Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Όλοι πανηγυρίζουν… ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝΕ ΚΑΙ ...ΜΑΚΑΚΕΣ!!!

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ


Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το μεγάλο της επίτευγμα…
Τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ εμφανίζουν εν πολλοίς ως πορεία για τη γη της Επαγγελίας, την παράταση του χρόνου αποπληρωμής του νταβατζήδικου χρέους με το οποίο φόρτωσαν γενιές ολόκληρες Ελλήνων πολιτών.
Πανηγυρίζουν μαζί τους και τα μαύρα κοράκια της Ευρώπης γιατί μπήγουν ακόμα βαθύτερα τα ματωμένα τους νύχια στο κορμί της υποθηκευμένης Ελλάδας.
Και η επικοινωνιακή καταιγίδα «αναβάθμισε» τη θεματολογία της εμφανίζοντας ως «ανάσα 61,7 δις» την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του γενικευμένου κεφαλικού φόρου υποτέλειας, ο οποίος πνίγει πλέον κάθε ελπίδα και αφανίζει κάθε προοπτική γι αυτόν τον τόπο.
Όλοι τους όμως κρύβουν επιμελώς, πως αυτή η «ανάσα ζωής» …εξασφαλίστηκε μέσα σ έναν ερμητικά κλεισμένο θάλαμο δηλητηριωδών αερίων με προδιαγεγραμμένο το τέλος για την κοινωνία ολόκληρη.
Η ΜΑΓΙΚΗ ΛΕΞΗ ΚΑΙ Η ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Κι αυτή η μαγική λέξη ειπώθηκε δια χειλέων του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. «Βιωσιμότητα του χρέους» «…με την παράταση του χρόνου αποπληρωμής που δώσαμε στην Ελλάδα, εξασφαλίσαμε τη …βιωσιμότητα του χρέους…»
Δηλαδή…
1. θα σας τα πάρουμε…
2. θα σας τα πάρουμε και με το παραπάνω…
3. ο ιδρώτας και του τελευταίου πολίτη σας, θα ποτίσει τα ταμεία των νταβατζήδων, των τοκογλύφων και των αδίστακτων τραπεζιτών… και ταυτόχρονα…
4. εξασφαλίζουμε και την αναγκαία πίστωση χρόνου για να «περπατήσουν» μεθοδευμένα όλες οι γεωπολιτικές στοχεύσεις μας.
Αυτή λοιπόν είναι η αλήθεια:
Μέσω της επιμήκυνσης, κατέστη «βιώσιμο το χρέος» δηλαδή κατέστη περισσότερο εξασφαλισμένη (με το αζημίωτο) η δυνατότητα αποπληρωμής.
Εξοντώστε λοιπόν το λαό σας…
Ξεζουμίστε τον…

Και βρείτε τρόπο να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις των νταβατζήδων.
ΚΑΙ Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ…
Η οποία οσονούπω κατέφθασε δια χειλέων Όλι Ρεν αυτή τη φορά.
«Έχουμε εμπιστοσύνη στον Ελληνικό λαό. Έχει την ικανότητα και θα βρει τον τρόπο να τα καταφέρει…»
Θεϊκό ε ;
Ομολογουμένως ευρηματικός ο τρόπος του κ. Όλι Ρεν να μας ρίξει το απαραίτητο φάσκελο για τις εκλογικές επιλογές μας…
Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες…

Πηγή : http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/11/blog-post_3404.htm

Οι παραβιάσεις της τουρκικής αεροπορίας

Οκτώ τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη εκ των οποίων τα 2 έφεραν οπλισμό και ένα αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας CN-235-100Μ-ASW και ένα ελικόπτερο S-70-28 Seahawk σε ανεξάρτητες περιπτώσεις πραγματοποίησαν σήμερα 4 παραβάσεις του FIR Αθηνών και 2 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ). Η δραστηριότητα εκδηλώθηκε σε βόρειο, κεντρικό και νότιο Αιγαίο.

Πηγή : http://www.defencenet.gr/

To τέλος της λαιμητόμου στην Ελλάδα

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

Διαβάζοντας το ενδιαφέρον ιστορικό αφήγημα του Γ. Α. Χ. Παπαδη­μητρίου, στην "Εστία" της 23ης Οκτωβρίου, για τα γεγονότα που ακολούθησαν την ήττα της Ελλάδας από τον πόλεμο του 1897 με την Τουρκία, έμαθα ότι η λαιμητόμος χρησιμοποιήθηκε στις 27 Απριλίου του 1899 για την καρατόμηση των δύο καταδικασθέντων, για την απόπειρα δολοφονίας κατά του Βασιλέως Γεωργίου Α΄.
Ο ίδιος γράφει ότι "τη λαιμητόμο την είχαν φέρει οι Βαυαροί κατά τις  αρχές την Οθωνικής περιόδου, η οποία "περιόδευε" ανά την μικράν τότε Ελλάδα και καρατομούσε τους καταδικασμένους –κυρίως ληστές- εις θάνατον".
Υποθέτω ότι αυτή ήταν και η τελευταία φορά της λειτουργίας της στην Ελλάδα, η οποία όμως ετούτα τα χρόνια γέμισε ληστές με τα κολάρα και μάλιστα πιο μεγάλους και πιο επικίνδυνους. Καιρός να ξαναρχίσει το εθνοσωτήριο έργο της.

Η Χαρά Νικοπούλου τους ξεμπρόστιασε!

Όπως ανακοίνωσε η συντακτική ομάδα του περιοδικού Άρδην και της Εφημερίδας Ρήξη, χθες, 29 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στην Παλαιά Βουλή η μεγάλη εκδήλωση του περιοδικού «Άρδην» και της εφημερίδας «Ρήξη» με θέμα την ελληνική Θράκη και τον Νεοθωμανισμό. Η κεντρική αίθουσα της Παλαιάς Βουλής, αλλά και η είσοδος και ο διάδρομος, ήταν ασφυκτικά γεμάτη, περισσότεροι από 600 άτομα στην πρώτη, ίσως, μεγάλη εκδήλωση που γίνεται στην Αθήνα για την Θράκη και τον νεοθωμανισμό.
Την εκδήλωση συντόνισε με επιτυχία ο Δημήτρης Αλευρομάγειρος, στρατηγός ε.α., ενώ απηύθυνε χαιρετισμό ο επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, που για χρόνια έχει ενισχύσει προσπάθειες αυτοπροσδιορισμού των Πομάκων και των Ρομά στη Θράκη. Ο Εμφιετζόγλου αναφέρθηκε στην ανάγκη τόνωσης του πατριωτισμού των Ελλήνων και την χρησιμότητα τέτοιων εκδηλώσεων. Μίλησε για τις προοπτικές οικονομικής και κοινωνικής ανόδου της Θράκης, διαπιστώνοντας τον αρνητικό ρόλο που διαδραματίζει η ελληνική πολιτεία. Υπενθύμισε όλες τις αξιώσεις του Νεοθωμανισμού, τονίζοντας την ανυποχώρητη στάση που πρέπει να κρατήσουμε στη Θράκη και τη Μακεδονία, το Αιγαίο και τη Κύπρο, τα ζητήματα των χωρικών υδάτων και των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών.
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Κώστας Καραΐσκος, εκδότης του περιοδικού Αντιφωνητής της Κομοτηνής και μέλος της ανεξάρτητης δημοτικής κίνησης «Σπάρτακος», που κατάφερε στις πρόσφατες εκλογές να εκλέξει έναν δημοτικό σύμβουλο στην Κομοτηνή. Μίλησε για τις προσπάθειες που γίνονται για την «τουρκοποίηση» της μουσουλμανικής μειονότητας καθώς και τα μέτρα που μπορούν αν παρθούν για να ανακόψουν αυτή την εξέλιξη. Η εφαρμογή των νόμων και η απλή λογική είναι, κατά τον Κ. Καραΐσκο αρκετές για να εξαλείψουν τον κίνδυνο του Προξενείο, αλλά, όπως τόνισε, σκέψεις, προτάσεις και λόγια που θεωρούμε αυτονόητα στην Αθήνα, στη Θράκη είναι ταμπού και η επιρροή του Προξενείου απαγορεύει ακόμη και την αναφορά των αυτονόητων. Δυστυχώς, δήλωσε, η «κυπροποίηση» της Θράκης είναι πλέον πολύ πιθανή, αν και όχι μη αναστρέψιμη.
Τη θλιβερή αυτή πραγματικότητα μας μετέφερε και η δεύτερη ομιλήτρια, η δασκάλα του Μεγάλου Δερίου Χαρά Νικοπούλου, που περιέγραψε την πλήρη απουσία του ελληνικού κράτους από την Θράκη. Μίλησε για τους αγώνες που έκανε για τους μουσουλμάνους Πομάκους και τις προσπάθειες του Προξενείου να εκτουρκίσει την κοινότητά τους. Ακόμη και η αναφορά στη λέξη «Πομάκος», είναι στη Θράκη απαγορευμένη. Όπως και ο Κώστας Καραΐσκος, υπενθύμισε πως ο Νεοθωμανισμός δεν θα ήταν τόσο ισχυρός, αν δεν υπήρχε και ο αντίστοιχος νεοραγιαδισμός πολλών Ελλήνων, στέλνοντας ένα μήνυμα στις κυβερνήσεις, τόσο της Ελλάδας, όσο και της Κύπρου.
Ακολούθησε ο Παναγιώτης Σγουρίδης, πρώην Αντιπρόεδρος της Βουλής, που μίλησε για τον ρόλο του τουρκικού Προξενείου και την απρόσκοπτη χρηματοδότησή του από την Τουρκία, που του επιτρέπει να διατηρεί ένα εκτενές δίκτυο πρακτόρων σε ολόκληρη τη μουσουλμανική μειονότητα. Αναφέρθηκε στην εξάρτηση των κομμάτων από τον τουρκικό παράγοντα και την ψηφοθηρική λογική τους, που έχει δώσει στο Προξενείο την δύναμη και την επιρροή που διαθέτει.
Την συζήτηση έκλεισε ο Γιώργος Καραμπελιάς, συγγραφέας και εκδότης του περιοδικού Άρδην, που συνόψισε το πρόβλημα της μουσουλμανικής μειονότητας, και το συνέδεσε με το αντίστοιχο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Βουλγαρία και τον κίνδυνο δημιουργίας μιας ενιαίας αυτονομιστικής, πλέον, τουρκοποιημένης μειονότητας. Αναφέρθηκε στις ευρύτερες επιδιώξεις του Νεοθωμανισμού στην περιοχή και την ιστορική πορεία των Βαλκανίων, που αποτελούν τον μοναδικό χώρο, στον οποίο μπορεί η Ελλάδα να επιβιώσει, δημιουργώντας έναν ισχυρό πόλο, ικανό να αντισταθεί στις επιθέσεις Ανατολής και Δύσης – αυτό που δεν κατάφερε το 1204 και το 1453. Η Θράκη, η Θεσσαλονίκη και συνολικά η Βόρεια Ελλάδα, δεν έχουν απλώς κάποια εθνικά προβλήματα που αναζητούν επίλυση, αλλά αποτελούν τον χώρο όπου κρίνεται σήμερα η ίδια η επιβίωση του Ελληνισμού.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκε ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης, στον οποίο απηύθυνε ερώτημα η Χαρά Νικοπούλου, για την ανθελληνική στάση των Τούρκων βουλευτών. Ο Απ. Κακλαμάνης δεν έδωσε πειστική απάντηση, προκαλώντας σε πολλούς έντονη δυσαρέσκεια και αποδοκιμασία. Σε κάθε περίπτωση, ήταν σημαντική η παραδοχή του, ότι απαραίτητη προϋπόθεση για μια σωστή πολιτική στη Θράκη, είναι η απομάκρυνση του τουρκικού Προξενείου.

Πηγή : http://kranosgr.blogspot.com/2010/11/blog-post_7282.html#more

«Канал 5 Телевизија» : Η Ελλάδα ζητά από Ουάσιγκτον τη ΜΗ δημοσίευση των ελληνο-σκοπιανών διαπραγματεύσεων

Η Ελλάδα ζητά από την Ουάσιγκτον να σταματήσει τη δημοσίευση των απόρρητων πληροφοριών σχετικά με τις ελληνο-σκοπιανές σχέσεις.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας έστειλε το απόγευμα χθες σημείωμα διαμαρτυρίας προς τον αμερικανό πρέσβη στην Ελλάδα, Ντάνιελ Σμιθ, και παρότρυνε την Ουάσιγκτον να κάνει τα πάντα ώστε να εμποδίσει τη δημοσίευση των μυστικών εγγράφων που θα μπορούσαν να βλάψουν τα ελληνικά συμφέροντα, όπως πληροφορήθηκε το «Канал 5 Телевизија» από ανεπίσημες διπλωματικές πηγές στην Αθήνα.

Εξάλλου ο πρόεδρος του αλβανικού κόμματος DPA , Μεντούχ Τάτσι, δήλωσε χθες ότι τις επόμενες ημέρες θα ανακοινώσει έγγραφα του Wikileaks που επιβεβαιώνουν την ελληνική ανάμειξη , καθώς και πρόσωπα, στην σύγκρουση της Βαρντάσκας το 2001.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που αντλήθηκαν από τη διαρροή των αμερικανικών μυστικών εγγράφων, ο Φίλιπ Γκόρντον υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ ανέφερε στους συμβούλους του Σαρκοζί, ήδη, από τον περασμένο Σεπτέμβριο, ότι στην Ελλάδα θα έρθει άλλη κυβέρνηση που επιτρέπει μεγαλύτερη ευελιξία στην ελληνοσκοπιανή διαφορά.
Ο Γκόρντον, μάλιστα, συμφώνησε ότι καμία άλλη κυβέρνηση, εκτός του ΠΑΣΟΚ, δεν θα ήταν τόσο ευέλικτη στις διαπραγματεύσεις του ελληνοσκοπιανού ζητήματος.
Σύμφωνα με την έκθεση Γκόρντον, υπήρχε αισιοδοξία ότι εάν η διεθνής κοινότητα μπορούσε να πείσει τα Σκόπια να διοργανώσουν ένα δημοψήφισμα, ώστε η Ελλάδα να εγκαταλείψει την επιμονή της στην αλλαγή των σκοπιανών διαβατηρίων, τότε θα υπήρχε πρόοδος στο θέμα του ονόματος.

Πηγή : http://echedoros-a.blogspot.com/

WikiLeaks: ΗΠΑ - "Ναι, η Τουρκία ετοιμαζόταν για επίθεση στην Ελλάδα και μπορεί να το επαναλάβει"!

Με εμπιστευτικό τηλεγράφημά της προς διάφορους αποδέκτες στις 27 Ιανουαρίου 2010 η αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα επιβεβαιώνει τα σχέδια των κεμαλικών νε προκαλέσουν προβοκάτσια στα σύνορα με την Ελλάδα και να επιτεθούν με σκοπό την κατοχή του Βορείου Έβρου, αποκαλύπτεται σε ένα από τα έγγραφα του WikiLeaks που ήρθε πριν λίγο στην δημοσιότητα. Στο τηλεγράφημα αναφέρεται ότι "οι στρατιωτικοί γνωρίζουν ότι τα πραξικοπήματα δεν είναι πλέον αρεστά στη κοινή γνώμη και γι΄ αυτό έφτιαχναν σενάρια που θα δικαιολογούσαν την επέμβασή τους.

Ένα απ΄ αυτά το πιο ενδιαφέρον ήταν η «Βαριοπούλα». Οι στρατιωτικοί είχαν σχεδιάσει αυτή την επιχείρηση που προέβλεπε βομβιστικές επιθέσεις σε τζαμιά ώστε να προκληθεί ένταση που θα εξελισσόταν σε κρίση με την Ελλάδα κι έτσι να δικαιολογούσαν την ανάγκη επέμβασης του Στρατού. Στην συνέχεια αναφέρεται στις πιθανότητες επιτυχίας της επίθεσης κατά της Ελλάδας.
Το θέμα είναι τεράστιο, αφού για πρώτη φορά έρχεται επίσημη επιβεβαίωση από τις ΗΠΑ για σχεδιαζόμενη επίθεση κατά της Ελλάδα το 2003. Μάλιστα αφήνονται υπονοούμενα ότι "Είναι πολύ πιθανόν να επιχειρηθούν και πάλι τέτοιες ενέργειες από τον τουρκικό Στρατό στο πλαίσιο της σύγκρουσης με την ισλαμική κυβέρνηση"! Περισσότερες πληροφορίες εντός των επόμενων ωρών.

Πηγή : http://www.defencenet.gr/

Θουκυδίδης και o λαϊκισμός ΠΑΣΟΚ

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

"Κουβάρι η μετονομασία υπουργείων. Επικοινωνιακή τακτική, χωρίς λειτουργικές σκοπιμότητες, που συχνά οδηγεί σε τραγελαφικές συγχύσεις αρμοδιοτήτων".
Αυτός είναι  ο τίτλος αθηναϊκών εφημερίδων.
Πρόκειται γι' αυτό ακριβώς που αναδεικνύει ανάγλυφα τη λειτουργία του λαϊκισμού του ΠΑΣΟΚ (βλ. το έργο μου: "Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα", Αθήνα 2002, εκδ. "Ergo").
Έγραφα τότε: "Λαϊκισμός σημαίνει: παλινδρόμηση, παλιμβουλία, παλινωδία και μία πολιτική πρακτική και θεωρία που ενώ φαίνεται (εντελώς ψεύτικα) ότι οδηγεί μπροστά το λαό και την κοινωνία, τους γυρίζει πίσω και πολλές φορές απίστευτα πίσω. Διαστρεβλώνει, εκχυδαΐζει και συσκοτίζει την αλήθεια. Παραποιεί τα γεγονότα, νοθεύει τις ιδεολογίες, αφυδατώνει τον πολιτικό λόγο και σε τελευταία ανάλυση συρρικνώνει την κοινωνική δυναμική και αποδεκατίζει τα πραγματικά  κοινωνικά αδικήματα πιθηκοποιώντας τη σκέψη στη συχνότητα του ξύλινου αρχηγικού λόγου και την αρχηγική απόφαση" (βλ. σελ. 23).
Δυστυχώς για την Ελλάδα, τόσο ο πολιτικός κόσμος όσο και οι παπαγαλίζοντες διαμορφωτές της κοινής γνώμης, αγνοούν, κατά κανόνα την ουσία και τις κοινωνιοκτόνες και εθνοκτόνες παρενέργειες του λαϊκισμού.
Αναλύοντας τότε τις συνέπειες του λαϊκισμού έγραφα: "Ζοφερό τα μέλλον της Ελλάδας" (σελ. 28) και παρέθετα και τούτη την άποψη του ιστορικού Γιάννη Καρδάκου: "Η θεωρία του λαϊκισμού μπορεί να προκαλεί εντύπωση στους ανιστόρητους και αμόρφωτους, δεν έχει όμως καμιά σχέση με το μαρξισμό.... κάτω απ' αυτόν κρύβεται η θεωρία του αυθορμητισμού" (βλ. ό.π. σελ. 21).
Επειδή, λοιπόν, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ούτε μπορεί ούτε θέλει ν' αλλάξει τα πράγματα, αλλάζει τις έννοιες των λέξεων και τις ονομασίες των υπουργείων χτυπώντας νερό το χαβάνι, δηλαδή θορυβεί χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα.
Το κάνει αυτό για δύο κυρίως λόγους: Πρώτο για να κρύβει η κυβέρνηση την ανικανότητά της και δεύτερο να σκεπάζει τα ανομήματα και τη διαφθορά της, επιβεβαιώνοντας τον Θουκυδίδη που έγραφε και τα εξής για τους εμπόλεμους του Πελοποννησιακού Πολέμου: "Και κατήντησαν να μεταβάλουν αυθαιρέτως την καθιερωμένην σημασίαν των λέξεων, δια των οποίων δηλούνται τα πράγματα" ("Ιστορίαι", Γ΄,  82, 10).
Αυτά ακριβώς έκαναν και κάνουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ –και όχι μόνο- παίζοντας λεκτικά με τις αλλαγές των ονομάτων των υπουργείων – και όχι μόνο.
Το μόνο που γνωρίζουν καλά, πολύ καλά, οι κυβερνώντες της μεταπολίτευσης είναι το ρήμα ΕΞΑΠΑΤΩ σ' όλους τους χρόνους και σ' όλες τις κλίσεις!
Όσο για την πλειοψηφία του "κυρίαρχου" λαού, αυτή απολαμβάνει την απάτη εθισμένη στον μαζοχισμό της.
Εδώ ανακύπτει η αναγκαιότητα της ψυχιατρικής επιστήμης για να μας ερμηνεύσει την αρρωστημένη συμπεριφορά της.

Έκθεση Μπαν & ρέστα Χριστόφια

Με τον Λάζαρο Μαύρο



Π Α Ν Τ Ω Ν σημαντικότερο στην Έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ: Ποιο είναι το είδος και το περιεχόμενο της λύσης που προδιαγράφεται, επί ποινή εναντίον των Ελλήνων Κυπρίων και της Κυπριακής Δημοκρατίας; Απειλούμενη ποινή εκείνη της 44ης παραγράφου, περί UNFICYP: Να ανατρέψει το θεμελιακό της διεθνούς νομιμότητας της Κ.Δ. Ψήφισμα 186 της 4ης Μαρτίου 1964. Που, γι’ αυτό, εσκεμμένα και δολίως, «θυμήθηκε» να το παραθέσει στην 1η παράγραφο της Έκθεσής του ο κ. Μπαν Κι Μουν. Το σύνολο της ιταμής Έκθεσης - διότι περί ιταμότητος πρόκειται - (παραχθείσας από την έμπρακτη ΔΟΥΛΙΚΟΤΗΤΑ 2008-2010 Χριστόφια), καθιστά όχι απλώς ψευδαίσθηση, αλλά εμπαιγμό, το παραμύθι ότι δήθεν «τίποτε δεν θεωρείται συμφωνηθέν, αν όλα δεν συμφωνηθούν». Όπως παραμύθι κι εμπαιγμός για τους εθελοτυφλούντες και τους βαθιά νυχτωμένους, προϊόν πολιτικής μπαγαποντιάς, αποτελεί το… ποίημα περί δήθεν αναζητούμενου περιεχομένου «Διζωνικής, Δικοινοτικής, Ομοσπονδίας»…
Ξ Ε Κ Α Θ Α Ρ Ο , πέραν κάθε αμφιβολίας, είναι ότι η Έκθεση «κλειδώνει» και θεωρεί ανεπιστρεπτί «κεκτημένο» για τη λύση, τον «Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς»: Της δι-κρατικής (ουχί πλέον «δικοινοτικής») μετατροπής των Τούρκων σε Συν-Κυρίαρχους εφ’ όλης της Κύπρου. Που τους δώρισε (καθ’ ομολογίαν του ιδίου το ρήμα «δώρισε») ο Χριστόφιας στις 23 Μαΐου 2008. Συν και επιπλέον και «εξειδικευμένα», οι υπόλοιπες προς τους Τούρκους «γενναίες προσφορές» που τους προσέφερε (πάλι καθ’ ομολογίαν του ιδίου) ο Χριστόφιας: Τουρκική εκ περιτροπής προεδρία, σταθμισμένη υποταγή των Ελλήνων (82%) στους Τούρκους (18% συν 50χιλ. αρχικά Εποίκων) και ΚΥΡΙΩΣ «σεβασμός» (υποταγή) στις «Ευαίσθητες Ισορροπίες» που επέβαλε η τουρκική υπεροπλία κι η βρετανική… χρησικτησία…
Ο Λ Α ΤΟΥΤΑ, που ο λαός τ’ απέρριψε αυτοπροσώπως και ιδιοχείρως στο Δημοψήφισμα της 24.4.04 και συνεχίζει ν’ απορρίπτει σε ΟΛΕΣ τις δημοσκοπήσεις επί της προεδρίας Χριστόφια, είναι η «λύση» που «κλείδωσε» η Έκθεση Μπαν, ζητώντας και τα… ρέστα! Ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας πέρσι στη Ν. Υόρκη, όπου για πρώτη φορά ομολόγησε τις «γενναίες προσφορές» του («Χαραυγή» 22.9.09), είχε πει στην Κυπριακή Ομοσπονδία Αμερικής (26.9.09) ότι «του ζητούν και τα ρέστα». Δική του, verbatim, η έκφραση. Και ιδού τώρα, προϊόν της δήθεν «αριστοτεχνικής πολιτικής» του: Η Έκθεση της Σημαδεμένης Τράπουλας με την υπογραφή του ΓΓ του ΟΗΕ: «Είτε δίνεις και τα ρέστα της τελικής σου υποταγής είτε ξέχνα πλέον και το 186 Ψήφισμα του 1964 και τη μόνη διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία».
ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΕ 28.11.10
Είχε κανείς την παραμικρή αμφιβολία ότι θα επανεκλεγόταν γενικός γραμματεύς της κομματικής καμαρίλας, ο περισσότερον πάντων και πασών διαπρέψας στην προσωπολατρία;
 
Πηγή : http://www.sigmalive.com/

ΤΑ ΔΙΝΟΥΝ ΟΛΑ σε Αιγαίο και Κύπρο.ΓΙΩΡΓΟΣ, ΝΤΟΡΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΤΗΣ «ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΘΥΜΩΝ»...

Οι εξελίξεις στα εθνικά θέματα είναι που θα κυριαρχήσουν το επόμενο διάστημα και θεωρείται πιθανότατο ότι η κυβέρνηση θα αξιοποιήσει την κρίση στην οικονομία προκειμένου να προχωρήσει σε «λύσεις» στα εθνικά, που θα συνιστούν μεγάλες και οδυνηρές υποχωρήσεις.
Κυπριακό και Αιγαίο αναμένεται να βρεθούν στη δίνη, μάλλον βρίσκονται ήδη στη δίνη εντονότατων διεργασιών, κυρίως «μυστικών» και παρασκηνιακών, με στόχο να πάμε σε προσυμφωνημένες «λύσεις» επώδυνων συμβιβασμών και υποχωρήσεων ανεπίτρεπτων. Μάλιστα όλος ο εσμός που συνιστά τη «συμμαχία των προθύμων», κυβέρνηση, Καρατζαφέρης, Ντόρα, ίσως και το κόμμα του Κουβέλη, με την ενεργό στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των ΜΜΕ, ήδη προλειαίνουν το έδαφος. Και δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν πως κάθε άλλο παρά τυχαία είναι η ίδρυση του κόμματος της Ντόρας ειδικά τούτη την περίοδο, όπου οι εξελίξεις τρέχουν με ραγδαίους ρυθμούς και είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία η εξεύρεση «συμμάχων» για την κυβέρνηση.Οι ίδιοι υπενθυμίζουν ότι με κάποιες παραλλαγές οι παραπάνω αποτέλεσαν και τη «συμμαχία των προθύμων» (Γιώργος, Ντόρα, Κουβέλης) να περάσουν το επαίσχυντο Σχέδιο Ανάν, κάτι που τότε (το 2004) δεν το πέτυχαν, αλλά τώρα ευελπιστούν ότι θα τα καταφέρουν (μια παραλλαγή, επουσιώδη δηλαδή, του Σχεδίου Ανάν). Και τα πράγματα γίνονται περισσότερο ανησυχητικά αν συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι στην ίδια μ' αυτούς κατεύθυνση κινείται και ο νυν Πρόεδρος της Κύπρου Δημ. Χριστόφιας, του οποίου όλες σχεδόν οι τοποθετήσεις εκεί παραπέμπουν...
Δεν λείπουν δε και οι ιστορικές συγκρίσεις περιόδων. Τότε, το 1965, ο Μητσοτάκης διέσπασε την Ένωση Κέντρου μέσω αποστασίας προκειμένου να περάσουν εξελίξεις στο Κυπριακό αρεστές στην Ουάσινγκτον...
Τώρα, το 2010, η Ντόρα διασπά τη ΝΔ μέσω μιας νέας αποστασίας, προκειμένου να περάσουν εξελίξεις απαράδεκτες σε Αιγαίο και Κυπριακό.Με μια διαφορά. Τότε, το 1965, ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν απέναντι απ' τον Μητσοτάκη. Τώρα, το 2010, η κόρη του Μητσοτάκη είναι αρωγός στον εγγονό Γιώργο Παπανδρέου!
«Πακέτα» Κυπριακό...
Ήδη οι πληροφορίες αναφέρουν πως σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στο Κυπριακό, είναι στο παρασκήνιο έτοιμη μια -επί της ουσίας- ανώδυνη παραλλαγή του απαράδεκτου Σχεδίου Ανάν, που επιχειρήθηκε να περάσει το 2004 και στην ουσία διχοτομούσε την Κύπρο.Τότε, το 2004, απ' τους πιο αδιάλλακτους υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν στην Ελλάδα ήσαν ο Γιώργος Παπανδρέου, η Ντόρα Μπακογιάννη και ο τότε ενιαίος ΣΥΝ.Τα επαίσχυντα σχέδια δεν πέρασαν, επειδή στην Ελλάδα συγκροτήθηκε ένα πατριωτικό μέτωπο απόρριψης του σχεδίου, αποτελούμενο απ' το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, αριστερούς αγωνιστές (όπως ο Μανώλης Γλέζος), ανθρώπους των γραμμάτων, πανεπιστημιακούς, ενώ και η τότε κυβέρνηση Καραμανλή πήρε μεν μια μεσοβέζικη θέση, αλλά στην ουσία αποενοχοποίησε το ΟΧΙ. Αλλά κυρίως το επαίσχυντο σχέδιο δεν πέρασε επειδή συγκροτήθηκε στην Κύπρο ένα ευρύ πατριωτικό μέτωπο, με επικεφαλής τον αείμνηστο Πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο, που αντιστάθηκε.
Σ' αυτό το ευρύ μέτωπο εντάχθηκε με βαριά καρδιά και στο τέλος -κυριολεκτικά- της προ του δημοψηφίσματος περιόδου ο Δημ. Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ, επειδή πιέστηκαν αφόρητα απ' την κομματική τους βάση.Σήμερα, ο Πρόεδρος Δ. Χριστόφιας είναι σε εντελώς άλλη κατεύθυνση. Και σε συνάρτηση με το γεγονός ότι και ο έλληνας πρωθυπουργός είναι θιασώτης ενδοτικών «λύσεων», συνεπικουρούμενος και απ' το νέο κόμμα της Ντόρας, το κλίμα είναι διαφορετικό. Και οι θιασώτες του ενδοτισμού ευελπιστούν ότι σήμερα μια παραλλαγή (επαναλαμβάνουμε, ανώδυνη) του Σχεδίου Ανάν θα έχει διαφορετική τύχη.Ίσως όμως να σκοντάψουν και πάλι στον απρόβλεπτο παράγοντα που λέγεται «λαός». Και στην Κύπρο και στην Ελλάδα...
.. και Αιγαίο!
Εργώδεις είναι επίσης και οι εξελίξεις που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ιδιαίτερα στο Αιγαίο. Και όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν στο ότι ετοιμάζεται «λύση» συνεκμετάλλευσης και -στην ουσία- συγκυριαρχίας στο Αιγαίο!Ούτως ή άλλως διεξάγονται μυστικές διαβουλεύσεις, που μάλιστα έχουν προχωρήσει. Οι δε σχετικές διαβεβαιώσεις του Γιώργου περί του αντιθέτου, στη Βουλή την Παρασκευή, έχουν τόση αξία όση και οι διαβεβαιώσεις του ότι... λεφτά υπήρχαν. Σύμφωνα μάλιστα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες:
– Στις σχετικές συζητήσεις, και στο σημείο που αφορά την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), έχει μείνει απʼ έξω το Καστελλόριζο με απαίτηση των Τούρκων. Αλλά το ακριτικό μας νησί αποτελεί σημείο-κλειδί για τον καθορισμό της ΑΟΖ.
– Χωρίς να έχει η Τουρκία εγκαταλείψει τις απαράδεκτες θέσεις της περί «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο και περί διεκδίκησης περίπου 300 βραχονησίδων, χωρίς να έχει πάρει πίσω το casus belli, η κυβέρνηση Παπανδρέου δέχτηκε το «τυρί» απ' την Άγκυρα και συζητά το εφεύρημα των χωρικών υδάτων... «δαντέλα», που αλλού θα είναι 6 μίλια, αλλού 8, αλλού 10. Μάλιστα μια πιθανή επ' αυτού συμφωνία θα εμφανιστεί σαν... ελληνική νίκη!
– Η πρόταση του υπουργού Εξωτερικών Δημ. Δρούτσα για τη σύγκληση Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας είναι επιεικώς απαράδεκτη. Και δείχνει ακριβώς ότι στο μυστικό παρασκήνιο πολλά τεκταίνονται. Έγινε μάλιστα χωρίς κανείς να το ξέρει, πλην του Γιώργου φυσικά, χωρίς να έχει ενημερωθεί κάποιος πολιτικός αρχηγός, ενώ θεωρείται de facto αναβάθμιση της Τουρκίας και αρνητική εξέλιξη για τα εθνικά μας συμφέροντα.
– Η αποδοχή εκ μέρους του πρωθυπουργού της πρόσκλησης του Ερντογάν να συμμετάσχει στην ετήσια συνάντηση εξωτερικής πολιτικής που οργανώνει η τουρκική κυβέρνηση, όπου ο κ. Παπανδρέου θα μιλήσει στους τούρκους διπλωμάτες στο Ερζερούμ της Ανατολικής Τουρκίας, δείχνει ότι πράγματι στο παρασκήνιο συζητούνται τα πάντα και είναι σχεδόν έτοιμες «λύσεις» για το Αιγαίο.
Αλλά ποιες λύσεις ετοιμάζονται;
Αυτοί οι οποίοι είναι σε θέση να γνωρίζουν υπογραμμίζουν ότι:
• Τόσο η ελληνική κυβέρνηση, όσο και η τουρκική, διαπραγματεύονται πάνω στην αμερικάνικη πρόταση για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, με συγκεκριμένα ποσοστά για την Ελλάδα, την Τουρκία και την... Ουάσινγκτον, που θα είναι και ο «εγγυητής» αυτής της επαίσχυντης συμφωνίας!
• Αυτή η συνεκμετάλλευση εκ των πραγμάτων οδηγεί και στο μοίρασμα του Αιγαίου, που μπαίνει απ' την πίσω πόρτα, αλλά η προεργασία έχει ήδη ξεκινήσει (μη αναχαίτιση τούρκικων μαχητικών πέραν του 25ου μεσημβρινού, κατάργηση στρατηγείων Λάρισας και Σμύρνης κ.λπ.).
Ήδη η Τουρκία κάνει λόγο για την ύπαρξη πλαισίου βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Και όλοι γνωρίζουμε την ερμηνεία που δίνει η Τουρκία σ' αυτόν τον όρο...
Επισημαίνεται ότι στην προχθεσινή του ομιλία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ ο Αντώνης Σαμαράς στην ουσία πρόβλεψε ότι πάμε σε «λύσεις» ενδοτικές σε Αιγαίο και Κύπρο. Και προειδοποίησε τον πρωθυπουργό:
– Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μυστική διπλωματία γύρω απ' τα ελληνοτουρκικά κι ακόμα περισσότερο ανησυχητικές φήμες. Που αφορούν κυρίως το Αιγαίο...
– Τους προειδοποιήσαμε με κάθε αίσθημα ευθύνης να μην προχωρήσουν σε διαπραγματεύσεις, όταν η χώρα βρίσκεται σ' αυτή την πρωτοφανή οικονομική κρίση.
– Απευθύνω σήμερα στον κ. Παπανδρέου μια ακόμα προειδοποίηση: Να μη χρησιμοποιήσετε, κύριε Παπανδρέου, την οικονομική κρίση ως άλλοθι για υποχωρήσεις στα εθνικά ζητήματα.

Πηγή : http://www.paron.gr/

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

"Τουλάχιστον 1832 δημοσιογράφοι στο Δημόσιο "

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα





Αυτός είναι  ο τίτλος του ρεπορτάζ της εφ. "ΤΟ ΠΑΡΟΝ", (φ. της 16-10, σελ. 21).
Τί σημαίνει αυτό; σημαίνει ότι η δημοσιογραφία εν Ελλάδι κατάντησε υπαλληλία και θεραπαινίδα της διεφθαρμένης εξουσίας.
Όμως, όπως έγραφα εδώ και χρόνια: "Αρρωστημένη δημοσιογραφία = χυδαία δημοκρατία" (βλ. το άρθρο μου αυτό στα "Πολιτικά Θέματα", της 24/1/2003).
Με τέτοια δημοσιογραφία ήταν επόμενο η Ελλάδα να βρίσκεται στο άθλιο κατάντημά της.
Η περίφημη και σιωπώσα ΕΣΗΕΑ τί  κάνει; Παραμένει γονατιστή; Μήπως θα πρέπει πολλοί δημοσιογράφοι να παρακολουθήσουν ειδικά σεμινάρια για το "τί σημαίνει δημοσιογραφία;"

«Επιστρέφει» στο Πατριαρχείο το Ορφανοτροφείο Πριγκήπου

Στην κυριότητα του Οικουμενικού Πατριαρχείου επιστρέφει, μετά από πέντε χρόνια, το Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου.Εκπρόσωπος του Πατριαρχείου θα παραλάβει σήμερα Δευτέρα, τον τίτλο ιδιοκτησίας του κτιρίου από τη Διεύθυνση Κτηματολογίου του νησιού της Πριγκήπου, στην Κωνσταντινούπολη.Ο τίτλος είχε αφαιρεθεί με δικαστική απόφαση το 2005, ενώ η κυριότητα του κτιρίου ήταν εδώ και πολλά χρόνια υπό αμφισβήτηση από το τουρκικό κράτος.Με αυτή την  εξέλιξη, κλείνει τον κύκλο της μια υπόθεση που ξεκίνησε το 1897 με την κατασκευή του κτιρίου, τη μετατροπή του σε ορφανοτροφείο, το κλείσιμό του από τις τουρκικές αρχές το 1964 και την αφαίρεση του τίτλου ιδιοκτησίας από το Πατριαρχείο το 2005.
Στις αρχές του Νοεμβρίου, το Πρωτοδικείο της Πριγκήπου απεφάνθη ότι πρέπει να επιστραφεί το Ορφανοτροφείο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.Είχε προηγηθεί -τον Ιούνιο- η καταδίκη της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την αφαίρεση του τίτλου.Το επιβλητικό ξύλινο κτίριο στην Πρίγκηπο είχε κατασκευαστεί για να γίνει ξενοδοχείο και καζίνο. Η ανέγερση ολοκληρώθηκε το 1897, αλλά το ξενοδοχείο δεν έγινε, επειδή οι οθωμανικές αρχές δεν επέτρεψαν τη λειτουργία καζίνου.Έτσι, η γαλλική εταιρεία που το είχε κατασκευάσει, αποφάσισε να το πουλήσει. Το 1902, το «Πρίγκηπος Παλλάς» αγοράστηκε από την Ελένη Ζαρίφη και παραχωρήθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για να χρησιμοποιηθεί, ένα χρόνο μετά, ως ορφανοτροφείο.
Κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο επιτάχθηκε από τις τουρκικές αρχές και χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτική σχολή. Μετά τον πόλεμο λειτούργησε και πάλι ως ορφανοτροφείο.Το 1964 οι αρχές διέκοψαν τη λειτουργία του, επικαλούμενες «κίνδυνο πυρκαγιάς». Μαζί με το Ορφανοτροφείο έκλεισαν και το παρακείμενο δημοτικό σχολείο.Την ίδια χρονιά έγινε η απέλαση περίπου 12.000 Ελλήνων της Πόλης με βάση την ελληνοτουρκική συμφωνία εγκατάστασης του 1930. Στην Ίμβρο και την Τένεδο οι τουρκικές αρχές απαγόρευσαν την ελληνική μειονοτική εκπαίδευση.Από το 1964 μέχρι και τη δεκαετία του '90, δεν υπήρξε κάποια εξέλιξη. Τη διετία 1990-1991 ο Τούρκος επιχειρηματίας Μπεσίμ Τιμπούκ, πρόεδρος του ομίλου επιχειρήσεων ΝΕΤ, που δραστηριοποιείται στον τομέα του τουρισμού, εξέφρασε ενδιαφέρον για μετατροπή του κτιρίου σε ξενοδοχείο-καζίνο. Στόχος του ήταν να το επισκευάσει και να το εκμεταλλευτεί για πενήντα χρόνια. Ωστόσο, οι τουρκικές αρχές δεν το επέτρεψαν. Στο τέλος της ίδιας δεκαετίας άρχισε η αμφισβήτηση του τίτλου του Πατριαρχείου. Οι τουρκικές αρχές το χαρακτήρισαν «κατειλημμένο» και η τουρκική Γενική Διεύθυνση Βακουφίων προσέφυγε στη δικαιοσύνη, εναντίον του Πατριαρχείου, με αποτέλεσμα να αφαιρεθεί ο τίτλος ιδιοκτησίας.
Το 2005 το Πρωτοδικείο Πριγκήπου αποφάσισε ότι το κτίριο δεν ανήκει στο Πατριαρχείο. Ακολούθησε -το ίδιο έτος- η προσφυγή του Πατριαρχείου στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στις 6 Οκτωβρίου 2003 προκλήθηκε καταστροφική πυρκαγιά σε ένα από τα Πριγκηπόνησα, την Αντιγόνη. Αμέσως μετά, το Πατριαρχείο απευθύνθηκε στο Δήμο Πριγκηπονήσων, υποστηρίζοντας ότι μπορεί να κινδυνεύσει το Ορφανοτροφείο.Τον Φεβρουάριο του 2004 ο Δήμος αποδέχθηκε το αίτημα, επιτρέποντας στο Πατριαρχείο να κατασκευάσει σύστημα πυρασφάλειας στο κτίριο του Ορφανοτροφείου. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έλαβε υπόψη του τη σχετική αλληλογραφία, γεγονός που αναφέρεται στην αρχική απόφαση που εξέδωσε στις 8 Ιουλίου 2008.Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε στις 15 Ιουνίου 2010 την τελική του απόφαση, σύμφωνα με την οποία η Τουρκία καταδικάζεται για παραβίαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας.Αποφασίστηκε δε να επιστραφεί ο τίτλος στο Πατριαρχείο και να του καταβληθούν 6.000 ευρώ για ηθική βλάβη. Το Δικαστήριο ανέφερε ότι ο τίτλος πρέπει να επιστραφεί εντός τριών μηνών.Με εισήγηση των δικηγόρων του Πατριαρχείου, ζητήθηκε από το Πρωτοδικείο της Πριγκήπου να γίνει αναψηλάφηση της απόφασης που είχε ληφθεί το 2005. Στις 3 Νοεμβρίου το Πρωτοδικείο απεφάνθη ότι «ο τίτλος του κτηρίου θα επιστραφεί στο Ρωμέικο Πατριαρχείο». Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει δηλώσει ότι το κτίριο θα επισκευαστεί και θα λειτουργήσει ως διεθνές οικολογικό κέντρο, για το οποίο έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέσω του αρμόδιου επιτρόπου.
Η Κεζμάν Χατεμί, δικηγόρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μιλώντας στο τουρκικό τηλεοπτικό δίκτυο NTV, είπε πως «είναι λυπηρό το γεγονός ότι ζητήματα που θα έπρεπε να λύσουμε εμείς, λύνονται μετά από απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».Το ίδιο ισχύει, πρόσθεσε, και στο θέμα της Οικουμενικότητας του Πατριαρχείου. «Όσο και να λέμε ότι δεν ισχύει, η Οικουμενικότητα είναι κάτι που ισχύει».
Ο δικηγόρος του Πατριαρχείου και λέκτορας του Πανεπιστημίου Θράκης. Γιάννης Κτιστάκις, που μετείχε εκ μέρους του Πατριαρχείου στη διαδικασία στο ΕΔΑΔ, ανέφερε: «Είναι η πρώτη φορά που το Οικουμενικό Πατριαρχείο καταφεύγει στην διεθνή δικαιοσύνη. Είναι, επίσης, η πρώτη φορά που το Πατριαρχείο κερδίζει, με ομόφωνη απόφαση του ΕΔΑΔ, στην αντιδικία του με τις τουρκικές αρχές. Μέχρι τότε ηττείτο ενώπιον των τουρκικών δικαστηρίων. Τέλος, είναι η πρώτη φορά στη νομολογία του που το ΕΔΑΔ διατάσσει την ηττημένη διάδικο Τουρκία να επιστρέψει αυτούσιο το επίδικο ακίνητο στο προσφεύγον Πατριαρχείο. Μέχρι την υπόθεση του Ορφανοτροφείου ο νικήσας στο Στρασβούργο διάδικος μπορούσε να ελπίζει μόνον σε χρηματική αποζημίωση».

Πηγή : http://www.tanea.gr/

Δάνεια και Εθνική Ανεξαρτησία στην εποχή Κ.Καραμανλή. Υπόθεση Μέρντεν

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

Βρισκόμαστε στο Νοέμβριο του 1958 και ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής και ο υπουργός των Εξωτερικών Ε. Αβέρωφ πηγαίνουν στη Γερμανία "όπου διαπραγματεύονται τη σύναψη κρατικού δανείου ύψους 200 εκατομμυρίων μάρκων".
Η κυβέρνηση της Βόννης, για να δώσει το δάνειο, θέτει ως όρο ν' αφεθεί ελεύθερος ο εγκληματίας πολέμου Μ. Μέρντεν "που είχε διατελέσει γενικός διοικητής Θεσσαλονίκης κατά την κατοχή και βαρύνεται με κατηγορίες για σωρεία σοβαροτάτων αδικημάτων", και για το λόγο αυτό καταδικάστηκε από την ελληνική δικαιοσύνη (κάποτε, κάποτε λειτουργεί η Δικαιοσύνη όχι μόνο για τους Ραμά).
Γράφει ο Τ. Τρίκκας: "Στις 20/1/1959, η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή νομοσχέδιο "περί αναστολής διώξεως εγκληματιών πολέμου", το οποίο όμως δεν αφορούσε και τον Μέρντεν, "που κατηύθυνε τις επιχειρήσεις για τη σύλληψη και αποστολή στα στρατόπεδα εξόντωσης 40.000 Ισραηλιτών της Θεσσαλονίκης και για τη λεηλασία των περιουσιών τους και το δικαστήριο του επέβαλε ποινή 25 ετών".
Αλλά, η "υπερήφανη Ελλάς" – όπως χρόνια και χρόνια μας πιπιλίζουν οι κυβερνώντες – ψηφίζει το νομοσχέδιο, με την πλειοψηφία της ΕΡΕ, και "στις 5/11/1959, ο Μέρντεν αποφυλακίζεται και απελαύνεται από την Ελλάδα" (Για το ζήτημα αυτό που συγκλόνισε την ελληνική πολιτική ζωή βλ. Τ. Τρίκκα: "ΕΔΑ (1951-1967), τόμ. Β΄εκδ. "Θεμέλιο", 2009, σελ. 761 επ. όπου το Κεφάλαιο: "Υπόθεση Μέρτεν"). Αυτή –και όχι μόνο- ήταν η κατάληξη της επαιτείας της ελληνικής κυβέρνησης για δανεικά.
Πάντα τα δάνεια υποτάσσουν άτομα, οικογένειες και κράτη, τα οποία εκτελούν τις αποφάσεις και τις θελήσεις των δανειστών. Όπως ακριβώς συμβαίνει και τώρα με το ΔΝΤ χάρις στις φροντίδες των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Τι περιμένετε ρε "υπερήφανοι" Ελληναράδες να σας κάνουν οι ξένοι δανειστές; Δεν θα σας πηδήσουν;

Φυσικό αέριο νότια της Κρήτης

Μια μεγάλη «Αλάσκα» σε ενεργειακό πλούτο κρύβει η θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, που μπορεί όχι μόνο να βγάλει από την κρίση και τα «δόντια» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τη χώρα μας, αλλά και να την κάνει «ζάπλουτη», ισχυροποιώντας ταυτόχρονα οικονομικά και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Αυτό αποκάλυψε μιλώντας σε δημόσια εκδήλωση στην Ιεράπετρα της Κρήτης, παρουσία τοπικών φορέων, σπουδαστών και πλήθους κόσμου, ο ιδρυτής του τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης και ομότιμος καθηγητής -σύμβουλος της καναδικής κυβέρνησης- κ. Αντώνης Φώσκολος.Ο Ελληνας ερευνητής, επικαλούμενος βάσιμα επιστημονικά στοιχεία αμερικανικών, νορβηγικών και γαλλικών γεωφυσικών υπηρεσιών, τόνισε ότι οι ελληνικές θάλασσες στο Αιγαίο, στο Ιόνιο και στη νότια Κρήτη κρύβουν μεγάλους θησαυρούς και πως είναι καιρός η Ελλάδα με τη στήριξη της Ευρώπης να κοιτάξει το μέλλον της υπερβαίνοντας τα όποια εμπόδια συμφερόντων ή σκοπιμοτήτων.
Ωστόσο, ο κ. Φώσκολος έκρινε ως «θετικό σημάδι» τη δήλωση-απάντηση στον Γιώργο Καρατζαφέρη του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, την Παρασκευή στη Βουλή, για την πρόθεση της κυβέρνησης «οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με τις γειτονικές χώρες», αλλά και την επικαιροποίηση του παλιού νόμου για αξιοποίηση των πόρων.Στην ομιλία του κ. Φώσκολου, αίσθηση προκάλεσαν τα στοιχεία που παρέθεσε σύμφωνα με τα οποία: στη θαλάσσια περιοχή νότια της Ιεράπετρας Λασιθίου, στη λεγόμενη «Λεκάνη του Ηροδότου», υπάρχουν αναξιοποίητα τρία τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα κοιτασμάτων φυσικού αερίου, όπως και η αναφορά του για την ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων ανοιχτά του κόλπου της Μεσσαράς στον νομό Ηρακλείου αλλά και νοτίως της Γαύδου.
«Τα τρία τρισεκατομμύρια αντιστοιχούν σε ισοδύναμο πετρέλαιο γύρω στα 19 δισεκατομμύρια βαρέλια, ισοδυναμούν δηλαδή με μια Αλάσκα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ελληνας ερευνητής, εκτιμώντας παράλληλα ότι «η Ελλάδα, μόνο από την Κρήτη, χωρίς να διαθέσει ούτε ένα ευρώ μπορεί να έχει έσοδα 279 δισεκατομμύρια δολάρια αναθέτοντας την εκμετάλλευση φυσικού αερίου και πετρελαίου σε ξένες εταιρείες και λαμβάνοντας μερίδιο 20% των ακαθάριστων εσόδων».
Επίσης, ανέφερε ότι με τον σχεδιασμό και την αξιοποίηση των καταστημάτων στις νότιες περιοχές της Κρήτης θα ανοίξουν χιλιάδες θέσεις εργασίας.
«Εχουμε τόσο μεγάλα ενεργειακά αποθέματα και θα είναι η γεωπολιτική μας δύναμη να τα βγάλουμε με αγωγό στην Ευρώπη. Η Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ μπορούν να καταστούν εξαγωγικές χώρες με δυναμικότητα όπως η Ρωσία», τόνισε ο κ. Φώσκολος.

Πηγή : http://www.ethnos.gr/

Την διαίρεση της ΠΓΔΜ σε τρία εθνοτικά καντόνια προτείνει νέο αλβανικό κόμμα

Την διαίρεση της ΠΓΔΜ σε τρία καντόνια στο αλβανικό, στο σλαβικό και σε ένα με μικτό πληθυσμό προτείνει το νέο αλβανικό πολιτικό κόμμα της γειτονικής χώρας «Αλβανική Ένωση». Όπως δήλωσε ο ηγέτης του κόμματος Βαλιόν Μπέλια «Παρότι ότι έχουν περάσει, σχεδόν, είκοσι χρόνια από την ανεξαρτησία της ΠΓΔΜ, εντούτοις τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των Αλβανών βελτιώθηκαν ελάχιστα.
Θέλουμε να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση της δημοκρατίας της ΠΓΔΜ με την πρωτοβουλία να δημιουργήσουμε ένα νέο πολιτικό σχηματισμό, του οποίου ο στόχος θα είναι η μετατροπή του πολιτικού συστήματος της χώρας σε σύστημα καντονιών».
Μόνο με αυτό το σύστημα θα υπάρξει λύση στη διαφορετικότητα των πολιτών που κατοικούν στην χώρα και συνεχίζοντας ο Αλβανός πολιτικός ηγέτης τόνισε ότι «Πιστεύουμε σε αυτό το ευρωπαϊκό μοντέλο που εγγυάται τη διαφορετικότητα και τις πολιτισμικές αξίες. Ζούμε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία και είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να εγγυηθεί τις αξίες της διαφορετικότητας. Καθημερινά βλέπουμε στην πολιτική σκηνή μια μεγάλη δυσαναλογία στην πολιτική την οποία ακολουθεί η κυβέρνησή μας».

Πηγή : http://www.defencenet.gr/

υπουργείο εξω(φρε)νικών

— Είναι γνωστό ότι λόγω της γερμανομάθειάς του ο φον Δημήτριος Αʼ έχει χρεωθεί τις γερμανόφωνες χώρες, με τις οποίες διατηρεί και προσωπικούς δεσμούς λόγω της μακράς διαμονής του στην Αυστρία. Προσφάτως εξάλλου επισκέφθηκε και το Βερολίνο, δίδοντας διάλεξη με θέμα την «Άσκηση εξωτερικής πολιτικής σε περίοδο κρίσεως», πριν συναντηθεί με τον «γλυκύτατο» υπουργό Εξωτερικών της χώρας κ. Βέστερβελε. Καθώς η προσπάθεια κρίνεται εκ του αποτελέσματος και με δεδομένη την κλωτσοπατινάδα που ακολούθησε με την κ. Μέρκελ και τους Αυστριακούς, θα αρχίσω να αμφιβάλλω για την ικανότητα επαρκούς αντίληψης της γερμανικής (διπλωματίας).
— Βρήκαμε τη Μαριλίζα, χάσαμε τον Σπύρο. Μήπως έχετε εντοπίσει τον άλλο υφυπουργό Εξωτερικών, με την πλούσια κόμη, γιατί έχουμε μέρες να τον δούμε; Εκτός αν επουλώνονται τα τραύματα από τη μετωπική με τον Χάρη για χάρη του Εμίρη.
— Ο κ. Παπανδρέου, πριν σπεύσει να γνωριστεί με τους τούρκους διπλωμάτες και να κάνει διάλεξη στο Ερζερούμ, θα όφειλε πολύ περισσότερο και ως πρώτος υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησής του να είχε μεριμνήσει ώστε να συναντήσει και να μιλήσει με τους έλληνες διπλωμάτες...\
Όσο για την πρόσκληση του κ. Ερντογάν, δεν είναι τυχαίο ότι η συνάντηση οργανώνεται φέτος στο Ερζερούμ.
— Η πόλη αυτή έχει ιστορική και συμβολική αξία. Στις 23 Ιουλίου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ εκλέχθηκε πρόεδρος του Συνεδρίου του Ερζερούμ, που διακήρυξε το απαραβίαστο των οθωμανικών συνόρων. Από εκεί ξεκίνησε την πορεία του ο Κεμάλ ως «απελευθερωτής», για να φθάσει τρία χρόνια αργότερα στη Σμύρνη... Στο Ερζερούμ μπήκε το θεμέλιο του κοσμικού τουρκικού κράτους, που δυστυχώς κτίσθηκε πάνω στα απομεινάρια του διωγμού του Ελληνισμού από τη Μικρά Ασία.
— Δεν είναι τελικά μόνο το Μνημόνιο που φέρνει πιο κοντά την Ντόρα και τον Γ. Παπανδρέου. Με την πρώτη επίσκεψή της στην Κύπρο η κ. Μπακογιάννη ανέδειξε και το άλλο κοινό σημείο: λύση εδώ και τώρα και απαλλαγή από το βάρος του Κυπριακού. Στήριξη στον Δ. Χριστόφια στον αδιέξοδο δρόμο του. Να μη θυμίσουμε τότε που η κ. Μπακογιάννη στήριζε το Σχέδιο Ανάν, όπως είχε πράξει και ο σημερινός πρωθυπουργός.
— Και μόνο το γεγονός ότι είχαν στηρίξει το Σχέδιο Ανάν καταρρίπτει τα σημερινά κροκοδείλια δάκρυα για τον κυπριακό λαό και αναδεικνύει την πρωτοφανή υποκρισία των μεγαλόστομων λόγων περί «δίκαιης» λύσης του Κυπριακού.
— Τι ακριβώς ήταν αυτό που είπε στις Βρυξέλλες ο κ. Δρούτσας;
Ελσίνκι Νο 2 μας είπαν, προφανώς παρεξηγώντας ορισμένα πράγματα. Πρώτον, ότι ο ίδιος δεν είναι Σημίτης ούτε Γ. Παπανδρέου, η Τουρκία δεν είναι η Τουρκία του Ετσεβίτ της εποχής εκείνης. Ότι το 1999 Γαλλία και Γερμανία είχαν διακαή πόθο να βάλουν στο ευρωπαϊκό άρμα την Τουρκία. Ότι ακόμη και το Ελσίνκι, εάν εξαιρεθεί το θετικό της κυπριακής υποψηφιότητας, περιείχε τον επονείδιστο όρο ότι το 2004, εάν δεν είχαν επιλυθεί οι «μεθοριακές» διαφορές και τα «συναφή θέματα», θα έπρεπε να παραπεμφθούν στη Χάγη…
— Τα «μεθοριακά θέματα και τα συναφή» βρίσκονται ήδη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, όμως ο κ. Δρούτσας που ομιλεί περί νέου Ελσίνκι ας εξηγήσει επαρκώς στον ελληνικό λαό τι συζητείται μυστικά για το Αιγαίο. Δεν πρέπει να παρεξηγεί το γεγονός ότι ο ίδιος δεν αντλεί την εξουσία του από τον λαό, θεωρώντας ότι δεν υποχρεώνεται να λογοδοτεί στον λαό.
— Επιστρέφοντας στη «Μετερνίχεια» πρόταση του φον Δημητρίου Αʼ, θα ρωτούσαμε τα εξής: Αντί για νέες προτάσεις, γιατί δεν απαιτεί από τον φίλο του Νταβούτογλου να συμμορφωθεί τώρα με όλες τις υποχρεώσεις που ήδη προβλέπονται στα κείμενα που έχει υπογράψει η χώρα του με την ΕΕ;
— Γιατί προσφέρει ο ίδιος στην Τουρκία το άλλοθι των εκλογών του Ιουνίου προκειμένου να δικαιολογήσει από τώρα τη μη συμμόρφωσή της με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της; Ούτε καν ο ίδιος ο κ. Ερντογάν δεν έχει επικαλεστεί τις εκλογές του...
— Η πρόταση του κ. Δρούτσα αποσκοπεί, όπως είπε ο εκπρόσωπός του, στο να επιβεβαιώσει εκ νέου τη δέσμευση για πλήρη ένταξη της Τουρκίας, ώστε να υπάρχει το αναγκαίο κίνητρο για την Άγκυρα να προβεί σε κινήσεις διευκόλυνσης λύσης του Κυπριακού και των ελληνοτουρκικών.
— Καθώς είναι προφανές ότι από τη Γαλλία και τη Γερμανία δεν υπάρχει πρόθεση για τέτοια επαναδέσμευση, απορεί και ο πιο καλόπιστος παρατηρητής για τη σκοπιμότητα της πρότασης. Εμφανίζεται ο κ. Δρούτσας να επιδιώκει να αποσπάσει εκβιαστικά την απόρριψη της Τουρκίας από τη Γερμανία και τη Γαλλία, χωρίς να έχει έτοιμο φυσικά το επόμενο βήμα.
— Όσο για το ορόσημο του Ιουνίου, είναι προφανές ότι συνδέεται με την εκτίμηση ότι η κυπριακή κυβέρνηση δεν θα ξεφύγει από τη μέγγενη που της έστησαν στον ΟΗΕ με το τελεσίγραφο του Ιανουαρίου, οπότε τον Ιούνιο είτε θα έχει λυθεί το Κυπριακό είτε θα έχει καταλογισθεί η ευθύνη και στα δύο μέρη για το αδιέξοδο. Έτσι, η Τουρκία θα εμφανισθεί στη Σύνοδο Κορυφής του κ. Δρούτσα απαλλαγμένη από τις ευθύνες του Κυπριακού. Και έτσι θα... σφυροκοπηθεί και θα απομονωθεί η «υποκρισία» των Γάλλων, Γερμανών, Αυστριακών και λοιπών, που δεν θα έχουν πια (έτσι νομίζουν οι εμπνευστές της πρότασης) άλλοθι για να μπλοκάρουν την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας…
— Δυστυχώς, αλλά η συγκεκριμένη πρόταση παραπέμπει μάλλον στη λογική της «Μονόπολης» και άλλων τέτοιου είδους παιδικών επιτραπέζιων παιγνίων.
— Το Ανώτατο Υπηρεσιακό αναβλήθηκε και πάλι, και μάλλον δεν είναι διαδικαστικό το πρόβλημα. Η θέση ΜΑ στο ΝΑΤΟ είναι από τις καλές, τις οποίες εποφθαλμιούν αρκετοί. Φαίνεται όμως ότι η υποψηφιότητα του νυν πολιτικού διευθυντή Τρύφωνος Παρασκευόπουλου, που διαθέτει όμως μόνον ευρωπαϊκή εμπειρία, έχει σκοντάψει στη σοβαρή υποψηφιότητα του Δ. Χριστόπουλου, με εμπειρία στα αμυντικά θέματα και στο ΝΑΤΟ, που τώρα υπηρετεί στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας ως διπλωματικός σύμβουλος του υπουργού.
— Υπηρεσιακό μόνο για προαγωγές πραγματοποιήθηκε τελικά και έτσι οι υπόλοιποι της σειράς του 1984 πήραν τον πρεσβευτικό βαθμό, όπως και οι δύο πρώτοι της σειράς του 1985, κ. Βράιλας και Λαλάκος. Στους προαχθέντες της σειράς του 1984 είδαμε και τα ονόματα των κ. Ριζόπουλου, Θεοδώρου και Παναγιωτόπουλου. Είναι μάλλον θλιβερό το γεγονός για την ελληνική διπλωματική υπηρεσία να μένουν οι άνθρωποι στον βαθμό συμβούλου μέχρι και δεκατέσσερα χρόνια για να πάρουν τον βαθμό πρέσβη…

Πηγή : http://www.paron.gr/

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΤΑΜΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ : ΑΠΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΔΕΙ ΑΡΧΕΣΘΑΙ

Στις 8 Δεκεμβρίου ΤΕΤΑΡΤΗ 6.30΄ μ.μ. στο Δημαρχείο Καισαριανής (Βρυούλων και Κλαζομενών) ομιλία του Αναστασίου Στάμου-Εκπαιδευτικού, μέλους του Δ.Σ της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα.
Το θέμα "από Παιδείας δει άρχεσθαι" , με συγκλονιστικά στοιχεία για το ποιόν της Εκπαίδευσης των Ελληνόπουλων.Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να κανονίσει αντίστοιχη ομιλία στον Δήμο του, στον Σύλλογό του, στο Σχολείο του.

.....Ἀγαπητοί φίλοι καί φίλες, «αἰσχρόν ἐστί σιγᾶν τῆς Ἑλλάδος πάσης ἀδικουμένης». Ἔκλεισε ἕνας χρόνος ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Πατριωτικῆς Αὐτόνομης Κινήσεως Ἐκπαιδευτικῶν, μέ ἐπιτυχημένο συνεχῆ ἀγῶνα στό διαδίκτυο. Νιώθουμε ὑπερήφανοι, διότι δικαιωθήκαμε σέ ὅσα καταθέσαμε. Ἔχουν ἤδη γίνει ἀρκετές συναντήσεις μεταξύ ἀκομμάτιστων Ἑλλήνων Πατριωτῶν, ὅπου ἐκδηλώνεται ἡ ἀγωνία γιά τίς ἐξελίξεις στήν Χώρα μας.
Ἄν θέσουμε τά πράγματα ἱεραρχικά, σέ ἀξιακά ἐπίπεδα σημαντικότητας, θά δοῦμε πρῶτα τήν κατολίσθησή μας σέ ἐπίπεδο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ – παιδεία καί πολιτισμός, γλῶσσα καί ἱστορία, – κατά δεύτερον τήν ἀποσάθρωσή μας σέ ἐπίπεδο ΕΘΝΙΚΟ – σύνορα, ἐδάφη μας, ἄμυνα, γεωστρατηγική, λαθρομετανάστες εἰσβολεῖς, ἐθνικός πλοῦτος καί παραγωγικές πηγές – κατά τρίτον τόν ἐμπαιγμό μας σέ ἐπίπεδο ΠΟΛΙΤΙΚΟ – ἀντιδημοκρατικό καθεστώς κομματοκρατίας, μέ κόμματα πού προδίδουν τά συμφέροντα τῶν Ἑλλήνων, πού ἀναδεικνύουν δοσίλογους ἡγέτες – καί τέλος τέταρτον τήν προδοσία τοῦ λαοῦ μας σέ ἐπίπεδο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ – μέ ἐξαθλίωση τῶν πολιτῶν καί ταχεῖα δουλοποίηση τῶν παιδιῶν μας. Ἐμεῖς, ὡς Ἕλληνες Ἐκπαιδευτικοί, μαχόμεθα στό ἐσωτερικό μέτωπο τοῦ πρώτου ἐπιπέδου Κατοχῆς, χωρίς νά ἀφιστάμεθα ἀπό τά τρία ὑπόλοιπα. Μαχόμεθα ἐκ τοῦ συστάδην, διότι ἀγαπᾶμε τήν κοινωνία μας, ἀγαπᾶμε τόν λαό μας, ἀγαπᾶμε τήν πατρίδα μας........

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Η Αθήνα «φανατικά» υπέρ της τουρκικής ένταξης

Διπλωματία ραγιάδων, σε μια χώρα που παριστάνει τον «Ψινάκη» της Τουρκίας! Με μια ανεξήγητη όσο και αντεθνική πρωτοβουλία του, ο Έλληνας ΥΠΕΞ Δημήτρης Δρούτσας προτείνει να πραγματοποιηθεί Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ με την Τουρκία στα τέλη Ιουνίου ή το φθινόπωρο, προκειμένου να συζητηθεί με «ανοικτό τρόπο» η ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας, η φάση στην οποία βρίσκεται, τα εμπόδια που συναντάει και το πώς θα πρέπει να «προχωρήσουμε» (προσέξτε εδώ τον πληθυντικό, δια στόματος του εκπροσώπου του ΥΠΕΞ...) από εδώ και μπρος. Σφάξε με αγά μου να αγιάσω και αγοραίος ραγιαδισμός από το ελληνικό ΥΠΕΞ!
Με λίγα λόγια, η επίσπευση της τουρκικής ένταξης, αποτελεί για το ελληνικό ΥΠΕΞ, ύψιστη προτεραιότητα! Λες και το βόρειο τμήμα της Κύπρου δεν παραμένει υπό κατοχή, λες και οι προκλήσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο σταμάτησαν! Είναι πλέον να αναρωτιέται κανείς για λογαριασμό ποιανού ή μάλλον ποιων, εργάζεται αυτή η κυβέρνηση της υποτέλειας...
Και προσέξτε τι ειπώθηκε στην ενημέρωση των διπλωματικών συντακτών, από τον all weather (και πάσης κυβέρνησης) εκπρόσωπο Τύπου του υπουργείου, Γρηγόρη Δελαβέκουρα: «Πιστεύουμε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μια πραγματικότητα, τόσο στην ενταξιακή διαδικασία των Βαλκανίων όσο και της Τουρκίας, η οποία δεν είναι προς όφελος ούτε της χώρας μας αλλά ούτε και της μακροπρόθεσμης προοπτικής της ολοκλήρωσης της ΕΕ στην περιοχή μας. Η Ελλάδα έχει στρατηγικό στόχο να δημιουργήσει μια περιοχή, μια ζώνη σταθερότητας, ασφάλειας και ανάπτυξης και η συμμετοχή στην ΕΕ των γειτονικών μας χωρών είναι βασικός άξονας αυτής της πολιτικής. Μια εικονική διαπραγματευτική διαδικασία, μια εικονική ενταξιακή διαδικασία δεν είναι προς όφελος της Ελλάδας και υπονομεύει και την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και την προοπτική της ενταξιακής διαδικασίας. Γι΄ αυτό το λόγο αναζητούμε φρέσκες ιδέες, οι οποίες θα μπορέσουν να δώσουν ξανά μια πολιτική ώθηση σε αυτή τη διαδικασία».
Στην ουσία, η χώρα μας καθίσταται ανενδοίαστα δορυφόρος της Άγκυρας και μεταπράτης των συμφερόντων της γείτονος, βοηθώντας την να αναβαθμίσει τη γεωπολιτική της θέση και παράλληλα δίνει προς τα έξω την εικόνα μιας ενδοτικής και παραιτημένης από τα συμφέροντά της, Ελλάδας...

Πηγή : http://www.elkosmos.gr/

Σοφά λόγια του βασιλιά Γεωργίου Α για το πώς ψηφίζει ο λαός

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

Μετά την ήττα της Ελλάδας στον ταπεινωτικό πόλεμο του 1897, η πατρίδα βρισκόταν στα κακά της χάλια και ο βασιλιάς έκανε περιοδείες στις επαρχίες για να τονώσει το ηθικό των Ελλήνων.
Σε μία απ' αυτές, απευθυνόμενος στο ακροατήριό του του είπε κατά­μουτρα: "Σεις διοικείτε δια των αντιπροσώπων που εκλέγετε. Εκλέξατε του χρηστούς και ηθικούς δια να διοικηθήτε χρηστώς και ηθικώς".
Θα έλεγα ότι από το 1897 έως σήμερα τα πράγματα στον πολιτικό μας βίο έγιναν πολύ χειρότερα, αφού όσο περισσότερο διεφθαρμένος είναι  ένας πολιτικός τόσο περισσότερο τον ψηφίζουν οι φαύλοι ψηφοφόροι".
Πρόκειται για ένα πανάρχαιο βίτσιο του Ελληνικού λαού που ξεκινά από την εποχή του Πλάτωνος, περνά από την εποχή του Κωλέττη και του Σουρή και φθάνει στις μέρες μας με όλα του τα μεγαλεία! 2.500 χόνα ελληνικής πολιτείας και δημοκρατίας με πάντα παρούσα τη φαυλότητα του λαού την οποία καυτηρίασε ο Πλάτων στην "Πολιτεία" και διακωμώδησε ο σατιρικός μας Γ. Σουρής με τούτους τους στίχους: Πουλούσατε την ψήφο σας – αντί του αργυρίου – σαν πρόστυχοι ντελάληδες – του Αναβρυτηρίου. Το θλιβερό αυτό γεγονός ανέδειξα στο άρθρο μου: "Η διαλεκτική της διαφθοράς μεταξύ εξουσίας και κοινωνίας" (βλ. περιοδικό "Πολιτικά Θέματα" της 21/5/1993).
Εν όψει αυτού του γεγονότος όσα λέγονται και όσα γίνονται ετούτα τα χρόνια  είναι παπαρολογίες. Η ρίζα των πραγμάτων έλεγε ο Γερμανός φιλόσοφος Νίτσε είναι  ο άνθρωπος και ριζοσπαστικός έλεγε ο Μαρξ είναι αυτός που πιάνει τα πράγματα από τη ρίζα τους.
Από την άποψη αυτή έχει δίκαιο και ο δικός μας ψυχολόγος Χ.Κωνσταντόπουλος που χρόνια και χρόνια υποστηρίζει ότι από παιδείας και ανθρώπου άρξασθαι (βλ. τα έργα του: "Τραγωδία. Αριστοτελική κάθαρσις, τόμ. Β', Αθήνα 2005 (μαζί με την Α. Τζιροπούλου) και "Σταματήστε να πονάτε τα παιδιά" 2003).
Πρόκειται για το αιώνιο άλυτο πρόβλημα, το οποίο έχει πολλές πτυχές και πολλές αιτίες (Γι' αυτό το ζήτημα βλ. το έργο μου: "Η Κομμουνιστική Ουτοπία", εκδ. "Κάδμος", 2010).
Καταλήγοντας, είναι  χρήσιμο να παραθέσω και τούτο το συμπέρασμα του Γάλλου πολιτικού φιλοσόφου Σ. Μοντεσκιέ που έγραφε ότι: "Η διαφθορά των κρατών και των κοινωνιών αρχίζει πάντα από τους κυβερνώντες" (βλ. "Το πνεύμα των νόμων", εκδ. "Αναγνωστίδης", χ.χ. σελ. 70 επ.)

Το πρόβλημα είναι κυρίως πολιτικό και λιγότερο οικονομικό

Του Σταυρου Λυγερου

Μπορεί η τρόικα να εκφράζει συγκρατημένη αισιοδοξία και η κυβέρνηση Παπανδρέου να δηλώνει ότι θα υλοποιήσει το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά λιγοστεύουν συνεχώς όσοι πιστεύουν αυτές τις διαβεβαιώσεις. Τα απαγορευτικά επίπεδα των σπρεντ αποδεικνύουν ότι οι διεθνείς επενδυτές αμφιβάλλουν για την ικανότητα της εφαρμοζόμενης θεραπείας να αποτρέψει τη χρεοκοπία. Το γεγονός αυτό καθιστά όνειρο απατηλό την εκτίμηση ότι το 2011 η Ελλάδα θα δανεισθεί από τις αγορές.Η τρόικα αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι η συνταγή δεν βγαίνει. Γι’ αυτό και προετοιμάζει το έδαφος για μια ελεγχόμενη χρεοκοπία. Είναι κοινό μυστικό ότι έχει ήδη αποφασισθεί η επιμήκυνση της αποπληρωμής των 110 δισ. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, μάλιστα, κάτοχοι ελληνικών ομολόγων βολιδοσκοπούνται στο παρασκήνιο για το ενδεχόμενο επιμήκυνσης ομολόγων που λήγουν τα επόμενα έτη. Η συζητούμενη επιμήκυνση θα γίνει με το αρχικό επιτόκιο, προσαυξημένο έως μία εκατοστιαία μονάδα.Η διολίσθηση προς μια ελεγχόμενη χρεοκοπία σημαίνει ότι η Ελλάδα θα παραμείνει για πολύ ακόμα υπό ξένο οικονομικό έλεγχο και θα υφίσταται ασφυκτικές πιέσεις για εφαρμογή πρόσθετων μέτρων. Ο αρχικός σχεδιασμός του κυβερνητικού επιτελείου τινάζεται στον αέρα. Την άνοιξη υπολόγιζαν ότι, πριν λήξει η τετραετία, το Μνημόνιο θα ήταν παρελθόν και η ελληνική οικονομία θα είχε αρχίσει να ανακάμπτει. Κατά συνέπεια, η κυβερνητική πολιτική θα είχε δικαιωθεί και ο Γιώργος Παπανδρέου θα έδινε την εκλογική μάχη του 2013 με τον αέρα του σωτήρα.
Οπως είπε παλαίμαχος πολιτικός παράγοντας του ΠΑΣΟΚ, «η υποχρέωση δραστικής μείωσης του ελλείμματος, όταν η οικονομία βυθίζεται στον φαύλο κύκλο της ύφεσης, θα αποτελούσε άθλο ακόμα και εάν στο τιμόνι βρισκόταν η πιο ικανή κυβέρνηση. Τώρα που στο τιμόνι βρίσκεται μια κυβέρνηση ερασιτεχνών, χωρίς σχέδιο, χωρίς στιβαρή πολιτική διεύθυνση και με κραυγαλέες διαχειριστικές αδυναμίες, ο άθλος έχει γίνει άλμα στο κενό. Το μόνο που σώζει ακόμα τα πράγματα είναι η αξιοσημείωτη ανοχή της κοινωνίας. Αλλά κι αυτή έχει τα όριά της».
Η κυβερνητική ανεπάρκεια θεωρείται πια βασική αιτία του εγκλωβισμού της χώρας. Το Μνημόνιο ήταν ο μόνος τρόπος για να κρατήσει η χώρα το κεφάλι έξω από το νερό, αλλά –όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα– όχι και η αποτελεσματική θεραπεία. Η Ελλάδα έχει περιέλθει σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η χρήση των γνωστών πολιτικών εργαλείων δεν επαρκεί. Απαιτείται ένα συνεκτικό εθνικό σχέδιο, αλλά και νέα πολιτικά εργαλεία, νέες αποτελεσματικές πρακτικές. Εξυπνες και ρεαλιστικές ιδέες έχουν κατά καιρούς προταθεί, αλλά παραμένουν στα συρτάρια. Η κρίση διευκολύνει την εφαρμογή τους. Λειτουργεί σαν καταλύτης, αλλάζοντας συμπεριφορές και νοοτροπίες στο επίπεδο της κοινωνίας. Καθιστά εφικτό ό,τι μέχρι πρότινος ήταν σχεδόν ανέφικτο.Η μέχρι τώρα κυβερνητική πολιτική είχε πολιτικό κόστος, αλλά από επιχειρησιακής απόψεως ήταν εύκολη. Ο επιχειρησιακά δύσκολος, αλλά αναγκαίος δρόμος είναι η ταχύρρυθμη προώθηση πολλαπλών στοχευμένων μεταρρυθμίσεων: Πρώτον, για να αξιοποιηθούν τα μεγάλα περιθώρια αύξησης των εσόδων από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και μείωσης των δαπανών μέσω ενός ριζικού νοικυρέματος. Δεύτερον, για να αξιοποιηθούν οι λιμνάζουσες αναπτυξιακές δυνατότητες. Μια τέτοια σφαιρική πολιτική θα έστελνε ένα έμπρακτο μήνυμα ότι η κυβέρνηση δεν μαζεύει απλώς χρήματα, αλλά ότι πραγματικά θεμελιώνει ένα νέο υγιές και παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης.
Κεντρικό στοιχείο αυτής της πολιτικής πρέπει να είναι η δίκαιη κατανομή των βαρών στα κοινωνικά στρώματα. Η άνιση κατανομή τους ακυρώνει το ηθικό υπόβαθρο της συλλογικής προσπάθειας εξόδου από την κρίση, παροξύνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και αυξάνει τις πιθανότητες κοινωνικής αναταραχής. Επιπλέον, όπως απέδειξαν τα γεγονότα, η συρρίκνωση της ενεργού ζήτησης των λαϊκών στρωμάτων εγκλωβίζει την οικονομία στον φαύλο κύκλο της ύφεσης, τροφοδοτώντας τη δημοσιονομική κρίση.
Ανίκανοι να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση όμως οι κυβερνώντες, αναγόρευσαν το Μνημόνιο σε ευαγγέλιο και αυτόματο πιλότο της πολιτικής τους. Σε έξαρση χαμαιλεοντισμού, πολιτικοί που εξέθρεψαν την κλεπτοκρατία, τη σπατάλη, τον παρασιτισμό και την ατιμωρησία μετατράπηκαν σε σημαιοφόρους του Μνημονίου. Οι πιο θρασείς, μάλιστα, απ’ όσους ευθύνονται για την κατάντια της Ελλάδας κουνάνε ανερυθρίαστα το δάκτυλο στην κοινωνία. Οχι ότι οι πολίτες είναι αθώοι. Το ψάρι, όμως, πάντα βρωμάει από το κεφάλι.
Στην πραγματικότητα οι κυρίαρχες ελίτ βολεύθηκαν με το καθεστώς ξένης κηδεμονίας. Περιμένουν από την τρόικα να νοικοκυρέψει το δικό τους σπίτι, ενώ το Μνημόνιο είναι μια παραλλαγή της γνωστής συνταγής του ΔΝΤ. Γι’ αυτό η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύθηκε επαρκώς τους όρους, ώστε αυτό να είναι όχι μόνο αυστηρό, αλλά και βιώσιμο. Το ελληνικό πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό.

Πηγή : http://www.kathimerini.gr/

Ο καθένας με το φακό του

Συνεχίζονται οι αντιδράσεις στη Λευκωσία, σε σχέση με το περιεχόμενο της Έκθεσης του Μπαν Κι Μουν. Ο Πρόεδρος της ΕΔΕΚ Γιαννάκης Ομήρου ανέφερε χθες ότι ο Γ.Γ. «ουσιαστικά αμφισβητεί την Κυπριακή Δημοκρατία», προσδιορίζοντάς την ως «νότια Κύπρο», ενώ επιχειρεί χειραγώγηση των ΜΜΕ και των πολιτικών κομμάτων. Πρόσθεσε ότι υπάρχει αναγκαιότητα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να υπερασπιστεί το κράτος, υπογραμμίζοντας, παράλληλα, ότι «υπάρχει ελευθεροτυπία στην Κύπρο, δεν μπορούν να παίρνουν οδηγίες τα ΜΜΕ για το πώς θα συμπεριφέρνονται».
Από πλευράς του, ο Γραμματέας του ΕΥΡΩΚΟ Ρίκκος Ερωτοκρίτου δήλωσε ότι ο Γ.Γ. θα πρέπει να κατανοήσει ότι δεν μπορεί να υποδεικνύει πώς πρέπει να σκέφτονται τα πολιτικά κόμματα και να καθορίζει τον τρόπο προσέγγισής τους στα ζητήματα της επίλυσης του Κυπριακού. Υπογράμμισε ότι «δεν μπορεί να επιμένει στη συνεχιζόμενη πλύση εγκεφάλου του κυπριακού λαού από ΜΜΕ, αλλά και με πολιτικά κόμματα που διαφωνούν με τους χειρισμούς, τις ενέργειες και τις παραλείψεις των εδώ εκπροσώπων του, σε σχέση με την εξεύρεση λύσης και όχι μόνο». Είναι δημοκρατικό δικαίωμα των κομμάτων και των ΜΜΕ να διαχειριστούν τα τρέχοντα πολιτικά ζητήματα όπως οι ίδιοι θεωρούν ορθότερο, κατέληξε.
Η φράση «κυπριακός λαός» που χρησιμοποίησε ο ΓΓ του ΟΗΕ, μετά την τριμερή συνάντηση, αποτελεί δική του θέση και σκέψη, ανέφερε ο εκπρόσωπος του Έρογλου, Οσμάν Ερτούγ, μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν στα κατεχόμενα. Πρόσθεσε ότι η τ/κ πλευρά υποστηρίζει την αρχή ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο «λαοί». Στην Άγκυρα οι εφημερίδες αναφέρονταν σε νέα πρωτοβουλία των ΗΕ, ενώ προειδοποιούσαν ότι «το τέλος της διαδικασίας στην Κύπρο μπορεί να είναι μοιραίο» και «στην Κύπρο κίνδυνος μοιραίας αποτυχίας», διότι «κλείνει το παράθυρο, καθώς «οι Τούρκοι θέλουν λύση και οι Ρωμιοί εμποδίζουν». Η «Μιλιέτ» αναδημοσίευσε άρθρο της «New York Times», βάσει του οποίου, αν τα ΗΕ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αποτύχουν να επιλύσουν το Κυπριακό, η Τουρκία πιθανόν να επιδιώξει τη διεθνή αναγνώριση της «ΤΔΒΚ» στο πρότυπο Ταϊβάν ή Κοσόβου. Τα ΜΜΕ των κατεχομένων, από την πλευρά τους, ανέφεραν ότι ο κ. Μπαν προειδοποίησε για κίνδυνο, αν δεν υπάρξει ουσιαστική πρόοδος πριν από τις εκλογές του Μαΐου στις ελεύθερες περιοχές, και αυτές στην Τουρκία του Ιουνίου. Η «Κίπρις» εστίασε στη δήλωση ότι η προσπάθεια θα κινδυνεύσει θανάσιμα. Η «Γενί Ντουζέν» υπογράμμισε ότι οι συνομιλητές πρέπει να ενημερώνουν τους πολίτες τους για την πορεία της διαδικασίας, για την υποβολή νέας έκθεσης μετά τρίμηνο και ότι το Κυπριακό βρίσκεται για 47 χρόνια στην ημερησία διάταξη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η «Αφρίκα» έγραψε ότι σε περίπτωση που δεν υπάρξει πρόοδος, ίσως ανασταλούν οι διαπραγματεύσεις. Η «Χαλκίν Σεσί» μίλησε για «ξεκάθαρα μηνύματα από τον Μπαν», τονίζοντας στο σημείο πως η μοίρα του λαού βρίσκεται στα χέρια των διαπραγματευτών. Η «Κίπρισλι» τιτλοφορεί το σχετικό της δημοσίευμα υπό τον τίτλο «Προειδοποίηση για θανάσιμο ρίσκο». Η «Βολκάν» έγραψε ότι στο περιουσιακό η τ/κ πλευρά υπέβαλε νέες προτάσεις, ενώ η «Χαμπερνάρ» έγραφε ότι οι συνομιλίες βρίσκονται σε ρίσκο.
Βαθιά απογοητευμένο, χαρακτηρίζει τον Γ.Γ. η «Financial Times». Σε σχετικό δημοσίευμά της αναφέρεται ότι η Έκθεση υποβλήθηκε εν μέσω φόβων για… διχοτόμηση και θέλει να δώσει το μήνυμα ότι τα ΗΕ θα μπορούσαν να αποσύρουν την ειρηνευτική τους δύναμη από την Κύπρο, στην περίπτωση αποτυχίας των συνομιλιών. Αναφέρεται, επίσης, ότι η έλλειψη πραγματικής προόδου στις διαπραγματεύσεις προκαλεί απογοήτευση και στα κράτη μέλη της Ε.Ε., που αντιμετωπίζουν ως εμπόδιο για την ένταξη της Τουρκίας τις διαφωνίες Ε/κ και Τ/κ.

Πηγή : http://www.sigmalive.com/

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Μπάλα και σανίδι έκαναν ντου στις εκλογές! Πως προσπάθησαν οι υποψήφιοι να κερδίσουν την προσοχή των ψηφοφόρων"

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα







Αυτός είναι ο τίτλος του δημοτικού ρεπορτάζ της εφ. "Το Παρασκήνιο" (φ. της 12/11/2010, σελ. 23-39).
Συνωστισμός παντός είδους και γένους "σωτήρων" της αυτοδιοίκησης!
Ένας ολόκληρος κόσμος, άσχετος και πανάσχετος με την υπόθεση του καταρρεύσαντος θεσμού, αγωνιά για λίγη δημοσιότητα ή για φευγαλέα πριμοδότηση των κομματόσκυλων.
Πως σε κατάντησαν αυτοδιοίκηση! Πασαρέλα και φανέλα.

Ρωγμές στο καθεστωτικό αυτοδιοικητικό σύστημα

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

Μετά από σαράντα, περίπου, χρόνια "μπαζοποιημένης" αυτοδιοί­κησης από τα κυρίαρχα μεταπολιτευτικά κόμματα, τα οποία κυριαρχούσαν μονοπωλιακά στην αυτοδιοίκηση, οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 7ης και 14ης Νοεμβρίου του 2010, δημιούργησαν μερικές ρωγμές στο αυτοδιοικητικό καθεστώς.
Παρά το γεγονός ότι το σύστημα της "ενημέρωσης" εφάρμοσε ξανά και ξανά την "αποδοτική" μέθοδο της συνωμοσίας της σιωπής, κάποιοι άλλοι υποψήφιοι, από διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους, έκαψαν το νήμα του αποκλεισμού.
Ένα "νήμα", το οποίο στην ουσία λειτουργούσε -και λειτουργεί- ως "Τείχος του Βερολίνου".
Πρόκειται για ένα θετικό, δειλό βήμα για μια πιο πλουραλιστική αυτοδιοίκηση, η οποία, ως κατ' εξοχήν δημοκρατικός θεσμός, έχει απόλυτη ανάγκη από  ένα αντιβρώμικο οξυγόνο.

Επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά o αλβανικός εθνικισμός και αλυτρωτισμός στο Κόσοβο

Επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά η κρίση εθνικισμού και αλυτρωτισμού που έχει κυριεύσει την αλβανική πολιτική ελίτ στα βαλκάνια μετά από τη συνέντευξη που έδωσε ο Αρχηγός του αλβανικού κόμματος “Vetëvendosje” (Αυτοδιάθεση) Albin Kurti σε Γερμανό δημοσιογράφο. Το συγκεκριμένο κόμμα θα συμμετάσχει στις εκλογές που θα διεξαχθούν στο Κόσοβο στις 12 Νοεμβρίου.

Όπως εξήγησε στη συνέντευξη του ο Albin Kurti το κόμμα του δεν τάσσεται κατά της διεθνούς παρουσίας στο Κοσσυφοπέδιο όμως όπως επισήμανε “Οι Αλβανοί στα Βαλκάνια αποτελούν έναν ενιαίο έθνος. Τα σύνορα μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Αλβανίας έχουν τοποθετηθεί δια της βίας”. Σύμφωνα με το κόμμα Vetëvendosje θεωρείται αυτονόητη η δημιουργία της “Μεγάλης Αλβανίας” ή και “Φυσικής Αλβανίας” όπως λένε συχνότερα οι ίδιοι και αυτό το όνειρο το Vetëvendosje θεωρεί ότι είναι ένας από τους βασικούς του στόχους.
Άξιο απορίας πάντως είναι η παντελής απουσίας οποιασδήποτε αντίδρασης από τον διεθνή παράγοντα όσον αφορά όλα αυτά τα αναθεωρητικά οράματα που οι αλβανικοί πολιτικοί κύκλοι καλλιεργούν μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου. Ειδικότερα στην Ελλάδα ένας ολόκληρος πολιτικός, ακαδημαϊκός και δημοσιογραφικός κόσμος είχε εκφράσει πολλές φορές στο παρελθόν την αντίθεση του για τον ελληνικό και το σερβικό εθνικισμό.
Τώρα μπροστά σε αυτόν το δεδηλωμένο αλβανικό εθνικισμό επικρατεί απλά απόλυτη σιωπή σαν να μην φαίνονται τα σύννεφα μίας νέας εθνικιστικής σύγκρουσης στα Σκόπια και στη νότια Σερβία.

Πηγή : http://www.defencenet.gr/

Ποιος θα ασχοληθεί με την ποινικώς κολάσιμη στάση του Αχμέτ Μετέ;ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ-ΑΝΑΛΥΤΗΣ ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

Διαπιστώσεις κι ερωτηματικά του δημοσιογράφου Νίκου Αρβανίτη, διευθυντή του Ekonomeast Μedia Group στο Βελιγράδι όπως αποτυπώνονται μέσα από το καθημερινό σχόλιο που κάνει στην εκπομπή σε «πρωϊνό χρόνο» του Σταύρου Φανφάνη, μεταφέρουμε συμπυκνωμένα -για να καταγραφούν και να προκαλέσουν ίσως την ενεργοποίηση των αρμοδίων- αποδεικνύοντας ότι αυτό το κράτος δεν είναι ξέφραγο αμπέλι. H αναφορά του φωτίζει την στάση του ψευτομουφτή Ξάνθης και μια είδηση που εντόπισε στα τουρκικά ΜΜΕ. Βέβαια ο ζωντανός καυστικός και ρέων λόγος δεν είναι δυνατόν να αποτυπωθεί σε μια κόλλα χαρτιού, το σίγουρο είναι ότι διατηρεί φανατικούς ακροατές που περιμένουν το σχόλιό του, που αποδέχονται την σκληρή κριτική στα «καμάρια του τόπου» όπως συνηθίζει να λέει, που αναγνωρίζουν την γνώση και την κριτική ματιά του ως προϊόν των σύνθετων σπουδών του σε νομική και διεθνείς σχέσεις, στην αντίληψη και την δημοσιογραφική οξυδερκή του προσέγγιση, ζώντας στα μπαρουτοακαπνισμένα Βαλκάνια σε εποχές εντάσεων ή υπόκωφης ηρεμίας. Είναι πολύτιμη η παρουσία του Νίκου Αρβανίτη στα ερτζιανά ως σχολιαστή, αφού με τις γνώσεις και την οπτική του διευρύνει και την δική μας ματιά στα πράγματα, φωτίζοντας τον αθέατο κόσμο μας με όσα συμβαίνουν τις πιο πολλές φορές ερήμην μας.
«…Στην καθημερινή επισκόπηση του ξένου Τύπου είδα κάτι που δεν μου άρεσε και το ξαναέψαξα λίγο στον τουρκικό Τύπο για να βρω ότι ο αυτοδιόριστος ιδιώτης μουφτής της Ξάνθης Αχμέτ Μετέ, ο οποίος σε μια ευνομούμενη χώρα θα έπρεπε να διώκεται για το ποινικό αδίκημα της αντιποίησης άσκησης θρησκευτικής αρχής και όχι μόνο, ανακοίνωσε ότι σταδιακώς στα 231 κουρμπάνια που έγιναν στην περιοχή του, εννοεί για τη Ξάνθη, συγκεντρώθηκαν χρήματα από τους εράνους που όδευσαν στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα από τα 97 κουρμπάνια τα χρήματα κατευθύνθηκαν στο Πακιστάν. Οι 74 κουρμπανοεράνοι κατέληξαν σε Βουλγαρία, Αλβανία, Ρουμανία και «Μακεδονία», δηλαδή στην πρώην Γιουγκοσλαβική δημοκρατία της Μακεδονίας. Τα 42 πήγαν σε ιδρύματα βακουφίων στην Τουρκία και μόλις 18 πήγαν στην Ξάνθη σε ανθρώπους ή οργανισμούς, δεν προσδιορίζεται, στην περιοχή του νομού Ξάνθης. Αυτό πρακτικά και θεωρητικά είναι οικονομία του τρόμου. Είναι οικονομία στρατευμένη σε ένα πράγμα και μόνο. Οπότε όταν σε περιόδους κρίσης εσύ, στην χώρα σου ως Έλληνας πολίτης, από την μια χειραγωγείσαι για να ψηφίσεις και από την άλλη τα χρήματα σου τα στέλνεις κάπου που κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει να κάνει με αναξιοπαθούντες, αλλά με κάτι άλλο... Μάλιστα ο αυτοδιορισθές – ιδιώτης μουφτής κ. Μετέ δεν έστειλε ούτε ένα ευρώ στην Σερβία, στην περιοχή του Κρέγεβο, που επλήγη από σεισμό, μια δοκιμαζόμενη περιοχή, όπου επλήγησαν όχι μόνο χριστιανοί Σέρβοι, αλλά και μουσουλμάνοι Σέρβοι, ίσως γιατί οι μουσουλμάνοι στην Σερβία δεν είναι αυτού του επιπέδου των μουσουλμάνων που ο κ. Μετέ θέλει να χειραγωγεί.Ποιος είναι ο κ. Μετέ ο οποίος συν τοις άλλοις είναι συνομήλικος μου κατά πάσα πιθανότητα, έχει γεννηθεί γύρω στο ’65, εγώ είμαι του ’70, άρα είμαστε στην ίδια γενιά. Εγώ έφυγα από την χώρα μου για να γίνω μετανάστης, αυτός έφυγε από την χώρα του, που είναι η Ελλάδα, πήγε στην Τουρκία και σπούδασε και στην Σαουδική Αραβία, γύρισε εδώ και με την ανοχή των πάντων διαχειρίζεται ψυχές, συνειδήσεις, περιουσίες και χρήματα. Εγώ ήμουν οικονομικός μετανάστης στο εξωτερικό και υπάλληλος ξένων και όχι μόνο και αυτός είναι εδώ και κάνει ότι κάνει. Ας τον κρίνει και η πλειονότητα και η μειονότητα και ας μας εξηγήσει κάποιος με ποια λογική διαχειρίζεται αυτά τα ποσά, πως τα στέλνει, πως γίνονται αυτά τα εμβάσματα, που πάνε τα χρήματα, σε ποιους πάνε και ειδικά σε περιόδους κρίσης που «λεφτά υπάρχουν» και λεφτά δεν βλέπουμε και που έχουμε ανάγκη αν θέλεις από δημιουργικές δυνάμεις στον τόπο. Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε ποιοι είναι αυτοί που διαχειρίζονται τις μοίρες μας προβαίνοντας σε ποινικώς κολάσιμες πράξεις»…
Ξέρουμε ότι με τα Βαλκάνια άνοιξε ένας νέος δρόμος οικονομίας και εγκλήματος στην περιοχή, ο οποίος δεν κλείνει εύκολα. Τον οποίο συντηρούν οι γείτονες μας, οι οποίοι συντηρούν και αυτά τα δίκτυα των λαθρομεταναστών
«…Διάβασα μια είδηση ότι λεωφορείο ξεφόρτωσε τόσους μετανάστες ή ότι πιάσανε στους Κήπους λαθραία αρώματα ή ότι τόσοι από την Τουρκία μπήκαν εδώ με παράνομα προϊόντα και λοιπά και βλέπω ότι έχει αναπτυχθεί τα τελευταία 15-20 χρόνια μια νέα οικονομία που υπηρετεί το Ισλάμ, τώρα είναι και γνωστό ως Islamic Banking, ισλαμικό Τραπεζικό σύστημα, όμως πιο πριν εμείς την ξέραμε ως οικονομία του Ισλάμ. Ολόκληρες επιχειρήσεις, περίπου 22 τομείς από την εκπαίδευση – μέχρι την καλλιτεχνική δραστηριότητα και από την βαριά βιομηχανία μέχρι το εμπόριο, λειτουργούν για να υπηρετούν μόνο ένα, το δόγμα και την κουλτούρα του ισλάμ. Βέβαια η κάθε έκφραση του ισλάμ έχει μια δική του λογική οικονομίας, αλλά αυτό έχει να κάνει και με το Κουβέϊτ, την Σαουδική Αραβία, την Τουρκία και με πολλά. Οπότε αντιλαμβάνεστε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι εντάσσονται σε αυτό τον μηχανισμό. Όταν αυτός ο κύριος, ο συγκεκριμένος κοντοκουρεμένος, μπορεί να πάει σε ένα τζαμί και αφού περάσει εξετάσεις που πρέπει, πάρει διαβατήριο πλαστό ή του παρασχεθούν όλα τα απαραίτητα χαρτιά σε μια χώρα υποδοχής όπου αυτός θα πάει και θα εγκατασταθεί εκεί, αυτός θα λειτουργεί μονίμως υπέρ της κουλτούρας του, αυτοί οι άνθρωποι είναι πυρήνες. Αυτή είναι η οικονομία της τρομοκρατίας, αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα είναι ακόμη ταμπού, δεν έχουν εκπαιδευτεί και οι άνθρωποι για να τα παρακολουθήσουν αλλά ούτε και οι δημοσιογράφοι για να τα ανακαλύψουν αν και ο ΧΡΟΝΟΣ το κάνει ακολουθώντας το δημοσιογραφικό ένστικτο γι’ αυτό και εγώ διαφωνώ με τις απόψεις τύπου Μαρκεζίνη που βγαίνουν και λένε ότι θα γίνει πόλεμος στην Θράκη ας πούμε, ή αυτό που λέει ο Χαρδαβέλας και όλοι οι επιδοτούμενοι πατριώτες περιγράφοντας σενάρια. Καλά θα κάνουν όλοι αυτοί οι καρεκλοκένταυροι και ο συρφετός που διαχειρίστηκε την ασφάλεια της χώρας τα τελευταία 10 χρόνια, να σκύψουν πάνω στο ζήτημα και να μην μας κατηγορούν εμάς, να κατηγορήσουν πρώτα τον εαυτό τους ή να σκεφτούν τον εαυτό τους. Αυτό είναι το ένα πακέτο.Το δεύτερο πακέτο είναι ότι αν αρχίσουν οι διαδηλώσεις στην Αθήνα, είτε με αφορμή το ατυχές συμβάν του θανάτου ενός 15χρονου, είτε οτιδήποτε άλλο, αυτό από μόνο του είναι μια δεύτερη αιτία για μια μορφή εμφύλιας σύρραξης ή συγκρούσεων ή αναταραχών ή οτιδήποτε άλλο. Δεν χρειάζεται η Τουρκία να κατεβάσει τα άρματα, τα στρατεύματα και να μπει μέσα και να μας κάνει προγεφυρώματα. Αυτά γινόταν σε άλλες εποχές. Τώρα η Τουρκία έχει από την μια τον ανταρτοπόλεμο, από την άλλη έχει διπλωματικό πόλεμο. Χθες για παράδειγμα είχαμε 35 παραβιάσεις από 20 τουρκικά αεροσκάφη. Έχουμε τα διάφορα καραβάκια να πηγαινοέρχονται, έχουμε το τουρκικό προξενείο που κάνει την δουλειά του όπως την κάνει στην Θράκη με τους εγχώριους πράκτορες του και αυτούς που τους ανέχονται τους μετανάστες, όχι τους νόμιμους και μιλάμε για το μοντέλο της οικονομικής τρομοκρατίας, το οποίο αυτή την στιγμή υποστηρίζεται και από ένα δίκτυο τραπεζών. Είτε αυτό είναι μια που έχετε εδώ στην περιοχή και ανήκει αλλού, είτε είναι τα διάφορα Financial Services όπως είναι οι ταχυμεταφορές χρημάτων, είτε είναι επιχειρήσεις που ανοίγουν και στην ουσία στηρίζονται από τους ομοεθνείς τους και πολλά άλλα. Τα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα, δεν είναι τυχαίο ότι από την περιοχή μας περνάνε ενδεχομένως μερικοί τόνοι ηρωίνης και κοκαΐνης.
Πάντως γενικώς να ξέρουμε ότι με τα Βαλκάνια άνοιξε ένας νέος δρόμος οικονομίας και εγκλήματος στην περιοχή, ο οποίος δεν κλείνει εύκολα. Τον οποίο συντηρούν οι γείτονες μας, οι οποίοι συντηρούν και αυτά τα δίκτυα των λαθρομεταναστών και άλλα πολλά άλλα. Οπότε ο μετανάστης που μπαίνει από την Τουρκία, φτάνει εδώ, τον στέλνουμε κάτω στην Αθήνα, όπου εκεί το έχεις χάσει το παιχνίδι, η μόνη λύση είναι να κατεβάσεις ειδικές δυνάμεις, σε μια δεδομένη στιγμή, να κάνεις τεράστιες «σκούπες», να τους μαζεύεις όλους, να κάνεις περίπου το μοντέλο Σαρκοζί, και να έχεις φροντίσει να μην έχεις πυρήνες που θα ξεσηκωθούν».




Πηγή : http://www.xronos.gr/

"Ας πούμε μία κουβέντα αληθινή κάποτε για την Ελλάδα. Έκανα αυτοκριτική στα λάθη μου"

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα




Τάδε έφη η.... νέα πασιονάρια Ντόρα σε ραδιοφωνική της συνέντευξη του Ν.Χατζηνικολάου.
Πανηγυρική και κυνική ομολογία ότι δύο δεκαετίες στα ηγετικά και κυβερνητικά κλιμάκια  της Ν.Δ., νίπτει τας χείρας της.
Τίποτα δεν άκουσε, τίποτα δεν είδε, τίποτα δεν διάβασε.
Ερωτάται: Αν είχε εκλεγεί στην αρχηγία του κόμματος της σήψης θα έλεγε τα όσα λέει εναντίον του; Εάν ναι, τότε γιατί επεδίωξε μετά μανίας την αρχηγία του; Πρόδηλες αυτοαναιρέσεις και πολύ καθυστερημένες κωλοτούμπες, που επιβεβαιώνουν απόλυτα τη σοφή διαπίστωση του Μαρξ: "Το τι είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδησή τους αλλά, αντίθετα, το κοινωνικό τους είναι  καθορίζει τη συνείδησή τους" (Ανάλυση αυτού του θεμελιώδους κοινωνιολογικού νόμου βλ. στο έργο μου: "Η Κομμουνιστική Κοινωνία", εκδόσεις "Κάδμος", 2010, πρβλ. και συνοπτική του παρουσίαση στο μηνιαίο περιοδικό "ΗΛΙΑΙΑ", τεύχ. Απριλίου 2009).
Όσο για το πολιτικό λάθος, αυτό ισοδυναμεί με έγκλημα και κάποτε με εθνικό έγκλημα, το οποίο δεν εξαλείφεται με ένα "κάναμε λάθος"!
Υπάρχουν και μοναστήρια και τα παραδείγματα των Ιαπώνων πολιτικών.
Τέρμα στις αερολογίες και τα φληναφήματα. Οι πεινασμένοι Έλληνες δεν χορταίνουν με ένα "κάναμε λάθος". Απαιτούν τιμωρία!

Παράνομες επιδοτήσεις 347 εκατ. ευρώ.

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα



"Την επιστροφή 347 εκατ. ευρώ για γεωργικές και κτηνοτροφικές επιδοτήσεις του παρελθόντος ζητεί η Ε.Ε., καθώς, όπως υποστηρίζει, τα ποσά δαπανήθηκαν αδικαιολόγητα" (Το "Βήμα" της 6/11, σελ. 1 – Οικονομία).
Αυτά, λοιπόν, τα 347 εκατ. ευρώ τσέπωσαν διάφοροι "ιδεολόγοι" της αγροτιάς πουλώντας την ψήφο τους στους κομματικούς νταβατζήδες.
Ποιος θα πληρώσει αυτή τη λαθροχειρία; Οι αρμόδιοι υπουργοί ή ο "κυρίαρχος" λαός.
Δεν είναι νόμιμο και δίκαιο να τα απαιτήσουμε από τους υπεύθυνους;
Τί λέει η δικαιοσύνη:

KYKΛΟΦΟΡΕΙ Η ΝΕΑ ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΡΚΑΛΕΤΣΗ

Κυκλοφορεί σε ολόκληρη την Αθήνα και τον Πειραιά από σήμερα (στα περίπτερα), από τις εκδόσεις ''PATRIA'', η νέα μονογραφία του ιστορικού Σταύρου Καρκαλέτση ''ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ - Ο ΔΙΓΕΝΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ''. Σύμφωνα με τον συγγραφέα, το βιβλίο δεν αποτελεί παρά ελάχιστη, όσο και ταπεινή συνεισφορά, στην εθνική προσφορά του ΔΙΓΕΝΗ, που όμως περνά μέσα από την διατήρηση της ιστορικής μνήμης. Της ιστορικής μνήμης που, πλάι σε έναν ποινικοποιημένο πατριωτισμό, βάλλεται ανελέητα από τα γνωστά συστημικά κέντρα απεθνοποίησης.
Η μονογραφία ''ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ - Ο ΔΙΓΕΝΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ'', μετά της γιορτές θα κυκλοφορήσει και στα περίπτερα ολόκληρης της ελληνικής επαρχίας (βόρεια Ελλάδα, Αιγαίο, Κύπρος, Κρήτη κτλ).

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου, η γεωπολιτική συνείδηση του Έλληνα και η επικείμενη «εθνική συνεννόηση»!


Εισαγωγή
Ο ελλαδικός χώρος, δηλαδή ο χώρος στον οποίο επεκτείνεται η επικράτεια της Ελλάδας και της Κύπρου, αν θεωρηθεί ως ενιαίο σύνολο, συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου χώρου που περικλείει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη(ΑΟΖ) των δυο χωρών, μπορεί, χωρίς αμφιβολία να λάβει τον τίτλο μιας από τις πιο σπουδαίες περιοχές, από γεωπολιτικής άποψης και αξίας, περιοχές του πλανήτη.Όποιος κατέχει την ευρύτατη αυτή περιοχή, ελέγχει τους θαλάσσιους άξονες και τη θαλάσσια κυκλοφορία προς τον Εύξεινο Πόντο και το Σουέζ, αλλά και τον κόλπο των Αδάνων, στον οποίο καταλήγουν σημαντικοί αγωγοί μεταφοράς αργού πετρελαίου από τον Καύκασο και το Ιράκ.Η γεωπολιτική αξία της περιοχής αυξάνεται ακόμα περισσότερο, αν επαληθευθούν δημοσιεύματα που φέρουν την περιοχή αυτή να διαθέτει υποθαλάσσια αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, που ξεπερνούν κατά πολύ το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, με το οποίο, σημειωτέον, μηδενίζεται το δυσβάστακτο ελληνικό χρέος και Ελλάδα και Κύπρος μετατρέπονται σε πλούσιες από κάθε άποψη χώρες.
Οι Έλληνες έχουμε συγκροτήσει τοπική συνείδηση, με βάση την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής από την οποία καταγόμαστε και εθνική συνείδηση κυρίως με βάση την μακρόχρονη ιστορία και τον πολιτισμό του ελληνικού έθνους. Και η συνείδηση αυτή, που έχει πάρει τα συγκεκριμένα σύγχρονα χαρακτηριστικά, σφυρηλατήθηκε κυρίως τα τελευταία διακόσια χρόνια, δηλαδή με την ίδρυση του ελλαδικού κράτους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στις προηγούμενες ιστορικές περιόδους, οι Έλληνες δεν είχαν ελληνική συνείδηση, όπως υποστηρίζουν διάφοροι ιστορικοί συγκεκριμένης 'σχολής' σκέψης. Μπορούμε δε να ισχυριστούμε ότι η εθνική συνείδηση ήταν ο κύριος παράγοντας που κινητοποίησε τους Έλληνες για να συμμετέχουν στους εθνικούς αγώνες, που οδήγησαν στη δημιουργία του ελληνικού και του κυπριακού κράτους.Στο σημείωμα που ακολουθεί, θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε συνοπτικά τους βασικούς σταθμούς που έκριναν την τύχη του αιγαιακού χώρου, τους παράγοντες που την επηρέασαν και το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ελληνικός λαός, για να προλάβει δυσάρεστες εξελίξεις στο θέμα της συνεκμετάλλευσης και της κυριαρχίας αυτού του χώρου.
Από τη γεώτρηση στον Πρίνο, στο Πολυτεχνείο και την Εισβολή
Τις αρχές της δεκαετίας του '70 η τότε κυβέρνηση προχώρησε στην εκμετάλλευση του πετρελαϊκού κοιτάσματος στην τοποθεσία Πρίνος, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Καρβάλης και Θάσου. Δεν είναι γνωστές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες η τότε κυβέρνηση των Συνταγματαρχών, που κατέλαβε την εξουσία με την έγκριση των ΗΠΑ, προχώρησε σε αυτήν την κίνηση και αν αυτό προκάλεσε την αντίδραση της Ουάσιγκτον.
Πάντως, μετά από αυτό ακολούθησε η ανατροπή της κυβέρνησης που επιχείρησε την εξόρυξη του πετρελαίου, μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, για να αναλάβει τα ηνία της χώρας ο ταξίαρχος Ιωαννίδης, με πολιτικές και αναλυτικές ικανότητες που τον καθιστούσαν απόλυτο ενεργούμενο των ΗΠΑ και του Εβραϊκού παράγοντα, που δια του Χένρι Κίσινγκερ -αμφότεροι- σχεδίασαν και προκάλεσαν το προδοτικό πραξικόπημα και την επακολουθήσασα τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974.
Τον Αύγουστο του 1974, και ενώ οι Τούρκοι κατείχαν το 7,5% του κυπριακού εδάφους, ένα προγεφύρωμα που στην ουσία ο κυπριακός λαός και η εθνοφρουρά ήταν σε θέση να εξαλείψουν ανά πάσα στιγμή, διεξάγεται ο Αττίλας 2, τον οποίο η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή παρακολούθησε κυριολεκτικά ως απλός θεατής, να καταλαμβάνει το υπόλοιπο 30% του μαρτυρικού νησιού, προκαλώντας το θάνατο χιλιάδων Ελλήνων και στέλνοντας στην προσφυγιά 220 χιλιάδες Έλληνες.
Με την εισβολή και κατοχή, ο έλεγχος στο μαρτυρικό νησί πέρναγε στην κυριολεξία στα χέρια του διεθνή παράγοντα, ο οποίος θα έχει και τον κύριο ρόλο και μερίδιο, εκτός των άλλων, και στο θέμα της εκμετάλλευσης των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου που βρίσκονται υποθαλασσίως στην ΑΟΖ της Κύπρου.
Η αποχώρηση της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ και ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου
Αμέσως μετά την 'ολοκλήρωση' της εισβολής, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, προβαίνει σε μια εντελώς ακατανόητη ενέργεια και αποφασίζει την έξοδο της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με βάση το σκεπτικό ότι η Ατλαντική Συμμαχία δεν απέτρεψε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Το σκεπτικό αυτό, όμως, δεν στέκει, αφού η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, επιτέθηκε στην Κύπρο, δηλαδή σε μια χώρα που δεν ανήκε στο ΝΑΤΟ. Άρα, ειδικά στο ζήτημα αυτό, το ΝΑΤΟ ήταν 'αθώο', γι' αυτό και χαρακτηρίζουμε παραπάνω την ενέργεια αυτή ως 'εντελώς ακατανόητη'.
Αποτέλεσμα;

Μέχρι τότε η Ελλάδα, ως μέλος του στρατιωτικού σκέλους του ΝΑΤΟ, είχε τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, γεγονός που ισχυροποιούσε την εθνική μας κυριαρχία στον εν λόγω χώρο. Με την έξοδο της Ελλάδος από το στρατιωτικό σκέλος, για ακατανόητους λόγους, άνοιξε στην κυριολεξία ο 'ασκός του Αιόλου' σε αυτό το χώρο που αποτελεί το διαχρονικό πνεύμονα του Ελληνισμού.
Ενώ η Ελλάδα προχωρεί σε αυτήν την εντελώς ακατανόητη ενέργεια, η Τουρκία, δια του ο τότε υπουργού Εξωτερικών, Ιχσάν Σαμπρί Τσαγλαγιανγκίλ, χαρακτηρίζει για πρώτη φορά δημόσια ως "απαράδεκτη" την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, του οποίου πλέον η Αθήνα δεν έχει τον (νατοϊκό) επιχειρησιακό έλεγχο.
Από το Πρωτόκολλο της Βέρνης, στο Casus Belli και στο Μάρτη του '87
Αμέσως μετά αρχίζει η Τουρκία το χορό των έμπρακτων διεκδικήσεων στο Αιγαίο, που οδηγεί στην υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Βέρνης, το 1977, από τους Καραμανλή-Ντεμιρέλ, με το οποίο οι δυο χώρες δεσμευόντουσαν να απέχουν από 'προκλητικές ενέργειες' σε συγκεκριμένες περιοχές στο Αιγαίο.

Το 1982, ακριβώς μετά την υπερψήφιση της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, που ισχυροποιεί το δικαίμωα της Ελλάδος να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., και ενώ η Ελλάδα έχει επανέλθει στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, με επαχθείς όρους και χωρίς να της έχει δοθεί και πάλι ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου, η Άγκυρα δηλώνει επίσημα για πρώτη φορά πως θεωρεί αιτία πολέμου (Casus Belli) την επέκταση των χωρικών υδάτων από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια από πλευράς της Ελλάδος. Έκτοτε, αυτό παραμένει αμετακίνητη «στρατηγική θέση» της Άγκυρας, που έχει υπογραμμιστεί και επικυρωθεί με αποφάσεις του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.
Να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη ενέργεια της Άγκυρας έρχεται σε μια στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη σειρά κομματικών επιλογών της ελληνικής κυβέρνησης, ως αποτέλεσμα των οποίων η ελληνική Πολεμική Αεροπορία, που μέχρι τότε είχε τον ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ, αποδυναμώνεται σε τέτοιο βαθμό, σταδιακά, μέχρι να ολοκληρωθεί ο απόλυτος κομματικός έλεγχος της Πολεμικής Αεροπορίας, που σε κάποιο βαθμό αδυνατεί να κυριαρχήσει στον εναέριο χώρο του Αιγαίου. Αυτό έχει ως συνέπεια την αντικειμενική αδυναμία αποτελεσματικής αντιμετώπισης των 'τουρκικών' σχεδιασμών και προκλήσεων στο Αιγαίο.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα παρασύρεται στην Κρίση του Μάρτη του 1987, η οποία, παρά το φαινομενικά αποτελεσματικό χειρισμό της κρίσης σε επιχειρησιακό επίπεδο, 'τελειώνεται' με μια δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης που στην ουσία 'γκριζάρει' ολόκληρο το Αιγαίο. Η ΈΝΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΚΡΊΣΗ ΣΤΟ Αιγαίο, στο πολιτικό επίπεδο έληξε με την δημόσια δήλωση-δέσμευση της Ελληνικής Κυβέρνησης, ότι δεν προτίθεται να διενεργήσει υποθαλάσσιες έρευνες στο Αιγαίο, όπως ευφυώς, οφείλουμε να ομολογήσουμε, είχε απαιτήσει ο Τουργκούτ Οζάλ.

Όμως η δήλωση της Κυβέρνησης, πρακτικά, «ακύρωσε» το Πρωτόκολλο της Βέρνης του 1976, μεταξύ των δυο χωρών, που καθόριζε συγκεκριμένες περιοχές αποφυγής 'προκλητικών ενεργειών' εκατέρωθεν, ενώ η δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης, το Μάρτη του 1987, αναφερόμενη στο Αιγαίο, αφορά πλέον σε όλες τις περιοχές του.
Από την εφαρμογή της Σύμβασης για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας στη Μαδρίτη

Τον Νοέμβριο του 1994 η Ελλάδα ισχυροποιεί τη θέση της στο θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ, η οποία, παρεμπιπτόντως, αν γίνει, λύνονται ως δια μαγείας όλα τα ελληνοτουρκικά προβλήματα και κλείνονται ερμητικά όλα τα 'παράθυρα' που χρησιμοποιεί η Τουρκία για να προβάλλει τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της στο Αιγαίο. Τότε η Ελλάδα αποκτά και επίσημα με βάση το γραπτό πλέον διεθνές δίκαιο το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., αφού τίθεται σε εφαρμογή η σχετική Συμφωνία για την εφαρμογή του Τμήματος ΧΙ της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (Νέα Υόρκη, 29/7/1994) ν. 2321/1995 (ΦΕΚ Α/136/1995).
Η Τουρκία από την πλευρά της, για να αποκλείσει το ενδεχόμενο της επέκτασης, προετοιμάζεται στην ουσία για εφαρμογή του διακηρυγμένου Casus Belli, ενώ ταυτόχρονα ο επιτετραμμένος των ΗΠΑ στην Αθήνα πιέζει αφόρητα τον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου να δηλώσει ότι η Ελλάδα δεν θα κάνει χρήση του δικαιώματος αυτού. Τελικά, τη δήλωση κάνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος δηλώνει ότι η Ελλάδα δεν θα προβεί σε επέκταση, διατηρεί όμως το δικαίωμα αυτό για το μέλλον, δικαίωμα το οποίο δεν έχει χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα, Νοέμβριο του 2010.
Μαδρίτη 1997: Η Ελλάδα αυτοκτονεί

Το 1996, η κυβέρνηση Σημίτη έρχεται αντιμέτωπη με μια κρίση Made in USA. Μηχανισμοί της Ουάσιγκτον κινητοποιούν πρόσωπα και μηχανισμούς σε Άγκυρα και Αθήνα και προκαλούν την Κρίση των Ιμίων, μια κρίση στην οποία επιχειρείται να συρθεί η Ελλάδα στο χείλος μιας πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία, υπό το φόβο της οποίας θα κληθεί να υποχωρήσει, με καταστροφικά αποτελέσματα για το ζήτημα της κυριαρχίας της στο Αιγαίο. Η κρίση εξελίσσεται και ενώ η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να βυθίσει το σύνολο των πολεμικών σκαφών του τουρκικού στόλου που βρίσκονται στην περιοχή των Ιμίων και το Δ' Σώμα Στρατού τη Θράκη έχει τον απόλυτο έλεγχο των κινήσεων, η κυβέρνηση Σημίτη υποχωρεί και στην ουσία παραιτείται της κυριαρχίας ελληνικού εδάφους στα Ίμια, ενώ ταυτόχρονα με την πράξη της αυτή γκριζάρει ακόμα περισσότερο ολόκληρο το Αιγαίο.
Ενώ ο πρωθυπουργός Σημίτης ευχαριστεί τους Αμερικανούς γιατί με τη μεσολάβησή τους απέτρεψαν τον πόλεμο μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας, ένα χρόνο μετά, 'επισφραγίζει' το ολίσθημα των Ιμίων με την Διακήρυξη της Μαδρίτης, όπου η Ελλάδα αναγνωρίζει «νόμιμα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο», νομιμοποιώντας στην ουσία το Casus Belli της Άγκυρας. Να σημειώσουμε ότι είναι σε όλους γνωστό, προφανώς εκτός από εκείνους που συνυπέγραψαν την εν λόγω διακήρυξη, ότι όταν έχεις ζωτικά συμφέροντα, αναγνωρισμένα και από τον 'άλλον', νομιμοποιείσαι να τα υπερασπιστείς ακόμα και με πόλεμο. Δηλαδή, με άλλα λόγια, η ίδια η Ελλάδα νομιμοποίησε στην ουσία το Casus Belli της Άγκυρας.
Παρεμπιπτόντως, όταν την ίδια μέρα, στη Μαδρίτη, ρωτήθηκε, από κάποιον φίλο που ήταν παρών, ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης γι' αυτό το εθνικό ολίσθημα, είπε ότι 'μας πίεσε αφόρητα η Ολμπράιτ', η οποία, πρέπει να ομολογήσουμε, όντως αποδείχτηκε συνεπής συνεχιστής της αποστολής που είχε αναλάβει από τη δεκαετία του '70 ο Χένρυ Κίσσιγκερ.
Η περιπέτεια των «Διερευνητικών Επαφών»
Ενώ σταδιακά αποψιλώνεται και αποδυναμώνεται η κυριαρχία της Ελλάδος στο Αιγάιο, υπό την υψηλή εποπτεία της Ουάσιγκτον, ακολουθεί η υιοθέτηση της πρακτικής των «Διερευνητικών Επαφών Ελλάδος-Τουρκίας» και το καταστροφικό Σχέδιο Αννάν, που εκπορεύτηκε και εκπονήθηκε από τους ίδιους κύκλους και το οποίο, παρότι αποδέχτηκε και στήριξε η πλειοψηφία των πολιτικών παραγόντων σε Κύπρο και Ελλάδα, είχε τη γενναιότητα και τη σοφία να απορρίψει ο κυπριακός λαός, που έτυχε να έχει για μπροστάρη τον Τάσσο Παπαδόπουλο, που είχε την έστω και άτυπη στήριξη του διδύμου Καραμανλή-Μολυβιάτη.

Επανερχόμενοι στις διερευνητικές επαφές, να σημειώσουμε ότι αυτές διανύουν ήδη τον 46ο κύκλο, εμπεδώνοντας προφανώς στην ελληνική αλλά και στη διεθνή κοινή γνώμη ότι όλο και κάποια βάση θα έχουν οι τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, αφού η Ελλάδα δέχεται να στροβιλίζεται στους κύκλους των διερευνητικών επαφών, ενώ η Τουρκία συνεχίζει ταυτόχρονα να διακηρύσσει ότι θα θεωρήσει ως αιτία πολέμου ακόμα και την επέκταση πάνω από τα έξι μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος, ενώ η Άγκυρα διεκδικεί ακόμα και τη Γαύδο σε διαδικασίες του ΝΑΤΟ και ενώ συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό οι αέναοι κύκλοι των παραβιάσεων του εθνικού εναέριου χώρου της Ελλάδος από την τουρκική πολεμική αεροπορία και οι 'κρουαζιέρες' του τουρκικού πολεμικού ναυτικού σε Μύκονο και Ραφήνα.
Πλησιάζοντας στο «Δια ταύτα:»
Η πορεία της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων παγκοσμίως, επιβάλλει το άνοιγμα καινούργιων 'κύκλων' στο θέμα αυτό. Με άλλα λόγια, έρχεται η σειρά των κοιτασμάτων της ΝΑ Μεσογείου, της Κρήτης-Λυβικού Πελάγους και του Αιγαίου, με τον Ελληνισμό να βρίσκεται σε κατάσταση αντικειμενικής αδυναμίας να διεκδικήσει αυτό που ιστορικά και νόμιμα, με βάση το διεθνές δίκαιο, του ανήκει στο θέμα αυτό. Βρίσκεται σε αντικειμενική αδυναμία να διεκδικήσει το δικαίωμά του να εκμεταλλευτεί τον υποθαλάσσιο πλούτο που βρίσκεται στην ελλαδική και κυπριακή επικράτεια, ως αποτέλεσμα της καλοσχεδιασμένης παρέμβασης του διεθνούς παράγοντα εδώ και δεκαετίες.
Η αναφερόμενη αντικειμενική αδυναμία έγκειται στο γεγονός ότι η Κύπρος είναι δέσμια του Αττίλα και όσων τον προκάλεσαν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και η Ελλάδα με αποψιλωμένη κυριαρχία σε εκτεταμένες περιοχές του ελλαδικού χώρου και υπό το φάσμα της απειλής της χρεοκοπίας και του Μνημονίου, που όπως δήλωσε με τον πιο επίσημο τρόπο ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου, δεν μας επιτρέπει να ασκήσουμε ελεύθερα την εθνική μας κυριαρχία. Και όλα αυτά συμβαίνουν με ένα πολιτικό σύστημα σκοπίμως και τεχνηέντως κατακερματισμένο και έναν λαό που βομβαρδίζεται από τα πυρά των ΜΜΕ, που ασκούν στην ουσία ένα ψυχολογικό πόλεμο εναντίον του, ένας πόλεμος που κορυφώθηκε με την απειλή της χρεοκοπίας.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι προηγήθηκε η απόπειρα του Καραμανλή να 'βάλει' στο παιχνίδι και τον ρωσικό παράγοντα, το 2007, για να ακολουθήσει η 'αποκάλυψη' του υπαρκτού σκανδάλου των ομολόγων, οι πυρκαγιές, η αποκάλυψη του 'σκανδάλου' Ζαχόπολου, η αποκάλυψη του σκανδάλου του Βατοπεδίου κλπ. Η αναφορά μας αυτή δεν γίνεται για να επιδαψιλεύσουμε δάφνες στον Κ. Καραμανλή. Αυτό το κάνει ο ελληνικός λαός όταν κληθεί σε εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και η ίδια η ιστορία. Αναφερόμαστε στο θέμα για να τονίσουμε την εμπλοκή του διεθνούς παράγοντα, ο οποίος δεν ενοχλείται από αντίστοιχες κινήσεις της Τουρκίας, που έχει ήδη έναν αγωγό με τη Ρωσία, έχει υπογράψει συμφωνία για κατασκευή ρωσικού πυρηνικού αντιδραστήρα στη Μερσίνα και σχεδιάζει την κατασκευή δεύτερου ρωσο-τουρκικού αγωγού. Αυτό μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι οι ΗΠΑ, που δεν ενοχλούνται από την εκτεταμένη ενεργειακή και οικονομική συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία, ενοχλούνται με την εμπλοκή του ρωσικού παράγοντα στα ενεργειακά και οικονομικά της Ελλάδος, όχι μόνο λόγω του Nabucco αλλά και γιατί προφανώς θεωρούν ότι η οικονομική και γεωπολιτική εμπλοκή της Ρωσίας στα ελληνικά πράγματα, είναι δυνατόν να περιπλέξει τα πράγματα και να θέσει σε κίνδυνο τον αμερικανικό σχεδιασμό στο Αιγαίο.
Βρισκόμαστε στο Φθινόπωρο του 2010, και όπως προαναφέραμε, το ζητούμενο για το θέμα μας είναι το πώς θα εξουδετερωθεί πλήρως ο παράγοντας Ελλάδα και Ελληνισμός, για να μην είναι σε θέση να διεκδικήσει τα δικαιώματά του στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στην περιοχή ΝΑ Μεσόγειος-Κρήτη-Λυβικό Πέλαγος-Αιγαίο.
Είναι κοινά παραδεκτό ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό και κατά την άποψή μας εκείνο που επιδιώκεται από το διεθνή παράγοντα είναι ο πλήρης έλεγχος του πολιτικού συστήματος και η ολοκληρωτική εξουδετέρωση ακόμα και της εκδήλωσης διάθεσης του ελληνικού λαού να διεκδικήσει το δικαίωμα διαχείρισης του εθνικού πλούτου. Για έλεγχο των ΜΜΕ δεν μιλάμε, γιατί αυτός ούτως ή άλλως είναι δεδομένος.
Θα προσπαθήσουμε να μιλήσουμε για το ρόλο που μπορεί να παίξει ο ελληνικός λαός.
Ο ελληνικός λαός, αφού υπέστη μήνες τώρα το ανηλεές σφυροκόπημα αυτού του ιδιότυπου ψυχολογικού πολέμου που δέχεται από τα ΜΜΕ από τις δημόσιες συχνότητες, που, παρεμπιπτόντως, θεωρούνται εθνική περιουσία και δημόσιο αγαθό, υπό την πίεση της χρεοκοπίας, της Τουρκίας, των Σκοπίων, της Αλβανίας και των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, που για έναν εξαιρετικά περίεργο λόγο δεν επιλέγουν τη Βουλγαρία, που ανήκει και αυτή στην Ε.Ε., αλλά αποκλειστικά και μόνον την Ελλάδα, φαίνεται αδύναμος να αντιληφθεί τί πραγματικά 'παίζεται', με τα κόμματα να αδυνατούν να τον κινητοποιήσουν, για τους λόγους που λίγο-πολύ προαναφέρθηκαν.

Η κυβέρνηση, που φέρει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, υπό το βάρος των τεράστωιν οικονομικών προβλημάτων που καλείται να διαχειριστεί και με τους περιορισμούς που θέτει το Μνημόνιο, έχει περιορισμένες δυνατότητες να αντιδράσει και να συσπειρώσει τον κόσμο γύρω της. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που μπορούν εν δυνάμει να αντιδράσουν και να συσπειρώσουν γύρω τους κόσμο, δέχονται ασφυκτικές πιέσεις από πολιτικούς παράγοντες που δρουν διαλυτικά και αποσταθεροποιητικά στο εσωτερικό τους και από κόμματα που φυτρώνουν στην κυριολεξία σαν μανιτάρια δεξιά και αριστερά.
Με άλλα λόγια, ο ελληνικός λαός, στην ουσία είναι αποκλεισμένος από τις εξελίξεις και δεν ερωτάται καν για τις σοβαρότατες αποφάσεις που πρόκειται να ληφθούν. Και όλα αυτά γιατί το πολιτικό σύστημα και κυρίως τα κόμματα, αποκομμένα από το λαό, έχουν καταντήσει να είναι μηχανισμοί που καταναλώνουν και κατατρώγουν αδηφάγα τα τεράστια κονδύλια της χρηματοδότησής τους από τον κρατικό κορβανά, χωρίς να τον εκπροσωπούν και χωρίς να εκφράζουν πλέον την αυθεντική λαϊκή βούληση.
(Ελπίζουμε όχι τραγικός) Επίλογος
Ενώ η κατάσταση έχει έτσι όπως προσπαθήσαμε να περιγράψουμε στο σημείωμα αυτό, ακούμε, μαθαίνουμε και διαισθανόμαστε ότι το επόμενο διάστημα θα επιχειρηθεί να επιτευχθεί ενός είδους «εθνική συνεννόηση» για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος, στα οποία θα συμπεριλαμβάνεται και το θέμα της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου.

Το πολιτικό σύστημα και ο πολιτικός κόσμος, που έδωσε εξετάσεις και απέτυχε και το 1919-1922, και το 1944-1949, και το 1960-1967, και το 1974-1981 και το 1981-1996 και το 1996-2010, κατά πάσα πιθανότητα θα κληθεί να λάβει σοβαρότατες αποφάσεις για την επιβίωση της Πατρίδας και του Ελληνισμού. Και όλα αυτά ερήμην του ελληνικού λαού.
Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο τώρα. Σε όλες τις προηγούμενες περιόδους, ο ελληνικός λαός, αντί να είναι ο ίδιος ο παράγοντας που ρυθμίζει τις εξελίξεις, πάντα επ' ωφελεία των συμφερόντων του Έθνους και της Πατρίδος, χρησιμοποιήθηκε από κόμματα, κλίκες και σκοτεινά συμφέροντα ως άλλοθι και σύρθηκε σε καταστροφικές για τη χώρα εσωτερικές αντιπαραθέσεις και διχασμούς.

Αν αναρωτηθούμε για ποιό λόγο δεν διεκδικεί ο ελληνικός λαός το ρόλο που του ανήκει στις εξελίξεις, ενώ όταν καλείται να αγωνιστεί και να προσφέρει το αίμα του, δηλώνει πάντοτε παρών, θα διαπιστώσουμε ότι ο ελληνικός λαός, ενώ διαθέτει συγκροτημένη εθνική συνείδηση που τρέφει έναν απαράμιλλο πατριωτισμό, δεν διαθέτει γεωπολιτική συνείδηση, που θα του επέτρεπε να διεκδικεί και να έχει ρόλο στις μεγάλες αποφάσεις και θα έβαζε φρένο στον αυθορμητισμό του, που αποτέλεσε πηγή τεράστιων κακών στο παρελθόν.
Πιστεύουμε λοιπόν ότι ο ελληνικός λαός ήταν εύκολο θύμα και έπεσε στις παγίδες που στήθηκαν τις προηγούμενες περιόδους για να εξυπηρετήσουν τα γεωπολιτικά συμφέροντα του διεθνή παράγοντα κάθε φορά. Και στις παγίδες αυτές παρασύρθηκε και έπεσε ο ελληνικός λαός γιατί δεν είχε την γεωπολιτική συνείδηση που επιβάλλεται να έχει κάθε φορά, με βάση πάντα τη θέση της Ελλάδος και της Κύπρου στο χάρτη των γεωπολιτικών συμφερόντων.
Η περίοδος που διανύουμε και η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την επιβίωση της Πατρίδας και του Ελληνισμού.
Αν η κυοφορούμενη συνεκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου, που 'μαγειρεύεται' γίνει υπό όρους που δεν εξασφαλίζουν το μερίδιο που δικαιούται η Ελλάδα και επιβάλλουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, η χώρα και ο ελληνισμός οδηγείται στην ολοκληρωτική καταστροφή.

Επειδή ακούγονται διάφορα, μια που ασκείται μυστική διπλωματία στο θέμα, αν εκτός από τις περιοχές που γειτνιάζουν με τις μικρασιατικές ακτές, η Ελλάδα αναγνωρίσει δικαιώματα νομής στην Τουρκία και σε περιοχές που βρίσκονται δυτικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και επειδή η νομή συνιστά και ιδιοκτησία-κυριαρχία, υπάρχει ο κίνδυνος μετά τη συνεκμετάλλευση να μιλάμε πλέον για συγκυριαρχία σε περιοχές στις οποίες η Τουρκία πριν μερικές δεκαετίες δεν είχε κανένα απολύτως δικαίωμα.
Όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε στο «Δια ταύτα:»
Ο πολιτικός κόσμος και το πολιτικό σύστημα έχουν τα χαρακτηριστικά που όλοι γνωρίζουμε.
Επειδή συνεχίζουμε θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός διαθέτει ανεξάντλητες δυνάμεις, ελπίζουμε τη φορά αυτή, με πυξίδα τις πικρές εμπειρίες του παρελθόντος, που παρασύρθηκε σε αδελφοκτόνες συγκρούσεις, εξυπηρετώντας άθελά του τα συμφέροντα των ξένων, να αντλήσει μαθήματα από το παρελθόν και να βρει τη δύναμη και τη σοφία που απαιτούν η περιστάσεις και η ιστορική συγκυρία, για να επιβάλλει τη δική του βούληση στις αποφάσεις που θα κληθούν να λάβουν οι πολιτικοί δρώντες, οι οποίοι μέχρι σήμερα έκαναν ό,τι είναι δυνατόν για να μην δικαιούνται της εμπιστοσύνης μας.
Ας ελπίσουμε, λοιπόν, την καλύτερη λύση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και κυρίως σε αυτό της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου, να βρει - πάντα στα πλαίσια του Συντάγματος και της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος- τον προσφορότερο τρόπο για τα συμφέροντα του Έθνους και της Πατρίδας και να τη δώσει ο κυρίαρχος λαός.
Καλή τύχη Ελλάδα!