενους ηθοποιούς αλλά πάντα στους ίδιους ρόλους. Κι εμείς, για δεκαετίες στο ίδιο έργο θεατές, άλλοτε απαθείς, άλλοτε συνεργοί και άλλοτε οργισμένοι και εξαπατημένοι… σύζυγοι. Αλλ’ ας σοβαρευτούμε, προς στιγμήν, για να ασχοληθούμε με αυτό το διαρκές θέατρο του παράλογου, που αποκαλείται Κυπριακό και με τους ηθοποιούς, που παίζουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ακόμα και χθες, όπως και τις τελευταίες ημέρες, παρακολουθούμε έναν αγχώδη πλεονασμό προειδοποιήσεων για νέες συνωμοσίες, δολοπλοκίες, εκβιασμούς και άλλα ωραία φρούτα, που παράγονται στους δαιδαλώδεις κήπους της διπλωματίας. Τόσες δεκαετίες ενασχόλησης με το Κυπριακό, οι ηγέτες και οι διαπραγματευτές μας δεν έμαθαν την αλβφαβήτα. Ότι, δηλ. η πολιτική και η διπλωματία, όπως και ο πόλεμος, είναι η κατ’ εξοχήν τέχνη της απάτης. Πολιτική και διπλωματία είναι πόλεμος με άλλα μέσα.
Κανείς από τους ηγέτες και τους Προέδρους της Δημοκρατίας δεν μελέτησαν, π.χ. τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι; «Από την πείρα βλέπουμε πως εκείνοι οι ηγεμόνες κατόρθωσαν μεγάλα έργα, που λίγο λογάριασαν την καλή πίστη και κατάφεραν με δόλο να στρέψουν τα μυαλά των ανθρώπων και τέλος ξεπέρασαν όσους βασίστηκαν στην ειλικρίνεια», γράφει και προσθέτει: «Αναγκασμένος, λοιπόν, ο ηγεμόνας να ξέρει καλά να χρησιμοποιεί το θεριό, οφείλει από τα θεριά να διαλέξει την αλεπού και το λιοντάρι. Ανάγκη να ’ναι αλεπού για να ξεχωρίζει τις παγίδες και λιοντάρι για να τρομάζει τους λύκους. Είναι ανάγκη να ξέρεις τη φύση της αλεπούς, να τη μιμείσαι, και να’ σαι μεγάλος κρυφονούσης και υποκριτής». Προχθές, ο εκλεκτός σκιτσογράφος ΠΙΝ (του «Φιλελευθέρου») παρουσίαζε τον Πρόεδρο κάτω από ένα πράσινο δέντρο (το «Γκρίντρι) και τον ανεκδιήγητο Ντάουνερ ως πονηρόν όφιν, που πρόσφερε το μήλο στον… Αδάμ Χριστόφια. Σημειολογική η αναφορά, αλλά ποιος είναι ο Θεός; Ποια είναι η Εύα;
Αυτό το προπατορικό αμάρτημα του Κυπριακού δεν έχει τέλος. Η παράσταση συνεχίζεται με άπειρες εναλλαγές σκηνικών, ηθοποιών, αλλά με τους ίδιους σκηνοθέτες και πρωταγωνιστές και τα ίδια θύματα. Οι ηγέτες μας δεν έμαθαν ποτέ ότι αυτή η αθλιότητα, που λέγεται πολιτική και διπλωματία, είναι βρομιά και δυσωδία. Κερδίζει όποιος ξέρει να παίζει πιο βρόμικα και πιο σκληρά από τον αντίπαλο. Αυτό κάνουν οι Τούρκοι, οι Βρετανοί και οι κατευθυνόμενοι ΟΗΕδες, στους οποίους εμπιστευόμαστε τις τύχες μας. Το «Γκρίντρι» δεν αποτελεί, λοιπόν, εξαίρεση σε ακόμα μια παράσταση του Κυπριακού. Ποιοι ηθοποιοί τρέμουν συνωμοσίες και εκβιασμούς; Εκείνοι που δεν ξέρουν να διεκδικούν, δεν τολμούν να αρθρώσουν τα δίκαια και φοβούνται να απαιτήσουν τα δικαιώματά τους.
Πηγή : www.sigmalive.com/simerini
Υπόθεση εργασίας
του Γιάννη Τριάντη
| Ας εκληφθεί το ερώτημα ως υπόθεση εργασίας: Αν η Ελλάδα υλοποιούσε κατά γράμμα την πολιτική του Μνημονίου, θα βρισκόταν σήμερα σε καλύτερη μοίρα; Θα μπορούσε, δηλαδή, να βγει στις αγορές το 2011, όπως έλεγαν οι θιασώτες της πολιτικής αυτής, και θα απέφευγε τον κίνδυνο χρεοκοπίας; Το ερώτημα δύναται να θεωρηθεί μείζον, αφʼ ης στιγμής η χώρα εγκαλείται για αδυναμία –ή άρνηση– να προωθήσει ευρέως δομικές μεταρρυθμίσεις... | |
Εν πρώτοις ας δούμε ποιες είναι αυτές οι περιώνυμες «δομικές μεταρρυθμίσεις», όπως τις επισημαίνουν οι εταίροι, η «τρόικα», το ΔΝΤ και οι λοιποί της καταγγελτικής χορείας. Πρόκειται, λοιπόν, για τη δραστική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, την εκ βάθρων ανακαίνιση της διοίκησης, την εγκαθίδρυση σταθερού φορολογικού καθεστώτος, την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, τη δραστική μείωση των δημοσίων υπαλλήλων και τις αποκρατικοποιήσεις. Αυτά σε γενικές γραμμές, υπό την έννοια ότι σημαντικά ζητήματα, όπως π.χ. η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, η οποία αναχαιτίζει επιδόξους επενδυτές, εντάσσονται στο πεδίο εκσυγχρονισμού της διοίκησης. Αν εξετάσουμε προσεκτικά τη δέσμη των τριών πρώτων δομικών μεταρρυθμίσεων (φοροδιαφυγή, διοίκηση, σταθερό φορολογικό καθεστώς), θα παρατηρήσουμε, πρώτον, ότι η ανάγκη για τις μεταρρυθμίσεις αυτές είναι υπαρκτή και αδήριτη. Δεύτερον, ότι επʼ αυτού δεν είχε γίνει απολύτως τίποτε κατά το παρελθόν. Επομένως, όσα ελέγοντο περί αναμορφωτικού «εκσυγχρονισμού» (περίοδος Σημίτη) και γενναίας «μεταρρύθμισης» (εποχή Καραμανλή) ήταν ψεύδη, ανοησίες και φανφάρες. Είναι ίσως από τα λίγα πεδία στα οποία έχει δίκιο ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος όμως ξεχνάει βολικά ότι υπήρξε κορυφαίο στέλεχος των «εκσυγχρονιστικών» κυβερνήσεων Σημίτη και δεν είχε ποτέ εκφράσει οιαδήποτε ένσταση ή προβληματισμό για το ανύπαρκτο έργο εκείνης της περιόδου (και) στον τομέα αυτόν. Τρίτον, αφʼ εαυτής η χώρα όφειλε να προβεί στις συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις. Κανένα Μνημόνιο δεν χρειαζόταν να τις επισημάνει και να τις επιβάλει. Όμως, για να πραγματοποιηθούν οι αλλαγές αυτές, έπρεπε να υπάρχει σοβαρή προεργασία και συγκεκριμένο σχέδιο, έστω και την ύστατη ώρα. Αποδείχτηκε ότι η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ήταν παντελώς ανέτοιμη, όπως κατέδειξε η οικτρή διετία... Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμη. Ίσως το πιο καθοριστικό: με δεδομένη την τραγική κατάσταση στους τρεις αυτούς τομείς, ακόμη κι ένα παιδί του δημοτικού θα καταλάβαινε ότι μεταρρυθμίσεις τέτοιου είδους απαιτούν χρόνο. Είναι αδύνατον μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα να αντιμετωπίσεις χρόνια προβλήματα δομικής φύσεως. Επομένως, από την πρώτη στιγμή έπρεπε να δοθεί βάρος στα πεδία αυτά. Από όλους. Και πρωτίστως από την κυβέρνηση, υπό το άγρυπνο βλέμμα της κοινωνίας αλλά και των εταίρων. Λίαν απαραίτητος, λοιπόν, ο χρόνος, προκειμένου η Ελλάδα να προβεί –έστω με τη βοήθεια των εταίρων– στις αναγκαίες αυτές μεταρρυθμίσεις. Αντʼ αυτού, η μεν ανέτοιμη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου καθυστερούσε και φλυαρούσε επί δύο χρόνια (ποιος δεν θυμάται τις ακέφαλες εφορίες και τα εν γένει τρομακτικά κενά στη διοίκηση;), οι δε εταίροι μοναδική έγνοια είχαν τις περικοπές μισθών και συντάξεων καθώς και την εσωτερική υποτίμηση μέσω της ύφεσης. «Δώστε χρόνο στην Ελλάδα», είπε προχθές ο Ρομάνο Πρόντι. Κάτι ανάλογο είπε και ο κ. Ράιχενμπαχ, διαπιστώνοντας προσωπικά τις υπαρκτές δυσκολίες για τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις. Δυστυχώς, το λένε κάπως αργά. Κι έτσι αποδεικνύεται ότι και στον τομέα αυτόν οι εταίροι είχαν μεσάνυχτα σχετικά με το «ελληνικό πρόβλημα»... Στη δεύτερη δέσμη των δομικών μεταρρυθμίσεων εντάσσονται, όπως προαναφέρθηκε, η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, η δραστική μείωση των δημοσίων υπαλλήλων και οι αποκρατικοποιήσεις. Οι συγκεκριμένες αλλαγές, σε συνάρτηση με τις υπόλοιπες (διοίκηση κτλ.), θα συμβάλουν αποφασιστικά –έτσι λένε οι εταίροι καθώς και τα ημέτερα αντηχεία– στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, όπερ και μείζον θέμα για την ελληνική οικονομία... Ας δούμε, λοιπόν, τη δέσμη αυτή: Μείωση των δημοσίων υπαλλήλων: Υπάρχουν ευρωπαϊκές χώρες με ανθηρή οικονομία οι οποίες διαθέτουν μεγαλύτερο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων από την Ελλάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Σουηδία. Προς τι, επομένως, αυτή η τρομακτική προπαγάνδα για τη «μείωση του κράτους» και η παράλληλη αποσιώπηση για το τι συμβαίνει σε άλλες, προηγμένες χώρες; Πρόβλημα υπεράριθμων υπαλλήλων υπάρχει στην Ελλάδα. Αλλά κυρίως υφίσταται ζήτημα μη επαρκούς αποδόσεως, που οφείλεται πρωτίστως στις υποδομές και στη γραφειοκρατία και όχι τόσο σε αδιαφορία και ανικανότητα των υπαλλήλων. Επομένως, και τα δύο αυτά παθογενή θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν λελογισμένα και να αρθούν. Αντʼ αυτού, παρατηρείται μια πρωτοφανής εκστρατεία απαξίωσης, με προφανή στόχο την υπονόμευση και κατασυκοφάντηση κάθε ιδέας για τον ρόλο του κράτους. Αποκρατικοποιήσεις: Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η εξίσου θηριώδης προπαγάνδα για ιδιωτικοποιήσεις, ακόμη και υγιών κρατικών επιχειρήσεων. Και όταν ρωτάς «γιατί;», εισπράττεις μια φαιδρή, ανέρειστη, λαϊκίστικη και δογματική απάντηση: Διότι έτσι επιτάσσουν η σύγχρονη οικονομία και η αυτής μεγαλειότης η αγορά! Και αν επιμείνεις, παρατηρώντας ότι για τους τριγμούς στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα δεν ευθύνεται ο κρατισμός, αλλά η ασυδοσία της αγοράς, απάντηση δεν θα υπάρξει... Απελευθέρωση επαγγελμάτων: Και εδώ το ίδιο μοτίβο. Αντί για κάποιες αναγκαίες αλλαγές, προβλήθηκε ως μείζον ζήτημα –και καθοριστικό για την ανταγωνιστικότητα– το «άνοιγμα» επαγγελμάτων, ακόμη και σε πεδία στα οποία περισσεύουν οι επαγγελματίες (π.χ. ταξί)! Όμως, το πιο εξοργιστικό εντοπίζεται στα δήθεν μεγάλα οφέλη που θα υπάρξουν για την οικονομία από το «άνοιγμα». Κατʼ ουσίαν πρόκειται για μοίρασμα της μικρής, ελάχιστης πια, πίτας σε περισσότερους. Δηλαδή, όλοι φτωχότεροι, στο όριο της επιβίωσης, με ανύπαρκτα –ή πενιχρά– οφέλη για την ανταγωνιστικότητα... Αντί επιλόγου, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το νέο βιβλίο του Σταύρου Λυγερού («Από την κλεπτοκρατία στη χρεοκοπία» – Εκδόσεις Πατάκη) σχετικά με την πολιτική του Μνημονίου, τις μεταρρυθμίσεις και την ανταγωνιστικότητα: «Η “τρόικα” αντιλαμβάνεται την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας με όρους βίαιης απαξίωσης. Προσπαθεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε χώρα ευκαιριών για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο, αφενός λόγω της μαζικής εκποίησης σε χαμηλές τιμές και αφετέρου λόγω του χαμηλού κόστους εργασίας»... Όπερ έδει δείξαι... Πηγή : www.paron.gr |
Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2012
"Το «1929» είναι εδώ..."
Της Ζέζας Ζήκου
Ζούμε την απόλυτη καταιγίδα
Πηγή : www.epikaira.gr
Ζούμε την απόλυτη καταιγίδα
Η πραγματική οικονομία είναι σχεδόν κλινικά νεκρή. Μην κόβετε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα εν μέσω βαθιάς ύφεσης, μας έμαθε ο Κέινς – και ο μαθητής του Πολ Κρούγκμαν· θα δημιουργήσετε έναν κεϊνσιανό πολλαπλασιαστή της κρίσης και θα έχουμε νέο 1929. Η μεγάλη κρίση, ένα «1929», με αναλογίες και διαφορές από το πρωτότυπο, είναι εδώ. Το στοίχημα της επιβίωσης της οικονομίας είναι κολοσσιαίας σημασίας για το μέλλον μας και για το μέλλον των επόμενων γενεών της χώρας μας. Κι αν χρειάζεται συναίνεση, αυτή η συναίνεση χρειάζεται στο να λυτρωθούμε από τους «σωτήρες» μας.
Θα ήταν καλύτερα να θυμηθούν όλοι –και ειδικότερα η πληθώρα των οικονομολογούντων - καθηγητών και τραπεζιτών, που έχουν βρει «πρόθυμες» στήλες στις εφημερίδες και «άδειες» εκπομπές στην τηλεόραση– τον Ροβεσπιέρο, ο οποίος στην ομιλία του το 1792 για τον «Επισιτισμό» έκανε διάκριση ανάμεσα στο αναγκαίο και το πλεονάζον, εφαρμόζοντας διαφορετικό καθεστώς για το καθένα...
Όλοι αυτοί οι καθηγητές ξένων και μη... πανεπιστημίων, που καλούνται να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των ισχυρών και του κατεστημένου –και καταγγέλλουν ως «λαϊκιστές» όλους τους υπολοίπους– αναπτύσσουν θεωρίες που περιγράφουν ένα σύστημα ή μια κατάσταση όχι όπως είναι, αλλά όπως θα ήθελαν εκείνοι να είναι. Κι αυτό δεν είναι απλώς ανέντιμο· είναι εξαιρετικά επικίνδυνο.
Περισσότερο ανυπόφορη ακόμα από αυτή καθαυτή την (αναγκαστική) συρρίκνωση του βιοτικού επιπέδου του κοινού πολίτη είναι η ευρεία ανακατανομή πλούτου και ισχύος που επιτελείται στην πλάτη του. Στο μέτρο, λοιπόν, που, όπως παρατηρούσε ο Σουμπέτερ, η καπιταλιστική ανάπτυξη τείνει πάντα να απογειώνεται με την «καταστροφή» των πιο παρωχημένων και αναποτελεσματικών συντελεστών της παραγωγικής διαδικασίας, η κοινωνική αντίδραση μπροστά στα φαινόμενα αυτά απειλεί με εκρήξεις και ανατροπές.
Πόσοι συναγερμοί χρειάζονται για να το καταλάβουμε; Οι ξένες δυνάμεις προετοιμάζονται συστηματικά για την αποτυχία μας. Αν δεν επιτευχθούν οι νέοι σκληροί στόχοι που έχουν τεθεί, τότε η νέα βοήθεια των εταίρων - δανειστών θα αποσυρθεί. Αλλά η ελληνική κρίση δεν είναι απλώς ταμειακή. Ταμειακό είναι το οξύ και επικίνδυνο σύμπτωμά της. Είναι κρίση λειτουργίας. Είναι η ασυμβατότητά μας με τον κόσμο στον οποίο (μας λένε ότι) ανήκουμε, ενώ στην πραγματικότητα λειτουργούμε με όρους που μας οδηγούν έξω από αυτόν. Τι κάνουμε, όμως, για να τους διαψεύσουμε; Τι κάνουμε για να μην γίνουμε μια χώρα βαλκανική, με μέσο μισθό τα 300 ευρώ, ανεργία στο 30% και μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό;
Ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται η οικονομική επιστήμη έχει οδηγήσει σε μια σειρά χονδροειδών λαθών. Το μεγαλύτερο από τα λάθη αυτά είναι η ψευδαίσθηση ότι τα δανεικά ισοδυναμούν με πραγματικό πλούτο, όπως είναι τα χρήματα ή οι πολύτιμοι λίθοι. Όλα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια αποκάλυψαν τον εύθραυστο χαρακτήρα του αμερικανικού καπιταλιστικού συστήματος, που έμοιαζε ανίκητο. Και ο κινεζικός κρατικός καπιταλισμός, που μοιάζει περισσότερο με μείγμα ταοϊσμού και λενινισμού, δεν είναι κάτι βιώσιμο.
Από τις 6 Μαΐου του 2010, οπότε και ψηφίστηκε ο νόμος που μετέφερε το διαβόητο Μνημόνιο στην ελληνική έννομη τάξη, η χώρα εισήλθε στη μετά Χρεοκοπία εποχή. Αλλά λίγοι πολίτες το αντιλήφθηκαν, καθώς η σπουδαιοφανής οικονομική - τεχνοκρατική σκέψη των οικονομολογούντων είχε παραλύσει κάθε σοβαρή πολιτική συζήτηση. Τα μέτρα του Μνημονίου Νο 1 αποδείχτηκαν... ασπιρίνες, μη δραστικές κατά της πολιτικής «πανώλης» του δημοσιονομικού ελλείμματος που γεννά χρέη, επειδή δεν εφαρμόστηκαν, μας λένε. Οι αναγνώστες, όμως, της στήλης ίσως θυμούνται πως η βασική ένσταση που είχα διατυπώσει κατά του Μνημονίου από την πρώτη ημέρα ήταν ότι όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει, αλλά επιβαρύνει το πρόβλημα του χρέους. Αυτό ακριβώς συνέβη.
Οι Έλληνες, οι οποίοι είχαν κατακτήσει πριν από την κρίση υψηλό βιοτικό επίπεδο, είναι σήμερα οι πιο χρεωμένοι. Αυτό που πριν από την κρίση έμοιαζε με «δημιουργία πλούτου», αποδείχτηκε κατόπιν πως δεν ήταν παρά δημιουργία χρέους. Οι όροι της συμφωνίας του Οκτωβρίου για το ελληνικό χρέος επιβεβαιώνουν ότι οι χρεωμένες χώρες είναι υποχρεωμένες να θυσιάζουν τους πολίτες τους, υποβάλλοντάς τους σε σκληρές προσπάθειες πληρωμής χρεών που δεν μπορούν να αποπληρωθούν εύκολα, καθώς βυθίζουν τις οικονομίες σε ακόμη μεγαλύτερη εξάρτηση από τους δανειστές τους. Η «τελική λύση» στο ελληνικό ζήτημα του χρέους έχει ήδη ξεκινήσει. Οι Ευρωπαίοι ετοιμάζονται για το «μεγάλο μας “κούρεμα”».
Όλα αυτά γκρεμίζουν τη ζωή των Ελλήνων, που υφίστανται την εφαρμογή του πιο σκληρού προγράμματος λιτότητας που υπέστη ποτέ Ευρωπαίος. Ενώ οι ολοένα ογκούμενες απαιτήσεις των δανειστών μας διατυπώνονται πλέον με ωμό τρόπο. Πόσο αντέχουμε, άραγε, να ζoύμε έτσι; Πηγή : www.epikaira.gr
Ν. Χριστιανόπουλος: Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους! Είμαι εναντίον…
Με αυτόν τον τρόπο σχολίασε τη διάκρισή του με το μεγάλο βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού, για το σύνολο του έργου του, ο 81χρονος ποιητής της Θεσσαλονίκης Ντίνος Χριστιανόπουλος, παραπέμποντας σε κείμενό του (1979) με τον εμβληματικό τίτλο « Είμαι εναντίον..».
