Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Από τη… Ρεπούση στον Νίμιτς και το ξεπούλημα της Μακεδονίας

NIMITS REPOUSI
Του Δημήτρη Παπαγεωργίου
Πρίν από δύο μέρες, έκλεινα το κείμενό μου σε αυτή εδώ την εφημερίδα, για το ζήτημα της επίσκεψης Νίμιτς στην Αθήνα με τα εξής λόγια: “Η αλήθεια είναι πάντως ότι αυτή την στιγμή είναι σχεδόν αδύνατο, το να έχουμε κάποια δυσμενέστατη εξέλιξη στο ζήτημα της Μακεδονίας.
Γιατί εάν κάποιος υπέγραφε κάτι τέτοιο, αυτόματα τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής θα έπαιρναν την ανηφόρα, με τάχιστο μάλιστα βαθμό. Ενώ η οιαδήποτε είδους πολιτική αστάθεια που θα προκαλούταν από μία τέτοια κίνηση θα είχε σίγουρα επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία.
Υπ' αυτή την άποψη η “οικονομική κρίση” που βιώνουμε αποτελεί κατά κάποιον τρόπο μία “ασπίδα προστασίας” του ονόματος της Μακεδονίας. Αν φυσικά οι Ευρωπαίοι δεν έχουν σκοπό να μας ρίξουν μία για να πάμε... στον αγύριστο!”
Πλέον όμως δεν νοιώθω και τόσο σίγουρος. Οι τελευταίες δηλώσεις Νίμιτς και οι “διευκρινήσεις” που έδωσε στα Σκόπια με κάνουν ιδιαίτερα ανήσυχο.
«Εξακολουθούν να υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των δύο μερών για το ζήτημα της ονομασίας» ανέφερε ο διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για το θέμα του ονόματος Μάθιου Νίμιτς, μετά τη συνάντηση που είχε σήμερα στα Σκόπια με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι.
Ο κ. Νίμιτς δήλωσε ότι στις συναντήσεις που είχε στην Αθήνα και στα Σκόπια εξετάσθηκε η τελευταία πρόταση που είχε υποβάλει τον Απρίλιο. «Έλαβα τις παρατηρήσεις των δύο μερών για την πρόταση του Απριλίου.
Η Αθήνα έθεσε δύο ζητήματα σχετικά με την πρόταση, ενώ εδώ στα Σκόπια είχα μία αναλυτική συζήτηση και ενημερώθηκα για τη θέση της χώρας, η οποία δεν έχει αλλάξει. Εξακολουθούν να υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές, σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο μερών, λύση μέχρι στιγμής δεν υπάρχει. Συζητούμε μερικές πτυχές μίας λύσης και οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν» δήλωσε ο κ. Νίμιτς.
Απαντώντας σε ερώτηση που εντοπίζονται οι διαφορές μεταξύ της ΠΓΔΜ και της Ελλάδας σχετικά με την τελευταία πρότασή του, ο κ. Νίμιτς ανέφερε ότι αυτές αφορούν δύο σημεία: επί ποιου όρου θα τεθεί ο προσδιορισμός (αν δηλαδή ο προσδιορισμός αφορά τον γεωγραφικό ή τον πολιτειακό όρο) και το εύρος χρήσης της ονομασίας που θα μπορούσε να συμφωνηθεί.
«Έκανα μία πρόταση για μία ονομασία η οποία πρέπει να περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία διότι η χώρα βρίσκεται στην περιοχή της Μακεδονίας, όμως δεν είναι ολόκληρη η Μακεδονία. Η Μακεδονία είναι μεγάλη περιοχή η οποία οριοθετήθηκε (σ.σ.: Συνθήκη του Βουκουρεστίου) πριν από 100 χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας ανήκει στην Ελλάδα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ένας προσδιορισμός ώστε να γίνεται σαφής διάκριση. Υπό το πρίσμα αυτό πρότεινα έναν προσδιορισμό.
Η ελληνική πλευρά έχει θέση σχετικά με το που πρέπει να τεθεί ο προσδιορισμός, ενώ η εδώ κυβέρνηση έχει διαφορετική άποψη επί αυτού. Πρόκειται για μία ουσιαστική διαφορά. Το θετικό είναι ότι συζητάμε με τα δύο μέρη για ένα όνομα, το οποίο θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, όμως υπάρχει διαφορά σχετικά με το που πρέπει να τεθεί ο προσδιορισμός» ανέφερε ο κ. Νίμιτς.
Ποιά είναι τα δύο ζητήματα που έθεσε ο κ. Βενιζέλος; Ποιά είναι τα δύο “ζητήματα” που έθεσε η ελληνική πλευρά στον κ. Νίμιτς; Αν η πρότασή του εξακολουθεί να είναι το “ Άνω Δημοκρατία της Μακεδονίας”, μόνον δύο ζητήματα θέτει η Ελληνική πλευρά;
Ποιός ο πρότερος βίος του Μάθιου Νίμιτς;
Το 2007, μετά από πολλούς μήνες εντατικού αγώνα των Ελλήνων πατριωτών, σε κάθε επίπεδο, ο τότε υπουργός Ευρυπίδης Στυλιανίδης, αντικατέστησε το περίφημο βιβλίο Ιστορίας της στ’ τάξης δημοτικού της κ. Ρεπούση.
Ένα βιβλίο που είχε προκαλέσει πολλαπλά σκάνδαλα με τις διατυπώσεις που εμπεριείχε για αρκετά ιστορικά ζητήματα. Και που υπήρξε η βάση του «αποδομητικού» κινήματος, που ονομάστηκε μάλιστα από αρκετούς Ρεπουσισμός, από το όνομα της συγγραφέως του βιβλίου. Χαρακτηριστικότερο ίσως απόσπασμα του βιβλίου, ήταν ο «συνωστισμός» στο λιμάνι της Σμύρνης.
Η δε υπεράσπιση του βιβλίου και της «φίλης» της Ρεπούση, άφησε την τότε υπουργό Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου, εκτός Βουλής στις εκλογές που έγιναν τότε. Φυσικά, η τότε ηγεσία της ΝΔ, φρόντισε να την «βολέψει» στέλνοντάς την στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά το μήνυμα του ελληνικού λαού είχε δοθεί. Φυσικά σήμερα η κ. Ρεπούση συνεχίζει την καριέρα της στα έδρανα της Βουλής προκαλώντας με κάθε τρόπο τον ελληνικό λαό, ζητώντας να καταργηθούν θρησκευτικά και αρχαία ελληνικά. Τι σχέση έχει όμως ο Ρεπουσισμός με τον Μάθιου Νίμιτς;
Μάθαμε τότε και για το περίφημο CDRESEE, το «Κέντρο για την Συμφιλίωση και την Δημοκρατία στην Κεντρική Ευρώπη» που προσπαθούσε να εφαρμόσει στην πράξη, στον χώρο της εκπαίδευσης, τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης.
Ποιός ήταν τότε ο Πρόεδρος του συγκεκριμένου ιδρύματος; ο ίδιος Μάθιου Νίμιτς, τον οποίο σήμερα η χώρα μας αποδέχεται ως διαπραγματευτή για το όνομα της Μακεδονίας τα τελευταία είκοσι σχεδόν χρόνια. Κύριος χρηματοδότης του κέντρου (και ως εκ τούτου είς εξ' αυτών που αποφασίζουν για το προεδρείο), ο γνωστός “προστάτης” των Σκοπίων Τζόρτζ Σόρος.
Ήταν όμως αυτή η πρώτη επαφή του κ. Μάθιου Νίμιτς με τα “εθνικά θέματα” της χώρας μας;
Από ό,τι φαίνεται όχι. Ανατρέχοντας κανείς στο βιογραφικό του, θα δεί να σημειώνεται: “Τον Ιανουάριο του 1977, ο Νίμιτς διορίσθηκε από τον Πρόεδρο Κάρτερ ως σύμβουλος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Με αυτή την ιδιότητα έδωσε “συμβουλές” στον τότε Υπ.Εξ. Σάιρους Σβάνς και είχε ιδιαίτερες αρμοδιότητες όσον αφορά στο ζήτημα της Κύπρου, και τα θέματα της Ανατολικής Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένων των Ελληνο-τουρκικών σχέσεων!
Και τι ωραία που εξελίχθηκε για την χώρα μας αυτό το θέμα! Γι' αυτό αποφασίσαμε να τον αποδεχθούμε ως διαμεσολαβητή; Επειδή τα πήγε τόσο καλά στο θέμα της Κύπρου, η οποία συνεχίζει απλά να παραμένει υπό κατοχή και το κυπριακό ψευδοκράτος είναι σχεδόν πια βέβαιο ότι θα αναγνωρισθεί defacto.
Κάποτε ο Ίων Δραγούμης έγραφε: “Αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε”.
Σήμερα που τα πράγματα δείχνουν ξανά επικίνδυνα για την Μακεδονία, ίσως αυτή η γεωγραφική περιοχή της χώρας μας αποτελέσει την θρυαλλίδα για μία εποχή αλλαγών. Εάν το διεθνές σύστημα είναι αποφασισμένο να εκμεταλλευθεί την οικονομική συγκυρία, προκειμένου να επιτύχει μία λύση εις βάρος της χώρας μας, κάποιοι δεν θα πρέπει να κοιμούνται καθόλου ήσυχοι. Κάποιοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μία τέτοια κίνηση, όποιος και εάν την υπογράψει δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από τον ελληνικό λαό. Ο οποίος αυτή την στιγμή μπορεί να μοιάζει υπάκουος, σχεδόν υπνωτισμένος, υπό το βάρος ίσως των ενοχών για την κακοδιαχείριση ολόκληρης της ιστορικής περιόδου της Μεταπολίτευσης, αλλά μπορεί να ξυπνήσει πολύ γρήγορα από ένα τέτοιο “σόκ”.

www.elora.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: