Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Έτσι χαρακτηρίζει το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Βενιζέλος την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να ελεγχθεί και ο ίδιος στο διαβόητο σκάνδαλο της «λίστας Λαγκάρ».
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και δανειστές οικτίρουν τη χρεοκοπημένη πολιτική ηγεσία της Ελλάδας για τις άθλιες μεθόδους κακοδιοίκησης και υπόπτου διαχείρισης του θέματος της λίστας.
Μεγάλα τμήματα του «κυρίαρχου» ελληνικού λαού εξαθλιώνονται ποικιλότροπα κάτω από τον οδοστρωτήρα των αντισυνταγματικών μέτρων.
Οι κυβερνήσαντες και κυβερνώντες παίζουν τις λίστες σαν τις κουμπάρες και τις κρύβουν από συρτάρι σε συρτάρι δύο χρόνια.
Και όχι μόνο αυτό. Αφαιρούν από τη λίστα των φοροφυγάδων και τους συγγενείς τους.
Και όταν η ανάγκη των πραγμάτων και η βοή, οι κατάρες και οι οιμωγές των χαρατσωμένων ανάγκασε το πρόστυχο πολιτικό σύστημα να κινηθεί και να ζητήσει τη διερεύνηση των ευθυνών, οι ελεγχόμενοι πολιτικοί αντέδρασαν μετά μανίας επιστρατεύοντας τις γνωστές πιπίλες περί «σκευωρίας» στην οποία πρόσθεσαν και το «σχέδιο αποσταθεροποίησης».
Επειδή όμως πρέπει να εκφέρουμε συγκεκριμένο λόγο και όχι βερμπαλισμό επενδυμένο με μουσολινικό στόμφο, καταφεύγω στο ελληνικό λεξικό για να δούμε τι σημαίνει αποσταθεροποίηση.
Διαβάζουμε: «Κλονισμός με δόλια μέσα της σταθερότητας μιας οργανωμένης τάξης πραγμάτων, υπονόμευση – κύκλοι της ανωμαλίας απεργάζονται την αποσταθεροποίηση του πολιτεύματος».
Τίθενται τα εξής ερωτήματα:
α) Γιατί η έρευνα των ενδεχόμενων πολιτικών και ποινικών ευθυνών του κ.Βενιζέλου, για το χειρισμό της λίστας, να ισοδυναμεί με αποσταθεροποίηση του πολιτεύματος;
β) Γιατί ένα κοινοβουλευτικό κόμμα δεν έχει αυτό το δικαίωμα δια μέσου της θεσμικής διαδικασίας;
γ) Γιατί αυτή η συνταγματική και κοινοβουλευτική αρμοδιότητα (και υποχρέωση) να χαρακτηρίζεται ως «υπονόμευση» και ως πράξη «ανωμαλίας» από τους ελεγχόμενους;
δ) Γιατί το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Βενιζέλος θεωρούν ότι πρέπει να λειτουργούν και να δρούν ως «πιο ίσοι από τους ίσους», όπερ απαγορεύεται από την ισότητα των Ελλήνων, ενώπιον των νόμων, όπως επιτάσσει το άρθρο 4 του Συντάγματος;
ε) Από πότε και βάσει ποιών νομικών, ηθικών και δημοκρατικών αρχών η κοινοβουλευτική έρευνα της ευθύνης των κυβερνώντων, για πράξεις και παραλείψεις θεωρούνται κοινοβουλευτική δημοκρατική ανωμαλία και αποσταθεροποίηση;
στ) Επειδή όμως μας πιπιλίζουν, χρόνια και χρόνια, τη «δημοκρατία» τους, που είναι η πιο σάπια δημοκρατία της ανθρωπότητας, καταφεύγω στην πολιτική επιστήμη και ειδικότερα σε τούτες τις απόψεις του διακεκριμένου Άγγλου καθηγητή Η. Laski, ο οποίος στα 1931 έγραφε και τα εξής σχετικά: «Σε κάθε σωστό διοικούμενο κράτος, ο τρόπος λειτουργίας του νόμου πρέπει να χαρακτηρίζεται από τέσσερις αρχές: Τα αδικήματα της κυβέρνησης συνεπάγονται ακριβώς τις ίδιες ευθύνες, όπως και τα αδικήματα των πολιτών. Κανένα κράτος δεν μπορεί να βρίσκεται πραγματικά υπό την κυριαρχία του νόμου, εφ’ όσον οι πράξεις των οργάνων του δε συνεπάγονται τις ευθύνες των λαθών των κυρίως ενόχων.
Η κυριαρχία δεν πρέπει να περιβάλει με ανευθυνότητα αυτούς που ενεργούν στο όνομά της».
Προχωρώντας, ο Άγγλος καθηγητής συναρτά τις ευθύνες αυτές από «την ποιότητα της κοινής γνώμης, η οποία εξαρτάται από την αλήθεια των πληροφοριών στις οποίες βασίζεται» (βλ. το έργο του: «Εισαγωγή στην Πολιτική» εκδ. «Κάλβος», Αθήνα 1984, σελ. 87-88).
Όμως αυτές οι αρχές και αυτοί οι δημοκρατικοί και ηθικοί πολιτικοί κανόνες, εξαρτώνται από δύο προϋποθέσεις: Πρώτο, πρέπει να υπάρχει και να λειτουργεί «σωστό διοικούμενο κράτος», και δεύτερο να υπάρχει και να λειτουργεί κοινή γνώμη με ποιότητα.
Ως προς το πρώτο, είναι πρόδηλο και αναμφισβήτητο το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος είναι εκφυλισμένο και «βουτηγμένο στα σκατά».
Ως προς το δεύτερο, είναι επίσης γεγονός ότι η πλειοψηφία της κοινής γνώμης βιώνει στους πολιτικούς βόθρους αδιαφορώντας για τη μπόχα που αποπνέει.
Άρα η ποιότητά της είναι από μηδενική έως ανύπαρκτη. Έχει υποστεί ηθική χλωροφορμίαση (βλ. το άρθρο μου: «Η Ελλάδα χωρίς κοινή γνώμη» στα «Πολιτικά Θέματα» της 24/10/2003). Από τότε που έγραφα αυτά, πέρασαν δέκα χρόνια και έγιναν τέρατα και σημεία τα οποία ενέκρινε η σάπια πλειοψηφία (βλ. το άρθρο μου: «Αυτόν τον σάπιο λαό ποιος θα τον αγοράσει;» (στα «Πολιτικά Θέματα», 3/10/2003).
Τούτων δοθέντων, όσοι χορεύουν το χορό των κολασμένων πάνω στο πτώμα της Ελλάδας θα παραμένουν στο απυρόβλητο των ποινικών ευθυνών, εμφανιζόμενοι όχι μόνο ως Ηρακλείς της σάπιας δημοκρατίας αλλά και τιμητές της πολιτικής ηθικής.
Ο tempora o mores!
«Κυρίαρχε» λαέ: Θα σκούζεις και θα πλαντάζεις χωρίς να ακούγεσαι από κανένα πολιτικό «μπροστάρη»; Ίσως ήρθε καιρός να καταλάβεις ότι η πολιτική είναι μια σοβαρή κοινωνική διαδικασία και λειτουργία και δεν συμβαδίζει με την ανευθυνότητα και τις φαύλες πλειοψηφίες.
Καταλήγοντας θα έλεγα ότι «αποσταθεροποίηση» της εκφυλισμένης δημοκρατίας δεν γίνεται με την αναζήτηση ευθυνών αλλά με τη συνεχιζόμενη συγκάλυψη των εθνικών σκανδάλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου