Του Νίκου Χιδίρογλου
Η χώρα μας διοικείται (;) από έναν πρωθυπουργό-πολιτικό ανέκδοτο, ο οποίος δεν δείχνει σε καμία περίπτωση να έχει συναίσθηση της κατάστασης! Σε μια εποχή που η χώρα μας βαδίζει προς το γκρεμό, ο επικεφαλής της πολιτικής ηγεσίας του τόπου αλλά και της απαξιωμένης Σοσιαλιστικής Διεθνούς, μεταβαίνει από το ένα νησί στο άλλο, από την Πάρο στη Σέριφο και από τη Σέριφο στη Σκιάθο (ακολουθεί και η Κρήτη και συγκεκριμένα οι Γούβες Ηρακλείου), κολυμπώντας, κάνοντας ποδήλατο για να είναι «fit» και επιδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό προκλητική αδιαφορία για τα τεκταινόμενα.
Και όλα αυτά την ώρα που ελάχιστοι είναι όσοι δεν αναρωτιούνται τι τους ξημερώνει και πως θα βγάλουν τον ερχόμενο χειμώνα.
Το διαδίκτυο έχει γεμίσει γελοίες φωτογραφίες του πρωθυπουργού (και συνομιλητή του Τ. Σόρος), του «μαέστρου» της κοινωνικής μηχανικής που διαλύει τον εθνικό μας ιστό, να κάνει ποδήλατο, ακολουθούμενος από τη συνοδεία του.
Αφού λοιπόν, προνόησε ο τύπος αυτός να μαστουρώνει ελεύθερα η νεολαία, ώστε να αδρανοποιηθεί πολιτικά και κοινωνικά, αφού χτύπησε μέσω της ΕΛΑΣ τους πάντες, αφού έβαλε τα θεμέλια με το αντεθνικό νομοσχέδιό του για την ιθαγένεια για μια πολυπολιτισμική κοινωνία όπου οι συγκρούσεις θα αποτελούν το κύριο χαρακτηριστικό, αφού μας μετέτρεψε όλους σε κυψέλες παραγωγής οργάνων με το νομοσχέδιό του για τις μεταμοσχεύσεις, αφού βεβαίωσε ότι θα φιμωθούν τα ιστολόγια στο πλαίσιο της… ανοικτής κοινωνίας (!), ώστε να μην υπάρχει… «εχθροπάθεια» έναντι της εθνομηδενιστικής και κυβέρνησής του, αφού «επιχορήγησε» με τα χρήματά μας τις τράπεζες (ξεχνώντας αυτά που έλεγε το 2008 και το 2009), αφού έδωσε στις ΜΚΟ το «πράσινο» φως να πέσουν με τα μούτρα στα ευρωπαϊκά κονδύλια, αφού, αφού, αφού, είπε να πάει διακοπές.
Και άρχισαν να «ξεσπιτώνονται» τουρίστες στο ξενοδοχείο Skiathos Princess, μιας και λόγω της εποχικής πληρότητας δεν υπήρχαν καταλύματα για τη συνοδεία του επικεφαλής της κυβέρνησης, χωρίς ουδείς, είτε από το γραφείο του πρωθυπουργού, είτε από την ιδιοκτησία της μονάδας, να αναλογιστεί τις συνέπειες για την εικόνα που δόθηκε προς τα έξω για τη χώρα μας.
Φυσικά, ο κόσμος τα ακούει αυτά. Α ναι, όλοι, εκτός του κομματικού στρατού, του «πράσινου» 28% του πληθυσμού, του πλέον αντιπαραγωγικού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας, στο σύνολό τους σχεδόν κρατικοδίαιτοι, που έχουν κλείσει τα αυτιά τους και πάντα θα τα κλείνουν, γιατί «επιχορηγούνται» και δη αδρά. Ολόκληρο μνημόνιο πήραν για χάρη τους…
Κοιτάξτε το ποσοστό των αναπηρικών συντάξεων-μαϊμού, στους νομούς-εκλογικά προπύργια του ΠΑΣΟΚ, να καταλάβετε γιατί το βουλώνουν κάποιοι… Κοιτάξτε τις συντάξεις εθνικής αντίστασης σε πολίτες που ήταν παιδιά ή αγέννητοι στη διάρκεια της Κατοχής ή έσφαξαν κόσμο αργότερα, για να καταλάβετε πως εξαχρειώθηκε μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος και γιατί σιωπά ένοχα ή γιατί σιώπησε όταν δωσιλογικά παραδόθηκε ο Οτσαλάν στους διώκτες του ή όταν προδόθηκε η πατρίδα στα Ίμια. Είναι οι ίδιοι που ψηφίζουν χωρίς ενοχές αυτούς που έλεγαν να πάρει ο αέρας τη σημαία… Είναι αυτοί που τα «έφαγαν» μαζί τους και σήμερα, ενόψει απώλειας προνομίων, μιλούν για «λευκές απεργίες» και άλλα παράνομα και προδοτικά πράγματα…
Ο άνθρωπος αυτός, ο πρωθυπουργός-αρχιερέας της ελευθεριότητας και του εν Ελλάδι νεοφιλελευθερισμού, ο εκποιητής του εθνικού μας πλούτου, ο άνθρωπος που ενοχλείται από τις καμπάνες των εκκλησιών (όλοι θυμόμαστε το περιστατικό στα Ζάχολη…), κουβάλησε στον τόπο μας τη συμφορά. Αντί να μιλήσει με τη Ρωσία (που ήθελε να μας δανειοδοτήσει με πολύ χαμηλό επιτόκιο) και την Κίνα, πρόσδεσε τη χώρα στο άρμα των κερδοσκόπων, κάτι το οποίο είχε προσυμφωνήσει, όπως άλλωστε ανέδειξε με δηλώσεις του και ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, ανατινάζοντας στον αέρα μια πολιτική απεμπλοκής της πατρίδας μας από την αμερικανική εξάρτηση.
Μια εξάρτηση, που δεν μας ωφέλησε σε τίποτα, τουλάχιστον μετά το Σχέδιο Μάρσαλ. Θυμηθείτε τα Σεπτεμβριανά του ’55 και τι συνέβη τότε στους Έλληνες της Πόλης αλλά και στις οικογένειες των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούσαν στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, τι έγινε στην Κύπρο τη δεκαετία του ’60 και το 1974, τι έγινε αργότερα, το 1987 και το 1996 και, και, και…
Και ήρθε αυτός, ο GAP, ο απολογητής του εθνοκτόνου Σχεδίου Ανάν, ο «κολλητός» του Βαλλιανάτου», που ως ΥΠΕΞ μας κουβάλησε εδώ τους Δρούτσες και τους Ρόντους και σύμφωνα με τους Τούρκους διπλωμάτες διαπραγματευόταν την παραίτηση της χώρας μας από το δικαίωμα για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια, ο άνθρωπος που χόρεψε το αλήστου μνήμης και άθλιας αισθητικής ζεϊμπέκικο μπροστά στον μακαρίτη Ισμαήλ Τζεμ, ο άνθρωπος που κάρφωσε το κερί με το προστατευτικό ποτηράκι στο μανουάλι στην Ανάσταση, εγείροντας ερωτήματα για τη βιωματική του σχέση με την Ελλάδα, ο άνθρωπος που «ξαμόλησε» από βήματος την απίστευτη «αμερικανιά» προεκλογικά στην Αλεξανδρούπολη, καταργώντας τη συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, υπηρετώντας με συνέπεια τα αμερικανικά γεωπολιτικά και ενεργειακά συμφέροντα, ο άνθρωπος που έβαλε τα στελέχη του στον Πειραιά (Φασούλας και «πράσινους» εργατοπατέρες) να βάλλουν κατά της ζωτικής επένδυσης της COSCO για να γίνει αργότερα βασιλικότερος του βασιλέως στο θέμα, ο άνθρωπος που άλλαξε άρδην με περισσή διπλωματική ανηθικότητα και άνευ εγγυήσεων για τα εθνικά μας συμφέροντα τη διαχρονική πολιτική της χώρας μας στο Μεσανατολικό στρέφοντας εναντίον μας τους Άραβες, να μας κάνει μαθήματα… πατριωτισμού!
Πηγή : http://www.elora.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου