υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

— Σχεδόν πανηγυρικό χαρακτήρα επιχείρησαν να προσδώσουν κάποιοι, που προφανώς έχουν λιγοστή εμπειρία από συμβούλια υπουργών και τον χειρισμό εδώ και είκοσι χρόνια του Σκοπιανού, στις αναφορές των Συμπερασμάτων του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της περασμένης Τρίτης για την ΠΓΔΜ.

— Εμείς αυτό που καταλάβαμε είναι ότι η πίεση κλιμακώνεται και για πρώτη φορά έπειτα από αρκετά χρόνια υπήρχε «πυρ ομαδόν» από αρκετές χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης εναντίον της Ελλάδας, ζητώντας την άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων της ΕΕ με τα Σκόπια. Η ελληνική απάντηση ήταν μονόδρομος και διευκολύνθηκε αρκετά ο Δ. Αβραμόπουλος από τη στάση της Βουλγαρίας, που για λόγους και πάλι «καλής γειτονίας» άναβε «κόκκινο» στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. — Όμως το περιβάλλον που διαμορφώθηκε την περασμένη Τρίτη στο Συμβούλιο πρέπει να σημάνει συναγερμό. Δεν είναι τυχαία η αναφορά των Συμπερασμάτων ότι την άνοιξη η Κομισιόν θα υποβάλει νέα Έκθεση, την οποία θα εξετάσουν οι 27 επί ιρλανδικής προεδρίας, δηλαδή μέχρι τον Ιούνιο. Δεν χρειάζονται πανηγυρισμοί, το θέμα του ονόματος δεν αποτελεί προϋπόθεση για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων, καθώς το κείμενο είναι σαφές και αναφέρεται σε «βήματα που γίνονται για την εξεύρεση αμοιβαία αποδεκτής λύσης στο θέμα της ονομασίας». Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, η πίεση θα πέσει πλέον από την πλευρά του κ. Νίμιτς, ο οποίος έχει ήδη κάνει την προεργασία υποβάλλοντας πρόταση για το όνομα… — Όμως η εξέλιξη γενικώς ήταν θετική στο Συμβούλιο, καθώς η Ελλάδα διατηρεί, όπως και πριν, το δικαίωμα να μπλοκάρει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της ΠΓΔΜ, αλλά τώρα νομιμοποιείται ακόμη περισσότερο να επικαλείται την έλλειψη προόδου στο θέμα της ονομασίας, που αποτελεί και κοινή θέση των 27. Τουλάχιστον σε αυτήν τη φάση η στήριξη της Γαλλίας και η διακριτική ανοχή από τη Γερμανία δίνουν μια ανάσα στους χειρισμούς. — Η συμπλήρωση εκατό ετών από την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων έχει ήδη δώσει αφορμή για εντάσεις με την Αλβανία, μια και στα Τίρανα εκλαμβάνουν την επέτειο ως ευκαιρία για προβολή και προώθηση των αλυτρωτικών μηνυμάτων για τη Μεγάλη ή Εθνική Αλβανία. — Μακάρι να ήταν όμως μόνο αυτοί. Στα Σκόπια, στη διάρκεια των εορτασμών της επετείου, ακούστηκαν τρομακτικά πράγματα, και μάλιστα με επιστημονικό περιτύλιγμα: «Η Μακεδονία ήταν το μεγαλύτερο θύμα των Βαλκανικών Πολέμων, που απέτρεψαν τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους, γιατί οι Μακεδόνες βρίσκονταν στη μέση της διαδρομής για τη δημιουργία εθνικής συνείδησης. Σήμερα, εκατό χρόνια μετά τους πολέμους εκείνους, δεν θεωρείται κλειστή η υπόθεση αυτή, καθώς δημιούργησε μόνιμες συνέπειες, που βάζουν φωτιά στις σχέσεις στα Βαλκάνια». — Τάδε έφη ο κ. Βλάντο Καμπόφσκι, πρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών της ΠΓΔΜ. Το μανιφέστο του μακεδονισμού και αλυτρωτισμού, όμως, συνεχίστηκε και έχει ενδιαφέρον να το αποτυπώσουμε, μια και αποτελεί πρακτικά το Ευαγγέλιο του Ν. Γκρούεφσκι. — «Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και η διάσπαση της Μακεδονίας δεν έφεραν τη μόνιμη ειρήνη, καθώς η μη αναγνώριση της εθνικής ταυτότητας του μακεδονικού λαού ήταν μια από τις αιτίες των συνεχιζόμενων συγκρούσεων μεταξύ των χωρών που συμμετείχαν στον πόλεμο, όπως επίσης και της εσωτερικής αστάθειάς τους», αποφάνθηκε ο σκοπιανός ακαδημαϊκός. • Παρεμπιπτόντως, μήπως θα έπρεπε να ενθαρρύνουμε οι ίδιοι τον αλβανό πρωθυπουργό Σ. Μπερίσα να μοιράσει αλβανική ιθαγένεια σε όλους τους αλβανούς ή αλβανικής καταγωγής πολίτες σε όποια χώρα κι αν ζουν; Έτσι θα διαπιστώσουμε και πόσοι έλληνες πολίτες, από αυτούς που κάποιοι στο παρασκήνιο βαφτίζουν «αλβανική μειονότητα» στην Ελλάδα, θέλουν να αποκτήσουν και την ιθαγένεια της «πατρίδας» τους. Απλώς μια ιδέα ρίχνουμε στο τραπέζι, για να τελειώνει το... ανέκδοτο. — Αν μη τι άλλο, επί θητείας του Δ. Αβραμόπουλου κάθε άλλο παρά πλήττουμε όταν συνεδριάζει το Ανώτατο Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Έτσι, στην τελευταία συνεδρίασή του έγινε η έκπληξη και στο Τελ Αβίβ τοποθετήθηκε ο Σπύρος Λαμπρίδης, που αρχικά διεκδικούσε τη θέση, πριν του ζητηθεί, έναν μήνα πριν, να αναλάβει το διπλωματικό γραφείο του ΥΠΕΞ. Φαίνεται ότι ο επίμονος και ικανός διπλωμάτης δεν το έβαλε κάτω και έτσι κατάφερε να πετύχει τον αρχικό στόχο του για ένα σημαντικό και ευαίσθητο πόστο, στο οποίο είχε υπηρετήσει ως νεαρός διπλωμάτης, αν και –όπως λένε οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ– χρειάστηκε τελικά και άνωθεν «ολυμπιακή» βοήθεια. (Παρεμπιπτόντως, σε μια σημαντική στιγμή της καριέρας του, είχε αναλάβει ως σύνδεσμος τις «διπλωματικές» σχέσεις του ΑΘΗΝΑ 2004 και της πρόεδρου του Γιάννας Αγγελοπούλου.) — Σε αυτούς που θα πρέπει να αξιοποιηθούν προσθέστε και τον Γιώργο Πουκαμισά, που επιστρέφει από το Βουκουρέστι αφήνοντας μια άψογα λειτουργούσα πρεσβεία, την οποία θα παραλάβει ο Γρήγορης Βασιλοκωνσταντάκης. Κανένας κοινός θνητός, πάντως, δεν έχει δώσει απάντηση ακόμη για τους λόγους που ο Δ. Αβραμόπουλος έστειλε τον κ. Βασιλοκωνσταντάκη για πρώτο πόστο στο Τελ Αβίβ, για να πάρει πίσω την απόφαση αυτή και να τον στείλει τελικά στο Βουκουρέστι. Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Αντ. Σαμαράς ήθελε να έχει λόγο για το ποιος θα στελεχώσει τις σημαντικές πρεσβείες της χώρας… — Έκπληξη φυσικά και η τοποθέτηση της Δανάης Κουμανάκου στη Μόσχα, καθώς από την Ηρώδου Αττικού, όπου μόλις για μερικούς μήνες κράτησε το διπλωματικό γραφείο της Προεδρίας της Δημοκρατίας, κανείς δεν περίμενε ότι θα βρεθεί στη Μόσχα. Να όμως που όλα γίνονται… • Δεν είναι καθόλου κακή η ιδέα την οποία παρουσίασαν στον πρόεδρο των τουριστικών πρακτόρων της Τουρκίας κ. Μπασαράν Ουλουσόι οι δήμαρχοι Καστοριάς, Κόνιτσας και Ιωαννίνων για τα σχέδιά τους να αναστηλωθούν οθωμανικά μνημεία, ώστε να προσελκυσθεί «θρησκευτικός» τουρισμός από την Τουρκία και άλλες μουσουλμανικές χώρες. Βεβαίως, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μια ανάλογη προσπάθεια για προσέλκυση θρησκευτικού τουρισμού από τη Ρωσία ή ακόμη και από το Ισραήλ, αντί να φιλοδοξούν ότι θα μετατρέψουν τη λίμνη των Ιωαννίνων σε… μικρή Μέκκα. — Το Πειθαρχικό με την κυρία από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού τι έγινε τελικά; Μαθαίνουμε, πάντως, ότι υπάρχει και ποινική διάσταση στην υπόθεση. Το χειρότερο όλων είναι ότι η συγκεκριμένη υπάλληλος θεωρείται ικανότατη, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί να τυγχάνει ευνοϊκής μεταχείρισης εξαιτίας και των άλλων, γνωστών σε όλους, λόγων. Επειδή η κλεπτομανία δεν είναι ούτε χούι ούτε χόμπι, αλλά ασθένεια, ίσως θα πρέπει και η Υπηρεσία να συμβουλεύσει την καλή υπάλληλο να αντιμετωπίσει και ιατρικά το πρόβλημά της… www.paron.gr