Ο Νίτσε και ο όχλος

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

Παρακολουθώντας, χρόνια και χρόνια την Ελλάδα της μεταπολίτευσης και τη συμπεριφορά του «κυρίαρχου» λαού στα πραττόμενα και παραλειπόμενα της εξουσίας, στάθηκα σε τούτες τις... αντιδημοφιλείς σκέψεις του Γερμανού φιλοσόφου: «Η ζωή είναι  μία πηγή απόλαυσης. Εκεί όμως που από την ίδια πηγή πίνει κι ο όχλος, τα πηγάδια δηλητηριάζονται... Κι έστρεψα την πλάτη μου στους ηγεμόνες, όταν είδα τι είναι αυτό που τώρα αποκαλούν εξουσία τους: Το να παζαρεύουν και να εμπορεύονται τη δύναμη με τον όχλο... Έζησα με φραγμένα τ’ αυτιά ανάμεσα σε λαούς με ξένη γλώσσα: Για να μείνει ξένη για μένα η γλώσσα τους των παζαριών και της εμπορίας για εξουσία...».

Γι’ αυτούς τους λόγους οραματίζεται ένα καθαρό Μέλλον με καθαρούς ανθρώπους, γράφοντας: «Χτίζουμε τη φωλιά μας στο δένδρο που το λένε Μέλλον. Οι αετοί θα φέρνουν σε μας τους μοναχικούς τροφή στα ράμφη τους που κανένας ακάθαρτος άνθρωπος δεν θα μπορεί να την αγγίξει! Γιατί θα νομίζουν ότι τρώνε φωτιά που καίει το στόμα τους» (Βλ. «Τάδε έφη Ζαρατούστρας», εκδ. «Παγκόσμια Λογοτεχνία», Αθήνα, 1983, σελ. 112-115, από το κεφάλαιο: «Για τον όχλο»).

Όσο και αντιδημοφιλείς κι’ αν ηχούν αυτές οι σκέψεις κι’ αυτές οι αναζητήσεις δεν παύουν ν’ απηχούν τη σκληρή κοινωνική πραγματικότητα, την οποία ο γράφων καυτηριάζει εδώ και δεκάδες χρόνια, αρχής γενομένης από τη φαυλοκρατία, τη διαφθορά, την κοπριτοκρατία και το πρόστυχο αλισβερίσι εξουσίας-ψηφοφόρων.

Ο Νίτσε, αν και δεν είδε και δεν άκουσε τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα «που είναι βουτηγμένη στα σκατά», δεν άντεξε.

Για να δούμε πόσο θ’ αντέξουμε στους σημερινούς πολιτικούς και κοινωνικούς βόθρους, αν και εσχάτως πολλοί συνέλληνες προτιμούν  να γίνουν αυτόχειρες!!!

Η διαφθορά και η σαπίλα, έγραφε ο Γάλλος πολιτικός φιλόσοφος –στο «Πνεύμα των Νόμων»- Σ. Μοντεσκιέ «Αρχίζει πάντα από τους εξουσιαστές».

Οι Έλληνες προτιμούν να διαφθείρονται και να αλληλοδιαφθείρονται παρά να τους κρεμάσου