Φύγετε, δεν μπορείτε, «τελειώσατε»

Ο  πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Αυτός ήταν ο τίτλος ενός άρθρου μου, το οποίο γράφτηκε στα 1994 και απευθυνόταν στους τότε κυβερνώντες, τους οποίους η φαύλη πλειοψηφία του διεφθαρμένου λαού ψήφιζε, στήριζε και χειροκροτούσε (βλ. «Πολιτικά Θέματα» της 1 Ιουλίου 1994).

Ήταν τότε που ΟΛΟΙ οι παράγοντες του σάπιου πολιτικού «συστήματος» χόρευαν το χορό των κολασμένων στο πτώμα της Ελλάδας (βλ. π.χ. τα άρθρα μου: «Οι πραματευτάδες της πατρίδας» στα «Π.Θ.» της 18/3/1994 – «Ο θρίαμβος του λαϊκισμού και η καλλιέργεια του φασισμού» στα «Π.Θ.» της 22/4/1994 – «Το τέλμα και το πέλμα της Ελλάδας» στα «Π.Θ.» της 6/5/1994 – «Η ώρα της ταφής του πολιτικού συστήματος» στα «Π.Θ.» της 20/5/1994 – «Η ώρα του θανάτου του πολιτικο-κοινωνικού συστήματος της μαϊμούς» στα «Π.Θ.» της 2/12/1994).

Ήταν τότε που μαϊμούδες πολιτικοί, μαϊμούδες ψηφοφόροι, οικονομούντες καθηγητάδες και μαϊμούδες δημοσιογράφοι αποτελούσαν τους στυλοβάτες του πιο διεφθαρμένου, του πιο κοινωνιοκτόνου και εθνοκτόνου συμμοριακού συστήματος.

Τότε η Ελλάδα και ο φαύλος λαός της βρισκόταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι σήμερα. Τώρα, με την αναπόφευκτη χρεοκοπία και την αποθέωση του πελατειακού κράτους, τα ατελείωτα χρεολύσια, την καλπάζουσα ανεργία, και την αποσύνθεση της ελληνικής κοινωνίας ΔΕΝ υπάρχει σωτηρία.

Δεν υπάρχει σωτηρία, πρώτο γιατί η Ελλάδα αποτελεί πια επίσημο γερμανικό προτεκτοράτο και δεύτερο – και το πιο σημαντικό – γιατί οι διεφθαρμένοι πολιτικοί εκμαύλισαν το λαό και του πήραν την ψυχή.

Και όταν από ένα λαό αφαιρέσεις την ψυχή, δεν υπάρχει καμμία σωτηρία ούτε για την κοινωνία ούτε για το κράτος (βλ. το άρθρο μου: «Η χυδαιότητα ως θεσμός του πολιτικού «μας» συστήματος», στα «Π.Θ.» της 2/2/1996).

Με τα δεδομένα αυτά οι κυβερνώντες έχουν μία και μόνη επιλογή: Να φύγουν. Και επειδή ΔΕΝ φεύγουν, πρέπει να τους διώξουμε. Πώς; Υπάρχει και το Γουδί!