Άδικα σκούζουν οι αγρότες, έχουν τεράστια ευθύνη

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα


Τα αγροτικά τρακτέρ κατέβηκαν στους δρόμους, τα βουνά και τους κάμπους της Ελλάδας και έκοψαν τις συγκοινωνίες.Οργισμένοι αγρότες ωρύονται για τα... δίκαιά τους και ανάμεσα σ’ αυτά και η άγρια εκμετάλλευση που υφίστανται από τους μεσάζοντες και αυτοί και οι καταναλωτές.
Υποκριτές: Από το 1981, πηδώντας στο τρένο του σοσιαλισμού, και σε πλήρη συνεργασία με τις σοσιαλιστικές κυβερνήσεις και τα κόμματα – νεκρο¬θάφτες, συνήργησαν στην αποδόμηση του συνεταιριστικού αγροτικού κινήματος. Έτσι, μια μεγάλη ιδέα του Ελληνισμού, που παρουσίασε λαμπρά οικονομικά, κοινωνικά και ιστορικά αποτελέσματα, υπονομεύτηκε και από τους ίδιους στο όνομα των κομματικών αντιπαραθέσεων με τα γνωστά πράσινα, γαλάζια και κόκκινα καφενεία. Προκειμένου ο καθένας να εξυπηρετηθεί ατομικά δια μέσου του κόμματος απεμπόλησε την ιδέα και την πράξη του συνεταιρισμού, ο οποίος απο¬τέλεσε βασικό μοχλό της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης από την εποχή των Αμπελακίων και των ναυτικών συνεταιρισμών των νησιών μας.
Προτίμησαν το κόμμα και τις προσωπικές εκδουλεύσεις.
Τώρα, αφού τα κόμματα τους έστυψαν σαν λεμόνι, τους εγκατέλειψαν μαζί με το σύνθημα «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά».
Για την κατάρρευση της αγροτικής οικονομίας έχουν οι ίδιοι τεράστια ευθύνη, παρά το γεγονός ότι τώρα οι ίδιοι καταγγέλλουν την ΠΑΣΕΓΕΣ και τις άλλες συνεταιριστικές οργανώσεις ότι δεν τους εκπροσωπούν.Συνήργησαν οι ίδιοι στην αντιαγροτική – φαυλοκρατική αγροτική πολιτική των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων και αναδείχθηκαν οι ίδιοι σε αγροτοπατέρες – κηφήνες, όπως έγραφε η «Ελευθεροτυπία» της 6ης Νοεμβρίου 1994: «Ένα προσοδοφόρο επάγγελμα αναβίωσε στις μέρες μας καθώς με εκατομμύρια μετριούνται πλέον οι αντιμισθίες και οι αμοιβές δεκάδων αγροτικών στελεχών που δημιουργούν ήδη τη νέα κάστα των αγροτοπατέρων» (Για το όργιο των αγροτοπατέρων και του εκμαυλισμού των αγροτών βλ. το έργο μου: «Ο λαϊκισμός στην Ελλάδα», εκδ. «Ergo», Αθήνα 2002, σελ. 228 επ.). Η «αγροτιά» του Κωλονα¬κίου κονιορτοποίοησε την αγνή και πατριωτική αγροτική ψυχή και μετέτρεψε τους υπερήφανους αγρότες σε παραγιούς των κομματαρχών και των πολιτικάντηδων.
Τώρα σκούζουν αλλά ματαίως! Τα ταμεία είναι άδεια. Προηγήθηκαν οι «σύντροφοί» τους από ψηλά πόστα που επέδειξαν μεγάλη φροντίδα να τα... ελαφρώσουν.
Πρόκειται για γενική παρακμή της αγροτικής οικονομίας και ειδικότερα του συνεταιριστικού κινήματος, οι κορυφαίοι εκπρόσωποι του οποίου μεταβάλλονται, κάθε φορά, σε υποπόδιο της εκτελεστικής εξουσίας και φερέφωνα των κομμάτων, φυσικά με το αζημίωτο.
Αυτοί οι αγροτοπατέρες χρειάζονται ανασκολόπιση.
Οι οργισμένες αυτές γραμμές χαράσσονται από τον γράφοντα γιατί διέθεσε, χωρίς να πάρει μια δεκάρα, μερικά χρόνια της ζωής του για τη μελέτη της αγροτικής οικονομίας και ειδικότερα των γεωργικών και ναυτικών συνεταιρισμών (βλ. π.χ. τα έργα μου: «Οι Γεωργικοί Συνεταιρισμοί στην Ελλάδα» και «Το πνεύμα της συνεργασίας στον οικονομικό τομέα στην Ελλάδα και η συμβολή των ναυτικών συνεταιρισμών στον Αγώνα του ‘21» (βραβείο Ακαδημίας Αθηνών). Διανεμήθηκαν όλα δωρεάν).
Η άσχετη και φαύλη κομματοκρατία τα έθαψε υπό την παχυλή άγνοια της αγροτιάς, της οποίας το μέλλον είναι ζοφερό μαζί με το πιο ζοφερό μέλλον της Ελλάδας! Το τραβά ο οργανισμός της.