Ο πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου (Πρόεδρος της Επιτροπής
Ενημερώσεως Επί των Εθνικών Θεμάτων, Βραβείο Ακαδημίας
Ακαδημίας Αθηνών και Δήμου Αθηναίων)
Αυτός είναι ο τίτλος ενός τεκμηριωμένου έργου του Βαλκανολόγου-Ρωμανιστή-
Επιφυλασσόμενος να παραθέσω τα περί του Λαζάρου πιο κάτω, προτάσσω τούτα τα λόγια του επίτιμου Προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου Ν. Θέμελη, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων – με ιδρυτή τον αείμνηστο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Μιχ. Στασινόπουλο και επίσης επίτιμο πρόεδρο της Επιτροπής.
Στασινόπουλος – Θέμελης – Λαζάρου υπήρξαν, από το 1978, η σπονδυλική στήλη της Επιτροπής αυτής, με πλούσια επιστημονική και πρακτική δράση γύρω από τα εθνικά μας θέματα.
Μια δράση που αναδιπλώνονταν όχι μονο στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό.
Στα πλαίσια αυτού του αγώνα της Επιτροπής ο Λαζάρου έδωσε τον εαυτό του ως άμισθος επιστημονικός συνεργάτης, ως γενικός γραμματέας της και ως Πρόεδρός της για αρκετά χρόνια.
Έρχομαι, λοιπόν, στα όσα έγραφε ο μακαρίτης πλέον Θέμελης για το έργο και τη δράση του Λαζάρου, με την ευκαιρία της έκδοσης του πιο πάνω έργο του: «Ομολογουμένως με τις επικίνδυνα επίπονες, πολλαπλές και πολυσχεδείς δραστηριότητές του, συνεντεύξεις, διαλέξεις και ανακοινώσεις σε στρογγυλές τράπεζες, ημερίδες και συνέδρια, τοπικά, περιφερειακά και διεθνή, στο Εσωτερικό και στο Εξωτερικό, συνάμα δε με δημοσιεύσεις γλαφυρές, διδακτικές, εποικοδομητικές, πάντοτε πειστικές, τόσο οι μικρές όσο και οι σύντομες, αλλά και δημοσιεύσεις εκτεταμένες, μελετήματα, μονογραφίες, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο».
Συνεχίζοντας επιγραμματικά και εύστοχα ο Θέμελης την επιγραμματική αναδίπλωση της πολυδιάστατης επιστημονικής και πρακτικής δράσης του αειθαλούς πνευματικού δημιουργού γράφει: «Αλλά το πλέον εκπληκτικό, αξιοθαύμαστο, προ πάντων δε αξιέπαινο, έγκειται στο γεγονός ότι αν και η Επιτροπή βρέθηκε σε πλήρη αδυναμία εκπληρώσεως της υπεσχημένης αντιμισθίας, ο κ. Λαζάρου δεν επηρεάσθηκε διόλου. Τουναντίον, επαύξησε την προσφορά των εξειδικευμένων γνώσεών του».
Αυτά γράφονται από τον Θέμελη στον Πρόλογο του πιο πάνω έργου του Λαζάρου που επαναλαμβάνω τον τίτλο του: «Εθνικά Θέματα και κρατική ακηδία».
Αν αυτές οι αδρές και μεστές πινελιές δίνουν μια αμυδρή εικόνα του πολύμαρφου και πολυδιάστατου έργου του αστραποβόλου πνευματικού δημιουργού, το θεωρώ επιστημονική παραχάραξη να επιχειρήσω μέσα σε μερικές σελίδες να εντοιχίσω την απεραντοσύνη του έργου του.
Το αετόπουλο της Ελασσόνας –γιατί ο Λαζάρου έκανε και αληθινή αντίσταση- ανέβηκε σκαλί, σκαλί τις κακοτράχαλες κορυφές της επιστημονικής έρευνας.
Ακαταπόνητος, μεθοδικός, κριτικός, αληθινός και προ πάντων Έλληνας πατριώτης, διήνυσε τις θρυλικές αποστάσεις της επιστημονικής έρευνας διδάσκοντας ταυτόχρονα ως καθηγητής της Μέσης Εκπαίδευσης.
Παράλληλα με τον αγώνα της επιβίωσης έκανε τον αγώνα της γνώσης και της έρευνας, με την οποία, στη συνέχεια, έριχνε φως στα σκοτάδια της κάθε λογής ξένης και ντόπιας προπαγάνδας κατά του Ελληνισμού και της ιστορικής παραχάραξης.
Το κατοχικό αετόπουλο της Ελασσόνας κατέκτησε τη θέση του Γενικού Επιθεωρητή Μ.Ε. και με τις πολυετείς μεταπτυχιακές του σπουδές, ως υπότροφος του ΙΚΥ, απέκτησε τις ειδικότητες της γλωσσολογίας, της εθνολογίας, των Βαλκανικών λαών και του Ρωμανιστή – Βαλανολόγου. Με το τεράστιο αυτό επιστημονικό φορτίο, ο Λαζάρου θα διδάξει στο γνωστό γαλλικό πανεπιστήμιο της Σορβόνης (Paris IV).
Ο αεικίνητος Λαζάρου όργωσε κυριολεκτικά ολόκληρη την Ελλάδα διαδίδοντας την ορθή γνώση και την ορθή Ιστορία, υπερασπιζόμενος τα δίκαια της Ελλάδας.
Φυλλομετρώντας την έκδοση της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων (2004), διαπιστώνει κανείς την απίστευτη επιστημονική, συγγραφική, πρακτική και ερευνητική δραστηριότητα του Λαζάρου.
Επιγραμματικά σημειώνω: Έρευνα στην Ακαδημία Αθηνών, συνεργάτης της Εκδοτικής Αθηνών» - διδασκαλία σε σχολεία Μ.Ε. και στο Παρίσι.
Συμμετέχει σε δεκάδες επιστημονικά, πνευματικά και επιστημονικά Σωματεία.
Δίνει διαλέξεις που αρχίζουν από το 1976 και τελειώνουν – σε πρώτη φάση – το 1994.
Πρόκειται για τέσσερις δεκάδες, περίπου, διαλέξεις, οι οποίες ανάγονται σε πληθώρα ιστορικών και κοινωνικών θεμάτων.
Εκτεταμένη δράση παρουσιάζει ο Λαζάρου με τις ανακοινώσεις του εντός και εκτός Ελλάδας που φθάνουν τις δύο δεκάδες.
Τιμήθηκε με πλείστες όσες διακρίσεις και μετάλλια, ένα από τα οποία είναι της πόλεως του Λένιγκραντ.
Τα αυτοτελή έργα του και σε ανάτυπα ανέρχονται σε 38 ενώ τα μελετήματα και τα άρθρα του σε 28.
Για την πληθώρα αυτών των έργων του διατυπώνονται διθυραμβικές κριτικές.
Το πολυεπίπεδο και διεισδυτικό έργο του Λαζάρου δεν περνά απαρατήρητο τόσο από τον Αρχιεπίσκοπο μακαριστό Χριστόδουλο όσο και από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, που του εκφράζουν τα θερμά τους συγχαρητήρια για το επιστημονικό του έργο, γνωρίζοντάς του εγγράφως ότι «προσεχώς τιμήσαι υμάς απονέμουσα υμίν το παράσημον του Αποστόλου Παύλου της Εκκλησίας της Ελλάδος…. εις το Συνοδικόν Μέγαρον».
Κορυφαίες τιμητικές διακρίσεις του χαλκέντερου ερευνητού ήταν: Η απονομή του χρυσού σταυρού του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλο και η βράβευσή του από την Ακαδημία Αθηνών «για το επιστημονικό έργο του και την εξ αντικειμένου εθνική σημασία του» (Για τις διακρίσεις αυτές βλ. όπ.π. σελ. 52-59).
