Το οικονομικό Μαρί της Κύπρου…

Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Σε ανύποπτο χρόνο αλλά μεσούσης της οικονομικής κρίσης, ο γράφων είχεν υποβάλει ότι με την Κυβέρνηση και τον πρόεδρο Χριστόφια, και την ακολουθούμενη πολιτική, η Κύπρος όδευεν αφεύκτως προς ένα οικονομικό Μαρί. Ελπίζαμε διακαώς να διαψευστούμε. Δυστυχώς για τον τόπο, οδεύουμε προς έναν απίστευτο οικονομικό αρμαγγεδώνα, που όμοιό του δεν γνώρισε ούτε ακόμα και μετά το συνθλιπτικό πλήγμα από την τουρκική εισβολή. Κι αν μεν η έκρηξη στο Μαρί σκότωσε 13 συνανθρώπους μας, πλήγωσε δεκάδες άλλους και κατερείπωσε την ενεργειακή υποδομή της Κύπρου, το οικονομικό Μαρί έχει κυριολεκτικά ανατινάξει και εξαρθρώσει την οικονομία για τις επόμενες δεκαετίες. Το ΑΚΕΛ και ο Πρόεδρος επιμένουν να ισχυρίζονται ότι εξαιτίας της υπερεξάπλωσης και της έκθεσης των κυπριακών τραπεζών στην ελληνική οικονομία και του κουρέματος των ελληνικών ομολόγων η Κύπρος και η οικονομία της σήμερα υποφέρουν. Λέγουν μόνο μέρος της αλήθειας.

Η άλλη αλήθεια είναι ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας ενσυνείδητα αδιαφόρησε να πάρει έγκαιρα μέτρα ώστε να προλάβει και να αμβλύνει τις όποιες επιπτώσεις από την κρίση, που από το Φθινόπωρο του 2008 είχε αρχίσει να πλήττει και την Κύπρο. Θα ανέμενε κανείς από ένα κόμμα, που καυχάται ότι έχει εννιά σχεδόν δεκαετίες ζωής και που συμμετείχε σε όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις, πως θα ήξερε να κυβερνήσει και να δώσει λύσεις σε κρίσιμα προβλήματα. Όλα όσα το ΑΚΕΛ διασάλπιζε τόσα χρόνια, αποδείχτηκαν κούφιοι μύθοι, που κατέρρευσαν παταγωδώς με τις πρώτες δυσκολίες. Επειδή ο Πρόεδρος εξ απαλών ονύχων ανδρώθηκε με τα αριστερά, κομμουνιστικά ιδεώδη και νοοτροπίες, ήταν αναμενόμενο ότι, πρώτον, θα χαιρόταν για τη βαθιά κρίση του καπιταλισμού. Δεύτερον, δεν θα ήθελε, επειδή δεν ήξερε, να την αντιμετωπίσει. Και, τρίτον, θα συνέβαλλε εν παντί για την εμβάθυνσή της, όχι για την απάμβλυνσή της. 

Αυτά δεν είναι αυθαίρετα συμπεράσματα. Είναι η λογική ανάλυση των γεγονότων και της οικονομικής πολιτικής, που ο Πρόεδρος και το ΑΚΕΛ ακολουθούν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Δεν είναι δυνατόν, ενώ όλα τα κόμματα, πλην ΑΚΕΛ, έβλεπαν την καταστροφική φορά των γεγονότων, ο Πρόεδρος να ισχυρίζεται ότι η κρίση θα μας προσπεράσει. Ούτε είναι λογικό, την ώρα που όλοι εκλιπαρούσαν τον Δ. Χριστόφια να πάρει έγκαιρα μέτρα και ότι όλοι θα συμπαρίσταντο και θα μοιράζονταν το κόστος, αυτός να κομπορρημονεί ότι η οικονομία είναι αλώβητη και το τραπεζικό σύστημα άτρωτο. Όπως δεν είναι λογικό, η ΕΕ, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ, η Κομισιόν, ξένοι εμπειρογνώμονες, οικονομολόγοι, ο Νομπελίστας μας, τα ΜΜΕ, όλοι να προειδοποιούν για τα δεινά που έρχονταν. Και ο Πρόεδρος να λέγει ότι «δεν χάθηκε ο κόσμος» αν το έλλειμμά μας είναι ψηλότερο από το αναμενόμενο και ο Σταυράκης να χαριεντίζεται ότι, τάχα, κερδίζουμε το στοίχημα. Δεν πιστώνουμε τους κυβερνώντες μόνο με ανεπάρκεια, ανικανότητα, ασχετοσύνη ή κοντόφθαλμη επιπολαιότητα.

Όχι! Τους καταγγέλλουμε και τους κατηγορούμε ότι ενσυνείδητα και σκόπιμα οδήγησαν την οικονομία και τον τόπο στα σκουπίδια και στο βάραθρο, ελαυνόμενοι από την αριστερή ιδεοληψία και τα αποστεωμένα αντικαπιταλιστικά σύνδρομά τους. Είναι πολύ βολικό να κατηγορούν τις τράπεζες ή και τον πρώην Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας για κατ’ ισχυρισμόν ελλιπή εποπτεία. Απορούμε: Γιατί, για πολλούς μήνες, ο Δ. Χριστόφιας αρνείτο να συναντήσει τον Αθ. Ορφανίδη, αν μη τι άλλο για να τον καταγγείλει γι’ αυτήν τη δήθεν ελλιπή εποπτεία; Γιατί δεν τον συμβουλεύτηκε πριν μεταβεί στο Συμβούλιο του Οκτωβρίου 2011, όπου αποφασίστηκε το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, που είχε ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση της οικονομίας μας με 4,5 δισεκ. ευρώ; Γιατί άφησε τον χρόνο να διαρρέει και δεν τον αξιοποίησε για ν΄ απαντήσει αμέσως στις προτάσεις της Τρόικας, που κατατέθηκαν τον περ. Ιούλιο; Γιατί έπαιξε αυτό το άθλιο παιγνίδι με το ρωσικό δάνειο;

Τώρα; Τώρα το σχέδιο Χριστόφια-ΑΚΕΛ για το οικονομικό Μαρί της Κύπρου συμπληρώνεται όπως μεθοδεύτηκε. Το μνημόνιο μάλλον θα υπογραφεί μετά τις εκλογές, ο Χριστόφιας θα βγει «κούππα άπαννη» και θα κομπάζει ότι, πιστός στις μαρξιστικές, λενινιστικές αρχές του, δεν συνέβαλε στο πετσόκομμα των απολαβών των εργαζομένων και θα ασκεί και σκληρή αντιπολίτευση στον επόμενο δυστυχή Πρόεδρο, που θα παραλάβει χάος, σκουπίδια, αποκαΐδια και όλεθρο. Λοιπόν, ξεκάθαρα πράγματα: Μόλις τελειώσουν οι εκλογές, ο επόμενος Πρόεδρος έχει ένα ύψιστο καθήκον: Να αναζητήσει όσους ενέχονται για το οικονομικό Μαρί της Κύπρου: Πολιτειακούς, κρατικούς, πολιτικούς, τραπεζικούς, κομματικούς αξιωματούχους και να τους διώξει. Ένα κράτος και μία οικονομία δεν καταρρέουν μόνο από εξωγενείς παράγοντες. Συνεργούν και εσωτερικοί Δούρειοι Ίπποι. Πρόκειται για έγκλημα εσχάτης προδοσίας. Γι’ αυτήν υπάρχουν ένοχοι. Να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν.

www.simerini.com.cy