Το κράτος ο μεγάλος ασθενής

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Κ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΙΔΗΣ
Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής, 
Διευθυντής Κέντρου Ανατολικών Σπουδών, 
Πάντειο Πανεπιστήμιο

Σε μια περίοδο ραγδαίων διεθνών εξελίξεων, περιφερειακών και ευρύτερων, όπου καθημερινώς ο κόσμος αλλάζει, η τεχνολογία και η τεχνική πρόοδος μεταβάλλει τις κοινωνίες του 21ου αιώνα και οι συνθήκες της παγκοσμιοποίησης απειλούν έθνη, λαούς και έθνη - κράτη, η Αθήνα δεν κατόρθωσε ακόμη να οικοδομήσει αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε τα τελευταία τριακόσια χρόνια, μοντέρνο κράτος.

Αυτό σημαίνει ένα θεσμικό πλαίσιο οργάνωσης της κοινωνίας σε κρατικές δομές, που επιτρέπουν στο κοινωνικό σύνολο να αισθάνεται ασφαλές, να προοδεύει, να εμπεδώνει τον πολιτισμό, την κοινωνική συνοχή, την ανάπτυξη, ενώ ταυτόχρονα να οικοδομεί, να προβάλλει και να ανταπτύσσει την ταυτότητα και την εθνική του ιδιοπροσωπία. Το κράτος ως γραφειοκρατική, διοικητική δομή νομιμοποιημένης εξουσίας, διασφαλίζει ως κράτος δικαίου την ισότητα, την ισοπολιτεία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες για όλους.

Το ελληνικό κράτος, από τη δολοφονία του Καποδίστρια και μετά, με μοναδική ανάπαυλα - όαση την περίοδο Βενιζέλου και το αντίστοιχο εγχείρημά του, δεν κατάφερε να αναμορφώσει την κρατική δομή και να την εκσυγχρονίσει. Δεν έχει καμία σχέση με το σύγχρονο δυτικό κράτος, οικοδομήθηκε σε παρωχημένες δομές παραγωγής και αναπαραγωγής πελατειακών συμφερόντων, διαφθοράς, αδιαφάνειας, αδιαφορίας, ανικανότητας και αναξιοκρατίας.

Τούτο δε συμβαίνει παρά την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, το δυτικό σύστημα πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης του κόσμου, αλλά και παλαιότερα από τη δεκαετία του 1950. Η Ελλάδα πάσχει στην κρατική της δομή, η οποία δεν είναι σε θέση να διεκπεραιώσει με αποτελεσματικότητα, ταχύτητα και με κριτήριο το εθνικό συμφέρον της χώρας, αποφάσεις και επιλογές της πολιτικής ηγεσίας σε όλα τα επίπεδα, είτε αυτό είναι η οικονομία, η άμυνα, η εξωτερική πολιτική, η παιδεία και ο πολιτισμός. Το σημαντικότερο πρόβλημα της παθογένειας αυτής συνίσταται στο ότι δεν υπάρχει συνέχεια σε κανένα επίπεδο της πολιτικής λειτουργίας του κράτους.

Η απόπειρα του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη μεταπολίτευση με την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, αργότερα του Κώστα Σημίτη με την ένταξη στην Ευρωζώνη, αλλά και του Κώστα Καραμανλή μετά το 2004 να φέρει δομικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, απέτυχαν παταγωδώς, είτε γιατί η πολιτική βούληση δεν ήταν αρκούντως ισχυρή, είτε γιατί τα συμφέροντα που αντιτίθεντο στις αλλαγές ήσαν απολύτως ισχυρότερα. Αυτό σημαίνει μια διαρκή διαιώνιση, μέχρι και των ημερών μας ακόμα, ενός ιδιότυπου συστήματος συμφερόντων που κυριαρχεί στην κρατική δομή.

Η αδιαφάνεια και η ιδιοτέλεια, που εμπεδώνονται στη θεσμική οργάνωση και λειτουργία του κράτους, έχουν ως συνέπεια πολλές φορές την καταστροφική, για την οικονομία, την πολιτική και τον πολιτισμό, αντιμετώπιση φαινομένων κρατικής πολιτικής, για τα οποία εμφανίζεται μια εγκληματική αδιαφορία, εξαιρετικά επιζήμια για το κοινωνικό σύνολο και την εικόνα της χώρας. Το μεγάλο παράδειγμα, το οποίο προσβάλλει, όχι μόνο τη λογική, αλλά και την αισθητική κάθε Έλληνα και κάθε πολιτισμένου ανθρώπου, είναι η εικόνα των λεηλατημένων έργων των Ολυμπιακών Αγώνων, που κόστισαν μερικά δις στον ελληνικό λαό και που θα μπορούσαν, εάν υπήρχε πρόβλεψη και συνέχεια πολιτικής, να εμπλουτίσουν και να αναγεννήσουν την Αττική γη, όπως έγινε με τη Βαρκελώνη και άλλες Ολυμπιακές πόλεις.

Αυτό που μας θλίβει είναι ότι, όχι μόνο υπήρξε ατιμωρησία που συνεχίζεται, αλλά δεν διορθώνεται από καμιά πολιτική ηγεσία η κακοδαιμονία της κρατικής ανικανότητας και αδιαφορίας, η οποία εξακολουθεί να υφίσταται κατά τρόπον προκλητικό ακόμη και σήμερα, μέρες που το ελληνικό κράτος έχει αγγίξει τα όρια της κατάρρευσης και το ελληνικό έθνος διασύρεται ως αξιοπιστία, ταυτότητα και εικόνα ανά την υφήλιο. Δεν είναι δυνατό να προχωρήσει καμία πολιτική, οικονομική και οποιαδήποτε άλλη αλλαγή, όπως αυτές που επιχειρούνται τον τελευταίο καιρό αν δεν υπάρξουν δομικές αλλαγές στην κρατική μηχανή. Συμφέροντα, αδιαφορία και ανικανότητα συμπλέουν και μπλοκάρουν τις πολιτικές, γιατί απλούστατα έχουν φτιάξει όλοι το μικρομάγαζό τους, η συντεχνιακή λογική κυριαρχεί και οι αποφάσεις της πολιτικής παραμένουν στο εποικοδόμημα.

Οι τελευταίες εξελίξεις με τις ΔΕΠΑ και τις άλλες κινήσεις διεθνών συνεργασιών για αποκρατικοποιήσεις και επενδύσεις στη χώρα, μαρτυρούν του λόγου το αληθές. Ιδιαίτερα, η υπόθεση της συνεργασίας με την Gazprom, όπου το ζήτημα δεν ήταν μόνο η αποκρατικοποίηση της ΔΕΠΑ, αλλά κυρίως η στρατηγική συμμαχία με τη Ρωσία, που θα είχε συνέπειες θετικές για τη χώρα σε πολλά επίπεδα της κρατικής πολιτικής, πέραν την οικονομίας, θα ενίσχυε τη θέση μας στην Ευρώπη, στη Δύση και στον κόσμο.

Ταυτόχρονα ζήσαμε τον τελευταίο καιρό μια εξαιρετική κίνηση προς το Πεκίνο, του Έλληνα πρωθυπουργού. Υπήρξαν εξαγγελίες, υπήρξαν συμφωνίες. Πολύ ανησυχούμε για την ικανότητα του ελληνικού κράτους να δώσει συνέχεια σε αυτό που ξεκίνησε, να το προχωρήσει και με αποφασιστικές κινήσεις να επιφέρει τομές σε αυτό που ονομάζουμε πλατφόρμα ανάπτυξης, που πρέπει να υπερβεί το επίπεδο του λόγου και να μετατραπεί σε πράξη.

Εάν θέλουμε να πετύχουμε ως κράτος και να επιβιώσουμε, πρέπει να σκεφτόμαστε και να λειτουργούμε με φαντασία, σχεδιασμό και υλοποίηση ιδεών, πέραν του μνημονίου και πέραν της Τρόικας. Εάν ακολουθούμε μόνο την πεπατημένη της Τρόικας, θα καταφέρουμε να επιβιώνουμε, όπως αυτό που αποκαλούσε ο Μπρεζίνσκι για τη Ρωσία μετά την πτώση του σοβιετικού συστήματος, ότι πρέπει να διατηρείται εν ζωή, αναπνέοντας με το κεφάλι πάνω από το νερό.

Επιβάλλεται κοινή στρατηγική

Η ΕΛΛΑΔΑ της τροϊκανής λογικής είναι αυτό ακριβώς, δηλαδή η επιβίωση ως διατήρηση απλά εν ζωή, χωρίς την ποιότητα της Ελλάδος, τη δύναμη, την ισχύ και την παρουσία στον κόσμο. Για να υπερβούμε αυτόν τον σχεδιασμό από ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται για το ευτυχισμένο μέλλον της χώρας, πρέπει να φανταστούμε, να σκεφτούμε και να λειτουργήσουμε στο πλαίσιο ενός στρατηγικού σχεδιασμού που να μεταφέρει το παρόν στο μέλλον, όπως το οραματιζόμαστε και όπως αξίζει στην ιστορία, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό αυτού του τόπου.

Το ίδιο ισχύει με την παράλληλη καταστροφική εξέλιξη που έλαβεν χώραν στο έταιρο ελληνικό κράτος, την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία βεβαίως δεν είχε την ίδια ιστορική διαδρομή μιας παθογενούς κρατικής δομής, αφού η Κύπρος είχε καλό κράτος, αποτελεσματικές δομές και θεσμούς που υπονομεύθηκαν τα τελευταία χρόνια κατά τρόπο απροκάλυπτο. Η Κύπρος, όμως, στερείται ηγεσίας που να είναι σε θέση να σχεδιάζει, να αποφασίζει και να πραγματοποιεί ρηξικέλευθες πολιτικές που άπτονται του εθνικού συμφέροντος, δηλαδή της επιβίωσης της Κύπρου ως κοινωνίας, ως πολιτισμού και ως πολιτικής οντότητας. Είναι πράγματι αδιανόητο το γεγονός της απουσίας οποιασδήποτε κοινής πολιτικής στρατηγικού σχεδιασμού Ελλάδας - Κύπρου, που να φέρει τα δύο κράτη να σκεφθούν, να σχεδιάσουν και να πραγματοποιήσουν βήματα ενός ελληνικού μέλλοντος σε ένα ταραγμένο και απειλητικό για όλους, τους μόνους και αδυνάμους, κόσμο.

Η πρόσφατη άσκηση ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων στην περιοχή της Κύπρου, ήταν ένα σημαντικό βήμα που δείχνει τη συνεργασία Κύπρου - Ισραήλ, που μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά έναντι παντός επιβουλεύοντος την ύπαρξη και το μέλλον της Κύπρου. Αυτό όμως για να μπορέσει να έχει αποφασιστική αποτρεπτική ισχύ κατά παντός τρίτου και να στείλει μηνύματα παντού κυρίως στην Ουάσιγκτον, πρέπει να γίνει εν τοις πράγμασι τριμέρες, με εμπλοκή και των Αθηνών, όπως η Ελλάδα οφείλει, όχι μόνο έναντι της Κύπρου, αλλά και του Ελληνισμού, να το πράξει.

www.sigmalive.com

Μια άγνωστη εθνική πτυχή «Η ξεχασμένη επανάσταση και οι Έλληνες επίστρατοι»

Ο πολίτης Π.Λ.Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Αυτός είναι ο τίτλος του νέου ντοκουμενταρισμένου έργου του χαλκέντερου ερευνητού της ιστορίας Δ. Μιχαλόπουλου, του οποίου το επιστημονικό και ερευνητικό ενδιαφέρον στρέφεται προσφάτως στον Εθνικό Διχασμό. Το πρωτότυπο αυτό έργο εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Πελασγός» (του Γιάννη Γιαννάκενα), που συνεχίζουν τη διατήρηση της εθνικής μνήμης. Πριν σημειώσω επιγραμματικά τα όσα γράφονται για τους επίστρατους, σπεύδω να σημειώσω προκαταβολικά την πρωτότυπη και άγνωστη θέση του συγγραφέα ότι ιδρυτής του κομμουνισμού δεν ήταν ο Μαρξ αλλά η προηγηθείσα Ένωση των Κομμουνιστών» με κύριο εκφραστή της τον πλούσιο Ιουδαίο Μωυσή Hess, o οποίος υπήρξε, μαζί με τον Μαρξ, βασικός συνεργάτης της «Νέας Εφημερίδας του Ρήνου».

Κατά τον Δ. Μιχαλόπουλο η «Ένωση» αυτή «ανέθεσε το 1847, στον Μαρξ και στον Ένγκελς, αρχικός φίλος του και στη συνέχεια σπόνσοράς του, τη συγγραφή του Κομμουνιστικού Μανιφέστου» (βλ. όπ. π. σελ. 35-37).

Ως  προς το ζήτημα αυτό, δηλαδή των θεμελιωτών του κομμουνισμού, θα πρέπει να σημειώσω ότι ο συγγραφέας του έργου αυτού το ερευνά υπό ένα εντελώς διαφορετικό πρίσμα και το τοποθετεί περισσότερο σε θρησκευτικά παρά σε οικονομικά αίτια.

Έρχομαι στο θέμα των επιστράτων.

Ο συγγραφέας, κάνοντας μια σύντομη ιστορική ανασκόπηση των κακώς κειμένων του δημοσίου βίου των Ελλήνων, σημειώνει ότι αυτή η μνήμη τον οδήγησε στους Επίστρατους, στους οποίους βρίσκει την υπερηφάνεια και την καθαρότητα (βλ. σελ. 23-24).

Γράφει συγκεκριμένα: «Οι Επίστρατοι των ετών 1916-1920, είναι σχεδόν, το μόνο καθαρό που, σήμερα τουλάχιστον, μπορεί κανείς να βρει στη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας».

Το φαινόμενο των Επιστράτων ερευνά ο σ. στο Δεύτερο Κεφάλαιο (σελ. 65 επ.), όπου παραθέτει και την άποψη των εχθρών τους, οι οποίοι τους χαρακτηρίζουν ως «κοινωνικό απόστημα», άποψη και χαρακτηρισμό που αντικρούει ο σ. μετά μανίας, επικαλούμενος την «ευρύτατη λαϊκή τους βάση»

Επειδή σκοπός αυτού του σημειώματος δεν είναι η συνολική παρουσίαση του ενδιαφέροντος ιστορικού έργου, καταλήγω με τη σημείωση ότι ο σ. με πλήθος ιστορικών δεδομένων αναδιπλώνει και τα γεγονότα του εθνικού διχασμού.

Όποιοι θα το μελετήσουν θα μάθουν άγνωστες πτυχές από την ταραγμένη ιστορία μας της εποχής εκείνης.

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

Του Sokin

Νέο τουρκοσυνέδριο στην Κομοτηνή με συμμετοχή Ευρωπαίων!

Συνεχίζεται η διεθνής κατασυκοφάντηση της χώρας μας με τη βοήθεια «Ευρωπαίων αξιωματούχων» που πάνε κι έρχονται με τούρκικο χρήμα…

Μια ομάδα Ευρωπαίων αξιωματούχων ήρθε πριν από λίγες μέρες στη Θράκη, όπου πήρε μέρος σ’ ένα τουρκοσυνέδριο (1η φωτογραφία) με θέμα τα προβλήματα της…Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης. Ο λόγος φυσικά για τους γνωστούς χρυσοπληρωμένους φιλότουρκους από τηFUEN («Ομοσπονδιακή Ένωση Ευρωπαϊκών Λαών») και παρόμοιες οργανώσεις, που μας έχουν απασχολήσει κι άλλες φορές στο «Προξενείο-Στοπ» με την…παροιμιώδη αντικειμενικότητά τους ως παρατηρητών και ερευνητών.

Προ λίγων ημερών λοιπόν κάποιοι από αυτούς ξαναήρθαν στη Θράκη κι αφού επισκέφτηκαν τον μόνιμο εταίρο τους, δηλαδή το τουρκο-κόμμα DEB, και τον ψευδομουφτή Κομοτηνής Ιμπράμ Σερήφ, συμμετείχαν στο εν λόγω συνέδριο (εννοείται στο ξενοδοχείο “Chris and Eve”, μόνιμο χώρο συνάθροισης των προξενικών), παρέα ασφαλώς με όλο τον συρφετό των τουρκοψύχων της περιοχής (ήταν εκεί ο πρόεδρος του DEB Μουσταφά Αλή Τσαβούς, ο ψευδομουφτήδες Ιμπράμ Σερήφ και Αχμέτ Μέτε, ο πρόεδρος της «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής» Κοράι Χασάν, ο πρόεδρος της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» Αχμέτ Κουρτ, ο πρόεδρος της «Ένωσης Τούρκων Δασκάλων Δυτικής Θράκης» Σαμί Τοραμάν (σ.σ. παράνομα, υπενθυμίζουμε, και τα τρία προαναφερθέντα σωματεία), ο πρόεδρος της ΠΕΚΕΜ Γκαλήπ Γκαλήπ, ο πρόεδρος του συλλόγου αποφοίτων τηςΕΠΑΘ Μεχμέτ Ντερντιμάν, η επικεφαλής του εν Κομοτηνή δημοτικού τουρκο-συνδυασμού Σιμπέλ Μουσταφάογλου, ο πρόεδρος του «Συλλόγου Θρησκευτικών Λειτουργών Τζαμιών Δυτικής Θράκης»Αχμέτ Αρήφ, ο εκδότης της «Μιλλέτ» και πρόεδρος του τουρκοσυλλόγου “Τσινάρ” Τζεγκίζ Ομέρ, ο αντιπρόεδρος της λεγόμενης «Συμβουλευτικής Επιτροπής Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης» και μέλος της ΔΗΜΑΡ Ιλχάν Αχμέτ, ο πρώην βουλευτής Ξάνθης Τσετίν Μάντατζη και πολλοί άλλοι.

Το συνέδριο, που διεύθυνε ο αντιπρόεδρος του DEB (και επικεφαλής της κομματικής οργάνωσης Ξάνθης) Οζάν Αχμέτογλου, ξεκίνησε με χαιρετισμούς του  προέδρου της αλυτρωτικής τουρκο-οργάνωσης ABTTF («Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης») Χαλίτ Χαμπίπογλου, και των δύο ψευτομουφτήδων Κομοτηνής και Ξάνθης, οι οποίοι έκαναν αναφορά στα «σοβαρά προβλήματα που έχει η μειονότητα και στη σημασία που έχουν για την επίλυση τους αυτού του είδους τα συνέδρια».

Και στη συνέχεια βέβαια ήρθε η ώρα των..αντικειμενικών Ευρωπαίων, που πραγματικά έθελξαν με τον…νηφάλιο λόγο τους. «Εσείς δεν είστε ίσοι πολίτες στην Ελλάδα, διότι δεν έχετε δίγλωσσα νηπιαγωγεία» (!!!) είπε π.χ. μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της επιτροπής εξωτερικών σχέσεων του ρουμανικού κοινοβουλίου και αντιπρόεδρος της Δημοκρατικής Ουγγρικής Συμμαχίας (RMDSZ) Λάζλο Μπόρμπελι (τον βλέπετε στη 2^η φωτογραφία, να του παραδίδει πλακέτα ο πρόεδρος του DEB). «Πρέπει πλέον να αντιληφθείτε πως και εσείς είστε ισχυροί. Εάν στο Βέλγιο υπάρχουν υπουργοί από τη γερμανική μειονότητα και στη Ρουμανία από το νηπιαγωγείο ως το πανεπιστήμιο μπορεί και παρέχεται εκπαίδευση στα ουγγρικά, και εσείς λοιπόν μπορείτε να το εξηγήσετε αυτό στην πλειονότητα. Ο καθένας από εσάς είναι ένας πιστός στην Ελλάδα πολίτης(σ.σ. με τέτοιες ψευτιές τους παραμυθιάζουν οι τουρκοχαφιέδες;), όπως και εμείς είμαστε πιστοί στην Ρουμανία. Επισκέφτηκα σήμερα τη Γενική Γραμματεία της Περιφέρειας και τους εξήγησα τους λόγους της παρουσίας μου εδώ. Εμείς είναι ανάγκη να είμαστε ακόμη πιο ισχυροί και να έχουμε αλληλεγγύη μεταξύ μας, διότι έτσι θα είμαστε πιο ισχυροί. Στις σημερινές επισκέψεις μιλήσαμε για τα προβλήματα σας. Τέλος θα ήθελα να προσθέσω το εξής: «Το πέρασμα του κινεζικού τείχους από τον Αττίλα, που είναι μια πηγή περηφάνιας για εσάς, είναι και για εμάς μια πηγή περηφάνιας» (σ.σ. γουάου)!

Και στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο διευθυντής του FUEN Γιάν Ντίντριχσεν (τον βλέπετε στην 3^ηφωτογραφία επίσης με τον Αλή Τσαβούς) – μέλος ο ίδιος της γερμανικής μειονότητας στην Δανία – που είπε πως «εμείς παίρνουμε την ισχύ και την δύναμη μας από τις μειονότητες» και ότι η FUEN είναι ένας δημοκρατικός φορέας, που στηρίζει απόλυτα το κόμμα DEB, ενώ ανακοίνωσε και ότι πολύ σύντομα θα εκλεγεί στο Δ.Σ. της FUEN ο Χαλίτ Χαμπίπογλου (σ.σ. ε, και μόνο από αυτό τα συμπεράσματα αρκούν)!

Το ταξίδι όμως δεν τελείωσε βέβαια εκεί, καθώς την άλλη μέρα οι λεγάμενοι πήγαν – παρέα με τονΧαμπίπογλου και τα στελέχη του DEB – στην Ξάνθη, όπου επισκέφτηκαν τον ψευδομουφτή Μέτε στο γραφείο του (4η φωτογραφία) και ακολούθως είχαν συνάντηση στο ξενοδοχείο«Έλενα» με εκπροσώπους διαφόρων τοπικών τουρκοσυλλόγων (5η φωτογραφία).

Για μια ακόμη φορά λοιπόν κάποιοι Ευρωπαίοι υπέρμαχοι των μειονοτικών δικαιωμάτων μας κουβαλήθηκαν στη Θράκη με τούρκικο χρήμα, περιόδευσαν, είδαν διάφορους τουρκο-συλλόγους (και όχι μόνο), έκαναν προκλητικές δηλώσεις για την καταπίεση των Τούρκων και…απήλθαν. Κι εμείς δεν λέμε φυσικά ότι έλυσαν το…Θρακικό Ζήτημα ή ότι κατέστρεψαν τη χώρα, αλλά όλη αυτή η κινητικότητα διαιωνίζει ένα φορτισμένο κλίμα, έτσι; Κι ενώ «ελληνικό κράτος» δεν υπάρχει από την άλλη ούτε γι’ αστείο…

 www.proxeneio-stop.org

Η διαχρονική κρίση ταυτότητος της Τουρκίας (μέρος β΄)

του Ιωάννη Σ. Φριτζαλά

Ἡ ἒλλειψη ἐθνικῆς ὁμοιογενείας ἐγκλωβίζει μοιραίως τήν Τουρκία σέ μία σπείρα θανάτου, ἐντός τῆς ὁποίας ψάχνει νά ἐντοπίσει τήν χαμένη ταυτότητά της. Ἂλλωστε, ὃπως ἒχει διαπιστώσει ὁ N. Machiavelli, ἡ ἒλλειψη ὁμοιογενείας σέ ἓνα ἒθνος ὁδηγεῖ μοιραία στήν κατάκτησή του.¹ Ὁ αὐτοεγκλωβισμός τῆς Τουρκίας ἐπιτείνεται ἀπό τήν προσπάθεια παλιννοστήσεως ἑνός προσωποπαγοῦς καί ἀπολυταρχικοῦ συστήματος διοικήσεως, τό ὁποῖο σταδιακά καί νομοτελειακά θά περιορίσει ἀτομικές ἐλευθερίες καί ἀνθρώπινα δικαιώματα, τά ὁποῖα οὓτως ἢ ἂλλως δέχονται ἐκτεταμένα πλήγματα στήν γείτονα. Ἡ ἐπιστροφή της, λοιπόν, σέ ἓνα τέτοιο σύστημα θά τήν καθιστοῦσε μεσοπρόθεσμα εὐάλωτη στούς ἐχθρούς της (δέν ἀναφερόμαστε φυσικά στόν ἀσφαλή γεωπολιτικό της δορυφόρο, τήν Ἑλλάδα), καθώς ἂν δεχθοῦμε πάλι τίς διαπιστώσεις τοῦN. Machiavelli σχετικά μέ τήν διοικητική δομή τοῦ ὀθωμανικοῦ κράτους – παρόμοια μέ αὐτή τοῦ περσικοῦ τήν ἐποχή τῆς ἐκστρατείας τοῦ Μεγάλου Ἀλαξάνδρου – μία ἐνδεχόμενη συντριβή τοῦ «μονάρχη» πού κυβερνᾶ διά τοῦ φόβου, ἀκολουθεῖται ἀπό τήν ἂμεση κατάλυση καί τοῦ κράτους του².

Δέν θά ἦταν ὑπερβολή, ἂν καταλήγαμε στό συμπέρασμα, πώς ἡ Τουρκία, νοιώθωντας πώς τό νῆμα τῆς Κλωθοῦς γιά αὐτήν δέν ἐπιδέχεται ἂλλη ἐπιμήκυνση, ἀναβιώνει στίς μέρες μας τήν γενοκτονική της νοοτροπία. Μελετώντας κανείς τά 8 στάδια τῆς γενοκτονίας (G. Stanton)³, θά μποροῦσε νά διακρίνει ξεκάθαρα πώς ἡ Τουρκία ἐφαρμόζει ἢδη τά πρῶτα 4 (ὁμαδοποίηση – στιγματισμός – θηριοποίηση –ὀργάνωση) σέ ἀρκετές περιπτώσεις, μεταξύ τῶν ὁποίων συγκαταλέγεται καί ἡ περίπτωση τῆς Θράκης, ἡ ὁποία θά ἀποτελέσει ἀντικείμενο μελλοντικῆς ἀναλύσεως. Ἓνα εἲδος πρώιμης ὁμαδοποιήσεως εἶναι καί ἡ πρόσφατη ἀπομάκρυνση Ἀλεβητῶν ἀπό τίς τουρκικές ἒνοπλες δυνάμεις. Πῶς θά μπορούσαμε, λοιπόν, νά μήν εἲμαστε ἀπολύτως ἐπιφυλακτικοί ἀπέναντι στήν ἀνάδειξη τοῦ κρυπτοχριστιανισμοῦ ἀκόμη καί ἀπό τήν ἲδια τήν Τουρκία; (Ἡ ταινία Υuregine Sor – Ρῶτα τήν καρδιά σου, πού πραγματεύεται τήν ἱστορία μίας οἰκογενείας κρυπτοχριστιανῶν τοῦ Πόντου χρηματοδοτήθηκε ἀπό τό τουρκικό Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ). Ἡ κυβέρνηση τοῦ ΑΚΡ ἐνδεχομένως ἐπιδιώκει, ἐπικαλούμενη δῆθεν τό δικαίωμα στήν θρησκευτική ἐλευθερία, τήν ὁμαδοποίηση τῶν κρυπτο-Χριστιανῶν, μέ σκοπό τόν στιγματισμό καί τήν θηριοποίησή τους, εὐκαιρίας δοθείσης (πάντα πρέπει νά φαίνεται πώς τό θύμα εἶναι αὐτό πού ἒφταιγε γιά ὃσα τοῦ συνέβησαν) καί ἐν τέλει τήν ὁριστική ἐξολόθρευσή τους ἀπό τήν Μ. Ἀσία, μέ τήν ἀρωγή ἐξτρεμιστικῶν ἰσλαμικῶν ὀργανώσεων, πού θά συντονιστοῦν στό πλαίσιο ἑνός «Ἐλεύθερου Τουρκικοῦ Στρατοῦ», στά πρότυπα τοῦ «συριακοῦ», μέ κοινό ὃραμα τόν ἀφανισμό τῶν ἀπίστων.

Ἡ ἂποψή μας τεκμηριώνεται ἀπό τήν ἀπόφαση τοῦ Erdoğan να δώσει τό ὂνομα τοῦ Σουλτάνου Yavuz (σκληρός) Selim Α΄ στήν ὑπό κατασκευή τρίτη γέφυρα τοῦ Βοσπόρου. Για ἀκόμη μία φορά, ἡ ἱστορία ἀποδεικνύεται ἡ καλλίτερη πηγή πληροφορήσεως. Πέρα ἀπό τό γεγονός πώς ἦταν ὑπεύθυνος γιά τήν ἐξόντωση τουλάχιστον 40.000 Σιιτῶν (Ἀλεβητῶν), ὁ Selim ὀργάνωσε τό 1514 ἐκστρατεία θρησκευτικοῦ χαρακτήρα, ἀρχικά κατά τῶν Περσῶν, οἱ ὁποῖοι ἠττήθηκαν στήν πεδιάδα Τσαλδιράν τοῦ Ἀζερμπαϊτζάν. Ἀκολούθως εἰσέβαλε στήν Συρία, στήν Αἲγυπτο, στήν ἀραβική ἐνδοχώρα καί ἒγινε κύριος τῆς Μέκκας καί τῆς Μεδίνας, ὃπου ἀνακηρύχθηκε «Ὑπηρέτης τῆς πίστεως», ἐξαναγκάζοντας παράλληλα σέ παραίτηση τόν τελευταῖο ἀββασίδη χαλίφη. Φυσικά, ὃντας φανατικός Σουνίτης, εἶχε συλλάβει σχέδιο παντελοῦς ἐξαφανίσεως τοῦ Χριστιανισμοῦ, στό ὁποῖο συμπεριλαμβανόταν ἡ μετατροπή πολλῶν ἐκκλησιῶν σέ τζαμί, ἡ κατάργηση τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως καί ὁ βίαιος ἐξισλαμισμός τῶν Χριστιανῶν⁴. Λόγῳ τοῦ πρόωρου θανάτου του ἀπό πανώλη τό σχέδιό του δέν ἐφαρμόστηκε ὃπως θά τό ἢθελε.

Ἡ πρόσφατη ταύτιση, συνεπῶς, τοῦ Τούρκου πρωθυπουργοῦ μέ τόν Σουλτάνο Selim εἶναι ἐνδεικτική τῶν προθέσεών του νά ἐγκαθιδρύσει μία νέα ἰσλαμική – σουνιτική τάξη, ἀπηλλαγμένη ἀπό τό σιιτικό στοιχειό τῆς Συρίας, τῆς Περσίας (Ἰράν) καὶ ἑνός τμήματος τοῦ Κουρδιστᾶν, μία τάξη στήν ὁποία ἡγετικό ρόλο θά ἒχει μόνο ἡ νέο-οθωμανική Τουρκία. Οἱ Ἂραβες, οἱ ὁποῖοι ἒχουν θέσει ὡς ἱερό σκοπό αὐτοπραγματώσεως τήν πλήρη ἐπικράτηση τοῦ σουνιτικοῦ Ἰσλᾶμ, ἐνδεχομένως ἀντιμετωπίζουν τήν Τουρκία ὡς τόν ἐνδεδειγμένο ἐκτελεστή τῆς βρώμικης δουλειᾶς, γι’ αὐτό καί (πρός τό παρόν) ὑποστηρίζουν ποικιλοτρόπως καί ἰδιαιτέρως μέ ἂφθονο μαῦρο χρῆμα πού διοχετεύεται (καί) μέσῳ ἱδρυμάτων τύπου IRCICA  (Ἐρευνητικό Κέντρο γιά τήνἸσλαμική Ἱστορία – μέ σκοτεινή δράση καί στήν Θράκη) τίς ἐπεκτατικές δραστηριότητες τῆς Τουρκίας. Οἱ Ἂραβες πολύ πιθανόν νά γνωρίζουν, ἐπίσης, πώς ἡ φθορά πού θά ἐπιφέρει ἐν καιρῷ στήν Τουρκία ἡ ἀναβίωση τῶν αὐτοκρατορικῶν της βλέψεων καί τῶν γενοκτονικῶν της πρακτικῶν, πού ἢδη ἐφαρμόζονται στήν Συρία, θά καταλήξει στήν καταστροφή καί στόν διαμελισμό της, ἓνα γεγονός πού θά λάβει τόν χαρακτήρα μίας ἑτεροχρονισμένης ἐκδικήσεως γιά τήν κατάργηση τοῦ χαλιφάτου, μέ τήν ἀναβίωση μίας ἀπολύτως ἀκραίας μορφῆς του.

Ὃποια κι ἂν εἶναι ἡ κατάληξη πού μεθοδεύει τό σουνιτικό Ἰσλάμ, τό μόνο βέβαιο εἶναι πώς αὐτή τήν περίοδο γινόμαστε μάρτυρες ἑνός ἂνευ προηγουμένου διωγμοῦ κατά τοῦ Χριστιανισμοῦ, μίας νοσηρῆς ἐκκαθαρίσεως τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλά καί κάθε μορφῆς φιλοσοφικοῦ – θρησκευτικοῦ συστήματος (π.χ.ἀλεβισμός)⁵ συγγενοῦς πρός τίς ἠθικές καταβολές τῆς ὀρθοδοξίας. Κι ὃλα αὐτά, στό πλαίσιο τῆς βίαιης γεωπολιτικῆς ἑνοποιήσεως τῆς Εὐρασίας, ὑπό τήν σκιά ἑνός ἀκραίουἀνθρωποκεντρικοῦ σουνιτισμοῦ (σαλαφισμοῦ), πού ἀποτελεῖ, ἀναμφίβολα, τό δεξί χέρι τῆς «Νέας Τάξης Πραγμάτων», στήν προσπάθεια ἐπιβολῆς της ἐπί τῆς «παγκοσμίου νήσου» τοῦ Mackinder. Ἡ Τουρκία, λοιπόν, ἒχει ἀναλάβει τόν ρόλο της σέ αὐτό τό νέο ἒγκλημα κατά τῆς ἀνθρωπότητος, μόνο πού θέλει νά τόν παίξει μέ τούς δικούς της ὃρους. Κάτι τέτοιο φυσικά δέν θά μποροῦσε νά γίνει ἀποδεκτό, συνεπῶς «ἡ τουρκική ὑπεροψία ἀπέναντι στούς κατόχους τῶν κλειδιῶν τῆς εὐρασιατικῆς γεωστρατηγικῆς θά τιμωρηθεῖ παραδειγματικά.»⁶

Οὓτε άνοιξη, λοιπόν, οὓτε χειμώνας εἶναι αὐτό πού ἐξελίσσεται στήν Τουρκία, ἀλλά θέρος, στήν διάρκεια τοῦ ὁποίου θά θερίσει τούς καρπούς τόσο τῆς ἀνυπακοῆς της, ὃσο κυρίως τῶν ἀμέτρητων γενοκτονιῶν πού ἒχει διαπράξει.«Οὓδέν μέλλει σώζειν τόν ὑπερήφανο ἀσεβῆ, τόν ἀμετανόητον λαόν»⁷, γι’ αὐτό καί ἡ μόνη ἐπιλογή πού ἀπομένει στούς γείτονες εἶναι ἡ συλλογική μετάνοια καί ἡ παραδοχή πώς ἡ μόνη ταυτότητα πού διαθέτουν ἒχει «τυπωθεῖ μέ μελάνι» ἀπό τό αἷμα τῶν ἐκατομμυρίων θυμάτων πού ἂφησε πίσω της ἡ Τουρκία, στήν προσπάθειά της νά στεριώσει στό διεθνές γίγνεσθαι. Ἂλλωστε, ἂν ἡ γειτονική χώρα ἐπιθυμεῖ νά ἐπιβιώσει θά πρέπει σύντομα νά ἀπαρνηθεῖ τήν ἐπίπλαστη ταυτότητά της, νά ἀποποιηθεῖ τόν ρόλο πού τῆς ἒχει ἀνατεθεῖ στήν διαμόρφωση τοῦ νέου εὐρασιατικοῦ χάρτη, καί νά παραδεχθεῖ πώς νομοτελειακά θά καταφύγει (καί αὐτή) «ἐπί τοῦ πνευματικοῦ πεδίου εἰς τήν ἑλληνικήν»⁸. Καί γιατί τό λέμε αὐτό; Ἡ μνήμη τῶν ἀπογόνων τῶν murtateli⁹ (Χριστιανοί πού διά τῆς βίας ὑφίσταντο περιτομή), τῶν «κιλίτς – μουσουλμάν»¹⁰ (ἐξισλαμισμένοι μέ τό σπαθί) καί τῶν ἐκδιωχθέντων ἀπό τους ντερέμπεηδες¹¹, (οἱ ὁποῖοι συνέδραμαν στήν ἐξάπλωση τοῦ κρυπτοχριστιανισμοῦ – ἰδιαιτέρως τοῦ ποντιακοῦ – μέ τούς διωγμούς πού ἐξαπέλυσαν) σύντομα θά ἀφυπνισθεῖ· ἂν δεν ἒχει ἢδη. Ἡ ἐθνική ἀνομοιογένεια τῆς Τουρκίας θά ἀναδεικνύεται ἐντεῦθεν μέ κάθε ἀφορμή, ἰδιαιτέρως λόγῳ τῆς ἀσφυκτικῆς πιέσεως πού θά δεχθοῦν οἱ πολλές θρησκευτικές καί ἐθνοτικές κοινότητες, πού διαβιοῦν στήν τουρκική ἐπικράτεια. Ἂν ἐπιδιώκει, λοιπόν, νά ἀποτελεῖ εἰς τό διηνεκές κομμάτι τῆς ἱστορίας καί ὂχι μία σύντομη ἀνάμνησή της, θά πρέπει νά ἀποδεχθεῖ τήν ἐνταξή της σέ ἓναν εὐρύτερο γεωπολιτικό χῶρο, ὁ ὁποῖος θά ἐγγυηθεῖ, πρωτίστως, τήν ἠθική ἐλευθερία τῶν ἐκατομμυρίων συγχρόνων μαρτύρων τῆς «Ρωμιοσύνης», πού ἀναμένουν τήν λύτρωσή τους. Ἲσως τότε ἐκπλαγοῦμε κι ἐμεῖς οἱ ἲδιοι ἀπό τό μέγεθος τοῦ ἀθανάτου πυρός τοῦ ἐς ἀεί ζῶντος Ἑλληνισμοῦ.

Υ.Γ. Ἑτυμολογία τῆς λέξεως Τοῦρκος: Ἐκ τοῦ tulga = ἐνείλημα (τυλιχτάρι κεφαλῆς), «τουρμπάνι», χαρακτηριστικό κεφαλοκάλυμμα τῶν Τούρκων ἡγεμόνων. Tulga ἐκ τοῦ τύλη = ἐξόγκωμα, στρογγυλόν προσκεφάλαιον. Τύλη, τύλα – tulga, turga, turgi ἐξ οὖ τό Τοῦρκοι. Πρβλ. καί turkey (= γαλοπούλα) ἐκ τοῦ λοφίου της.¹²

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. N. Machiavelli – Ὁ Ἡγεμών/Κεφ. IV
2. Ν. Machiavelli – Ὁ Ἡγεμών/Κεφ. IV
3. wikipedia.qwika.com/en2el/Genocide
4. Σαράντου Καργάκου – Μαθήματα Νεώτερης Ἱστορίας Τόμος Α΄
5. Πρβλ. το ἂρθρο: «Χαίρομαι να σκοτώνω Σιῖτες και Ἀλεβῆτες»: http://tourkikanea.gr/2013/06/alevi-22/.
6. Ἰ. Φριτζαλᾶ – Στρατηγικές Αὐτοχειρίας: http://tourkikanea.gr/2012/10/da-3/
7. Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης
8. J.de Aramburu: En el campo cultural, todos han recurrido al griego
9. Κώστα Φωτιάδη – Οἱ ἐξισλαμισμοί τῆς Μ. Ἀσίας καί οἱ κρυπτοχριστιανοί τοῦ Πόντου
10. Κώστα Φωτιάδη – Οἱ ἐξισλαμισμοί τῆς Μ. Ἀσίας καί οἱ κρυπτοχριστιανοί τοῦ Πόντου
11. Κώστα Φωτιάδη – Οἱ ἐξισλαμισμοί τῆς Μ. Ἀσίας καί οἱ κρυπτοχριστιανοί τοῦ Πόντου
12. Ἂννας Τζιροπούλου Εὐσταθίου – Ἓλλην Λόγος/Πῶς ἡ ἑλληνική γονιμοποίησε τόν παγκόσμιο λόγο.

υπουργείο Εξωφρενικών

— Στην Β. Σοφίας μάλλον ξεκίνησαν πρόωρες διακοπές, αν κρίνουμε από την δραστηριότητα της πολιτικής ηγεσίας. Εκτός κι αν ο ίδιος ο κ. Αβραμόπουλος είναι σε φάση περισυλλογής, καθώς όπως είδαμε στην επίσημη ιστοσελίδα του ΥΠΕΞ η τελευταία δραστηριότητα του καταγράφηκε στις 12 Ιουνίου με την συνάντηση που είχε με τον αιγύπτιο ομόλογο του…

— Διαβάσαμε προσεκτικά τις δηλώσεις του κ. Αβραμόπουλου με τον αιγύπτιο ομόλογο του Μ. Αμρ στην Αθήνα, ρωτήσαμε και παράγοντες που συμμετείχαν στην συνάντηση και μείναμε με μια μεγάλη απορία: Είδαμε ότι ο κ. Αμρ έθεσε και μάλιστα με έμφαση το θέμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων που έχουν στο ΙΚΑ πολλοί αιγύπτιοι που εργάζονταν στην Ελλάδα και τώρα έχουν επιστρέψει στην πατρίδα τους, αλλά πουθενά δεν είδαμε την οποιαδήποτε αναφορά στην εκκρεμότητα των συνομιλιών για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των δυο χωρών.

— Όσο υπάρχει η απειλή της προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων τόσο «λογικεύεται» η διεύθυνση Βακουφίων στην Τουρκία. Έτσι με νέα απόφαση της επιστρέφονται στην Κοινότητα Βαφεοχωρίου η κυριότητα του Ιερού Ναού Ευαγγελίστριας της Θεοτόκου, το Σχολείο της κοινότητας εμβαδού 880 τ.μ. και το κτίριο που στεγάζονταν η Γεωργιάδειος Σχολή που είχε ανεγερθεί το 1905 από τους αρχιτέκτονες Αλ. Γενιντουνιά και Κωνσταντίνο Κυριακίδη, με εμβαδόν 552 τ.μ.

**

Μόνο ο υπάλληλος φταίει;

Η σύλληψη του διοικητικού υπαλλήλου του τμήματος αξιών της Διεύθυνσης Διεκπεραίωσης και Διπλωματικού Ταχυδρομείου δεν θα έπρεπε να προκαλεί τόση έκπληξη. Πολύ συχνά οι δομές της οργάνωσης δημοσίων υπηρεσιών είναι που ευθύνονται, γιατί αφήνουν το έδαφος ανοικτό για την διαφθορά και την υπεξαίρεση του δημοσίου χρήματος. Ειδικά σε ένα τμήμα που διαχειρίζεται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε μετρητά, δεν είναι δυνατόν η ευθύνη να ανήκει μόνο σε έναν υπάλληλο, ο οποίος και να κατέχει και το μοναδικό κλειδί του χρηματοκιβωτίου, όπως συνέβη στην συγκεκριμένη περίπτωση...

** 

— Ο αλβανικός παράγοντας στα Σκόπια συνεχίζει να παίζει ρόλο και έτσι κάθε άλλο παρά εκπλήττουν οι επαφές του επικεφαλής του ελληνικού Γραφείου Συνδέσμου Χάρη Λαλάκου με το αλβανικό συγκυβερνών κόμμα DUI και τον πρόεδρο του Αλί Αχμέτι. Αν κρίνουμε μάλιστα ότι ο κ. Αχμέτι συχνά πυκνά μπαίνει στο «μάτι» του Ν. Γκρουέφσκι, δικαιολογείται και η ανακοίνωση που εξέδωσε το κόμμα του, σύμφωνα με την οποία στην συνάντηση με τον κ. Λαλάκο «το DUI είναι υπέρ του θαρραλέου διαλόγου μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων και θεώρει ότι το κλείσιμο της διένεξης με την Ελλάδα θα φέρει διαρκή ειρήνη, σταθερότητα, ασφάλεια, σχέσεις καλής γειτονίας και ανάπτυξη..».

** 

• Οι σχέσεις της Λευκωσίας με την Μόσχα έχουν διαρραγεί φυσικά μετά το κούρεμα, που έπληξε και τα ρωσικά κεφάλαια στο νησί και τις ρωσικές off shores. Πάντως δεν πρέπει να περνούν απαρατήρητες κάποιες κινήσεις που γίνονται από την Κυπριακή κυβέρνηση για την αποκατάσταση ενός στοιχειώδους κλίματος εμπιστοσύνης. Και ποιο σημαντικό είναι η παραχώρηση λιμενικών διευκολύνσεων σε μονάδες του ρωσικού στόλου που περιπολεί στην Ανατολική Μεσόγειο…

** 

— Η σκοπιανή ηγεσία έχει ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα να αντιμετωπίσει, καθώς παρά τις υποσχέσεις και προβλέψεις της, ότι στην Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στο τέλος της εβδομάδας θα κέρδιζε την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, παρακάμπτοντας το θέμα της ονομασίας, πρέπει να εξηγήσει στην κοινή της γνώμη τι συνέβη και μένει πάλι η πΓΔΜ εκτός ευρωπαϊκής ατζέντας.

Τώρα ο κ. Γκρουέφσκι με την βοήθεια των χωρών που τον στηρίζουν (που είναι όμως αρκετά μαγκωμένες, μετά την βαθιά πολιτική κρίση που συνεχίζει έστω και σε ύφεση να βασανίζει την χώρα) ελπίζει ότι το θέμα θα συζητηθεί στην ΕΕ το φθινόπωρο με στόχο να ληφθεί απόφαση στην Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να περιμένει υποχρεωτικά άλλο ένα εξάμηνο καθώς από την 1η Ιανουαρίου την προεδρία της ΕΕ αναλαμβάνει η Ελλάδα…

Πάντως δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς ότι ο νέος πρόεδρος του μεγαλυτέρου κόμματος της αντιπολίτευσης του SDSM Ζόραν Ζάεβ τηρεί μια ιδιαίτερα «ανεκτική» στάση έναντι του κ. Γκρουέφσκι σε ότι αφορά το θέμα της ονομασίας, το οποίο σε αντίθεση με τον Μ. Τσερβένκοφσκι, αποφεύγει να εμπλέξει στην εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση.

— Έντονες αντιδράσεις και από την ΕΔΥ για το θέμα της τροπολογίας, με την οποία δίνει πλέον και στις άμισθες προξενικές αρχές τη δυνατότητα άσκησης καθηκόντων που αφορούν στη χορήγηση θεωρήσεων εισόδου επί αλλοδαπών διαβατηρίων… Ο λόγος των αντιδράσεων είναι προφανής καθώς δημιουργούνται οι συνθήκες για περαιτέρω συρρίκνωση των Προξενικών Αρχών αλλά και διάθεση μέρους των εσόδων του ΥΠΕΞ σε ιδιωτικούς φορείς και πρόσωπα που θα αναλάβουν το έργο της έκδοσης θεωρήσεων.

Η αλλαγή αυτή δεν είναι υποχρεωτικά αρνητική, εφόσον όμως διασφαλισθεί και ένας αξιόπιστος και διάφανης τρόπος επιλογής άμισθων προξένων, ώστε ούτε η χώρα να εκτεθεί διεθνώς, αλλά και οι χιλιάδες ξένοι πολίτες που θέλουν να ταξιδέψουν στην Ελλάδα, να αντιμετωπίζονται αξιοπρεπώς από τις άμισθες προξενικές αρχές…
— Στην Αλβανία στην κορύφωση της προεκλογικής εκστρατείας και αντιπαράθεσης των κομμάτων συνεχίζει να πρωταγωνιστεί ο εθνικισμός. Έτσι μάλλον ήταν αναμενόμενες οι νέες προκλήσεις των Τσάμηδων. Το κόμμα PDIU του Σχπετίμ Ιντρίζι και η οργάνωση «Τσαμουριά» εγκαινίασαν μνημείο για τους «2900 τσάμηδες, θύματα της ελληνικής γενοκτονίας». Οι εκδηλώσεις οργανώθηκαν στους Αγ. Σαράντα και μετά έγινε η καθιερωμένη ετήσια πορεία προς την συνοριακή διάβαση Μαυρομάτι.

— Για να αντιληφτείτε το επίπεδο στο οποίο κινούνται αυτοί οι αλβανικοί κύκλοι είναι χαρακτηριστικό, ότι στις ομιλίες επισημάνθηκε ότι στο Μαυρομάτι «τελειώνει η ελεύθερη Τσαμουριά και ξεκινά η σκλαβωμένη Τσαμουριά» και ότι τα σύνορα αυτά δεν θα μείνουν για πολύ καθώς η «Αλβανία πρέπει να είναι ενωμένη , γιατί είναι ένα έθνος, ένας λαός, μια γλώσσα..» Και φυσικά επαναλήφθηκε το σύνθημα για «ελεύθερη Τσαμουριά, μέχρι την Πρέβεζα…». 

** 

Προσοχή, μην ενοχλήσουμε τον Ερντογάν…

Θα περιμέναμε μια έστω και διακριτική, έστω και έμμεση απάντηση στους οχετούς που εκστομίζει διαρκώς ο κ. Ερντογάν και για την Ευρώπη και για την Ελλάδα. Διότι είναι προσβλητικό και συκοφαντικό να συγκρίνει ο κ. Ερντογάν την βίαιη καταστολή μαζικών διαδηλώσεων στην χώρα του και τις εκατοντάδες συλλήψεις, με τα «επεισόδια» στην Ελλάδα… Η σιωπή δεν είναι πάντοτε χρυσός… 

www.paron.gr

Τα παραμύθια του κυρ Φώτη! Μόλις κυκλοφόρησε! Μη το χάσετε!

Και να σου ξαφνικά που ο κυρ Φώτης έγινε πάλι κόκκινος και αποσύρει τους υπουργούς του από την κυβέρνηση καθώς και τα στελέχη του από άλλες θέσεις της δημόσιας διοίκησης.

του Στρατή Μαζίδη

Μήπως θυμήθηκε τα παραμύθια που έλεγε πέρυσι σε μια ταβέρνα των βορείων προαστείων προ των εκλογών ως άλλος Χανς Κρίστιαν Αντερσεν; Αλλά και εκεί ήξερες πότε να μιλήσεις. Τους άφησες πρώτα να φάνε για να βαρύνουν, να έχουν κατεβάσει και κρασί, να γλαρώσουν καλά καλά ώστε να ξεστομίσεις ξεδιάντροπα τις αριστερές σου θεωρίες. Ευτυχώς που την είχα βγάλει με νεράκι και τα είχα καταγράψει όλα.

Εδώ κυρ Φώτη ψήφισες τόσους νόμους.

Ξεχνάς ότι εξόντωσες τον εργαζόμενο;

Ή ότι μονιμοποίησες το χαράτσι;

Θες δηλαδή να πιστέψουμε ότι για 700 εργαζόμενους που είχες διαφορά με τον κυβερνητικό σου εταίρο κόντεψες -και καλά- να οδηγήσεις τη χώρα σε εκλογές; Μα καλά, εσύ δε μας μιλούσες για “απελευθέρωση”, “απαγκίστρωση” και “απεγκλωβισμό” δημοσίων υπαλλήλων; Τώρα κλαις, γιατί κλαις; Συ δεν ήσουν που γέλαγες χθες;

Εμένα κάτι που λέει ότι κατάλαβες πως έχεις πιάσει πάτο και κάνεις απέλπιδες προσπάθειες να βγεις στην επιφάνεια.

Γιατί τι είσαι κυρ Φώτη; Ένας πολιτικός αλχημιστής. Δε σου βγήκε η προεδρία του Συνασπισμού και την κοπάνησες διαβλέποντας εγκαίρως τις πολιτικές ευκαιρίες του μνημονίου με την επερχόμενη τότε κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ. Τώρα που αγγίζεις τον πυθμένα, επιζητάς πάλι να επιβιώσεις.

Για να δούμε όμως, πόσες κωλοτούμπες θα κάνεις. Έκανες ήδη μια που ως αριστερός (έτσι δηλώνεις δηλαδή) κυβέρνησες ακρονεοφιλελεύθερα. Τώρα θα κάνεις άραγε άλλη μια βγαίνοντας στο πεζοδρόμιο δίπλα στον εκάστοτε διαδηλωτή; Έχε γούστο να σηκώσεις και πλάκες πεζοδρομίου για όσα έχεις ψηφίσει!

Ξέρεις κυρ Φώτη υπάρχει μια φράση που ταιριάζει γάντι στην περίπτωση:

Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι…

www.freepen.gr

ΔΕΣΜΟΙ ΕΛΛΗΝΩΝ - ΟΜΙΛΙΑ - ΕΚΔΡΟΜΗ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Την Τετάρτη 26 Ιουνίου, στις 8 μ.μ., στην αίθουσα «Δεσμοί Ελλήνων»

Πασαλίδη 29, Κάτω Τούμπα, Θεσσαλονίκη, περιοχή αγ. Φανουρίου

ο δημοσιογράφος Γιάννης Νικήτας, ειδικός σε θέματα άμυνας και ασφάλειας,

θα ομιλήσει με θέμα

«Η χώρα των καλάσνικοφ. Εγκληματικότητα στην Ελλάδα σήμερα»

Είσοδος ελεύθερη

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Τη σπουδαία «Εκδρομή πατριδογνωσίας» στα Πομακοχώρια της Ξάνθης,
την Κυριακή 30 Ιουνίου, που περιλαμβάνει:
- Εκκλησιασμό στον ιερό ναό του αγ. Γεωργίου στον Εχίνο
- Κατάθεση στεφάνου στο ηρώο του Εχίνου προς τιμή των υπερασπιστών του οχυρού, το 1941
- Επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο με τη βραχογραφία του θεού Μίθρα
- Επίσκεψη στον συνεταιρισμό γυναικών στις Σάτρες
- Γεύμα στη Σμίνθη με παραδοσιακά πομακικά φαγητά
- Επίσκεψη στο γραφείο του Συλλόγου Πομάκων Ξάνθης
- Ελεύθερο 2ωρο στην Ξάνθη.
Ξεναγός μας ο αγωνιστής δημοσιογράφος Σεμπαεδήν Καραχότζα
και συνοδός μας ο επίσης πρωτοπόρος του πομακικού κινήματος αυτογνωσίας Ιρφάν Μεμέταλη.
Δηλώστε εγκαίρως συμμετοχή (οι θέσεις είναι πλέον περιορισμένες) στα τηλέφωνα 6983781942, 6947872002, 6977462806.
Κόστος συμμετοχής κατ᾽ άτομο € 17 (η τιμή του γεύματος δεν περιλαμβάνεται)

«ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΗΓΕΤΗΣ…»

Του Κώστα Μαυρόπουλου
Δημοσιογράφου-Συγγραφέα

Ένας από τους ικανότερους στρατηγούς όλων των εποχών, ο Ρώσ-σος Στρατάρχης Αλεξάντρ Σουβόρωφ, ο μόνος μετά τον Μέγα Αλέξανδρο πολέμαρχος, ο οποίος δεν ηττήθηκε ποτέ, είχε πει: «Αν ένας στρατιω-τικός δεν ονειρεύεται να γίνη Στρατάρχης, δεν αξίζει να παραμένη στο στράτευμα!»

          Μεταφέροντας το ρηθέν στους πολιτικούς, όποιος δεν ονειρεύεται να γίνη ηγέτης, θα πρέπει να πάψη να πολιτεύεται!

          Συμφωνώ απόλυτα και με τις δύο ανωτέρω απόψεις!

Ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις – σε οποιαδήποτε χώρα – πρέπει  να προεξάρχη ο πατριωτισμός!

Το γνωρίζουν αυτό και συμφωνούν άραγε, οι στρατιωτικοί και πολι-τικοί, οι οποίοι ονειρεύονται ή γίνονται ηγέτες της χώρας μας; Είναι όμως, έτοιμοι να θυσιάσουν ακόμα και την ζωή τους για την Πατρίδα;

Παραθέτω ένα παράδειγμα από την προϊστορία της Ελλάδος:  

«Ο Κόδρος, όπως αναφέρει η παράδοση, ήταν ο τελευταίος βασιλέας της Αθήνας, ο οποίος θυσιάστηκε για να σώση την πατρίδα του από την υποταγή.

Περίπου το έτος 1000 π.Χ, οι Δωριείς, ξεκινώντας από την Πελο-πόννησο, βάδισαν μέχρι τα Μέγαρα, με σκοπό να προχωρήσουν και να κατακτήσουν την Αθήνα.

Πριν συνεχίσουν την πορεία τους, έστειλαν και πήραν χρησμό από το μαντείο των Δελφών, που έλεγε ότι θα γίνουν κύριοι της Αθήνας, αρκεί να μην σκοτώσουν το βασιλιά Κόδρο, ο οποίος βασίλευε τότε στην πλούσια εκείνη χώρα.

Ο Κόδρος, όταν το έμαθε, πέταξε την βασιλική χλαμύδα και,  φορώ-ντας ρούχα χωρικού, πήρε ένα δρεπάνι και τράβηξε προς τον Ιλισό, τάχα για να μαζέψη φρύγανα. Όταν αντίκρισε από μακριά δύο Δωριείς στρα-τιώτες, τους πλησίασε κι άρχισε να τους προκαλή λεκτικώς. Οι στρατιώτες εξοργίστηκαν και πιάστηκαν στα χέρια με τον βασιλέα. Πάνω στον καβγά ο Κόδρος σκότωσε τον ένα στρατιώτη κι ο άλλος, χωρίς να χάση καιρό, σκό-τωσε τον Κόδρο, νομίζοντας ότι είχε να κάνη μ' έναν απλό χωρικό.

Την άλλη ημέρα όμως, όταν οι Αθηναίοι έστειλαν και ζήτησαν τον  νεκρό βασιλιά τους για να τον θάψουν, οι Δωριείς θυμήθηκαν τον χρησμό που τους έδωσε το μαντείο, κι αμέσως εγκατέλειψαν την Αθήνα και υποχώ-ρησαν στα Μέγαρα. Οι Αθηναίοι, ύστερα από την θυσία του Κόδρου, σκέ-φτηκαν πως κανείς άλλος βασιλιάς δεν θα ήταν πια άξιος να βασιλεύση στον τόπο τους και καταργήσανε την βασιλεία. Ισόβιος άρχοντας έγινε τότε ο γιος του Κόδρου, ο Μέδονας.»

Παραθέτω επίσης μία παλιά αραβική παραβολή:

«Οι υψηλές θέσεις μοιάζουν με τις πυραμίδες! Στην κορφή τους φτάνουν δύο είδη όντων: οι Αετοί και τα ερπετά…»

ΟΔΕΓ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ- ΟΜΙΛΙΑ ΑΧ. ΛΑΖΑΡΟΥ

του Αχ. Γ. Λαζάρου
Ρωμανιστής-Βαλκανολόγος.
Επίτιμος Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Επί των Εθνικών Θεμάτων

Ο Οργανισμός για την Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας (ΟΔΕΓ), ο Σύλλογος Δομοκιτών των Αθηνών και ο Αθλητικός και Πολιτισμικός Οργανισμός Δήμου Δομοκού πραγματοποίησαν στο Δημοτικό Θέατρο Δομοκού το Σάββατο 15 Ιουνίου 2013 και ώρα 19:00 εκδήλωση με δύο θέματα :

1) «Τί είναι οι Βλάχοι» με ομιλητή τον κ. Αχιλλέα Γ. Λαζάρου, ρωμανιστή-βαλκανολόγο,

2) «Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897- Η μάχη του Δομοκού» με ομιλητές τους κ. Κώστα Γαλλή, ιστορικό-ερευνητή και Χρήστο Τσουτσουλόπουλο, πολιτικό μηχανικό-πρόεδρο του Συλλόγου Δομοκιτών Αθηνών.
Με την πρώτη ομιλία αποκαλύφθηκε ότι το Ρουμανικό Κοινοβούλιο κατά την συνεδρίαση της 8ης Μαΐου 2013 τροποποιώντας το άρθρο 1 του Νόμου 299/2007 οι Βλάχοι των κρατών της Χερσονήσου του Αίμου, δηλαδή και της Ελλάδος, παρουσιάζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση σαν Ρουμάνοι (!), μολονότι οι επιφανέστεροι επιστήμονες της ίδιας της Ρουμανίας τεκμηριώνουν αδιάσειστα την ελληνικότητά τους, όπως πρόσφατα ο Cicerone Poghirs.
Η παγκόσμια Βλάχικη Αμφικτιονία, της οποίας ο ομιλητής είναι επίτιμος Πρόεδρος, απέστειλε Επιστολή προς την Πρεσβεία της Ρουμανίας στην Αθήνα, την οποία κοινοποίησε προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Πρωθυπουργό της Ελλάδος, Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, Υπουργό Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας. Πάντως δημόσια αναίρεση της ολότελα αβάσιμης και ιταμής διεκδικήσεως συντελέσθηκε στον Δομοκό, που έως το 1881 υπήρξε το βόρειο σύνορο του Ελληνικού Βασιλείου, το οποίο και θα παρέμενε παντοτινά, αν οι Βλάχοι της Θεσσαλίας δέχονταν το 1881 τις δελεαστικές «γενναιοδωρίες» της Ρουμανίας, όπως ιστορεί ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Σορβόννης Victor Bérard. Επιπρόσθετα καυτηρίασε την ανευθυνότητα και απερισκεψία Ελλήνων, οι οποίοι αν και δεν διαθέτουν στοιχειώδεις σχετικές γνώσεις χαρακτηρίζουν τους Βλάχους αλλογενείς ασεβώντας βάναυσα προς τους Μεγάλους Εθνικούς Ευεργέτες, οι οποίοι έχουν διακηρύξει στεντόρεια και έμπρακτα ότι είναι Έλληνες.
Ως επιστέγασμα κατά συντυχία ευτυχή την επομένη, 16 Ιουνίου 2013, Κυριακή, μετά τον εκκλησιασμό, το Κέντρο Ελληνικής Μουσικής Χαλκιάς επιβεβαίωσε την υπερτρισχιλιετή αδιάλειπτη συμβολή και συνέχεια του Ελληνισμού στον παγκόσμιο πολιτισμό με το πολύτιμο και καταπληκτικό δημιούργημά του, επιγραφόμενο 2500 χρόνια Ελληνική Μουσική(Αθήνα 1999), επιμερισμένη σε πέντε ενότητες: Αρχαία Ελληνική Μουσική, Βυζαντινή Μουσική, Δημοτικό Τραγούδι, Μικρασιάτικο-Ρεμπέτικο, Λαϊκό-Νεώτερο (Έντεχνο).
Ο χαρισματούχος μουσικός Λάκης Χαλκιάς αναδείχθηκε άξιος των Χαλκιάδων, άξιος των Ελλήνων! Διότι μουσικά, με την οικογενειακή μουσική παράδοση, έχει τεκμηριώσει την αδιάλειπτη συνέχεια και διαχρονικότητα του Ελληνισμού. Προσφυέστατα δε και με περισσή σύνεση και οξυδέρκεια έχει εντάξει, όπως και οι εγκριτότεροι ειδικοί επιστήμονες, οι ρωμανιστές, εντός του Ελληνισμού και τους Βλάχους, επιλέγοντας ορθότατα ως τεκμήριο στην τρίτη ενότητα το πανελλήνια πασίγνωστο δημοτικό τραγούδι «Παιδιά της Σαμαρίνας», που έσπευσαν να συμπαρασταθούν στους Συνέλληνες Μεσολογγίτες. Προσωπικά ο Λάκης Χαλκιάς και οι επιτελείς-συνεργάτες του χάρισαν στους τυχερούς, που παρέστησαν στην μουσική εκδήλωση, αλησμόνητες-μέχρι δακρύων-  συγκινήσεις. Μάλιστα συνέβαλαν αισθητότατα στην τόνωση του ελληνικού φρονήματος, που τόσο δοκιμάζεται στις ημέρες μας.

Μια παραμετρος της κρισης περί την ΕΡΤ

Σχολιάζει ο Στρατηγός Δημήτρης Αλευρομάγειρος

Μία παράμετρος της κρίσης περί την ΕΡΤ που δεν ακούγεται αλλά είναι κατά την άποψη μου σημαντική,

 

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων αντετάχθη στην απίστευτου ανοησίας[να μην πω  πάλι κάτι χειρότερο] κατάργηση της ΕΡΤ,

 

Και ενω ακούστηκαν πολλά και διάφορα και εδόθη ακόμη μια ευκαιρία να φάνει τι πιστεύει και ο καθένας απο εμας τασσόμενοι υπέρ ή εναντίον με φανερό ή κεκαλυμμένοι τρόπο, είτε εστιάζοντας -πολλοί από τους  κατά -  σε διαφθορές και ατασθαλίες[λες και όσοι είμαστε υπέρ της διατήρησης της ΕΡΤ είμεθα ταυτόχρονα και υπέρ της διαφθοράς....] δεν εδόθη η δέουσα σημασία στη σημειολογία της κατάργησης , Δηλαδή αυτής καθ εαυτης της ονομασίας της ΕΡΤ, ονομασίας που συνδέεται με την σύγχρονο ιστορία της Πατρίδας μας,

 

Υπενθυμίζω ότι μετά την εισβολή των ναζί το 1941 διεφυλαχθη το σήμα της , τότε ΕΙΡ , [ το γνωστό ηχητικό "τσοπανάκος ημουνα"] στο BBC, και εγενετο πανηγυρική τελετή για την επιστροφή του μετα την απελευθέρωση.

 

Προσωπικά [πέραν των άλλων ανόητων και εν πολλοίς φασιστικών] εκείνο που με ενόχλησε είναι αυτό:

 

 

"Η μανία και το μίσος των κυβερνώντων , και ιδία του κομπλεξικού Στουρνάρα να δηλώσει ότι "ΕΡΤ ΤΕΛΟΣ"!!!!!!

 

Η ΕΡΤ ειναι ένα κομμάτι της Ιστορίας της Πατρίδας μας και το μίσος περί του τέλους της[!!!!!!] ειναι μίσος ανθρώπων που ποτέ δεν αγάπησαν αυτόν τον τόπο[να μην πω τίποτα χειρότερο, ]

 

Και πιστεύω ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων ετάχθησαν στην συνέχεια της ΕΡΤ έχει και αυτή την συναισθηματική φόρτιση,

 

Αυτά και ας στενοχωρήσω κάποιους που είναι αντίθετοι και βρήκαν την ευκαιρία να πανηγυρίσουν γιατί επί τέλους ηλθε η κάθαρση στον τόπο μας,...[!!!!!!!!!] λες και εμείς διορίζαμε τις διάφορες διοικήσεις στην ΕΡΤ.... 

 

 

[Θα ήταν ενδιαφέρουσα μια δημοσκόπηση στο Ηνωμένο Βασίλειο, να βλέπαμε τι θα έλεγαν αν για λόγους κάθαρσης σταματούσε το σήμα του BBC.., Αυτό δε το ΝΕΡΙΤ, που έσπευσαν να διαφημίσουν είναι τόσο ξενέρωτο όσο και οι κυβερνώντες εμπνευστες της καταργησης της ΕΡΤ..]

Ἡ μεγάλη κρίση τοῦ Ἀνατολικοῦ Ζητήματος

 τοῦ Δημήτρη Μιχαλόπουλου

Τήν ἄνοιξη τοῦ 1876, μιά νεαρή χωρική ἔφτασε στόν σιδηροδρομικό σταθμό τῆς Θεσσαλονίκης. Ἡ κοπέλλα ἤτανε γόνος χριστιανικῆς οἰκογένειας· γιά λόγους προσωπικούς ὅμως εἶχε ἀσπαστῆ τὸ Ἰσλάμ. Καθώς τό τραῖνο ἔμπαινε στόν σταθμό, πλῆθος πού γινόταν ὁλοένα καί μεγαλύτερο μαζευόταν, προκειμένου νά τήν ὑποδεχτῆ, ἀλλά καί νά τήν «ὑποδεχτῆ». Ὅπως εὔκολα μπορεῖ νά ἐννοήση ὁ -ὀξυδερκής- ἀναγνώστης, οἱ μέν ἤτανε Μουσουλμάνοι καί οἱ δέ Χριστιανοί. Στή σύντομη συμπλοκή πού ἐπακολούθησε ὑπερίσχυσαν οἱ δεύτεροι: Ἦταν περίπου 150 ἄτομα, πού εἴχανε ξεσηκωθῆ μετά ἀπό ἐνέργειες τοῦ ἐκεῖ προξένου τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν. Οἱ «νικητές» λοιπόν ἁρπάξανε τό κορίτσι καί  τό μετέφεραν -ἄς ποῦμε ἐν θριάμβῳ- στό σπίτι κάποιου ἐπιφανοῦς ὁμοθρήσκου τους. Ἀλλά, βέβαια, καί οἱ Μουσουλμάνοι δέν κάθησαν ἀδρανεῖς. Μέ κραυγές οἱ ὁποῖες ταχύτατα μεταβάλλονταν ἀπό ἔκφραση ἀπόγνωσης σέ ἐκδήλωση ὀργῆς, συνέρρευσαν στό οἴκημα τοῦ Γενικοῦ Κυβερνήτη καί ἀπαίτησαν νά τούς «δοθῆ πίσω τό κορίτσι». Ὁ τελευταῖος περιῆλθε σέ ἀμηχανία, καθ΄ὅσον, ὅπως εἴπαμε, οἱ Χριστιανοί εἶχαν μαζευτῆ μετά ἀπό ἀμερικανική πρωτοβουλία, καί συνέστησε «ψυχραιμία» στούς ὀπαδούς τοῦ Ἰσλάμ. Αὐτοί τελικῶς ἔστερξαν νά ἀποχωρήσουνε ἀπό τόν γύρω ἀπό τό Κυβερνεῖο χῶρο· ἀντί ὅμως νά «διαλυθοῦν ἡσύχως», μαζεύτηκαν σέ παραπλήσιο τζαμί καί ὅλο καί πιό ἔντονα ἀπαιτοῦσαν νά τούς «ἐπιστραφῆ ἡ γυναίκα». Τί νά κάνη τώρα ὁ δυστυχής Γενικός Κυβερνήτης; Νά ἀποσπάση τό κορίτσι ἀπό τά χέρια τῶν πρώην ὁμοθρήσκων της; Ὄχι βέβαια!  Πίσω ἀπό τήν «ἀπαγωγή της» στόν σταθμό ἤτανε τό προξενεῖο τῶν Η.Π.Α. Νά στείλη –τουρκικό- στρατό, γιά νά διαλύση τούς διαδηλωτές; Μά πῶς θά βαράγανε οἱ Ὀθωμανοί φαντάροι τούς πιστούς τοῦ Ἰσλάμ;

            Ἕως ἐδῶ ἡ κατάσταση θυμίζει -ἀμυδρῶς ἔστω- Μπρέχτ. Ἀπό τό σημεῖο αὐτό καί πέρα ὅμως, ἡ ὅλη ὑπόθεση πῆρε χροιά καθαρῶς βαλκανική. Ἀφελῶς -ὅπως ἐκ τῶν ὑστέρων ἀποδείχτηκε- ὁ Γάλλος καί Γερμανός πρόξενοι προσφέρθηκαν νά «ἡρεμήσουν τά πνεύματα» καί οἰκειοθελῶς μπήκανε  στόν «λάκκο τῶν λεόντων» - ἐν προκειμένῳ τό προαναφερθέν μουσουλμανικό τέμενος. Ἡ παρουσία τους ὅμως, ἀντί νά κατευνάση ἐξαγρίωσε ἀκόμα περισσότερο τό ἐκεῖ πλῆθος. Καί ὅταν ὁ Γενικός Κυβερνήτης προσῆλθε καί αὐτός στό τζαμί, οἱ θερμόαιμοι σπάσανε τά κάγκελλα μέ τά ὁποῖα παραδοσιακῶς προστατεύονται οἱ χῶροι λατρείας τοῦ Ἰσλάμ καί ὁπλισμένοι μέ αὐτές τίς σιδερένιες βέργες ἀνοίξανε τά κεφάλια τῶν δύο προξένων.

* * *

Τό ἐπεισόδιο αὐτό μπορεῖ νά θεωρηθῆ ὡς ἡ ἀρχή τοῦ τέλους τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας. Τό 1875, ὡς γνωστόν, ξέσπασε ἐπανάσταση κατά τῆς κυριαρχίας τοῦ Σουλτάνου στήν Ἑρζεγοβίνη. Θεωρητικῶς, αἰτία τῆς ἐξέγερσης ἤτανε λόγοι φορολογικοί· στήν οὐσία ὅμως –καί δεδομένου πώς κανείς δέν ξεσηκώνεται χωρίς ὑποστήριξη καί ὀργάνωση- τήν ἐν λόγῳ προσπάθεια ἐμμέσως καί λανθανόντως τήν εὐνόησαν  οἱ Μεγάλες Δυνάμεις τῆς ἐποχῆς. Οἱ πάντες διαισθάνονταν, πράγματι, ὅτι ἡ Ὑψηλή Πύλη ἔπνεε τά λοίσθια· καί ὅλοι ἑτοιμάζονταν νά «ξυλευθοῦν» ἀναλόγως. Ἐδῶ ὅμως ἦταν πού τά πράγματα περιεπλάκησαν.

            Τήν ἐπανάσταση στήν Ἑρζεγοβίνη, πράγματι, τήν ὑποστήριξαν ἀνοιχτά οἱ Μαυροβούνιοι καί οἱ Σέρβοι· ἡ ἀνεξαρτησία τῶν μέν ὅμως δέν εἶχε ἀκόμη διεθνῶς ἀναγνωριστῆ, ἐνῶ το Κράτος τῶν δέ παρέμενε αὐτόνομο ὑπό τήν ἐπικυριαρχία τῆς  Πύλης. Ἐπακόλουθο λοιπόν τῆς ὑποστήριξης αὐτῆς ἤτανε ἡ πολεμική σύγκρουση τῶν Μαυροβούνιων καί Σέρβων μέ τούς Ὀθωμανούς – ὁπότε φυσικά οἱ Ρῶσοι ἐκδηλώθηκαν ὑπέρ τῶν Σλάβων τῆς Χερσονήσου τοῦ Αἵμου καί -ἐπίσης φυσικά- οἱ Ἄγγλοι ἀνησύχησαν, μήπως οἱ Ρωσία ἐπιτεθῆ στήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία, τή συντρίψη καί ἀποκτήση τόν ἔλεγχο τῆς Μακεδονίας καί τῶν Στενῶν.

            Ὄλα αὐτά κανείς μπορεῖ νά τά παρακολουθήση στο ἔργο πού πρόσφατα ἐκδόθηκε, στήν Κωνσταντινούπολη, ἀπό τόν οἶκο Isis. (Ottoman Diplomatic Documents on “Eastern Question”. The Balkan Crisis [1875-1878]. Ἐπιμέλεια: Sinan Kuneralp καί Gül Tokay, τόμ. Ι-ΙΙ, 2013.) Πρόκειται γιά μία συστηματική καί ἐπιστημονικῶς πολύ προσεκτική συλλογή τῶν σχετικῶν μέ τό θέμα αὐτό ὀθωμανικῶν ἐγγράφων, τά ὁποῖα, δεδομένου ὅτι ἔχουν συνταχθῆ στά γαλλικά, εἶναι εὐπρόσιτα καί στό εὐρύ, ἀκόμα, κοινό.

            Ἔτσι, μέσα ἀπό τήν ἀλληλογραφία τοῦ Ὀθωμανοῦ ὑπουργοῦ τῶν Ἐξωτερικῶν μέ τούς διπλωματικούς και προξενικούς ἀντιπροσώπους τῆς Πύλης στά Βαλκάνια καί, γενικῶς, τήν Εὐρώπη, πολύ καλά «ἀκτινογραφεῖται» ἡ διπλωματική ἀναταραχή πού ἐπικράτησε στή Γηραιά μας Ἤπειρο, καθώς οἱ πάντες «ὀσμίστηκαν τό ψητό». Ἐκεῖνο ὅμως πού προκαλεῖ ἰδιαίτερη ἐντύπωση εἶναι ἡ δεξιοτεχνία πού χαρακτήρισε τις κινήσεις τοῦ βρεταννικοῦ Foreign Office. Σαφέστατα, πράγματι, προκύπτει ἀπό τά ἔγγραφα ὅτι –παρά τά ὅσα κατά καιρούς διασαλπίζονται- οἱ κινήσεις τῆς διπλωματίας τοῦ Ἡνωμένου Βασιλείου εἶναι, παραδοσιακῶς, προσεκτικά ἀλλά πλήρως ἐναρμονισμένες μέ ἐκεῖνες τοῦ ἀγγλικοῦ Τύπου. Ἡ περίφημη ἐφημερίδα The Times π.χ. ἀρχικῶς περιέβαλαν μέ πολύ φιλικό ἐνδιαφέρον τήν ἐπανάσταση στήν Ἑρζεγοβίνη· μετά, ὅταν ἔγινε ἀντιληπτό πώς ὑπῆρχε πιθανότητα τό «Ἀνατολικό Ζήτημα» νά λυθῆ χωρίς τή σύμπραξη τῶν «Δυτικῶν Δυνάμεων», δηλαδή τῆς Βρεταννίας καί τῆς Γαλλίας, ἄρχισε νά ἀλλάζη τόνο. Πιό μετά ὑποστήριξε τήν κατάληψη τῆς Βοσνίας καί τῆς Ἑρζεγοβίνης ἀπό τούς Αὐστριακούς, ἀλλά ἀντιτάχθηκε στήν εἴσοδο τῶν Ρώσων στή Βουλγαρία· καί ἀκόμα πιό μετά, διατύπωσε τίς προϋποθέσεις ὑπό τίς ὁποῖες ἡ Ρωσία θά ἦταν δυνατόν νά ἀνακηρυχτῆ «Ἐχθρός τῆς Εὐρώπης».

            Ἡ Βρεταννία, πράγματι, περιέβαλλε μέ μεγάλο ἐνδιαφέρον τήν Ὀθωμανική Αὐτοκρατορία, διότι τή θεωροῦσε ὡς τήν ἀσφαλέστερη ἀσπίδα κατά τοῦ Πανσλαβισμοῦ, τὸν ὁποῖο ἑρμήνευε ὡς ἐκδήλωση τοῦ «ρωσικοῦ ἐπεκτατισμοῦ». Ἔτσι μπορεῖ νά ἑρμηνεύση κανείς καί τήν ὅλη ἱστορία τῶν «ὠμοτήτων στή Βουλγαρία»: Ἀνεξάρτητα ἀπό τό ἐάν ἔγιναν ἤ δέν ἔγιναν, ἀπό ὁμάδες ἐνόπλων Μουσουλμάνων, οἱ ἐν λόγῳ σφαγές Βουλγάρων Χριστιανῶν, τό θέμα εἶναι ὅτι δημιουργήθηκε μία ἐξαιρετική πρόφαση βρεταννικῆς ἀνάμειξης στή «βαλκανική χύτρα». Ἔτσι, προκειμένου νά ἀποφευχθῆ ρωσοτουρκικός πόλεμος, συνῆλθε πρεσβευτική διάσκεψη τῶν Ἕξι Μεγάλων (Βρεταννίας, Γαλλίας, Ρωσίας, Γερμανίας, Αὐστροουγγαρίας καί Ἰταλίας) στην Κωνσταντινούπολη, στά τά τέλη τοῦ 1876 και τίς ἀρχές τοῦ 1877, μέ σκοπό τήν ἐπίλυση τῆς κρίσης. Ἡ συνδιάσκεψη ἀπέτυχε… μέ ἀποτέλεσμα τήν ἔκρηξη τοῦ ρωσοτουρκικοῦ πολέμου πού τόσο φοβόταν ἡ βρεταννική διπλωματία καί τά πασίγνωστα ἐπακόλουθα, δηλαδή τή συνθήκη τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, τό Συνέδριο τοῦ Βερολίνου καί ὅλα τά συμπαρομαρτοῦντα.

            Τά γεγονότα ὅμως ἀπό τή συνδιάσκεψη τῆς Κωνσταντινούπολης καί μετά θά ἀποτελέσουν ἀντικείμενο ἄλλου ἔργου τοῦ κ. Sinan Kuneralp καί τῶν συνεργατῶν του – πού εὐλόγως  ἤδη ἀναμένεται ἀδημόνως ἀπό τούς ἀνά τήν Εὐρώπη ἱστορικούς. Καί εἰδικῶς ὡς πρός τά καθ’ἡμᾶς, ὀφείλει ἰδιαιτέρως νά ὑπογραμμίση κανείς ὅτι ἡ Ἑλλάδα, ἤδη ἀπό τότε, εἶχε θεωρηθῆ ὡς πρόμαχος τῶν δυτικῶν συμφερόντων στή Χερσόνησο τοῦ Αἵμου. Ἔτσι, ἄλλωστε, ἐξηγεῖται και ἡ φαινομενικῶς ἀλλοπρόσαλλη στάση τῆς χώρας στήν τότε κρίση πού συντάραξε τό σύνολο τῆς νοτιοανατολικῆς Εὐρώπης.  

            Μά εἰδικῶς αὐτά, βέβαια, εἶναι μιά ἄλλη ἱστορία…

- See more at: http://www.4pt.su/el/content/e-megali-krisi-tou-anatolikou-zitimatos#sthash.bB6c2ArK.dpuf

Συνεχίζουν ακάθεκτοι και ενωμένοι, την καταστροφή της χώρας

Τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε. Συνεχίζουν ως είχαν και “να… καεί το παλιάμπελο”. Σήμα θα βγει, εργαζόμενοι θα απολυθούν και όλα καλά και ωραία. Τι είναι 2.500 επιπλέον άνεργοι όταν η χώρα διαθέτει ήδη και επισήμως περισσότερους από 1.500.000…; Απλά, παράπλευρες απώλειες της πολιτικής του “πέφτουμε στα τέσσερα” και του “τα δίνουμε όλα τζάμπα”.Εξάλλου, το ζητούμενο είναι να σωθεί η κυβέρνηση και όχι οι πολίτες. Γιατί, αυτή η κυβέρνηση έχει έργο μπροστά της, έχει να κάνει πολλά και να δώσει ακόμη περισσότερα στους… τοκογλύφους δανειστές του άγνωστου χρέους (δεν έχει γίνει έρευνα -με ψήφο ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ- για το πως έγινε το χρέος, ποιό είναι το νόμιμο ύψος του κ.α.).

Η συζήτηση των κυβερνητικών εταίρων (ή ετέρων; η ιστορία θα δείξει) δεν έληξε, αλλά το θέμα είναι να στηριχθεί “η προγραμματική βάση της κυβερνητικής λειτουργίας”, όπως δήλωσε ο κ. Βενιζέλος. Δηλαδή, όλα και όλοι θυσία για την καρέκλα. Η συζήτηση θα… συνεχιστεί, επειδή δεν είναι δυνατό να γίνει άμεση στροφή 180 μοιρών και οι πατερίτσες (Βενιζέλος και Κουβέλης) θα βρεθούν σε δύσκολη θέση να αιτιολογήσουν γιατί συμφώνησαν, στη συνέχεια διαφώνησαν και μετά ξανασυμφώνησαν με τον “εκλεκτό” – καίσαρα Αντώνη.

Για το καλό της χώρας… μας λένε, λοιπόν, ότι αναγκάστηκαν να τα βρούνε αυτοί που ναι μεν συνυπέγραψαν το φασιστικό κλείσιμο της ΕΡΤ, αλλά στη συνέχεια διαφώνησαν με αυτό που υπέγραψαν για να καταλήξουν πως συνεχίζουν την συγκυβέρνησή τους αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι τελικά «η δημοκρατία έχει διεξόδους, το κοινό καλό υπαγορεύει ηπιότητα και πως για το καλό της χώρας, για να μην χαθούν οι κόποι και ο αγώνας που δόθηκε μέχρι σήμερα, για να αποφευχθούν πολύ χειρότερες καταστάσεις και για να μην μπούμε σε μία επικίνδυνη τροχιά, η οποία δύναται να φέρει καταιγίδες πολύ μεγαλύτερες από αυτή που περνάει ο λαός»…

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι κανείς από τους κυβερνώντες δεν άντεχε να συρθεί σε εκλογές, αφού σε μία τέτοια περίπτωση θα καταγραφόταν με τραγικούς αριθμούς η συντριπτική τους ήττα και θα υλοποιούνταν η άμεση απομάκρυνσή τους από την ασφάλεια που τους παρέχουν οι θώκοι της συγκυβέρνησης.
Τις τελευταίες αυτές ημέρες ξανα-ζήσαμε και το σενάριο του «κινδύνου των εκλογών», ξαναδιαβάσαμε και ξανα-ακούσαμε από τα περιφερόμενα παπαγαλοειδή πως «οι εκλογές ενέχουν κινδύνους οικονομικούς και εθνικούς, ενώ το φαινόμενο της πόλωσης των πολιτών μπορεί να οδηγήσει και σε συγκρούσεις με εμφυλιοπολεμικά χαρακτηριστικά»!!!

Φυσικά, για τους κυβερνώντες οι εκλογές είναι επικίνδυνες. Αλλά αυτό ισχύει για τους κυβερνώντες που δεν σέβονται την Δημοκρατία, δεν υπακούουν στο Σύνταγμα, δεν λειτουργούν υπέρ των συμφερόντων της χώρας και υπέρ των δικαιωμάτων των πολιτών. Για τέτοιου είδους κυβερνώντες φυσικά οι εκλογές είναι μεγάλος κίνδυνος.
Η λεπτομέρεια, είναι πως, για τον λαό οι εκλογές δεν είναι κίνδυνος. Ενδέχεται ούτε και για την χώρα, εάν λειτουργούν τα αρμόδια θεσμικά όργανα (στρατός, αστυνομία, υπηρεσίες ασφάλειας κ.α.).

Έκαναν, λοιπόν, την «υπέρβασή» τους, συνεχίζουν ακάθεκτοι την εκτέλεση του σχεδίου ολικής καταστροφής, φυσικά στο όνομα της δικής τους φαυλοκρατίας και αυτοδιάσωσης. Τα περισσότερα λόγια είναι φτώχεια και δυστυχώς είναι η δική μας φτώχεια, που την πληρώνουμε ακριβά και θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε μέχρι να καταλάβουμε ποιοι, πως και γιατί μας επέβαλαν τα μνημόνια, καταλήστευσαν την οικονομία μας και υποθήκευσαν την ίδια μας την πατρίδα.

Μέχρι τότε, οι «άρχοντες» θα απολαμβάνουν την ασφάλεια της λάθρας εξουσίας τους, θα συνεχίσουν να εφαρμόζουν την δική τους δημοκρατία βιάζοντας την λογική και –φυσικά- το Σύνταγμα.
Μέχρι την επόμενη πολιτική – κυβερνητική κρίση, μέχρι τον επόμενο μαζικό αποπροσανατολισμό, καλό καλοκαίρι σε όλους μας ελπίζοντας πως τουλάχιστον τα κουνούπια θα μας λυπηθούν και δεν θα μας πιούνε το αίμα (όσο μας απέμεινε…)

Αναγνώστης

kostasxan.blogspot.gr