Ανάμεσα σ’ αυτούς, οι οποίοι έσπευσαν να συγχαρούν τον τιμηθέντα Λαζάρου ήταν ο Συντονιστικός γραμματέας του Κέντρου Ελληνισμού Νικ. Πολυχρονίδης και ο νυν Πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς, ο οποίος του έγραφε: «…Η εθνική σας προσφορά για την αντιμετώπιση ανθελληνικών προπαγανδών είναι ανεκτίμητη…» (βλ. όπ. π. σελ. 53).
Παρατήρηση του γράφοντος. Από όσα γνωρίζω ο Λαζάρου δεν κλήθηκε από τον Πρωθυπουργό να αναλάβει κάποια έμμισθη θέση συμβούλου, αφού το φιλελεύθερο πνεύμα του Λαζάρου δεν υποτάσσεται στους κομματικούς αυλοκόλακες της διεφθαρμένης εξουσίας.
Τις στρατιές των «συμβούλων» αποτελούν, κατά κανόνα, άσχετα και απαίδευτα κομματόσκυλα. Όμως, όπως σημείωσα ξεκινώντας αυτό το απέραντο επιστημονικό – ερευνητικό – συγγραφικό οδοιπορικό, ο Λαζάρου δεν εντοιχίζεται σε μερικές σελίδες και γι’ αυτό κλείνω εδώ για να σημειώσω – τι να πρωτοσημειώσω – ότι ο συγγραφέας «με την αποθησαυρισμένη εμπειρία» - όπως τον αποκάλεσε ο Ν. Θέμελης – συνεργάστηκε με εκατοντάδες επιστημονικά – πνευματικά Σωματεία και Ιδρύματα πνευματικά και ερευνητικά καθώς και πανεπιστημιακά. (Η παράθεση των τίτλων και μόνον καταλαμβάνει 16 σελίδες, βλ. όπ. Σελ. 99 – 114).
Όμως ο Λαζάρου, διακατεχόμενος από το πάθος της εθνικής προσφοράς δεν παρέλειψε να θέσει τις επιστημονικές γνώσεις του και στα υπουργεία: Εξωτερικών, Πολιτισμού, Εσωτερικών και Παιδείας, χωρίς να παραλείψει και τις Στρατιωτικές Σχολές.
Αναφέρω: Ναυτική Σχολή Πολέμου, Ναυτική Σχολή Σκαραμαγκά, Ελληνική Επιτροπή Στρατιωτικής Ιστορίας, Αστυνομική Ακαδημία, Σχολή Εθνικής Ασφάλειας, Σχολή Αστυνομίας, Σχολή Εθνικής Αμύνης κ.τ.λ. (βλ. όπ.π. σελ. 113-114).
Στα πλαίσια αυτά εντάσσονται και οι πλείστες όσες διαλέξεις του, με τη συνεργασία Μητροπόλεων, Συλλόγους Γονέων-Κηδεμόνων και Δήμων (βλ. σελ. 112-113 και 121).
Όμως, ο ασυμβίβαστος Λαζάρου παραμένει αμετακίνητος στην υπεράσπιση του Ελληνισμού και της Ιστορίας και εθνολογικής αλήθειας.
Έχοντας πάντα προ οφθαλμών τα εθνικά συμφέροντα, καταγγέλλει «τα παρατράγουδα του υπουργείου πολιτισμού (βλ. σελ. 49-50) και το ίδιο κάνει όταν αποσπάστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών, στη ΔιεύθυνσηΒαλκανικών Υποθέσεων. Από τη θέση αυτή υπερασπίζει τα εθνικά συμφέροντα, αντιπροσωπεύοντας την Ελλάδα σε Συνέδρια ενώ ταυτόχρονα δίνει διαλέξεις διαφωτιστικού περιεχομένου.
Αυτή η εθνωφελής αποστολή και δράση δέχεται τα ανθελληνικά σχόλια από όσους «αντιτίθενται στην επιστημονκή και εθνική αποστολή» (βλ. όπ. π. σελ. 120).
Ο Λαζάρου, πρωτοπόρος σκαπανέας της Ελληνικότητας των Βλάχων – που είναι και το ευαίσθητο επιστημονικό του αντικείμενο – αντιδρά με σχετική ανακοίνωση, στην οποία καταλήγει με τούτη τηναγωνιώδη εθνική έκκληση: «Έλληνες, τροχάδην στις επάλξεις για την απώθηση προ πάντων παραλλαγμένων πρακτόρων αποσυνθέσεως του Ελληνισμού. Εμπρός» (βλ. όπ. π. σελ. 120).
Εδώ βεβαίως δεν σταματά το έργο κα ιη δράση του Λαζάρου. Συνεχίζεται και στην μετέπειτα δεκαετία με την ίδια ένταση, το ίδιο πάθος, την ίδια ζείδωρη προσφορά στα εθνικά θέματα.
Από την εργώδη αυτή προσφορά αρκούμαι μόνο στο πρόσφατο τετράτομο έργο του, το οποίο φέρει τον τίτλο: «Ελληνισμός και Λαοί Νοτιοανατολικής Ευρώπης» (εκδ. «Γραφικαί Τέχναι «Λυχνία», Αθήνα, 2009-2010). Χορηγός της έκδοσης, τα καταστήματα (S-M, Δούκας).
Με την ευκαιρία αυτού του έργου του Λαζάρου, που αναφέρεται σε τεκμηριωμένες ιστορικές πηγές και αριθμεί περίπου 3.000 σελίδες, μου έρχεται στο νου ο αριθμός των συμβούλων που έχει ο υπουργός των Εξωτερικών.
Πόσους απ’ αυτούς διαθέτουν τα προσόντα του Λαζάρου;
Ελλάδα, γι’ αυτό σε πέθαναν!
Η αξιοκρατία στο απόσπασμα. Γελοία Ελλάδα, με γελοίους πολιτικούς που «κολυμπούν στα σκατά»κατά πως είπε και ο Γάλλος σοσιαλιστής Στρος Καν.
Όμως: Με τον Λαζάρου και το έργο του δεν τελειώνει κανείς εύκολα. Χρειάζεται μια ημερίδα και ένα ογκώδη τόμο. Γι’ αυτό λέω: Αχιλλέα, η Επιτροπή Εθνικών Θεμάτων σου χρωστά πολλά.
Η ελληνική επιστήμη και τα ελληνικά –και όχι μόνον- γράμματα σου χρωστούν πολλά. Η Ελλάδα σου χρωστά πολλά!
Παραφράζοντας τον Ο. Τσώρτσιλ, για όσα είπε υπέρ της αγγλικής αεροπορίας το Σεπτέμβριο του 1941, θα έλεγα: Είσαι ανάμεσα σ’ εκείνους, στους οποίους ουδέποτε τόσοι πολλοί, οφείλουν τόσα πολλά σε τόσους λίγους!
‘Ερρωσω.
ΥΓ: Είναι αυτονόητο ότι ο Λαζάρου υπέστη την καταδίωξη και ακηδία του ελληνικού «κράτους». Είναι η «μοίρα των πρωτοπόρων», όπως έγραφα στο ομότιτλο άρθρο μου, εξ αφορμής της απονομής του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Γ. Σεφέρη τον οποίο υποδέχτηκαν στο αεροδρόμιο μόνο δύο συγγενικά πρόσωπα (βλ. «Πολιτικά Θέματα» της 28/11/2003).
Στην Ελλάδα της παρακμής και της σήψης δεν είσαι τίποτα αν δεν είσαι ποδοσφαιριστής, μπουζουχτής, ελαφροτραγουδιστής, φοροφυγάς και προ πάντων κομματόσκυλο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου