Με το θέμα «η Ηγεσία ως παράγων αποτελεσματικότητος της σχολικής μονάδος» λαμβάνει μέρος ως εισηγητής στο 4ο Συνέδριο Οργάνωσης και Διοίκησης της Εκπαίδευσης, στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών (28 και 29 Σεπτεμβρίου 2013), ο Διευθυντής του ΕΠΑΛ Λευκάδας κ. Αναστάσιος Στάμου, Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός και συγγραφέας(μέλος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων).
Το Συνέδριο οργανώνει η Ένωση Ελλήνων Φυσικών. Παραθέτουμε περίληψη της εισηγήσεώς του και θα ακολουθήσει η πλήρης εισήγηση.
Περίληψη
Στην πρώτη ενότητα της εργασίας αναφέρονται τα βασικά χαρακτηριστικά του Διευθυντή της σχολικής μονάδας. Στην δεύτερη ενότητα αναφέρονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Ηγεσίας. Συζητούνται κατόπιν οι αρχές και οι τρόποι για την ανάπτυξη της ηγεσίας στο σχολείο και γίνονται σχετικές προτάσεις, τόσον από τις μελέτες της βιβλιογραφίας όσον και εκ προσωπικής εμπειρίας και επιγνώσεως.
Η κύρια ευθύνη διοικήσεως του σχολείου βαραίνει τον διευθυντή. Στις καθημερινές υποχρεώσεις του ο διευθυντής ανταποκρίνεται καλύτερα, όταν ο ίδιος λαμβάνει μέρος σε όλες τις φάσεις της σχολικής ζωής. Στο σύγχρονο σχολείο ο διευθυντής δεν είναι μόνο διοικητικός και λειτουργικός προϊστάμενος, μα κυρίως είναι ο εκπαιδευτικός και ο παιδαγωγός.
Η ολοκληρωμένη εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής και η καλύτερη λειτουργία του σχολείου περνάει πάντα μέσα από την συνεργασία όλων των εκπαιδευτικών. Η εργασία του διευθυντή είναι κατ’ αρχήν επικοινωνιακή εργασία. Για όλα αυτά χρειάζεται ιδιαίτερες ικανότητες και μακρόχρονη εμπειρία.
Ο διευθυντής αποτελεί εξ αρχής το πρότυπο στον χώρο της σχολικής μονάδας για διδακτικά, παιδαγωγικά, επαγγελματικά, υπηρεσιακά και διαπροσωπικά ζητήματα. Συμβάλλει στον προγραμματισμό του έργου που παράγεται στην σχολική μονάδα, αξιολογεί και αυξάνει την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας και της μαθήσεως, αποφεύγει εφαρμογή αυταρχικών αντιλήψεων. Ο διευθυντής είναι ο συνδετικός κρίκος και κομβικό σημείο αναφοράς σε ό,τι σχετίζεται με την επικοινωνία και την διασταύρωση των πληροφοριών ανάμεσα σε όλους τους φορείς της σχολικής μονάδας.
Η Διεύθυνση που εφαρμόζει την Ηγεσία, αξιοποιεί, ενεργοποιεί και καθοδηγεί όλο το ανθρώπινο δυναμικό προκειμένου να συμβάλει αποτελεσματικά στην υλοποίηση των αντικειμενικών σκοπών του Οργανισμού. Η ηγεσία είναι κάτι πολύ περισσότερο από τεχνική. Είναι ταλέντο και συνδυασμός ικανοτήτων όπως, διορατικότης, τόλμη, ανησυχία, πειθώ.
Ο ηγέτης διευθυντής είναι το άτομο που αποτελεί την κινητήρια δύναμη της σχολικής μονάδας, που είναι σε θέση με τα επιστημονικά, παιδαγωγικά, διδακτικά και διοικητικά προσόντα και εφόδια να επιφέρει και να επιτύχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, ώστε να αναδείξει την σχολική μονάδα σε παράγοντα αλλαγής των εκπαιδευτικών δρωμένων.
Καλείται να εκπαιδευθεί, να ασκηθεί, να επιμορφωθεί με την τεχνική της Οργανώσεως και Διοικήσεως, της διαχειρίσεως σχολικών μονάδων, του χειρισμού προβληματικών καταστάσεων. Παίρνοντας πληροφορίες από άλλα γνωστικά αντικείμενα καλείται να αποκτήσει υψηλού επιπέδου τεχνικές και τεχνολογικές ικανότητες, και να τις εφαρμόζει επιτυχώς στην σύγχρονη κοινωνία της πληροφορίας.
Η προοπτική μάλιστα του σχολείου διαφαίνεται πως εντάσσεται σε ένα αποκεντρωμένο πλαίσιο, με τον διευθυντή ως ρυθμιστή, με τους εκπαιδευτικούς ως επαγγελματίες, τους δε γονείς και μαθητές ως «πελάτες» καταναλωτές. Οδεύουμε προς το σχολείο της «αγοράς», οπότε κρίσιμοι προβληματισμοί είναι σκόπιμοι.
Ο Εκπαιδευτικός είναι «επαγγελματίας» ή «λειτουργός»; Γιατί παύει πλέον η έννοια του δημόσιου «λειτουργού»;
Το Λύκειο και γενικώτερα τα σχολεία του Υπουργείου Παιδείας (Δημοτικό και Γυμνάσιο) προσφέρουν Παιδεία ή Εκπαίδευση; Γιατί λέμε Υπουργείο Παιδείας και όχι Υπουργείο Εκπαιδεύσεως; Ποιά η διαφορά;
Τί εστί Παιδεία και τί σημαίνει Λύκειο; Τί είναι Εκπαίδευση και τί Κατάρτιση;
Αν «η μόρφωσις δεν είναι δυνατή άνευ της νοεράς εικόνος του ιδανικού ανθρώπου» (κατά τον μεγάλο σύγχρονο φιλόλογο W.Jaeger) ποιός είναι ο αληθής στόχος των ιθυνόντων για τον νέο άνθρωπο στην Ελλάδα; Πώς θα αναπτυχθεί σύμμετρα το Σώμα, η Ψυχή και ο Νους; Ποιά μαθήματα συμβάλλουν στην αρμονική διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων;
Γιατί αποδομήθηκαν συστηματικά επί πολλά έτη (προ κρίσεως) τα Μαθηματικά και η Ελληνική Γλώσσα (τα «εργαλεία» του Νου); Ποιά η σχέση της σημερινής καταπτώσεως και της ελλείψεως Ελληνικής Παιδείας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου