Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν!

Του Δημήτρη Παπαγεωργίου

Καινούρια φρούτα, σε κάθε τομέα φαίνεται ότι φέρνει η τρικομματική κυβέρνηση. Έτσι μετά την εμπλοκή του ονόματος του Προέδρου της Βουλής Μεϊμαράκη, σε υπόθεση - σκάνδαλο, οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων, εξέφρασαν επί της ουσίας την στήριξή τους, στον κ. Μεϊμαράκη.

Θα μπορούσε κανείς να αρκεστεί σε αυτό, να πούμε ότι άδικα κατηγορείται ο άνθρωπος. Ο ίδιος από ότι φαίνεται, έθεσε όμως θέμα παραίτησής του. Παραιτήσεις όμως ως γνωστόν στην χώρα αυτή δεν... γίνονται. Ο δε... συγκαταγγελλόμενός του Λιάπης, ζήτησε από την Βουλή, να στήσει μια “εξεταστική επιτροπή” για το ζήτημα. Τώρα θα μπορούσαμε επί μακρόν να αναφερθούμε στην “αξιοπιστία” και την πρακτική αξία των “εξεταστικών” επιτροπών της Βουλής και κατά πόσον αυτές εξετάζουν πραγματικά τις υποθέσεις τις οποίες θα έπρεπε να εξετάζουν ή εάν τελικά τις “καλύπτουν” και θυσιάζουν την αναζήτηση της αλήθειας στον βωμό των πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Ο ντόρος όμως – και μάλιστα σε ημέρα απεργίας των δημοσιογράφων – συνεχίστηκε, σχετικά με την εμπλοκή του “πολιτειακού” και όχι απλά κυβερνητικού παράγοντα Μεϊμαράκη, καθώς αυτός είναι ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Και προφανώς καθώς ο θόρυβος συνεχίστηκε, άρχισαν δεύτερες σκέψεις από πλευράς Βενιζέλου και Κουβέλη, σχετικά με το αν θα έπρεπε να “φορτωθούν” κομματικά την υπεράσπιση του στελέχους της ΝΔ. Έτσι, από ό,τι φαίνεται για να είναι όλοι καλυμμένοι, ο Μεϊμαράκης ανακοίνωσε ότι αναστέλλει την λειτουργία των καθηκόντων του. Ο Θεός και η ψυχή τους δηλαδή. Τερτίπια και τεχνικότητες, που σαν σκοπό έχουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού.

Ο γράφων, δεν γνωρίζει και δεν έχει την δυνατότητα να γνωρίζει εάν ο Μεϊμαράκης εμπλέκεται σε αυτές τις υποθέσεις. Αυτό που γνωρίζω όμως είναι ότι εάν οι Σαμαράς-Κουβέλης-Βενιζέλος, πιστεύουν στην αθωότητά του, τον κρατάνε στην θέση του και βγαίνουν πανηγυρικά να τον καλύψουν και να του προσφέρουν την βοήθειά τους. Εάν όχι τον παραιτούν. Αυτά τα ενδιάμεσα τρίκ, όχι μόνο δεν ικανοποιούν κανέναν, αλλά αντιθέτως εξοργίζουν τον απλό πολίτη και περιπλέκουν την υπόθεση, αφήνοντας να αιωρούνται τέτοιου είδους κατηγορίες, σε μία πολύ κρίσιμη για την πατρίδα εποχή.

Παρέμβαση Ν. Νικολόπουλου

Και φυσικά δεν κάθισαν όλοι οι υπόλοιποι βουλευτές με το στόμα κλειστό. Η απαράδεκτη, μεσοβέζικη λύση της "αναστολής" της τέλεσης των καθηκόντων του, ως Προέδρου της Βουλής. Και χτες κιόλας ήλθαν οι πρώτες αντιδράσεις, με την ίδια ακριβώς λογική, μέσα μάλιστα από την Βουλή.

Και συγκεκριμένα από τον βουλευτή Αχαΐας, Ν. Νικολόπουλο, ο οποίος έστειλε ανοικτή επιστολή προς τον Ευ. Μεϊμαράκη με την οποία τον καλεί να παραιτηθεί από το αξίωμα του προέδρου της Βουλής.
Με αφορμή την εμπλοκή του ονόματος του προέδρου της Βουλής στην υπόθεση ξεπλύματος «μαύρου» χρήματος μέσω αγοραπωλησιών ακινήτων, ο πρώην υφυπουργός Εργασίας καλεί τον κ. Μεϊμαράκη να προστατέψει τον εαυτό του, τη Βουλή και τη Δημοκρατία.

Μεταξύ άλλων, στην ανοικτή επιστολή του ο κ. Νικολόπουλος εκφράζει απορία και έκπληξη για την απόφαση του κ. Μεϊμαράκη να ζητήσει την αναπλήρωσή του από τους αντιπροέδρους της Βουλής μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση, δεδομένου, όπως σημειώνει, ότι «δεν υπάρχει καμία συνταγματική, νομοθετική ή άλλου είδους (π.χ. Κανονισμός Βουλής), πρόβλεψη για κάτι τέτοιο».

«Αγαπητέ μου Πρόεδρε, το λέω ευθέως, ο Πρόεδρος της Βουλής δεν μπορεί να τελεί 'εν υπνώσει' ή να βρίσκεται σε 'αδράνεια'. Και αν αυτό συμβεί, άραγε πόσο διάστημα θα διαρκέσει; Δύο εβδομάδες, δύο μήνες ή δύο χρόνια; Επίσης, όμως, κατ' αυτό τον τρόπο δεν ικανοποιείται το παλλαϊκό αίτημα για καθαρές λύσεις και καθαρές κουβέντες από τον πολιτικό κόσμο της χώρας. Και εν πάση περιπτώσει, θέτοντας τον εαυτό σου σε αυτή την ιδιότυπη 'διαθεσιμότητα', αισθάνομαι πως υποβιβάζεις έντονα την προσωπικότητά σου και τον θεσμό που εκπροσωπείς.

Σε 'διαθεσιμότητα' μπορεί να τεθεί ένας υπάλληλος ή ο διορισμένος προϊστάμενος κάποιας υπηρεσίας, αλλά όχι ο Πρόεδρος της Βουλής, ο τρίτος τη τάξει θεσμικός παράγοντας της Ελλάδας, ο εκλεγμένος από τους 300 εκπροσώπους του λαού», τονίζει στην επιστολή του ο Αχαιός βουλευτής.

«....Όσα καταγγέλλονται ανεξάρτητα από το εάν ευσταθούν ή όχι  απειλούν να πλήξουν την θεσμική θέση που κατέχεις και κατά συνέπεια, το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας και την ίδια την Βουλή», υπογραμμίζει ο κ. Νικολόπουλος απευθυνόμενος στον κ. Μεϊμαράκη. «Γι' αυτό», προσθέτει, «και εμπιστευόμενος την αποδεδειγμένη ευθυκρισία σου, δήλωσα ότι η μόνη ευθεία 'απάντηση' πρέπει να είναι η προσφυγή στη Δικαιοσύνη, αλλά και η παραίτησή σου από το αξίωμα του Προέδρου, ώστε να αποσυνδεθεί η δύσοσμη αυτή υπόθεση από τον θεσμό και να μπορέσεις να διεκδικήσεις την αθωότητά σου χωρίς κανένας να πιστεύει ότι θέλεις να οχυρωθείς πίσω από την υψηλή θέση που κατέχεις, με την ψήφο της Βουλής».

Το σερί της Μεταπολίτευσης

Η υπόθεση του Άκη Τσοχατζόπουλου, δεν ήταν αυτή που κατέστρεψε το ΠΑΣΟΚ. Το “Κίνημα” άλλωστε του Ανδρέα Παπανδρέου, είχε καλλιεργήσει πολυειδείς δεσμούς (συνδιαλλαγής) με ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που θα του επέτρεπε να επιβιώσει ενός ακόμη οικονομικού σκανδάλου. Αυτό που τορπίλισε το ΠΑΣΟΚ ήταν ακριβώς αυτή η ρήξη των δεσμών συνδιαλλαγής.
Η Νέα Δημοκρατία, που πήρε την εξουσία καλλιεργώντας αρχικά αντιμνημονιακό λόγο και μετέπειτα τον μύθο της επαναδιαπραγμάτευσης, βαδίζει ταχύτατα στα χνάρια του ΠΑΣΟΚ, ακολουθεί τον δικό του δρόμο.

Περιστατικά σκανδαλολογίας θα συνεχίσουν να έρχονται στην επιφάνεια σχετικά με στελέχη της. Δρυός πεσούσης λέει η παροιμία, πας ανήρ ξυλεύετω. Όμως κάποιοι αντιλαμβάνονται ότι ένα δένδρο έχει καταρρεύσει, όχι όταν πέσει αλλά όταν έχουν σαπίσει οι ρίζες του. Και αρχίζουν από τότε να το “ξυλεύουν”. Έχω την εντύπωση ότι ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, αυτό που θέλει πάντα να τα έχει καλά με το “ντοβλέτι” θα αρχίζει να ανοίγει περιπτώσεις νεοδημοκρατών τσοχατζοπουλειών, προκειμένου να πουλήσει εκδουλεύσεις και να διασφαλίσει την επιβίωσή του, κατά τον τρόπο που έχει συνηθίσει. Έτσι ανοίγουν στόματα, έτσι έρχονται στο φώς σκάνδαλα.

Για εμάς, που δεν ήμασταν “μέτοχοι” της μεταπολίτευσης, λίγη σημασία έχει αν τα “πήρε” ή εάν τα “κονόμησε” προσωπικά ο Μεϊμαράκης, ο Βουλγαράκης, ο Λιάπης ή το κάθε μεγαλοστέλεχος. Πολύ πιο σημαντικό είναι το ότι υπήρξαν δομικά συστατικά ενός μορφώματος, που πήρε μέρος στην χρεωκοπία και ενδεχόμενη καταστροφή της χώρας μας.

www.elora.gr