Η ενασχόληση όλων μας με την κρίση χρέους της ελληνικής οικονομίας δεν επιτρέπει τη σφαιρική και εμπεριστατωμένη πληροφόρηση για άλλα θέματα που απασχολούν τη γειτονιά μας. Πέραν, όμως, της οικονομικής κρίσης, που είναι βασικά ευρωπαϊκή, συμβαίνουν μεγάλα γεγονότα πολύ κοντά στην Ελλάδα και οι γύρω χώρες μπορεί να μην έχουν ίδια προβλήματα με τα δικά μας, αντιμετωπίζουν, ωστόσο, σοβαρά πολιτικά ζητήματα.
• Μεταξύ των Σκοπιών, από τη μια, και της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου, από την άλλη, διεξάγεται ένας υπόγειος πόλεμος, που, εάν δεν τερματιστεί πριν ξεσπάσει πολεμική διαμάχη, θα επηρεάσει και τη χώρα μας. Οι Αλβανοί, υποστηριζόμενοι από τους κουφιοκεφαλάκηδες της αμερικανικής γραφειοκρατίας, νιώθουν δυνατοί για να «απελευθερώσουν» τους συμπατριώτες τους των Σκοπίων. Πρόκειται για ένα βλακώδη σχεδιασμό, που θα επαναφέρει τις μαύρες μνήμες της δεκαετίας του '90.
• Στην Τουρκία διεξάγεται ένας αδυσώπητος «εμφύλιος πόλεμος», αν και στην ουσία πρόκειται για τον αγώνα του κουρδικού λαού να κερδίσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία του. Καθημερινά ο τουρκικός στρατός, με όλα τα μέσα που διαθέτει και με τη βοήθεια των αμερικανικών υπηρεσιών, επιτίθεται εναντίον των Κούρδων ανταρτών. Στο τουρκικό Κουρδιστάν πολεμούν τριακόσιες χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες εναντίον πέντε χιλιάδων ανταρτών, οι οποίοι υποστηρίζονται από το σύνολο του κουρδικού πληθυσμού. Οι αντάρτες όχι μόνο αντέχουν, αλλά έχουν, μάλιστα, να επιδείξουν πολλές επιτυχίες.
Υπό το βάρος της αποτυχίας του στον πόλεμο, ο Ταγίπ Ερντογάν επέλεξε να χρησιμοποιήσει τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος βρίσκεται έγκλειστος στα μπουντρούμια των τουρκικών φυλακών, άρα είναι απόλυτα ελεγχόμενος από την Τουρκία. Ουδείς λογικός άνθρωπος πιστεύει ότι ο «Άπο» μπορεί να λάβει αποφάσεις με καθαρό μυαλό. Τα βασανιστήρια και τα «φάρμακα» που του χορηγούν σίγουρα τον έχουν κάνει άλλο άνθρωπο. Έχει μετατραπεί σε άβουλο υποχείριο της Τουρκίας; Μπορεί να συμβαίνει κι αυτό.
Βεβαίως, η ειρήνη είναι ένα αγαθό που όποιος λαός το γεύεται είναι τυχερός. Η Τουρκία είναι λογικό να επιδιώκει τον τερματισμό του «εμφυλίου», διότι θα εκλείψει ο μεγαλύτερος και πιο σοβαρός πονοκέφαλος για τον Ταγίπ Ερντογάν και τη χώρα του. Στην περίπτωση αυτή, οι Κούρδοι θα είναι οι ηττημένοι, διότι δεν θα επιτύχουν το στόχο της ελευθερίας, για τον οποίο έδωσαν τη ζωή τους χιλιάδες αντάρτες και γυναικόπαιδα. Οι τρεις συνεργάτιδες του Οτσαλάν, που εκτελέστηκαν εν ψυχρώ στο Παρίσι, είναι μάρτυρες του κουρδικού λαού.
Ο κ. Ερντογάν και οι τουρκικές υπηρεσίες, όπως και κάποιοι Κούρδοι παράγοντες, προσπαθούν να επιρρίψουν τις ευθύνες για την εκτέλεσή τους σε όσους αντιτίθενται στην «ειρηνική επίλυση του Κουρδικού Ζητήματος», χωρίς, βεβαίως, να αποκαλύπτουν ότι οι πρώτοι ύποπτοι είναι οι ίδιοι οι Τούρκοι, οι οποίοι είναι οι μοναδικοί που έχουν όφελος από το διχασμό του κουρδικού λαού.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η Άγκυρα βρίσκεται εν μέσω πολλών προβλημάτων. Εκτός του Κουρδικού, η πληγή της Συρίας δεν πρόκειται να κλείσει νικηφόρα για τον κ. Ερντογάν, έχουν «παγώσει» οι σχέσεις με το Ιράκ και το Ιράν έχει αντιληφθεί το «διπλό ρόλο» της Άγκυρας. Ενώπιον των προβλημάτων αυτών, που εντείνονται από την αντιπαράθεση με το Ισραήλ, ο κ. Ερντογάν έχει τεράστια ανάγκη να τερματίσει τον «εμφύλιο». Δυστυχώς γι' αυτόν, λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι ο κουρδικός λαός.
επικαιρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου