Του Ξενοφώντα Μπρουντζάκη
Η έντονη παραίνεση για πολιτική συναίνεση από Ευρωπαίους εταίρους ερμηνεύτηκε και ως κατάλυση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Ουδόλως φυσικά θεωρήθηκαν κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος τα σαράντα χρόνια μεταπολιτευτικού βίου, όταν τα αρπακτικά των γαλαζοπράσινων – και όχι μόνο – συμμοριών του πολιτικού μας συστήματος, ακούραστα και αγόγγυστα, καταλήστευαν με πρωτοφανή αγριότητα κι ατιμωρησία τον δημόσιο πλούτο της χώρας, τις επιχορηγήσεις και τα δάνεια των απεχθών Ευρωπαίων υποθηκεύοντας το μέλλον της. Πού την είχαν γραμμένη τη δημοκρατία όλοι αυτοί; Όταν κατασπαταλούσαν τον πακτωλό των πακέτων οι επιτήδειοι των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, δεν καταλυόταν το δημοκρατικό μας πολίτευμα, που αποδεικνυόταν αδύναμο να αντιμετωπίσει τις ορδές των συμμοριτών; Τώρα πλέον πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό που θεωρούμε ως εθνική αξιοπρέπεια – προσωπικά ελάχιστα πίστεψα ότι υπάρχει σε αυτό τον τόπο – έχει απεμποληθεί μαζί με τον πλούτο, την τιμή και την ελπίδα της χώρας. Ας αφήσουμε τώρα τις κλάψες και τις εξυπνακίστικες μεταπολιτευτικές ρητορείες. Ωστόσο, σ’ αυτό το πικρό σημείωμα χρωστώ μια ειδική μνεία σε όλους εκείνους τους απεχθείς πάλαι ποτέ πρασινοφρουρούς του συστήματος, που σύρθηκαν στα υψώματα της εξουσίας ως λιμασμένα ερπετά και θεώρησαν κι αυτοί με τη σειρά τους την πατρίδα τσιφλίκι τους. Όλοι αυτή η συνδικαλιστική αλητεία που εξέθρεψαν τα ΠΑΣΟΚικά καθεστώτα δίνει τώρα τη χαριστική βολή στο ήδη εκτελεσμένο ψοφίμι της πατρίδας μας, για να προφυλάξει και να υπερασπιστεί «τον δημόσιο χαρακτήρα» των ΔΕΚΟ, των πλέον διεφθαρμένων οργανισμών του πλανήτη… Μιλάμε για κάτι σπιθαμιαίου αναστήματος αξύριστα συνδικαλιστάρια που βάζουν την ταφόπλακα όχι μόνο στην οικονομία της πατρίδας – έτσι κι αλλιώς τη λήστευαν συστηματικά –, αλλά και στον ελεύθερο βίο μας. Στη συνέχεια θα χάσουμε όχι μόνο τις δουλειές μας – που τις χάνουμε συστηματικά και με αυξανομένη πρόοδο –, αλλά και βασικές ελευθερίες μας, έτσι όπως υποθήκευσαν τα πάντα...
Πηγή : http://www.topontiki.gtr/
Η έντονη παραίνεση για πολιτική συναίνεση από Ευρωπαίους εταίρους ερμηνεύτηκε και ως κατάλυση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Ουδόλως φυσικά θεωρήθηκαν κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος τα σαράντα χρόνια μεταπολιτευτικού βίου, όταν τα αρπακτικά των γαλαζοπράσινων – και όχι μόνο – συμμοριών του πολιτικού μας συστήματος, ακούραστα και αγόγγυστα, καταλήστευαν με πρωτοφανή αγριότητα κι ατιμωρησία τον δημόσιο πλούτο της χώρας, τις επιχορηγήσεις και τα δάνεια των απεχθών Ευρωπαίων υποθηκεύοντας το μέλλον της. Πού την είχαν γραμμένη τη δημοκρατία όλοι αυτοί; Όταν κατασπαταλούσαν τον πακτωλό των πακέτων οι επιτήδειοι των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, δεν καταλυόταν το δημοκρατικό μας πολίτευμα, που αποδεικνυόταν αδύναμο να αντιμετωπίσει τις ορδές των συμμοριτών; Τώρα πλέον πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό που θεωρούμε ως εθνική αξιοπρέπεια – προσωπικά ελάχιστα πίστεψα ότι υπάρχει σε αυτό τον τόπο – έχει απεμποληθεί μαζί με τον πλούτο, την τιμή και την ελπίδα της χώρας. Ας αφήσουμε τώρα τις κλάψες και τις εξυπνακίστικες μεταπολιτευτικές ρητορείες. Ωστόσο, σ’ αυτό το πικρό σημείωμα χρωστώ μια ειδική μνεία σε όλους εκείνους τους απεχθείς πάλαι ποτέ πρασινοφρουρούς του συστήματος, που σύρθηκαν στα υψώματα της εξουσίας ως λιμασμένα ερπετά και θεώρησαν κι αυτοί με τη σειρά τους την πατρίδα τσιφλίκι τους. Όλοι αυτή η συνδικαλιστική αλητεία που εξέθρεψαν τα ΠΑΣΟΚικά καθεστώτα δίνει τώρα τη χαριστική βολή στο ήδη εκτελεσμένο ψοφίμι της πατρίδας μας, για να προφυλάξει και να υπερασπιστεί «τον δημόσιο χαρακτήρα» των ΔΕΚΟ, των πλέον διεφθαρμένων οργανισμών του πλανήτη… Μιλάμε για κάτι σπιθαμιαίου αναστήματος αξύριστα συνδικαλιστάρια που βάζουν την ταφόπλακα όχι μόνο στην οικονομία της πατρίδας – έτσι κι αλλιώς τη λήστευαν συστηματικά –, αλλά και στον ελεύθερο βίο μας. Στη συνέχεια θα χάσουμε όχι μόνο τις δουλειές μας – που τις χάνουμε συστηματικά και με αυξανομένη πρόοδο –, αλλά και βασικές ελευθερίες μας, έτσι όπως υποθήκευσαν τα πάντα...
Πηγή : http://www.topontiki.gtr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου