Οι Βάσεις & τα Grandchildren

Με τον Λάζαρο Μαύρο

Β Ε Β Α Ι Ω Σ ΣΥΝΑΔΕΙ κι εξυπηρετεί αμιγώς την διαιώνια -από 1878 έως 2012 κι από πρωθυπουργίας Ντισραέλι μέχρι Κάμερον- βρετανική στρατηγική, η προθύμως προσφερθείσα, λόγοις τε και έργοις, υπό του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δ. Χριστόφια προς τους Εγγλέζους, διασφάλιση των εν Κύπρω βρετανικών Βάσεων άχρι “our children and grandchildren” («τα παιδιά και τα εγγόνια μας») και ΕΦ’ ΟΣΟΝ -το σπουδαιότερο- “TOGETHER” «παιδιά κι εγγόνια Ελλήνων Κυπρίων και Τούρκων Κυπρίων ΜΑΖΙ, θα έχουν καταστεί αφέντες της γης τους στη ρεππάπλικ της Κύπρου». Οι Βάσεις, είχε πει στον φίλο του Πρωθυπουργό Γκόρντον Μπράουν 5.6.2008 ο Πρόεδρος Χριστόφιας και το διαβεβαίωσε ο ίδιος KAI στους Αμερικανούς στο Brookings 27.9 2010, «it’s a problem which is going to be solved by our children and grandchildren together, Greek Cypriots and Turkish Cypriots, being masters of their land in the Republic of Cyprus»…

Δ Ι Ο Τ Ι, ΩΣ γνωστόν, η βρετανική στρατηγική, επί και διά της Κύπρου, ανεξαρτήτως των διαδοχικώς εναλασσομένων κυβερνήσεων τού ή τής Χερ Μάτζεστι, έχει βάθος σταθερότητας και μέλλον διάρκειας, πολύ πέραν των δισέγγονων και τρισέγγονων, από γενεάς εις γενεάν. Με μόνιμο υπομόχλιο το Διαίρει και Βασίλευε επί των ντόπιων της περιοχής… εκάστοτε «χρήσιμων ηλιθίων»…

Ο Τ Α Ν Η ΜΙΚΡΗ χρεοκοπημένη Ελλαδίτσα της Μελούνας, ισχυροποιηθείσα με την πολιτική της Ανορθώσεως του Ελευθερίου Βενιζέλου, εξήλθε νικήτρια και υπερδιπλάσια από τους δύο απελευθερωτικούς Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13 και κατέστη υπολογίσιμος ισχυρός θαλάσσιος στρατηγικός παίχτης στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο έναντι της φθίνουσας Οθωμανικής Τουρκίας, παραμονές του Α΄ Παγκ. Πολέμου, έσπευσαν οι Βρετανοί (διάδοχοι του Ντισραέλι) να την προσεταιρισθούν, με την Κύπρο ως «δέλεαρ»:

Στη διάρκεια της Βαλκανικής Διασκέψεως στο Λονδίνο, Δεκέμβριο 1912 - Ιανουάριο 1913, ο τότε Υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας Λόιντ Τζορτζ, παρουσία του 1ου Λόρδου του Ναυαρχείου Ουίνστων Τσώρτσιλ και του πρίγκιπα Μπάττεμπεργκ, κατ’ εξουσιοδότηση -είπαν- τού τότε Ορωθυπουργού Άσκουιθ, ΠΡΟΤΕΙΝΕ στον Βενιζέλο την παραχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα, με αντάλλαγμα την εκχώρηση στη Βρετανία, σε περίπτωση πολέμου, του λιμανιού στο Αργοστόλι της Κεφαλληνίας ως ναυτικής Βάσης. 
Ο υπουργός του Φόρεϊν Όφεως, όμως, σερ Έντουαρντ Γκρέι δεν… βρήκε καιρό -είπαν- εγκαίρως να διατυπώσει «επισήμως την προσφορά»... Το «δέλεαρ» προσφέρθηκε ξανά εις μάτην το 1915, μετά την ανατροπή του Βενιζέλου, στον βασιλικό Πρωθυπουργό Ζαΐμη. Με τους αρμόδιους του Φόρεϊν Όφεως και του Αυτοκρατορικού Γενικού Επιτελείου από τότε βέβαιους ότι, θα τους μείνει η Κύπρος πέραν και των grandchildren του Χριστόφια…

ΕΡΩΤΗΣΗ
Καλά, ρε παίδες, δεν ήταν φυσιολογικά αναμενόμενο στην ολοκλήρωση της προεδρίας του Προέδρου Διάλυσης κι αφού διαλύθηκε κάθε «ενότητα του εσωτερικού μετώπου», κάθε υπόλειμμα «συγκυβέρνησης», κάθε ικμάδα της Οικονομίας, κάθε οχύρωση εθνικού φρονήματος και κοινωνικής συνοχής, ν’ αρχίσουν να διαλύονται ΚΑΙ οι τράπεζες ΚΑΙ τα κόμματα και τα κομματίδια εν όψει της νέας λαφυραγώγησης έστω και των… ερειπίων της ήδη υπαχθείσας στην Τρόικα εξουσίας;

www.simerini.com.cy'