υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

— Τι ήταν τελικά αυτά που συνέβησαν μετά το Ανώτατο Υπηρεσιακό; Είναι δυνατόν να ανακοινώνεται η τοποθέτηση του Θ. Δεμίρη στην Άγκυρα και ύστερα από δύο ημέρες να ακυρώνεται η απόφαση και να προκηρύσσεται ξανά η θέση;

Δυστυχώς, δεν είναι δείγμα σοβαρότητας αυτό, ειδικά όταν αφορά μια από τις πιο σημαντικές πρεσβείες της χώρας μας. Εάν κρίθηκε ότι ο κ. Δεμίρης λόγω της εμπειρίας του θα έπρεπε να παραμείνει στις Βρυξέλλες για να συμμετάσχει στην ομάδα προετοιμασίας της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ του Α΄ εξαμήνου του 2014, αυτό θα μπορούσε να είχε γίνει εγκαίρως, ώστε να επιλεγεί άλλος πρέσβης στην Άγκυρα. — Εμείς δεν θέλουμε να πιστέψουμε τη φημολογία ότι ο κ. Δεμίρης κόπηκε επειδή θεωρήθηκε από ορισμένους ιδιαίτερα ήπιος στα ελληνοτουρκικά. Γιατί το ερώτημα τότε θα ήταν: Ποιος πρεσβευτής μας τα τελευταία χρόνια ήταν ο «σκληρός» στα ελληνοτουρκικά και τελικά ποιος καθορίζει την πολιτική; Γιατί, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, και ειδικά επί θητείας Γ. Παπανδρέου, η πολιτική είχε παραχωρήσει τη θέση της στις προσωπικές στρατηγικές και στην προσωπική «διπλωματία». Ας ελπίσουμε ότι ο κ. Αβραμόπουλος δεν θα ενδώσει σε τέτοιους πειρασμούς... — Πάντως, οι τελευταίες πληροφορίες ανέφεραν ως φαβορί για την Άγκυρα τον μέχρι τώρα πρέσβη μας στο Τελ Αβίβ Κυριάκο Λουκάκη. Από τα καλά στελέχη του ΥΠΕΞ, ενώ εκτός των άλλων το ότι έχει περάσει από το Ισραήλ, όπου η θητεία του συνδέθηκε με τη βελτίωση των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων, θα είναι τουλάχιστον ένας λόγος για να σταλεί ένα μήνυμα στην Τουρκία. — Στην πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή στο Kontra για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο θα πρέπει να προστεθεί μία ακόμη σημερινή παράμετρος: Το κυπριακό πρόβλημα δεν είναι ιδεολογικό πρόβλημα, όπως λίγο - πολύ θέλει να το παρουσιάσει το ΑΚΕΛ, κάτι που πολύ συχνά διαπιστώνουμε σε δηλώσεις και του ίδιου του κ. Χριστόφια. — Όσο κι αν στενοχωρεί αυτό τον κομμουνιστή ηγέτη της Κύπρου, οι Τουρκοκύπριοι πριν από την ιδεολογική ταυτότητά τους προβάλλουν την εθνική τους ταυτότητα, και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα και στην περίπτωση Ταλάτ, στον οποίο είχε επενδύσει ο κ. Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ. — Προφανώς και δεν μπορεί να παραβλεφθεί ο ρόλος που διαδραμάτισε η χούντα και το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου ως άλλοθι για την τουρκική εισβολή, αλλά δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται τα τραγικά γεγονότα του 1974 μόνο με ιδεολογικούς (παραμορφωτικούς) φακούς, μια και η σύγκρουση δεν ήταν τελικά μεταξύ δημοκρατίας και φασισμού, αλλά μεταξύ του Ελληνισμού και της προσπάθειας των ΗΠΑ, σε συνέχεια της βρετανικής πολιτικής, να εξασφαλίσουν μόνιμη παρουσία και έλεγχο τμήματος του νησιού από την Τουρκία… — Σφοδρότατη κριτική δέχεται η επιλογή του Σταύρου Λαμπρινίδη ως εκπροσώπου της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η κριτική προέρχεται τόσο από τους Σκοπιανούς όσο και από κύκλους των Βρυξελλών που υποστήριζαν γάλλο υποψήφιο για τη θέση. Σε ό,τι αφορά τους Γάλλους, είναι κατανοητή η αντίδραση. Για τους Σκοπιανούς αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι θέλουν από τώρα να βάλουν τον κ. Λαμπρινίδη σε θέση απολογούμενου και συνεπώς, από «ενοχικό», να μην μπορεί εύκολα να απορρίψει τους ισχυρισμούς τους περί «μακεδονικής» μειονότητας... — Διαβάσαμε για τις εκδηλώσεις που έγιναν για υποστήριξη των Σκοπιανών στην Ουάσινγκτον από έναν φορέα με την επωνυμία Rumi Forum (το Φόρουμ των Ρωμιών, σε ελεύθερη μετάφραση). Ψάχνοντας, βρήκαμε λοιπόν ότι το πολύ καλά οργανωμένο (και δικτυωμένο) φόρουμ δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια οργάνωση θυγατρική του ιδρύματος του Φετουλάχ Γκιουλέν… — Ο βουλευτής της Προύσας του ΑΚΡ Χακάν Τσαούσογλου, γεννημένος στη Θράκη, βλέπουμε ότι πηγαινοέρχεται τελευταία στην περιοχή χωρίς κανένα πρόβλημα, σαν να έχουν αρθεί οι περιορισμοί που υπήρχαν για το πρόσωπό του. Έχει αλλάξει κάτι και δεν το μάθαμε ή απλώς εκτελούμε εντολές του τούρκου γενικού προξένου; Τελευταία περιοδεία του στην περιοχή, όταν πήγε μαζί με μερικά πούλμαν «παραγόντων» από την Τουρκία για το μνημόσυνο του Σαδίκ. • Με την ευκαιρία, ο νορβηγικής καταγωγής καθηγητής Βερμόντ Ααρμπάκε στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας έχει αναλάβει και παράλληλη απασχόληση για τη συγκέντρωση στοιχείων της οθωμανικής κληρονομιάς όχι μόνο της Θράκης, αλλά ολόκληρης της Μακεδονίας; Και το ερώτημα που τίθεται πάντοτε σε αυτές τις περιπτώσεις: Ποιος πληρώνει τον βαρκάρη; — Τι ακριβώς γίνεται με τη δίκη του ιστορικού στελέχους της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία Παναγιώτη Μπάρκα, που βρίσκεται σε αντιδικία με το Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου, του οποίου διηύθυνε το ελληνικό πρόγραμμα σπουδών; Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αφεθεί να παρακμάσουν οι ελληνικές σπουδές στο Αργυρόκαστρο και, όπως συμβαίνει συνήθως, το κενό έσπευσε να το καλύψει η Ιταλία. Ναι, η Ιταλία, εβδομήντα χρόνια μετά, πατάει και πάλι στη Βόρειο Ήπειρο, και μάλιστα με πολύ αποτελεσματικότερους τρόπους. — Την επιχείρηση μετατροπής παλιών ιστορικών βυζαντινών μνημείων από μουσεία σε τεμένη καθοδηγεί για λογαριασμό του ΑΚΡ ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Μ. Αρίντς και φαίνεται ότι, στο πλαίσιο του «εξισλαμισμού» της Τουρκίας, δεν θα σταματήσουν μόνο στην Αγία Σοφία της Τραπεζούντας. Προς το παρόν, η μόνη αντίδραση που είδαμε ήταν στον τουρκικό Τύπο από τον δήμαρχο και τους καταστηματάρχες της συνοικίας της Τραπεζούντας, όπου βρίσκεται η Αγία Σοφία, οι οποίοι φυσικά διαμαρτύρονται γιατί θα χάσουν έσοδα από τον τουρισμό! — Άραγε η Ελλάδα έχει προβεί σε οποιαδήποτε διαμαρτυρία προς την Τουρκία αλλά και προς διεθνείς οργανισμούς για την προστασία αυτής της πολιτιστικής κληρονομιάς, που ανήκει όχι μόνο στον ισλαμιστή κ. Αρίντς, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο; • Έχει ενημερωθεί, άραγε, η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών αλλά και του υπουργείου Εσωτερικών ότι ολόκληρη η Θράκη και ολόκληρη η μειονότητα έχουν μείνει χωρίς τουρκόφωνο πρόγραμμα από τη συχνότητα της ΕΡΑ και της δημόσιας ραδιοφωνίας; Κάτι οι περικοπές, κάτι οι μη ανανεώσεις συμβάσεων, έκλεισαν τη φωνή της ΕΡΑ προς τους μειονοτικούς, οι οποίοι εγκαταλείπονται έτσι στην εύκολη τουρκική προπαγάνδα. — Γιατί στη Θράκη υπάρχει η δυνατότητα, φυσικά, της παρακολούθησης τουρκικών καναλιών μέσω δορυφόρου, αλλά το παιγνίδι το παίζουν έντυπα και ραδιόφωνα που χρηματοδοτούνται από το προξενείο, οπότε καταλαβαίνετε τη σημασία της ύπαρξης ελληνικών τουρκόφωνων προγραμμάτων. — Και η αποκαλούμενη «Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης» παρενέβη στην προσπάθεια επαναφοράς του βιβλίου Ιστορίας της κ. Ρεπούση. Η επιτροπή έστειλε επιστολή στο υπουργείο Παιδείας, με τη γνωστή επιχειρηματολογία που είχε αναπτύξει και η Τουρκία στο διάβημά της προς την Αθήνα, και παραπέμπει μάλιστα στη συμφωνία που είχε κάνει ο Γ. Παπανδρέου με τον Ι. Τζεμ για την από κοινού συγγραφή βιβλίων Ιστορίας. Ας ελπίσουμε ότι θα απορριφθούν αυτές οι παρεμβάσεις… — Είδαμε την προειδοποίηση που απηύθυνε η Ρωσία ότι δεν πρόκειται να δεχθεί έλεγχο από την ΕΕ των πλοίων της που πλέουν στη Μεσόγειο και έχουν πιθανό προορισμό τη Συρία. Η ερώτησή μας είναι τι θα πράξει η Ελλάδα, που συμμετέχει στη ναυτική δύναμη της ΕΕ, εάν κλιμακωθεί η κρίση και αποφασιστεί ο έλεγχος των ρωσικών πλοίων... Γιατί η Ελλάδα δεν είναι ούτε Λουξεμβούργο ούτε Πορτογαλία ούτε, πολύ περισσότερο, Ιρλανδία και οι σχέσεις της με τη Μόσχα έχουν και άλλες διαστάσεις. — Τεράστια σπατάλη γίνεται με τα ενοίκια των πρεσβευτικών κατοικιών στο εξωτερικό. Μια από τις πολλές περιπτώσεις είναι αυτή που συμβαίνει στην Ουκρανία. Διατηρούμε 3 κατοικίες (πρεσβευτική και δύο προξενικές) στη Μαριούπολη και στην Οδησσό. Ιδιαίτερα για την κατοικία στο Κίεβο τα ενοίκια είναι επιπέδου Βερολίνου, εκτός αυτού είναι χρεωμένες στο Κίεβο δύο (άκουσον, άκουσον) υπηρεσιακές λιμουζίνες και δύο οδηγοί (μάλλον ο ένας θα πρέπει να είναι χρεωμένος στη σύζυγο του πρέσβη γιατί, απ’ ό,τι γνωρίζω, δεν χρησιμοποιούνται από τον υποδιευθυντή της Αρχής). Τέλος, ας ρίξει κανείς μια ματιά πόσοι επιτόπιοι εργάζονται στη συγκεκριμένη πρεσβεία και ας συγκρίνει άλλες πρεσβείες της περιοχής (βέβαια, της Μόσχας). Αυτά ως μια μικρή γεύση για να ξεκινήσει ο υπουργός Εξωτερικών κ. Αβραμόπουλος τον περιορισμό σε βάθος της σπατάλης που οργιάζει στις περισσότερες πρεσβείες. Απορίες… • Γιατί τον Αύγουστο αποφασίζονται τρίμηνες αποσπάσεις διοικητικών υπαλλήλων για Αρχές του εξωτερικού, αφού οι ανάγκες ήταν από Μάιο και Αύγουστο; • Γιατί τα τελευταία χρόνια πηγαίνουν τα ίδια άτομα και δεν δίνεται ευκαιρία και σε άλλους υπαλλήλους, που πιθανόν να έχουν μεγαλύτερη ανάγκη να αποσπασθούν; • Γιατί αποσπάσθηκε στα μουλωχτά διοικητικός υπάλληλος, αδελφός πρέσβη, που υπηρετεί ως διπλωματικός σύμβουλος σε άλλο υπουργείο, σε χώρα της Βορείου Αφρικής κατά το πρώτο τρίμηνο του 2012; Κάποιος από το ΥΠΕΞ θα πρέπει ν’ απαντήσει.  www.paron.gr