Του Νίκου Χιδίρογλου
Στο λεωφορείο, στο μετρό, στο ταξί, ακούω κάτι που με ενοχλεί, ή με τρομάζει. Σταχυολογώ: «να γίνουν όλα στάχτη, δεν με ενδιαφέρει», «να κάψουν τη Βουλή, όλοι εκεί μέσα είναι απατεώνες», «να διαλυθούν όλα, να ξεκινήσουμε από την αρχή», «θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ ή Χρυσή Αυγή», «να σκοτώσουν και πέντε-έξι δεν χάλασε ο κόσμος» και άλλα αηδιαστικά, ανήθικα, καταδικαστέα, αντικοινωνικά, που εκπέμπουν μηδενισμό, βία, αρνησιπατρία, μισαλλοδοξία, μίσος, μένος, έλλειψη καλλιέργειας και Παιδείας και ατομικισμό.
Αυτό το τελευταίο, είναι κληρονομιά του Ανδρεοπαπανδρεϊσμού. Της νοοτροπίας αυτής, που αντί να προτάξει το εθνικό & συλλογικό καλό, αντί να αναδείξει το ευγενές, το υψηλό αισθητικό πρότυπο και αντί να υψώσει σε όλα τον ποιοτικό πήχη, τον κατέβασε, ώστε να ικανοποιήσει ανήθικα «αιτήματα» συντεχνιών στο πλαίσιο μιας άθλιας πολιτικής συναλλαγής και να τις προσδέσει στο άρμα της Αλλαγής.
Το σήμερα
Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στην Ελλάδα, με την αστάθεια και το χάος να ελλοχεύουν, νομίζω πως όλοι μας πρέπει να βάλουμε κάποιες πολιτικές «φραγές», δεξιά και αριστερά. Και αυτό, για να αποφευχθούν καταστροφές. Στις κρίσεις, επιβιώνουν οι ψύχραιμοι.
Ας το θυμόμαστε αυτό... Το γράφουμε, για να υπάρχει η καταγραφή. Για να μπορούμε να σας πούμε στο μέλλον, αν και ελπίζουμε πως δεν θα χρειαστεί (αλλά, το τι ελπίζουμε και το τι θα γίνει, ενδεχομένως να είναι δύο διαφορετικά πράγματα), ότι, σας είχαμε προειδοποιήσει.
Και εξηγούμαστε. Οικονομική κρίση λοιπόν. Ο κόσμος βλέπει να χάνονται «κεκτημένα». Κάποιοι συμπολίτες μας, βρέθηκαν σε μια νύχτα πολύ κάτω από τη γραμμή της φτώχειας. Κάποιοι εξ αυτών, κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο, στην κυριολεξία. Το μέλλον είναι εξαιρετικά αβέβαιο, με την αναπτυξιακή προοπτική να απέχει ακόμα πολύ...
Όλοι ανησυχούν για το αύριο των παιδιών τους. Ο κόσμος, έχοντας ενσωματώσει την οικονομιστική λογική, βλέπει τα πάντα μέσα από τους αριθμούς, τους λογαριασμούς, την «» αδυναμία του να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Όλα τα παραπάνω, αποτελούν πλέον αναμφισβήτητα στοιχεία της ζωής πολύ μεγάλης μερίδας των πολιτών.
Το δια ταύτα
Μίλησα με έναν νεαρό εργαζόμενο, που προσπαθεί 14-16 ώρες στο ταξί μέσα, να βγάλει τα προς το ζην για την οικογένειά του. Ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ τον Μάιο και ΧΑ τον Ιούνιο. Σκέφτεται, δε, να ξαναψηφίσει Αλέξη Τσίπρα, για να «τιμωρήσει» το σύστημα, όπως μου είπε. «Θα καταρρεύσουμε όμως», του απάντησα. «Το ξέρω, αυτοί είναι τρελάρες, γουστάρουν μολότοφ, τρομοκρατία και τέτοια, αλλά ας τα κάψουν όλα, να τελειώνουμε». «Να τελειώνουμε με τι;», ρώτησα.
«Με τους κλέφτες και τα λαμόγια», μου είπε ο αυτοκινητιστής. «Και για να το κάνουμε αυτό, θα χάσουμε την ελευθερία μας;», είπα. «Ποια ελευθερία, όταν δεν έχουμε να φάμε;» μου λέει. Του είπα για την ΕΟΚΑ και «την Ελλάδα θέλουμε κι ας τρώγομε πέτρες», που έλεγαν τη δεκαετία του ’50 οι Ελληνοκύπριοι. Με κοίταξε... Ναι, έχει αλλάξει ο κόσμος μας. Λίγη σιωπή και περισυλλογή.
Τον ρώτησα, σπάζοντας τη σιωπή: «έχεις παιδιά;» «Μια κόρη δυόμισι χρόνων», μου απάντησε. «Θέλεις να μεγαλώσει πάνω σε αποκαΐδια; Και αν αρρωστήσεις εσύ, σε καμένο νοσοκομείο θα πας; Και το παιδί σου σε καμένο σχολείο θα κάνει μάθημα;» Με κοίταξε. Φαινόταν να το ξανασκέφτεται.
«Φίλε, τα έχω πάρει στο κρανίο, δεν αντέχω άλλο, γι’ αυτό μιλάω έτσι», μου είπε. «Θα συνεχίσεις να μάχεσαι για το παιδί σου, για το μέλλον του, να είσαι δυνατός. Ό,τι κάνεις, αν θες την άποψή μου, πρέπει να το κάνεις με κριτήριο το μέλλον του παιδιού σου».
Η ενδυνάμωση των άκρων, θα φέρει βία, καταστροφές, εμπρησμούς και συγκρούσεις. Δεν με ενδιαφέρει προσωπικά ποιος και ποιους λογαριασμούς θέλει να κλείσει. Ήμουν πέρσι ομιλητής στη Φενεό, κατέθεσα στεφάνι στο Βίτσι και στο Μελιγαλά για λογαριασμό της «ΕΩ», όπου δεν ξεχνούμε όλους όσους έπεσαν τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, για τη λευτεριά.
Τη λευτεριά που σήμερα απειλούν ναζιστές και κομμουνιστές, που θέλουν να οδηγήσουν την κοινωνία σε σύγκρουση, ο καθείς για τους δικούς του λόγους, που δεν αφορούν όμως στο λαό. Ας συμβιβαστούν και οι δύο με την ήττα τους ως συστήματα, συστήματα ολοκληρωτικά και βουτηγμένα στο αίμα αθώων. Παραμένω ορθόδοξος χριστιανός και δεν με αφορούν τα αντιχριστιανικά και απάνθρωπα ιδεολογήματα που κηρύσσουν το μίσος και την απανθρωπιά και ο ισοπεδωτικός και ανήθικος μηδενισμός. Οδηγός μου είναι ο σταυρός και όχι η σβάστικα ή το σφυροδρέπανο.
www.elora.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου