ΤΕΛΕΣΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ Ο ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΣ «ΙΕΡΟΣ ΑΡΟΤΟΣ»

Στην Ελευσίνα τελέσθηκε ο δεύτερος συμβολικός «Ιερός Άροτος» του Ραρίου πεδίου, την Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012, με πρωτοβουλία του Κέντρου Ελευσινιακών Μελετών «ΔΑΕΙΡΑ». Επίσημοι καλεσμένοι του Ελευσινιώτικου συλλόγου ήσαν ο Κώστας Τσίγκος και η Χαρά Σαΐτη, κάτοικοι Περατιάς Αιτωλοακαρνανίας, πρώην δημότες Ασπροπύργου. Ο αγρότης Κώστας Τσίγκος, που διατηρεί ντόπιους σπόρους ασχολούμενος με βιοκαλλιέργεια, τέλεσε το συμβολικό παραδοσιακό όργωμα με άλογο και άροτρο, ενώ ακολούθησε σπορά γνησίου σπόρου σίτου (μαυραγάνι) που προμήθευσε από τα Δερβενοχώρια ο Γιώργος Σαμπάνης.

Όλα τα παιδιά που συμμετείχαν ήσαν οι Σπορείς. Έπιασαν στην χούφτα τους το Στάρι, το έσπειραν στα αυλάκια που άνοιξε το άροτρο, και περιμένουν να γίνει το ευλογημένο Στάχυ. Η Χαρά Σαΐτη, συντονίστρια ομάδας Πελίτι Περατιάς, ήταν ομιλήτρια στην ημερίδα που ακολούθησε στο ξενοδοχείο ΕΛΕΥΣΙΝΑ, με θέμα: «Οι ντόπιοι Σπόροι και ο ρόλος τους στον Πολιτισμό και την Ελευθερία, μια βιωματική εισήγηση για μια άλλη ποιότητα Ζωής», όπου ενέπνευσε το κοινό για την διατήρηση των ντόπιων ποικιλιών.

Η Ιωάννα Κόκλα, γεν. γραμματέας της Δάειρας, οργάνωσε τα δρώμενα του οργώματος και της σποράς στο χωράφι, που περιελάμβανε τραγούδια για την σπορά από την χορωδία του συλλόγου Μικρασιατών, καθώς και από την χορωδία του ΚΑΠΗ Ελευσίνας, τονίζοντας ότι τα δώρα της Δήμητρος, που είναι η τροφή του σίτου και οι θεσμοί του γάμου και της οικογένειας, ευεργέτησαν την ανθρωπότητα, διότι περιέχουν το Ζην και το καλώς Ζην. Κατόπιν μίλησε στην ημερίδα για τον αιώνιο χαρακτήρα της Ελευσίνας, που φέρει ως γνωστόν την ονομασία από την «έλευση της Δήμητρος», με θέμα: «Η Ελευσίνα ως διαχρονικό σύμβολο αρωγής και υπόμνησης των πανανθρώπινων θεσμών, της Γεωργίας και του Πολιτισμού». Κατά τα αρχαία μας κείμενα, η Δήμητρα «τω Τριπτολέμω αποδούναι τον του σίτου σπόρον, ώ συντάξαι πάσιν ανθρώποις, μεταδούναι της τε δωρεάς, και τα περί την εργασίαν του σπόρου διδάξαι». Ο Ελευσίνιος Τριπτόλεμος ανέλαβε την Αποστολή να ανασυντάξει τους ανθρώπους, να μεταδώσει δωρεάν τα δώρα της Θεάς, και να διδάξει την γεωργική τέχνη του Σίτου. Την ημερίδα συντόνισε ο Βαγγέλης Κακοσαίος, πρόεδρος του Αθλητικού συλλόγου ΑΜΕΑ «Τριπτόλεμος», και παρουσίασε τις ομιλήτριες.

Μεγάλο πλήθος κόσμου παρακολούθησε τον «Ιερό Άροτο», που αναβίωσε ως σημείο και ανάγκη των καιρών, χάρις στις μελέτες και την έμπνευση του συγγραφέα Αναστάσιου Στάμου και της Ιωάννας Κόκλα. Τελέσθηκε για πρώτη φορά το 2008, και καθιερώνεται πλέον κατ’ απαίτηση και συμφωνία των Πολιτιστικών Συλλόγων της πόλεως και των εκπροσώπων του Δήμου, των αντιδημάρχων κ. Λινάρδου και κ. Λιάσκου, που παρευρέθησαν. Ο Λαογραφικός σύλλογος Ελευσίνος «ΑΔΡΑΧΤΙ» παρείχε την τεχνογνωσία των τοπικών αρτοπαρασκευασμάτων, και με την βοήθεια αρτοποιών, της θείας Αρχόντως, του Τάσου Μπάρδη και της Βιβής Γκιόκα, γέμισε τα τραπέζια και τα καλάθια με τα δώρα της μάνας γης. Η Γεωργία Σκαπινάκη έφτιαξε διάφορα είδη άρτων και τα εξέθεσε στην αίθουσα ομιλιών.

Οι παρευρισκόμενοι ήσαν από πολλά μέρη της Ελλάδας (Σπάρτη, Κόρινθο, Αίγινα, Χαλκίδα, Λευκάδα, Αθήνα, Πειραιά), καθώς και από τις πόλεις του Θριασίου, Ασπρόπυργο, Μάνδρα και Μαγούλα. Απόλαυσαν τα ποιοτικά δρώμενα και γεύτηκαν τα τοπικά εδέσματα άρτων και πολυσπόρια-πλυκούκια, ενώ ανταλλάχτηκαν σπόροι από το Πελίτι, σ’ ένα αντάμωμα ζωής. Από την Περατιά Αιτωλοακαρνανίας ταξίδεψαν οι σπόροι στην Ελευσίνα. Συμμετείχε επίσης ο Πολιτιστικός σύλλογος «Παλαίγχθων» από την Αθήνα, με την θεατρική του ομάδα, που σκηνοθέτησε εξαιρετικά για τον «Ιερό Άροτο» την «έλευση της Δήμητρος», με κείμενα διασκευασμένα από τον «Ύμνο εις Δήμητρα» του Καλλιμάχου. Την οργάνωση του χώρου επιμελήθηκε ο Δήμος Ελευσίνας.

Το χωράφι δίπλα στο φοινικόδασος της οικογένειας Κλουβάτου-Κουτρούλη έγινε πράγματι σύμβολο αντίστασης στην μεθοδευμένη κοινωνική διάλυση, και σύμβολο ποιότητας ζωής σε μια πόλη που συνθλίβουν αποπνικτικά τα οικονομικά συμφέροντα. Για μια ακόμη φορά διατυπώθηκε η πρόταση, να αναλάβει η Ελευσίνα μια τράπεζα σπόρων σίτου, διασώζοντας όλες τις ντόπιες ποικιλίες, που κρατούν χιλιάδες χρόνια στο DNA τους την ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου μας. Για τον σκοπό αυτό μοιράστηκε στον κόσμο ο πιο αρχαίος σπόρος της Ελλάδος (πάνω από 8000 χρόνια ζωής), σίτος μονόκοκκος με σχεδόν μηδενική ποσότητα γλουτένης, που με πολύ φροντίδα διαφύλαξε και αναπαρήγαγε η εναλλακτική κοινότητα Πελίτι, ονόματι Καμπλουτζάς από την Μακεδονία.