(Περιοδικό «Διαγώνιος» (Τεύχος 1, Ιανουάριος-Απρίλιος, 1979)
Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία, απ’ το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο «υπείροχον έμμεναι άλλων», που μας άφησαν οι αρχαίοι.
Είμαι εναντίον των βραβείων, γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου -και κάποτε θα πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά -και κάποτε θα πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από τη ζωή μας.
Είμαι εναντίον των χρηματικών επιχορηγήσεων. Σιχαίνομαι τους φτωχοπρόδρομους που απλώνουν το χέρι τους για παραδάκι. Οι χορηγίες μεγαλώνουν την μανία μας για διακρίσεις και τη δίψα μας για λεφτά· ξεπουλάνε την ατομική ανεξαρτησία μας.
Είμαι εναντίον των λογοτεχνικών συντάξεων. Προτιμώ να πεθάνω στην ψάθα, παρά να αρμέγω το υπουργείο -κι ας με άρμεξε το κράτος μια ολόκληρη ζωή. Γιατί να με ταΐζει το Δημόσιο επειδή έγραψα μερικά ποιήματα; Και γιατί να αφήσω το Κράτος να χωθεί ακόμη περισσότερο στη ζωή μου;
Είμαι εναντίον των σχέσεων με το κράτος και βρίσκομαι σε διαρκή αντιδικία μαζί του. Ποτέ μου δεν πάτησα σε υπουργείο και το καυχιέμαι. Η μόνη μου εξάρτηση από το κράτος είναι η εφορεία, που με γδέρνει.
Είμαι εναντίον των εφημερίδων. Χαντακώνουν αξίες, ανεβάζουν μηδαμινότητες, προβάλλουν ημετέρους, αποσιωπούν τους απροσκύνητους.
Είμαι εναντίον των κλικών. Προωθούν τους δικούς τους· τους άλλους, όλους τους θάβουν. Όποιοι δεν τους παραδέχονται, καρατομούνται. Κυριαρχούν οι γλύφτηδες και οι τζουτζέδες. Δεν έχω καμμιά αμφιβολία πως το μέλλον ανήκει στα σκουπίδια.
Είμαι εναντίον των κουλτουριάρηδων. Όλα τ’ αμφισβήτησαν, εκτός από τις τρίχες τους. Τους έχω μάθει για καλά. χαλνούν τον κόσμο με την κριτική τους. Όλους τους βγάζουν σκάρτους και πουλημένους. Και μόλις πάρουν το πτυχίο, αμέσως διορίζονται στα υπουργεία· από παντού βυζαίνουν και ο ιδεαλισμός τους ξεφουσκώνει μέσ’ στα βολέματα του κατεστημένου.
Είμαι εναντίον κάθε ιδεολογίας, σε οποιαδήποτε απόχρωση και αν μας την πασέρνουν. Όσο πιο γοητευτικές και προοδευτικές είναι οι ιδέες, τόσο πιο τιποτένια ανθρωπάκια μπορεί να κρύβονται από πίσω τους. Όσο πιο όμορφα τα λόγια τους, τόσο πιο ύποπτα τα έργα τους. Όσο πιο υψηλοί οι στόχοι, τόσο πιο άνοστοι οι στίχοι.
Είμαι, προπάντων, εναντίον κάθε ατομικής φιλοδοξίας, που καθημερινά μας οδηγεί σε μικρούς και μεγάλους συμβιβασμούς. Αν σήμερα κυριαρχούν παραγοντίσκοι και τσανάκια, δεν φταίει μόνο το κωλοχανείο· φταίνε και οι δικές μας παραχωρήσεις και αδυναμίες. Αν πιάστηκε η μέση του οδοκαθαριστή, φταίμε και εμείς που πετάμε το τσιγάρο μας στον δρόμο. Κι αν η λογοτεχνία μας κατάντησε σκάρτη, μήπως δεν φταίει και η δική μας σκαρταδούρα
Toυρκική προπαγάνδα εν δράσει μέσω... Αυστραλίας
Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, παραχώρησε συνέντευξη στον δημοσιογράφο Greg Sheridan της εφημερίδας "The Australian". Ο Αυστραλός δημοσιογράφος δηλώνει εντυπωσιασμένος από τον «ακάματο και ακόρεστο για συζητήσεις περί εξωτερικής πολιτικής» Τούρκο ΥΠΕΞ, τον οποίο «με αρκετή δόση υπερβολής, κάποιοι χαρακτηρίζουν «αρχιτέκτονα της νεο-οθωμανικής εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας»! (ΑΚΟΥΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ;)
Όπως αναφέρει σχετικά η "Καθημερινή", ο αρθρογράφος της αυστριαλιανής εφημερίδας σχολιάζει πως η Τουρκία «για πρώτη φορά, απαλλαγμένη από ψυχροπολεμικούς περιορισμούς, φαίνεται να εκμεταλλεύεται προς όφελός της την καίρια στρατηγική της θέση, καθώς γειτνιάζει τόσο με τις χώρες της ΕΕ όσο και με χώρες των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής, ενώ επιδιώκει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην «Αραβική 'Ανοιξη». Ωστόσο, διαπιστώνεται ότι οι ανωτέρω φιλοδοξίες «έχουν προκαλέσει τριβή στις παραδοσιακά φιλικές και συμμαχικές σχέσεις με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ».
Ο κ. Νταβούτογλου δηλώνει «ότι έχουν αλλάξει σημαντικά οι προτεραιότητες της Τουρκίας κατά την τελευταία δεκαετία». Ο ίδιος θεωρούσε ότι η χώρα του διακρινόταν στο παρελθόν «για την ισχυρή στρατιωτική της δύναμη, όμως η αδύναμη οικονομία και η έλλειψη στρατηγικού οράματος υπονόμευαν οποιαδήποτε αίσθηση αυτοπεποίθησης». Τώρα, όμως, «η ισχυρή οικονομία και η διαμόρφωση σαφούς στρατηγικού οράματος διαμορφώνει εκείνες τις συνθήκες, ώστε, αντί για κινδύνους και απειλές, να εντοπίζονται μόνο ευκαιρίες και νέες δυνατότητες προς αξιοποίηση».
Μάλιστα, κάνει την... εκπληκτική επισήμανση ότι η στροφή προς αυτήν την κατεύθυνση προήλθε «χάρη στην εμπέδωση και στο σεβασμό των δημοκρατικών αρχών, την τήρηση των οποίων προβάλλουν ως παράδειγμα προς μίμηση στους γειτονικούς μουσουλμανικούς λαούς, αλλά και ως μοντέλο άσκησης επιτυχημένης εξωτερικής πολιτικής»!!!
Επιπλέον, ως προς την τελική έκβαση της «Αραβικής 'Ανοιξης», δηλώνει αισιόδοξος, ενώ στο θέμα του Ιράν αποκαλύπτει στον Αυστραλό δημοσιογράφο ότι «η Τουρκία θα υποστηρίξει την επιβολή κυρώσεων από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μεν, αλλά δε θα συμμετάσχει σε κανενός τύπου επιβολή μονομερών κυρώσεων εκκινούμενων από τις ΗΠΑ ή από την ΕΕ». Επισημαίνει δε ότι «με πρωτοβουλία της τουρκικής διπλωματίας, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις τόσο με την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάθριν 'Αστον, όσο και με αξιωματούχους στην Τεχεράνη, με αποτέλεσμα οι δύο πλευρές να συμφωνήσουν να συναντηθούν άμεσα».
Σχετικά με τη διένεξη με το Ισραήλ και το «πάγωμα» τον σχέσεων μετά τα γεγονότα στο Μαβί Μαρμαρά, εξακολουθεί να δηλώνει ότι «η Τουρκία αναμένει επίσημη συγγνώμη από το Ισραήλ, την καταβολή αποζημιώσεων στις οικογένειες των Τούρκων πολιτών που βρήκαν το θάνατο από τις ισραηλινές δυνάμεις σε διεθνή ύδατα και τον τερματισμό της κατοχής στη Λωρίδα της Γάζας».
Τέλος, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών εκδήλωσε αρκετές φορές το θαυμασμό του για τον Αυστραλό ομόλογό του Κέβιν Ραντ και αποκάλυψε ότι «σχεδιάζει να επισκεφθεί την Αυστραλία μέσα στο πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους».
Kαι η τουρκική προπαγάνδα καλά κρατεί και "εξακτινώνεται"...
Πηγή : www.defencenet.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)