Το ζωικό βασίλειο πολιτεύεται…

Του Σάββα Ιακωβίδη

Οι προεκλογικοί αγώνες υπήρξαν και είναι ανέκαθεν η αποθέωση της απάτης, της υποκρισίας, των μεταλλάξεων και του ψεύδους. Σήμερα, και των στιγματισμών και των χαρακτηρισμών. Πριν από 2000 χρόνια και πλέον, ο Κικέρων, υποψήφιος ύπατος, παίρνει μια μακροσκελή επιστολή από τον αδελφό του Κουίντο, κρατικό αξιωματούχο. Τον συμβουλεύει για την τακτική που πρέπει να ακολουθήσει και ποιες μεθόδους να επιστρατεύσει κατά την προεκλογική εκστρατεία του, ώστε να επιβληθεί των αντιπάλων του και να κερδίσει. Δηλ. να επιδοθεί σε πανουργίες, τεχνάσματα, διαβουκολήσεις, δελεασμούς, θεατρινισμούς, μεταλλάξεις, σκηνοθεσίες και ηθοποιίες. Όπως ακριβώς παρατηρούμε σήμερα να ξανα-συμβαίνουν και στην κυπριακή πολιτική σκηνή, για πολλοστή φορά.

Αίφνης, το ζωικό βασίλειο εισήλασε καλπάζον στο πολιτικό σκηνικό. Ταχύποδα, παχύδερμα, ερπετά και άλλα είδη έκαναν πανηγυρική είσοδο στον πολιτικό λόγο. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας χαρακτηρίστηκε από τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ ως λαγός. Σε απάντηση, ο Κυβ. Εκπρόσωπος αποκάλεσε τον Ν. Αναστασιάδη ως χαμαιλέοντα, που «συνεχώς δραπετεύει από θέσεις, αυτοαναιρείται και μεταμορφώνεται ανάλογα με την περίσταση» και «ευκαιριακά προσαρμόζεται για να ξεγελάσει τους πολίτες».

Να θυμίσουμε ότι παλαιότερα είχε γίνει πολύς λόγος για «ελέφαντες», που δεν αποχωρούν έγκαιρα στο πολιτικό κοιμητήριό τους, όπως και για καρεκλοκένταυρους και δεινόσαυρους, που μένουν προσκολλημένοι στην καρέκλα της εξουσίας.

Κοντά σε αυτά, προσθέστε κωμικές ατάκες που οι ευφυείς παραγωγοί τους νομίζουν ότι θα ενθουσιάσουν την πλέμπα, αναφορές σε λεωφορεία, ειδύλλια, συνοικέσια, προικοσύμφωνα, παλλακίδες και ολίγην ΕΟΚΑ Β’ και φασισμό, και θα έχετε μία Κύπρο μεταβαλλόμενην, κατά τον Ροΐδη, «εις λιβάδιον κομματικής κτηνοτροφίας».

Παττακός και παλλακίδα

Της άφιξης του ζωικού βασιλείου στην κυπριακή πολιτική σκηνή προηγήθηκαν άλλες εξελίξεις και χαρακτηρισμοί. Στις 20 Αυγούστου, αίφνης, οι Οικολόγοι, διά του Γ. Περδίκη, παρομοίασαν την κυβέρνηση Χριστόφια με τον αλήστου μνήμης δικτάτορα, Στ. Παττακό, σε θέματα επενδύσεων. Κατήγγειλαν ότι ο βασιλιάς (Χριστόφιας) είναι γυμνός και ότι οι Οικολόγοι δεν θα γίνουν χειροκροτητές μιας πολιτικής που οδηγεί τον τόπο στην καταστροφή. Ο Κυβ. Εκπρόσωπος εξεμάνη και σε δηλώσεις του κατηγόρησε τους Οικολόγους ότι χρησιμοποιούν φρασεολογία του δρόμου, που έχει ξεπεράσει κάθε όριο χυδαιότητας.

Σε απάντηση, οι Οικολόγοι υπέδειξαν ότι «καλύτερα να είσαι του δρόμου παρά των σαλονιών και δεν χρειάζεται να είσαι ένα χαμίνι χυδαίο ή αυθάδες για να υποδείξεις ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός». Και πρόσθεσαν: «Κάποιοι έχουν μετατρέψει τον επαναστατικό τους λόγο σε συμπεριφορά παλλακίδας που, ξαπλωμένη πάνω στα παπλώματα της εξουσίας, ξέχασε ότι υποσχέθηκε στον λαό δίκαιη λύση και δίκαιη κοινωνία». Ο Κυβ. Εκπρόσωπος απέρριψε τα περί σκανδάλου στην υπόθεση της επένδυσης του Κινέζου και υποστήριξε ότι όλα γίνονται με διαφάνεια. 

Τα λεωφορεία, ο λαγός, ο χαμαιλεόντας και οι στοχεύσεις του κομματικού λόγου
Μετά την επίθεση Οικολόγων εναντίον του Προέδρου Χριστόφια, ο υποψήφιος για την προεδρία, Γ. Λιλλήκας, επετέθη εναντίον του ΔΗΣΥ για τις διαβουλεύσεις του με το ΔΗΚΟ για συνεργασία των δύο κομμάτων. Υποστήριξε ότι η συνεργασία τους στηρίζεται στη νομή εξουσίας και ότι ο Ν. Αναστασιάδης «μοίρασε, μέχρι σήμερα, πολλές υποσχέσεις για υπουργοποίηση ανθρώπων από διάφορους πολιτικούς χώρους. Δεν ξέρω πόσα λεωφορεία θα χρειαστούν για να μεταφέρουν τους υπουργούς του κ. Αναστασιάδη». Άμεση ήταν η απάντηση του Εκπροσώπου του ΔΗΣΥ:

«Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την προσπάθεια του κ. Λιλλήκα να επανέλθει στο πολιτικό προσκήνιο. Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η προσπάθειά του να δώσει μαθήματα πολιτικής συνέπειας και αρχών σε άλλους. Σε σχέση με την απορία του για τα λεωφορεία, θέτουμε ένα ανάλογο ερώτημα: Πόσοι Λιλλήκες χωράνε σε ένα λεωφορείο; Ο Λιλλήκας του Βασιλείου, ο Λιλλήκας του Παπαδόπουλου, ο Λιλλήκας του ΑΔΗΣΟΚ, ο Λιλλήκας του ΑΚΕΛ, ο Λιλλήκας ο ανεξάρτητος, ο Λιλλήκας της ΕΔΕΚ ή όλοι μαζί;».

Όποιος παρακολουθεί την εκφορά του κομματικού λόγου, είναι εύκολο να διακρίνει τις διάφορες εκφάνσεις του. Αν ο λόγος εκφέρεται από την Κυβέρνηση και το ΑΚΕΛ, είναι καταξιωτικός. Δηλ. υποστηρικτικός της κυβερνητικής, επίσημης πολιτικής. Η αιχμή της υπεράσπισης είναι ο Κυβ. Εκπρόσωπος με την ισχυρή συνεπικουρία του ΑΚΕΛ και των οργανώσεων που ελέγχει. Η επίσημη πλευρά όχι μόνο στηρίζει αλλά και υπερασπίζει το κυβερνητικό έργο, υπό την υψηλή επίνευση του Προέδρου που, τις προάλλες, είπε ότι τα καλά που έκανε αυτή η Κυβέρνηση θα φανούν στο μέλλον. Με ιδιαίτερη έμφαση στο μείζον θέμα των υδρογονανθράκων.

Αντίθετα, η αντιπολίτευση (ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και Οικολόγοι, συν ο υποψήφιος για την προεδρία, Γ. Λιλλήκας) εκφέρουν επικριτικό, απαξιωτικό και επιθετικό λόγο, που σχηματοποιείται στις θέσεις, στις δηλώσεις και στις δημόσιες τοποθετήσεις τους και μεταγλωττίζεται σε ατάκες και αφορισμούς. Για την αντιπολίτευση, η Κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε, είναι ανεύθυνη, ανεπαρκής και μη σοβαρή. Έτσι, με αφορμή το επικείμενο μνημόνιο και την επιτεινόμενη δημοσιογραφική και πολιτική παραφιλογογία περί ενδεχόμενης αποχώρησης του Προέδρου Χριστόφια, για να μην υπογράψει το μνημόνιο, ο Ν. Αναστασιάδης τον προειδοποίησε «να μη δραπετεύσει ως λαγός και να αναλάβει τις ευθύνες του».

Σχολιάζοντας τις πιο πάνω δηλώσεις Αναστασιάδη, ο Κυβ. Εκπρόσωπος, την επομένη, είπε ότι «αυτός που συνεχώς δραπετεύει από θέσεις, αυτοαναιρείται και μεταμορφώνεται ανάλογα με την περίσταση είναι ο κ. Αναστασιάδης. Συμπεριφέρεται όχι σαν λαγός, αλλά σαν πολιτικός χαμαιλέοντας. Οι δηλώσεις του κ. Αναστασιάδη επιβεβαίωσαν ξανά αυτό που καλά γνωρίζουν οι πολίτες: Ότι ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ αναιρεί προηγούμενες θέσεις του, απλώς και μόνο για να εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ευκαιριακά προσαρμόζεται για να ξεγελάσει τους πολίτες».

Μεταλλάξεις…
Μια από τις σκληρότερες κατηγορίες, που το ΑΚΕΛ και ο Κυβ. Εκπρόσωπος προσάπτουν στον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ, είναι οι οβιδιακές μεταμορφώσεις και μεταλλάξεις του, στην προσπάθειά του να προσεταιρισθεί ανομοιογενείς δυνάμεις και να συγκεράσει αντικρουόμενες πολιτικές. Το ΑΚΕΛ διερωτάται πώς μπορεί να υπάρξει συνεργασία μεταξύ του αντι-Αναν-ικού ΔΗΚΟ και του Αναν-ιστή Αναστασιάδη, ο οποίος απορρίπτει ένα νέο σχέδιο Ανάν αλλά δεν απάντησε ποτέ στο ερώτημα αν ήταν καταστροφικό. Σε παλαιότερη συνέντευξή του, στον Γιάννη Νικολάου του ΡΙΚ (πριν από μερικούς μήνες) και ερωτηθείς γιατί δεν αναμέλπει mea culpa για την υποστήριξη του σχεδίου, απάντησε πως δεν εφαρμόστηκε για να διαφανεί αν ήταν καλό ή κακό για την Κύπρο. Προχθές, ερωτηθείς ξανά, είπε ότι υποστήριζε το σχέδιο αλλά αφού οι πολίτες το απέρριψαν, η απόφασή τους ήταν σεβαστή.

Επίσης το ΑΚΕΛ διερωτάται τι συνδέει το αντι-διζωνικό ΕΥΡΩΚΟ με τον διζωνικό Αναστασιάδη. Και πώς συνδυάζονται οι αντι-Αναν-ικές θέσεις του ΕΥΡΩΚΟ με έναν Αναστασιάδη που για δύο χρόνια στήριζε την πολιτική Χριστόφια, τον οποίο σήμερα κατηγορεί ότι συνομιλούσε στη βάση προνοιών του σχεδίου Ανάν. Με απλά λόγια, κατά τον Κυβ. Εκπρόσωπο και το ΑΚΕΛ, ο Ν. Αναστασιάδης κάνει αυτό που ο Κουίντος συμβούλευε τον αδελφό του Κικέρωνα: «Μπορείς, κατά την προεκλογική εκστρατεία, να κάνεις χωρίς ντροπή ό,τι δεν θα έκανες ποτέ στην καθημερινή ζωή, να επιδιώκεις τη φιλία ανθρώπων που άλλοτε θεωρούσες αναξιοπρέπεια. Σε προεκλογική περίοδο όλα επιτρέπονται. Αν δεν έχεις πάρε-δώσε με κάθε λογής ανθρώπους, είσαι υποψήφιος για κλάματα, ένα τίποτα. Να προσαρμόζεις το ύφος, τη φυσιογνωμία, τα λόγια σου στη σκέψη και τα συναισθήματα των γύρω σου».

Ο εγκλωβισμός των ψηφοφόρων 
Η επιδιωκόμενη λύση αποτελεί μια ισχυρή διελκυστίνδα στην προεκλογική αντιπαράθεση. Το ΑΚΕΛ και ο υποψήφιός του για την προεδρία, Στ. Μαλάς, όπως και ο Πρόεδρος Χριστόφιας, υποστηρίζουν ερρωμένως τη διζωνική, επειδή την δέχτηκε ως ιστορικό και οδυνηρό συμβιβασμό ο Μακάριος. Σε αντίθετη περίπτωση, επιχειρηματολογούν, θα οδηγηθούμε στη διχοτόμηση. Από την πλευρά του, ο Ν. Αναστασιάδης δεσμεύτηκε να αποσύρει τις γενναιόδωρες παραχωρήσεις Χριστόφια, δεν επιμένει σε «χαλαρή ομοσπονδία» με ισχυρά συνιστώντα κρατίδια και φαίνεται να βάζει νερό στο κρασί του για τις διευρυμένες συνομιλίες, για να ικανοποιήσει το ΔΗΚΟ, με το οποίο κατέληξαν αρχικά σε συμφωνία.

Πού αποβλέπει όλη αυτή η ετερόκλητη, αλλοπρόσαλλη και επιθετική κομματική και πολιτική ρητορική, που επισκιάζει τα μεγάλα ζητήματα του τόπου, το πολιτικό και το οικονομικό; Ο στόχος είναι τριπλός. Πρώτον, ο φανατισμός των οπαδών-ψηφοφόρων και η συσπείρωσή τους γύρω από το «ιερό κόμμα» και τον υποψήφιό του. Δεύτερον, η στήριξη του υποψηφίου του κόμματος ως του ιδανικού και του μοναδικού, που πρέπει να κερδίσει. Τρίτον, είναι η νομή της εξουσίας που, ως ισχυρό δέλεαρ, οδηγεί σε ετερόκλητες συμμαχίες και συνεργασίες, που ο μόνος συνδετικός κρίκος τους δεν είναι το συμφέρον, δήθεν, του τόπου αλλά των συνεργαζόμενων κομμάτων, που θα διαμοιραστούν τα παραφερνάλια της εξουσίας.

Το πολιτικό σύστημα της Κύπρου δεν επιτρέπει άνετες πλειοψηφίες αλλά επιβάλλει συνεργασίες κομμάτων και κοινοπραξίες που, ανέκαθεν, διαλύονταν εις τα εξ ων συνετίθεντο επειδή ακριβώς δεν υπήρχε εκείνη η ισχυρή ηθική και πολιτική νομιμοποίηση, που θα τις καθιστούσε βιώσιμες. Στο τέλος, έχουμε πάντα μια κυβέρνηση μειοψηφίας και έναν Πρόεδρο, που μπορεί να ενεργεί ως οιονεί δικτάτορας, διά του Νόμου και διά του Συντάγματος.

www.simerini.com.cy