Ισχύς εν τη ενώσει!

| Του Γιάννου Χαραλαμπίδη

Τα τέσσερα κλειδιά των λύσεων και ο Έλληνας Βίσμαρκ - Η έξοδος από την οικονομική κρίση, οι κοντόφθαλμες αντιλήψεις, το όραμα του Ελληνισμού και η ενίσχυση της εν δυνάμει συνομοσπονδοποίησης

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ σημασία του φυσικού αερίου στη λογική της σύζευξης κρατών και συμφερόντων
Το ζητούμενο και για την Κύπρο και για την Ελλάδα είναι πώς θα ξεφύγουν από την οικονομική κρίση και πώς θα ανακάμψουν. Σε όλα τα επίπεδα. Στην οικονομία, στην κοινωνία, στα εθνικά ζητήματα και στις δομές του σύγχρονου κράτους. Συναφώς θα πρέπει να ληφθούν υπόψη όλες οι παράμετροι όπως είναι αυτή του φυσικού αερίου, της ΕΕ, του Ισραήλ και των ΗΠΑ, καθώς και τα προβλήματα με την Τουρκία. 

Ο ρόλος της Τρόικας και τα παιχνίδια με τα δάνεια 
Σήμερα η μεν ελληνική οικονομία δίδει αγώνα επιβίωσης εντός της Ευρωζώνης, η δε κυπριακή βρίσκεται μιαν ανάσα πριν από τον Μηχανισμό Στήριξης, ο οποίος είναι αναπόφευκτος. Είτε θα αφορά μόνο στην κεφαλαιοποίηση είτε θα αφορά και στο θέμα της κάλυψης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Το ποσό κυμαίνεται περί τα 10 με 12 δισ. ευρώ. Το ποσό είναι τρομακτικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι αντιστοιχεί σε ποσοστό 55% με 66,6% επί του ΑΕΠ.

Η προσπάθεια της Κυβέρνησης να βρει δάνειο από τη Ρωσία για δεύτερη φορά, σε ένα έτος, γίνεται με προφανή τρόπο να αποφευχθούν δυσμενείς για την Κύπρο όροι εντός του μνημονίου, το οποίο υπό αυτές τις συνθήκες θα είναι δυνατό να περιορισθεί στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Δηλαδή στα 5 με 6 δισ. ευρώ. Όμως, το συναφές ερώτημα έχει ως εξής: Θα αποφύγει η Κυβέρνηση επαχθείς όρους που ενδεχομένως να περιληφθούν στο μνημόνιο ή μήπως τελικά είναι πιθανό να υποχρεωθεί να δεχθεί σκληρούς από τη Ρωσία όρους;

Συνεπώς, η όποια συμφωνία δανείου από τη Μόσχα θα πρέπει να είναι δημοσίως γνωστή, διότι η αποπληρωμή θα γίνει από τον απλό πολίτη. Και όπως έχει δικαίωμα να γνωρίζει τους όρους του μνημονίου, το ίδιο δικαίωμα έχει και για την περίπτωση δανεισμού από τη Ρωσία. Βεβαίως, υπάρχει και ο ισχυρισμός ότι ο Πρόεδρος ενώ κάλεσε την Τρόικα, τώρα την ρίχνει στο πυρ το εξώτερον για να σώσει την υστεροφημία του.

Αληθές, όμως, είναι ότι η Τρόικα απλώς φωτογραφίζει την κυπριακή οικονομία και υποβάλλει εισηγήσεις για τρόπους δράσης και διάσωσης. Εάν ο Πρόεδρος προβεί σε αξιόπιστες εναλλακτικές προτάσεις και δεν γίνουν δεκτές, τότε θα νομιμοποιείται να τα βάλει με την Τρόικα και να δικαιολογήσει δάνειο από τη Ρωσία με καλύτερους όρους. Εάν το δάνειο από τη Μόσχα δεν συμφωνηθεί με όρους καλύτερους από εκείνους του μνημονίου, γιατί να το υπογράψει; Θα είναι εις βάρος και των συμφερόντων του κράτους και του πολίτη. 

Οικονομικό ναυάγιο και… το «μπουμ»!

ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΣ, η ελληνική Κυβέρνηση και ο Αντώνης Σαμαράς δίδουν τη δική τους μάχη για να κερδίσουν την αξιοπιστία της Ε.Ε. και για να επιτύχουν επιμήκυνση των δημοσιονομικών στόχων για δυο χρόνια, ώστε να αναπνεύσει και η οικονομία και ο πολίτης. Υπό αυτές τις συνθήκες, Κύπρος και Ελλάδα είναι αποδυναμωμένες και οικονομικά αλλά και διπλωματικά και προφανώς σε ό,τι αφορά την επίλυση των εθνικών ζητημάτων στο Αιγαίο, στο Κυπριακό και στα Σκόπια. Ειδικώς, σε σχέση με την Τουρκία τα πράγματα είναι δύσκολα.

Ενώ Κύπρος και Ελλάδα βυθίζονται στα χρέη και περιορίζουν την κυριαρχία τους λόγω δανεισμών, η Τουρκία σημειώνει ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 8%. Και, ταυτοχρόνως, με αφορμή την κρίση στη Συρία, επαναφέρει στο προσκήνιο τη στρατηγική της αξίωση για να αναδειχθεί και να εμπεδωθεί ως περιφερειακή δύναμη σε βάρος του Ισραήλ και του ρόλου, που επί μακρόν διαδραματίζει.

Συνεπώς, η Τουρκία είτε της βγαίνει είτε όχι η πολιτική και η στρατηγική της, διαθέτει και στόχους και όραμα. Σε αντίθεση με τον Ελληνισμό, που δεν διαθέτει ούτε στόχους ούτε οράματα. Ενώ, ταυτοχρόνως, για να μπορεί να γίνει ουσιαστικός διάλογος, θα πρέπει ν' αλλάξει η υφιστάμενη κατάσταση σε Ελλάδα και Κύπρο. Θα πρέπει να προκύψει αύξηση ισχύος. 

Τα λαμόγια και οι αρχές

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ σύστημα αρχών και αξιών, που στηριζόταν στις αρετές της δημιουργίας, της εντιμότητας, της εργατικότητας και της φιλοπατρίας, δέχθηκε ανηλεείς επιθέσεις από την Αριστερά και από τη νεο-φιλελεύθερη Δεξιά, που δημιουργούσαν πολίτες στείρας αντίδρασης, εύκολου χρήματος και λαμογιάς. Και οι οποίοι πολίτες και πολιτικοί (αυτή ήταν η κυρίαρχη τάση) θεωρούσαν την εντιμότητα, τη δημιουργία και την εργατικότητα ως βλακεία και τον πατριωτισμό ως αρρωστημένο εθνικισμό.

Κάποτε, μάλιστα, όταν γινόταν λόγος για εξοπλισμούς για να μπορεί ο Ελληνισμός να είναι ασφαλής έναντι της τουρκικής απειλής, οι εν Αθήναις και Λευκωσία κρατούντες ισχυρίζονταν ότι δεν θα ακολουθούσαν τους ρυθμούς της στρατοκρατικής Τουρκίας και ότι προτιμούσαν το βούτυρο αντί τα κανόνια. Τώρα έχουν χάσει το βούτυρο και δεν έχουν ούτε κανόνια. Δηλαδή, ο άλλοτε Βασιλιάς είναι γυμνός, ενώ η Τουρκία έχει και κανόνια αλλά και βούτυρο! 

Πυλώνες σύγχρονου κράτους

ΣΥΝΕΠΩΣ, ο Ελληνισμός σήμερα επιβάλλεται να οικοδομήσει σχεδόν εξ υπαρχής. Και το έθνος και τα κράτη του. Οι βαρύγδουποι διεθνισμοί τροφοδότησαν και στην Ελλάδα και στην Κύπρο ακροδεξιές φασιστικές τάσεις. Εφόσον, δε, χρειάζεται να ξεκινήσουμε από τη αρχή, θα πρέπει αυτό να γίνει πρωτίστως μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος, από το οποίο να βγαίνουν και άνθρωποι με αρχές και αξίες αλλά και Έλληνες με τα στοιχεία εκείνου του άδολου πατριωτισμού και του σεβασμού προς τη δημοκρατία και την εθνική ετερότητα, η οποία κρατεί ακόμη την Ε.Ε. σε συνοχή.

Γίνεται επιπροσθέτως αντιληπτό ότι επιβάλλεται:

1. Η δημιουργία σύγχρονων κρατών (Ελλάδας - Κύπρου) στην πρακτική εφαρμογή του λιγότερου κράτους.

2. Η δημιουργία μεταρρυθμίσεων και αξιόπιστων ενόπλων δυνάμεων. Διότι, ένα αξιόπιστο και σεβαστό από τους άλλους κράτος μπορεί να στηριχθεί επί των εξής κεντρικών πυλώνων:

α. Της εκπαίδευσης και του συστήματος αρχών και αξιών.

β. Της άμυνας για να μπορεί να υπερασπίζεται την κυριαρχία του και τον πλούτο.

γ. Της οικονομίας του.

Το Ισραήλ και οι πύλες του παγκόσμιου ηγεμόνα 
Εκτός της αναστήλωσης του εκπαιδευτικού συστήματος, είναι αναγκαίο να εκπονηθεί μοντέλο ανάπτυξης που να είναι συναφές με τους εθνικούς στόχους και το όραμα για ένα καλύτερο μέλλον. Στην παρούσα φάση, υπάρχει η συγκυρία που δημιουργείται μέσω της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου. Και της δημιουργίας από το Ισραήλ ώς την Ελλάδα και την Ευρώπη μέσω Κύπρου, του νέου δρόμου του φυσικού αερίου.

Πέραν της λιτότητας, που εκ των πραγμάτων θα εφαρμοστεί για να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω του 3% ως το 2014, θα πρέπει να εκπονηθεί και μοντέλο ανάπτυξης, που μπορεί να στηριχθεί στην ορθολογιστική εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, που σχετίζεται με τους τομείς του εμπορίου, της ναυτιλίας, της άμυνας, της οικολογίας, του σταθερού νομοθετικού - εταιρικού συστήματος, των επενδύσεων, της παροχής υπηρεσιών και του εκσυγχρονισμού του δημόσιου τομέα.

Το κλειδί που ανοίγει τον δρόμο σε έναν τέτοιο σχεδιασμό βρίσκεται στα χέρια των πολιτικών μας και στην ικανότητά τους ή μη, να περάσουν στον κόσμο νέο στρατηγικό σχεδιασμό και όραμα. Το πρώτο επί τούτου ζητούμενο είναι η συμμαχία με το Ισραήλ, το οποίο μπορεί να ξεκλειδώσει τις πύλες της Ουάσιγκτον, δηλαδή της Παγκόσμιας Υπερδύναμης, για την Ελλάδα, ώστε να πάρει το πράσινο φως από τις ΗΠΑ και να καθορίσει την ΑΟΖ στην περιοχή του Καστελόριζου, με σκοπό να γίνει σύζευξη του θαλάσσιου και εναέριου γεωπολιτικού και γεωστρατηγικού χώρου από το Ισραήλ ώς την Ελλάδα.

Η εμπλοκή των αμερικανικών κυρίως συμφερόντων, καθώς και των ευρωπαϊκών, θα διασφαλίσει τα νόμιμα ελλαδικά και κυπριακά δικαιώματα, τα οποία απειλεί η Τουρκία, η οποία σε μια τέτοια περίπτωση θα περιοριστεί στα παράλιά της. Και θα χάσει την όποια θαλάσσια μέσω ΑΟΖ επαφή με την Αίγυπτο, η οποία ακόμη τελεί υπό την επιρροή των ΗΠΑ, μέσω των ενόπλων δυνάμεων που συγκατοικούν στην εξουσία με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, την οποία ο Πρόεδρος Ομπάμα αρνήθηκε να κηρύξει ως τρομοκρατική.

Και αυτό συνέβη παρότι, εάν διαβάσει κάποιος προσεκτικά τις επίσημες αρχές και πολιτικές θέσεις και στόχους της περί της επιβολής Ισλαμικού Νόμου και «Παγκόσμιου Χαλιφάτου», θα διαπιστώσει ότι δεν διαφέρουν και πολύ από εκείνες της Αλ Κάιντα! Συνεπώς, ουκ ολίγοι είναι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι οι ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα στο παρασκήνιο να ασκούν επιρροή στη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Η άλλη διάσταση της εναλλακτικής οδού φυσικού αερίου 
ΤΟ ΠΡΩΤΟ κλειδί είναι το Ισραήλ, το δεύτερο οι ΗΠΑ και το τρίτο η Ε.Ε., η οποία θα έχει τα δικά της οφέλη από τη δημιουργία της νέας οδού φυσικού αερίου, από το Ισραήλ στην Κύπρο και από εκεί στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η εξέλιξη αυτή θα συνιστά εναλλακτική επιλογή και απεγκλωβισμό της Ευρώπης από τη Ρωσία και από την Τουρκία. Στην ουσία θα είναι μια ευρωπαϊκή οδός φυσικού αερίου, που θα δημιουργήσει τις προοπτικές:

1. Για την ορθή και ασφαλή εκμετάλλευση του φυσικού αερίου.

2. Για την ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας της Κύπρου και της Ελλάδας από το Αιγαίο ώς το Ισραήλ με τη χρήση δυνάμεων και του Ισραήλ, μέσω διευκολύνσεων και άλλων τρόπων στις Βάσεις Ανδρέας Παπανδρέου και Σούδας.

3. Για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη της οικονομίας και

4. για τη αναβάθμιση της γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής σημασίας της Κύπρου και της Ελλάδας εντός του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., αλλά και σε όλους τους λοιπούς διεθνείς οργανισμούς, αφού ο Ελληνισμός θα μπορεί να ελέγχει ένα χώρο από τα Βαλκάνια ώς τη Μέση Ανατολή.

Η αλλαγή των ισοζυγίων δυνάμεων και η εύνοια των ΗΠΑ 
ΕΝ ΤΗ ενώσει η ισχύς! Σε αυτήν την πολιτική και στρατηγική φιλοσοφία βρίσκεται το τέταρτο ελληνικό στρατηγικό κλειδί, που οδηγεί στην έξοδο του Ελληνισμού από την κρίση. Είναι εντελώς κοντόφθαλμη η αντίληψη και πολιτική θέση ότι η οικονομική κρίση θα πρέπει να απομακρύνει την Κύπρο από την Ελλάδα. Αυτή η αντίληψη είναι εναντίον των συμφερόντων και της Κύπρου και της Ελλάδας και του Ισραήλ και της Ε.Ε.

Και η σχέση δεν είναι συναισθηματική αλλά οικονομική και αμυντική αναπτυξιακή, που οδηγεί στην ανάκτηση της αξιοπιστίας και στη δημιουργία συνθηκών για την επανάκτηση και του βουτύρου και των κανονιών μέσω ενός Συμφώνου Αμυντικής Συμμαχίας και Σταθερότητας μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας και Ισραήλ, που θα είναι κατατεθειμένο στον ΟΗΕ. Υπό αυτές τις συνθήκες, όχι μόνο θα αυξηθεί η αποτρεπτική ικανότητα του Ελληνισμού, αλλά θα ανατραπούν και τα υφιστάμενα ανισοζύγια δυνάμεων, που τροφοδοτούν την τουρκική αδιαλλαξία και διχοτομική πολιτική και στο Αιγαίο και στην Κύπρο.

Τα ισοζύγια δυνάμεων περιορίζουν τις πιθανότητες σύγκρουσης και αυξάνουν τις δυνατότητες συνεργασίας και βιώσιμης επίλυσης χρόνιων προβλημάτων ειδικώς όταν έχουν την εύνοια χωρών, όπως το Ισραήλ, οι ΗΠΑ, καθώς και της ΕΕ, ως αποτέλεσμα κοινωνίας συμφερόντων μέσω του φυσικού αερίου. Σήμερα, ούτως ή άλλως, Κύπρος και Ελλάδα βρίσκονται εντός της Ε.Ε. σε μια σχέση συνομοσπονδίας κρατών, που μπορεί να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο.

Και ο Ελληνισμός πρέπει να κατανοήσει τις πολλαπλές οικονομικές και άλλες εθνικές και διεθνείς διαστάσεις του στρατηγικού αξιώματος η ισχύς εν τη ενώσει! Χρειαζόμαστε, λοιπόν, έναν Έλληνα Βίσμαρκ, ο οποίος θα επιτύχει χωρίς να ρίξει τουφεκιά. Με διπλωματική ικανότητα. Και επί τη βάσει συμφερόντων.

www.simerini.com.cy