Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Τάδε έφη ο σημερινός πρωθυπουργός, ο οποίος επιχειρεί να διασωθεί ο ίδιος και το κίνημά του, τρομοκρατώντας όλους τους Έλληνες και θεωρώντας τους συνενόχους για το εθνικό ναυάγιο και το πλιάτσικο.Ένα εθνικό ναυάγιο στον τριακονταετή πλου του οποίου ο ίδιος, με τον πατέρα του και τα λοιπά πληρώματα του κινήματος, υπήρξαν οι πρώτοι καπετάνιοι. Πλοίαρχος, αντιπλοίαρχος, Β' και Γ' καπετάνιοι πλοήγησαν το βυθιζόμενο Τιτανικό για πάνω από μία εικοσαετία.
Σ' αυτό το ταξίδι της ευωχίας, της αρπαχτής, του πλιάτσικου και της λεηλασίας πορεύτηκαν μόνοι και με συνταξιδιώτες και συνδαιτυμόνες τα στελέχη τους και τους κομματικούς βαστάζους.Στα είκοσι αυτά χρόνια δεν μας κάλεσαν να φάμε και μεις, ενώ τώρα μας ζητούν να μείνουμε ξανά νηστικοί για να μην βουλιάξουν οι ίδιοι. Ταυτίζουν τον εαυτό τους με την Ελλάδα και μας τρομοκρατούν για να βάλουμε πλάτη να σωθούν.
Πρόκειται για μια εντελώς ναζιστική θεωρία και πρακτική την οποία ο γράφων καταδίκασε εδώ και 22 χρόνια, στο κείμενό του που είχε ως τίτλο: “ΠΑΣΟΚ = Ελλάδα: Μια επικίνδυνη πολιτική θεωρία” (βλ. εφ. “24 Ώρες” της 21/12/1988).
Το κείμενο εκείνο κατέληγε: Η άποψη την οποία διατύπωσε ο Πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου στην 26η Σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ συνδέει την πολιτική τύχη της χώρας με την προσωπική του πολιτική σταδιοδρομία... Αυτή η ταύτιση έχει ολοκληρωτικό χαρακτήρα”.
Τότε το έκανε ο πατήρ, τώρα το κάνει ο υιός.
Τότε ο “χαρισματικός” ταύτιζε την Ελλάδα με τον εαυτό του, τώρα ο υιός κάνει το ίδιο, που σημαίνει: Α και Γ Παπανδρέου = Ελλάδα!!!
Ναζισμός. Τα ίδια έλεγε και ο Α. Χίτλερ: Η Γερμανία υπεράνω όλων και πάνω απ' όλους στεκόταν ο ίδιος ο Φύρερ (βλ. το έργο μου “Ο λαϊκισμός στην Ελλάδα” σελ. 28).
Ε, όχι. Δεν τα φάγαμε μαζί. Δεν τα γλεντήσαμε μαζί. Δεν φτιάξαμε “κωλόσπιτα” μαζί.
Προσωπικά δεν δίνω σωσίβιο στο βυθιζόμενο αμαρτωλό σκάφος του πρωθυπουργού. Η Ελλάδα θα ζήσει και θα μεγαλουργήσει χωρίς αυτόν.
1 σχόλιο:
Το 1988 με εξώδικό μου παρακαλούσα τον ΓΑΠ να σταματήσει τον προσωπικό διωγμό και στη συνέχεια κατέφυγα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωάτων,στο Στρασβούργο.Την 1ηΜαϊου 2004,γραπτά υπέμνησα τους διωγμούς στην κ.Γιαννάκου. Η περίεργη ΣΙΩΠΗ τους,κάποτε πρέπει να ερμηνευθεί, διότι και οι δύο ως Υπουργοί Παιδείας έχουν τεράστια ηθική Ευθύνη,για το κατάντημα του Λαού.
Δημοσίευση σχολίου