Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Επιβεβαίωση των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ από τον πρόεδρο της PIMCO

Προς επίρρωση του πρωτοσέλιδου δημοσιεύματος του περιοδικού «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» που κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα, το οποίο αναφέρεται στα σχέδια εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, ο Μοχάμεντ Ελ Εριάν, πρόεδρος της PIMCO- του μεγαλύτερου επενδυτικού fund στον κόσμο- σε νέο άρθρο του αναλύει τρεις επιλογές εξόδου της ευρωζώνης από την κρίση.Οι δύο εκδοχές στις οποίες συμπίπτουν τα ρεπορτάζ και οι αναλύσεις του περιοδικού με τον πρόεδρο της PIMCO είναι:
- Η αποχώρηση της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα, ώστε η Ευρωζώνη να διασωθεί και η Ελλάδα να αντιμετωπίσει απαλλαγμένη από τα «κοινοτικά» βάρη τα προβλήματά της.
- Να τεθεί η Ελλάδα σε ένα καθεστώς οικονομικού προτεκτοράτου υπό τη διοίκηση της ΕΕ.
Ακολουθεί απόσπασμα του άρθρου- παρέμβαση του Ελ Αριάν:
«… η ΕΚΤ αλλά και η Ευρώπη είναι υποχρεωμένες να δώσουν ένα τέλος που δε θα αργήσει, με τρία πιθανά σενάρια.
Η πρώτη εναλλακτική είναι η άτακτη διάλυση της ευρωζώνης. Μόνον οι λάτρεις του χάους θα ήθελαν αυτή την κατάληξη, αλλά δεν αποκλείεται, αν οι κυβερνήσεις των χωρών του πυρήνα εξακολουθήσουν να είναι διστακτικές με την κατάρτιση των ισολογισμών τους αν οι κυβερνήσεις των περιφερειακών οικονομιών εγκαταλείψουν τις προσπάθειές τους για δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις και αν οι κοινωνίες πάψουν να ανέχονται την οικονομική στασιμότητα, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας και τη μέτρα λιτότητας.
Το δεύτερο σενάριο, που όπως υποστηρίζουν οι πολιτικοί επιστήμονες και οι οραματιστές είναι και το προτιμότερο, προβλέπει τη δημιουργία μιας μεγαλύτερης δημοσιονομικής ένωσης με τα 17 μέλη της ευρωζώνης ή, για να μιλήσουμε χωρίς περιστροφές, την προθυμία της Γερμανίας να κάνει ό,τι έκανε και με την Ανατολική Γερμανία, δηλαδή να πάρει στα χέρια της τον έλεγχο τα χρόνια που έρχονται. Σε αντάλλαγμα, η Γερμανία θα επέμενε για μεταρρυθμίσεις στην οικονομική διακυβέρνηση, γεγονός που θα ανάγκαζε άλλα μέλη της ευρωζώνης να παραδώσουν ορισμένα από τα εθνικά δημοσιονομικά τους δικαιώματα και προνόμια.
Η τρίτη λύση, που έχει στηριχθεί από πολλούς οικονομολόγους, περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας μικρότερης και οικονομικά πιο συνεκτικής ευρωζώνης, που θα αποτελείται από τις χώρες του πυρήνα και ορισμένα μέλη της περιφέρειας και θα αποτελεί μια αυστηρότερη δημοσιονομική ένωση, με πιο αξιόπιστες άμυνες ενάντια στη μετάδοση των κρίσεων. Για να πραγματοποιηθεί αυτή η διαδικασία, 2-3 περιφερειακές οικονομίες θα πρέπει να κάνουν ένα διάλειμμα από το ευρώ, οδηγούμενες άμεσα σε οικονομική αβεβαιότητα με πρόσβαση σε ένα ευρύτερο φάσμα μέσων για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους και της έλλειψης ανταγωνιστικότητας.
Αν και η τελευταία πράξη είναι κοντά, δε μπορούμε να προβλέψουμε ποια εναλλακτική θα επικρατήσει. Θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις που θα πάρουν οι πολιτικοί ηγέτες, που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουν χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας, ισχυρές αντιδράσεις και ανεπάρκεια συντονισμού.
Η άποψή μου είναι ότι τελικά οι πολιτικοί θα επιλέξουν μια αδύναμη αλλά μεγάλη δημοσιονομική ένωση, αλλά δε θα μπορέσουν να εφαρμόσουν την λύση, με αποτέλεσμα μετά από μια περίοδο δραματικής αστάθειας, θα προκύψει μια μικρότερη, αλλά πιο ισχυρή νομισματική ένωση, ενώ η Ευρώπη θα αποφύγει την κατάρρευση του ευρώ και μια συνολική διάλυση της ευρωζώνης.
Όπως και να' χει, το επικείμενο φινάλε δε θα είναι ούτε απλό ούτε ομαλό. Αν η ΕΚΤ το είχε συνειδητοποιήσει πριν το ξέσπασμα της κρίσης χρέους στην Ευρώπη, θα μπορούσε να έχει αποφύγει τους τόσους κινδύνους για τον ισολογισμό και το κύρος της. Ίσως, όμως, και να μη μπορούσε να κάνει αλλιώς, όπως ακριβώς και ένα σκάφος διάσωσης δεν έχει την επιλογή να παραμείνει στο λιμάνι για να μην κινδυνεύσει».

Δεν υπάρχουν σχόλια: