Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Ολημερίς και ολονυχτίς, προφορικά και εγγράφως, ταγοί, υποταγοί και μπάτλερ του σάπιου συστήματος ομνύουν στο όνομα του εθνικού συμφέροντος.
Το εύλογο ερώτημα:
Τότε, πως συμβαίνει να βιώνει ο «κυρίαρχος» λαός μέσα στους πολιτικούς βόθρους και την πρωτόφαντη πείνα;
Πρόκειται για μία πολιτική και ατομική απάτη μεγάλης ολκής, την οποία καυτηρίαζα ήδη από το 1992 γράφοντας: «Κατηγορώ τους εναλλασσόμενους κυβερνήτες γιατί συνειδητά εξαπατούν τον ελληνικό λαό διακηρύσσοντας την «αισιοδοξία» για την προκοπή της Ελλάδος όταν τα πάντα μέσα της και έξω της γίνονται συντρίμμια».
Όσο για τον φαύλο λαό, έγραφα: «Κατηγορώ τον ελληνικό λαό γιατί αφέθηκε να χάσει την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπειά του, την ατομική του υπόσταση ως ελεύθερου ανθρώπου, ακολουθώντας χρεοκοπημένες πολιτικές και χρεοκοπημένους πολιτικούς Μεσσίες» (βλ. «Πολιτικά Θέματα» της 2 και 9 Οκτωβρίου 1992, όπου ολόκληρο το «Κατηγορώ ενός Πολίτη»). Ήταν τότε που όλοι οι δημοσιογραφούντες και πολιτικολογούντες ήταν γονατισμένοι και μπουσουλούσαν στα πόδια των εξουσιαστών για μια θεσούλα, για λίγα φράγκα, για μια εύνοιά τους!
Σπάνια, πολύ σπάνια, συναντούσες κάποιον που να κάνει τρόπο ζωής τη ρήση του διανοητού Γκαίτε που εδώ και δύο αιώνες, έγραφε: Ήρθε καιρός ν’ αποδείξουμε με πράξεις ότι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου ισούται με το μεγαλείο των θεών!
Τώρα όλοι «πνιγμένοι στα σκατά». Το επεδίωξαν!
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Ολημερίς και ολονυχτίς, προφορικά και εγγράφως, ταγοί, υποταγοί και μπάτλερ του σάπιου συστήματος ομνύουν στο όνομα του εθνικού συμφέροντος.
Το εύλογο ερώτημα:
Τότε, πως συμβαίνει να βιώνει ο «κυρίαρχος» λαός μέσα στους πολιτικούς βόθρους και την πρωτόφαντη πείνα;
Πρόκειται για μία πολιτική και ατομική απάτη μεγάλης ολκής, την οποία καυτηρίαζα ήδη από το 1992 γράφοντας: «Κατηγορώ τους εναλλασσόμενους κυβερνήτες γιατί συνειδητά εξαπατούν τον ελληνικό λαό διακηρύσσοντας την «αισιοδοξία» για την προκοπή της Ελλάδος όταν τα πάντα μέσα της και έξω της γίνονται συντρίμμια».
Όσο για τον φαύλο λαό, έγραφα: «Κατηγορώ τον ελληνικό λαό γιατί αφέθηκε να χάσει την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπειά του, την ατομική του υπόσταση ως ελεύθερου ανθρώπου, ακολουθώντας χρεοκοπημένες πολιτικές και χρεοκοπημένους πολιτικούς Μεσσίες» (βλ. «Πολιτικά Θέματα» της 2 και 9 Οκτωβρίου 1992, όπου ολόκληρο το «Κατηγορώ ενός Πολίτη»). Ήταν τότε που όλοι οι δημοσιογραφούντες και πολιτικολογούντες ήταν γονατισμένοι και μπουσουλούσαν στα πόδια των εξουσιαστών για μια θεσούλα, για λίγα φράγκα, για μια εύνοιά τους!
Σπάνια, πολύ σπάνια, συναντούσες κάποιον που να κάνει τρόπο ζωής τη ρήση του διανοητού Γκαίτε που εδώ και δύο αιώνες, έγραφε: Ήρθε καιρός ν’ αποδείξουμε με πράξεις ότι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου ισούται με το μεγαλείο των θεών!
Τώρα όλοι «πνιγμένοι στα σκατά». Το επεδίωξαν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου