Η «ΑΠΟΛΟΓΙΑ» ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ Κραυγή αγωνίας σε μια κοινωνία που μας έριξε στο βούρκο της απαξίωσης

Διαβλέπει ότι η ελληνική κοινωνία, αργά αλλά σταθερά, ύπουλα, σιωπηλά, αλλά μεθοδικά, αποχριστιανοποιείται

Ως «απολογία» χαρακτηρίζει ο μητροπολίτης Άνθιμος Αλεξανδρούπολης την απάντηση που δίνει στις αντιδράσεις που ακολούθησαν την δήλωσή του ότι επιθυμεί να αποποιηθεί τον μισθό του. Στην ανακοίνωσή του αναφέρει, ότι, «η πράξη αποτελεί κραυγή αγωνίας μου σε μια κοινωνία που μας έριξε πλέον στο βούρκο της απαξίωσης. Εννοώ την ορθόδοξη ελληνική κοινωνία που δεν μας εκτιμά πια. Συγκεκριμένα, δεν εκτιμά τους επισκόπους, όχι τον «απλό παπά», όπως λέγεται και ξαναλέγεται». Σε άλλο σημείο αναφέρει, «δεν μας ενοχλεί που στη χώρα του 95% των ορθοδόξων, δεν ζητείται ποτέ η γνώμη μας, για κανένα πνευματικό ζήτημα; Κι όταν η γνώμη μας αυθαίρετα εκφωνείται, τότε δεν θυμόμαστε, ότι την πληρώνουμε ακριβά με δημοσιοποίηση σκανδάλων μας; Δεν διαβλέπουμε ότι η ελληνική κοινωνία, αργά αλλά σταθερά, ύπουλα, σιωπηλά αλλά μεθοδικά, αποχριστιανοποιείται; Και εμείς μένουμε στους ναούς με γέρους και γριές, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι επηρεάζουμε το εκλογικό σώμα;
Η ανακοίνωση του μητροπολίτη Άνθιμου κλείνει ως εξής, «με την εμμονή μας στην σκουριά της Παράδοσης (τυπικό, μετάφραση λειτουργικών κειμένων, ράσα), με την αδυναμία μας να αποτινάξουμε τον βυζαντινισμό (μίτρες, λιτανείες, ξύλινη γλώσσα, ραγδαίες υποκλίσεις, ατέλειωτα χειροφιλήματα, φήμες, προσφωνήσεις), με την φοβία μας να παραδεχτούμε με ειλικρίνεια την ανθρωπότητά μας (φτάσαμε να μιλήσουμε οι ίδιοι για «κάθαρση»της εκκλησίας μας). Όλα αυτά αποδεικνύουν την δειλία μας να δοκιμάσουμε το βιώσιμο του ευαγγελίου στο σήμερα και το εφικτό, της κατά Χριστόν ζωής. Όλα αυτά αποδεικνύουν την απιστία μας στη δραστικότητα της πίστεως. Για όλα αυτά χρειάζεται θάρρος, όχι θράσος. Προσεκτικότητα, όχι προκλητικότητα. Αποφασιστικότητα, όχι σπασμωδικότητα. Η αποποίηση του μισθού, πραγματική ή συμβολική, είναι ο διστακτικός, μοναχικός ανήφορος που θα μπορούσε να οδηγήσει σ’ ένα ξέφωτο αυτοπεποίθησης, απελευθέρωσης, αυτάρκειας, πληρότητας και εκκλησιαστικής μαρτυρίας. Είναι αυτά που σαν όραμα τα χρειάζεται ο λαός μας σήμερα, προκειμένου να νιώσει, γιατί του είναι χρήσιμη η εκκλησία του»!


Πηγή : http://www.xronos.gr/