Δεν γλυτώνουμε από την κρίση αν δεν ενωθούμε!..

Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης

ΜΠΗΚΑΜΕ στον κρισιμότερο μήνα ολόκληρης της μεταπολιτευτικής 38ετίας. Με τη δύστυχη πατρίδα και με την ανεμοδαρμένη κυβέρνησή της να κρέμονται με το ένα χέρι από την απόφαση που θα λάβουν στις 12 Νοεμβρίου οι δανειστές της. Να δώσουν δηλαδή ή να μη δώσουν την περιβόητη δόση-μαμούθ… Η απόφαση αυτή είναι που θα κρίνει και την τύχη του Αντώνη Σαμαρά. Αν θα περάσει στην ιστορία ως «σωτήρας ή ως ολετήρας» της Ελλάδας… Για να μην ταλαιπωρώ τον αναγνώστη με φλύαρα σενάρια και αεριώδεις προβλέψεις, θα θυμίσω σήμερα μερικά σημαδιακά γεγονότα που συνέβησαν κατά μήνα Νοέμβριο, καθώς σε αυτή την ατίθαση χώρα η Iστορία επαναλαμβάνεται είτε με διαφορετικούς ανθρώπους, είτε κάτω από διαφορετικές συνθήκες, αλλά πολύ συχνά με περίεργες συμπτώσεις… Εν αναμονή λοιπόν των μεγάλων αποφάσεων, ιδού κάποια σημαδιακά γεγονότα κατά μήνα Νοέμβριο:

-ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1901 και του 1903 ξέσπασαν οι μεγάλες εξεγέρσεις εναντίον της μετάφρασης των Ευαγγελίων, καθώς και της «Ορέστειας» του Αισχύλου στη δημοτική γλώσσα, εξεγέρσεις με πολλούς νεκρούς και τραυματίες, που έμειναν στην Iστορία ως «Ευαγγελικά» και «Ορεστειακά». Και που δείχνουν πως, ακόμη κι σήμερα, μια σπίθα είναι αρκετή για να πάρει φωτιά αυτός ο ανυπόταχτος λαός. Πολύ περισσότερο που αύριο κατατίθενται τα «μέτρα», τη δε Τετάρτη οργανώνεται γενικός ξεσηκωμός εναντίον τους…

-ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1910 (λίγο μετά την επανάσταση του Ζορμπά στο Γουδί), αλλά και Νοέμβριο του 1920 (αμέσως μετά τη Μικρασιατική Kαταστροφή), ο Ελευθέριος Βενιζέλος έγινε πρωθυπουργός με 307 έδρες, στην πρώτη περίπτωση, αλλά δεν βγήκε ούτε βουλευτής στη δεύτερη. Στην πρώτη περίπτωση επιλέχθηκε από το λαό ως «σωτήρας του έθνους», ενώ στη δεύτερη μαυρίστηκε ως «ολετήρας»!.. Ποια τύχη περιμένει άραγε τον σημερινό πρωθυπουργό;

-ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1922 οι έξι καταδικασθέντες από την επανάσταση Πλαστήρα - Γονατά ως υπαίτιοι της Μικρασιατικής Καταστροφής (ανάμεσά τους και τρεις πρώην πρωθυπουργοί) εκτελέστηκαν στο Γουδί. Η τότε «πολιτισμένη Ευρώπη», που είχε βάλει το δάκτυλό της υπέρ της Τουρκίας, δεν κατάφερε να τους σώσει. Ο επαναστάτης Πλαστήρας έπαιξε με τον χρόνο και κέρδισε. Οι ένοχοι πλήρωσαν. Πού είναι όμως σήμερα ένας Πλαστήρας να στείλει στο δικαστήριο τους ενόχους της εθνικής καταστροφής;

-ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1942 οι αντιστασιακές οργανώσεις ενώθηκαν και πέτυχαν να ανατινάξουν τη γέφυρα του Γοργοποτάμου, που ήταν το σπουδαιότερο σαμποτάζ της Κατοχής, με πρωταγωνιστές τον Αρη Βελουχιώτη του ΕΛΑΣ και τον Ναπολέοντα Ζέρβα του ΕΔΕΣ. Το δίδαγμα είναι ότι μια παρόμοια ενότητα χρειάζεται και σήμερα η πατρίδα για να αντισταθεί στη μαύρη σκλαβιά των δανειστών της, που θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη σκληρότητα ακόμη και μετά τα 31,5 δισ. Γιατί λοιπόν ο Τσίπρας να μη γίνει «Αρης» και ο Σαμαράς «Ναπολέων», ώστε από κοινού να σώσουν την πατρίδα; 

-ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 1952 ο στρατάρχης Παπάγος ανέλαβε πρωθυπουργός, αλλά βρήκε περίεργο θάνατο όταν έγινε ενοχλητικός στους ξένους «προστάτες» μας εξ αιτίας της επιμονής του να φέρει το κυπριακό στον ΟΗΕ, με αίτημα την αυτοδιάθεση, άρα την ένωση με την Ελλάδα… Αυτή ήταν η μοίρα ενός μεγάλου πατριώτη! Αλλά και Νοέμβριο του 1963 ο Γεώργιος Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές για να τις ξανακερδίσει μετά τρεις μήνες και να γίνει για δεύτερη φορά πρωθυπουργός. Δοξάσθηκε όμως από το σύνολο των Ελλήνων μόνο τον Νοέμβριο του 1968, επί χούντας, με την πάνδημη κηδεία του που ήταν ένας καθαρά αντιστασιακός ξεσηκωμός... Χρειάζεται μήπως και σήμερα ανάλογος «επίλογος» σπουδαίων ηγετών για να ξεσηκωθούν οι Αθηναίοι; Πού να τους βρούμε, τελείωσαν!..

ΝΑ ΘΥΜΙΣΩ την εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου του 1973; Η Ιστορία δεν είπε την τελευταία λέξη για τον ξεσηκωμό εκείνο που ξεκίνησε ως γνήσιος αντιχουντικός και τελικά χειραγωγήθηκε καταλλήλως από σκοτεινές υπηρεσίες για να οδηγήσει στη δικτατορία Ιωαννίδη, στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και στον διαμελισμό της Κύπρου... Εν τέλει δε στην αποκατάσταση της δημοκρατίας, με τον Καραμανλή νικητή των εκλογών της 17ης Νοεμβρίου του 1974 και «αγωγιάτη» της Ελλάδας στην ΕΟΚ!..

ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ότι και τούτος ο Νοέμβριος κάτι βαρυσήμαντο επιφυλάσσει για τη δόλια πατρίδα; Να ευχηθούμε μην πέσουμε σε δυστυχία χειρότερη εκείνης του Νοεμβρίου του 1941 που έστειλε στον θάνατο από πείνα 700.000 Ελληνες; Ή μήπως είναι προτιμότερο να ενθαρρύνουμε εκείνους τους αγνούς πατριώτες που προτιμούν την αγωνιστική ΕΞΟΔΟ από την κρίση, με τα «γιαταγάνια» γυμνά, όπως έκαναν οι αγωνιστές του Μεσολογγίου (ανάμεσά τους και ο μαχητής δημοσιογράφος Ιωάννης Μάγερ);

www.real.gr