Ενεχυροδανειστήρια: Σημεία εκποίησης αναμνήσεων και ονείρων

Του Νίκου Χιδίρογλου

Από τις σελίδες της «ΕΩ», αλλά και στις δημόσιες παρουσίες του, ο γράφων δεν σταμάτησε ούτε θα σταματήσει να στηλιτεύει, παρά τον κίνδυνο για τη σωματική του ακεραιότητα και τη ζωή του, την εξάπλωση των ενεχυροδανειστηρίων. Των σημείων εκποίησης των αναμνήσεων, των ονείρων, των προσδοκιών, των δεσμών μας με το παρελθόν και με ό,τι αγαπήσαμε. Μιλάμε για κοινωνική γάγγραινα...

Φανταστείτε τις σκηνές: άνθρωποι που κάποτε ζούσαν αξιοπρεπώς, να διαβαίνουν, λόγω ανάγκης, την πόρτα μιας τέτοιας «επιχείρησης». Γεμάτοι πόνο, δάκρυα, θα υποστούν την ταπείνωση ενώπιον ενός ασυνείδητου, που δράττοντας την ευκαιρία, θα προσπαθήσει να αποκτήσει, καταβάλλοντας πενταροδεκάρες, τιμαλφή και ο,τιδήποτε άλλο. Θα προσπαθήσει να κεφαλαιοποιήσει από τον πόνο...

Πλέον, αγοράζουν σχεδόν τα πάντα, ό,τι είναι σε θέση να εκποιήσει ο άνθρωπος που δοκιμάζεται. Μέχρι και αυτοκίνητα... Και αν κάποιος μπλέξει μαζί τους, έρχονται και άλλα μετά, όπως πχ μπράβοι. Η δε κοινωνία αδρανεί, η ΕΛΑΣ, παρακολουθεί αμέτοχη, το αρμόδιο υπουργείο περιορίζεται σε αναποτελεσματικούς ελέγχους, με τον ελληνικό χρυσό να καταλήγει συνήθως στην Κίνα.

Παντού...

Εδώ και καιρό, δεν υπάρχει συνοικιακή αγορά στην Αθήνα και στα προάστιά της, χωρίς ένα ενεχυροδανειστήριο. Εκεί που κάποτε αυτοί οι τύποι κρύβονταν και συνήθως βρίσκονταν σε πολύ κεντρικά σημεία, όπως πχ η Ομόνοια, για να μην προσελκύσουν την οργή τοπικών κοινωνιών, πλέον βρίσκονται παντού. Μια λιτή & διακριτική πινακίδα, ενημέρωνε για την ύπαρξη, πάντα σε ημιόροφο ή όροφο για να «ελέγχεται» η προσβασιμότητα.

Σήμερα, εκμεταλλευόμενοι κάποιοι την ανάγκη, την ιδιώτευση, την εξατομίκευση των προτεραιοτήτων μας, την εξαχρείωση, τη διαφθορά, την αδιαφορία, τον ωχαδερφισμό, τον θρησκευτικό αποχρωματισμό, τον μηδενισμό και την αρνησιπατρία, εξαπλώνονται παντού. Ως χολέρα... Ρίχνοντάς μας στη μάπα τις ισόγειες βιτρίνες τους, λέγοντάς μας με θράσος πως είναι «έντιμοι». Ναι, έγιναν και «έντιμοι», «βοηθούν» τον κόσμο, λένε. Και μοιράζουν φυλλάδια, τα οποία υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και μας προσβάλλουν βάναυσα.

Οφείλουμε να συγχαρούμε τον κ. Κυριαζίδη

Από την ειδησεογραφική ιστοσελίδα matrix24, μαθαίνουμε τα εξής: «Όπως προκύπτει από έγγραφο του υπουργείου Οικονομικών που διαβιβάστηκε στη Βουλή, μετά από ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ Δημήτρη Κυριαζίδη, ο οποίος ζητούσε να ενημερωθεί και για τα εισοδήματα που δηλώνουν κατά μέσο όρο:

• Το 2010 έκαναν έναρξη 81 επιχειρήσεις με το συγκεκριμένο αντικείμενο, ενώ δηλώθηκε και η έναρξη λειτουργίας 28 υποκαταστημάτων.

• Το 2011 έκαναν έναρξη 198 επιχειρήσεις και δηλώθηκε και η έναρξη 121 υποκαταστημάτων.

• Το 2012 έκαναν έναρξη 274 επιχειρήσεις και δηλώθηκε και έναρξη 245 υποκαταστημάτων.

Το έγγραφο που υπογράφεται από τον υφυπουργό Οικονομικών Γιώργο Μαυραγάνη, αποκαλύπτει ότι στους 292 ελέγχους που έχει διενεργήσει το ΣΔΟΕ το ποσοστό παραβατικότητας ξεπερνά το 60%, ενώ, όπως αναφέρεται έχουν ήδη προκύψει 1885 παραβάσεις και οι έλεγχοι συνεχίζονται».

Η αριστερά, που παριστάνει την κοινωνικά ευαίσθητη και προστατεύει τις καταλήψεις ως κόρες οφθαλμού, δεν ασχολείται με τα ενεχυροδανειστήρια. Και ας είναι αυτά πηγή εκμετάλλευσης του κόσμου.

Κάτι δεν πάει καλά...

Όμως, δεν ασκούσαμε για κλείσιμο επιχειρήσεων αυτού του τύπου. Δεν ακούσαμε για νομοθετικές ρυθμίσεις, που θα βάζουν φραγμό στην εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου. Δεν ακούσαμε για φραγμούς στις δραστηριότητες που ματώνουν την κοινωνία μας. Δεν ακούσαμε τίποτα... Οι έλεγχοι του ΣΔΟΕ, δεν αρκούν. Αυτό αποδεικνύεται άλλωστε από τον ρυθμό εξάπλωσης των ενεχυροδανειστηρίων.

Ας το καταλάβουν αυτό οι γραφειοκράτες που κρύβονται συνεχώς πίσω από το γράμμα του νόμου και το «προβλέπεται». Ας δοθεί ένα τέλος στην απίστευτη αυτή και αριστερής έμπνευσης ορθολογιστική λογική που διέπει το σύστημα στη χώρα μας. Ας ανασκουμπωθούν όλοι τους στο κράτος για να μαζευτεί αυτή η απαράδεκτη κατάσταση και να ανασχεθεί η διαδικασία απώλειας της ψυχής μας, στην οποία έχουμε εισέλθει. Διότι, όποιος δεν πονά βλέποντας αυτή την κατάσταση, όποιος δεν λυγίζει, δεν είναι Έλληνας και δεν είναι άνθρωπος. Και ας μην εφησυχάζουν ορισμένοι. Το κοινωνικό χάος, θα πλήξει τους πάντες.

Τι θέλουμε επιτέλους;

Κάποτε, σε μια γειτονιά ουδείς διανοείτο να παραφερθεί. Ουδείς διανοείτο να ασκεί επαγγέλματα όπως το παραπάνω. Στην πραγματική Ελλάδα, ο ενεχυροδανειστής & τοκογλύφος, ήταν άτομο σκοτεινό, απομονωμένο, ακοινώνητο, που μισούσε την κοινωνία και τον μισούσε και εκείνη. Σήμερα, όλοι αυτοί ζουν ανάμεσά μας, κυκλοφορούν, ενδεχομένως χωρίς να ντρέπονται να δηλώνουν και την επαγγελματική τους ιδιότητα: «επιχειρηματίες» θα σας πουν φυσικά, χρησιμοποιώντας έναν κομψό όρο, στην εποχή της σχετικότητας... Πίσω από τα πρόσωπα-βιτρίνες, κρύβονται «μεγάλοι». Αυτό, για να μην τρέφουμε αυταπάτες. Αυτές οι «δουλειές», άλλωστε, θέλουν «πλάτες» και δη αυτές του συστήματος και των ανθρώπων του.  

Ένα άλλο ζήτημα, γενικότερο αλλά πολύ σημαντικό: πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι, σε τι είδους κοινωνία θέλουμε να ζήσουν τα παιδιά μας. Επίσης, καλό θα ήταν να αναρωτηθούμε όλοι μας, τι έχουμε κάνει για να βοηθήσουμε να στηθεί ένας καλύτερος κόσμος. Και όταν μιλάμε για καλύτερο κόσμο, εννοούμε έναν κόσμο χωρίς επιχειρήσεις που εμπορεύονται τον ανθρώπινο πόνο. Καλό θα ήταν επίσης να κατανοήσουμε, ότι αν συνεχίσουμε να σιωπούμε, αν συνεχίσουμε να αδρανούμε, αν δεν αντιδράσουμε από την επέλαση της ανηθικότητας και της απανθρωπιάς στις γειτονιές μας, κάποια στιγμή θα βρεθούμε όλοι υποτελείς και «πεσμένοι», αλλά και ανήμποροι να αντιδράσουμε.

www.elora.gr