«Απλά Μαθήματα Σοσιαλισμού» για τον κ. Ευ. Βενιζέλο από τον Μπέρναρ Σω…

Γράφει ο ΔΑΜΩΝΙΔΗΣ...

«Αγοράστε καινούργια σοσιαλιστική συνείδηση…» (Επιτοίχιο σύνθημα επί κτιρίου πλησίον των κεντρικών γραφείων του ΠΑΣΟΚ)

Η Ελλάδα την εποχή των Μνημονίων και της περιόδου της νέας ηγεσίας του ΠΑ«ΣΟ»Κ, η οποία χαρακτηρίζεται, κατά κοινή παραδοχή, από «έπεα πτερόεντα», έχει εισέλθει, σύμφωνα με την αξιολόγηση του Γάλλου δημοσιολόγου Marc Roche αλλά και του συνόλου της ευρωπαϊκής διανόησης, στον «τρίτο κύκλο του καπιταλισμού, που είναι καθαρά Μαφιόζικος». Αυτός ο «Μαφιόζικος» Καπιταλισμός, όπως εκφράζεται από το διευθυντήριο της Ευρωζώνης, έχει θέσει υπό κατοχή τη Χώρα με τη συνέργεια του «Πολιτικού Συστήματος» ΠΑ«ΣΟ»Κ και Νέας Δημοκρατίας. Το ΠΑ«ΣΟ»Κ, στις πολλαπλές «ομολογίες πίστεως» στον «Καπιταλισμό εκτός νόμου», έχει διαγράψει το κεντρικό συνθετικό («ΣΟ» = Σοσιαλιστικό) της συντετμημένης επωνυμίας του και ανεμοδέρνεται στην ανταριασμένη θάλασσα της κρυφής γοητείας του Νεοφιλελευθερισμού, υπό την πρώην και νυν ηγεσία του, που συνεχίζει «να βαδίζει για τα Σούσα, για σατραπείες και άλλα τέτοια». Ήδη ο κ. Βενιζέλος, στην παρέμβασή του στην τελευταία Εθνική Διάσκεψη του Κινήματος, απετάξατο ακόμη και τη συμβολική για ένα σοσιαλιστικό κόμμα προσφώνηση προς τα στελέχη και τα μέλη του με τον όρο «Σύντροφοι» και μεταπήδησε στον άχροο «Φίλοι»… Επομένως, οι Ελευθερόφρονες, ορθώς, μέσω των επιτοίχιων συνθημάτων τους το καλούν «να αγοράσει καινούργια σοσιαλιστική συνείδηση»! Όμως «πίστις άνευ έργων νεκρά εστί»… Ειδικότερα η νέα ηγεσία του ΠΑ«ΣΟ»Κ, υπό τον πολυσχιδή κ. Ευ. Βενιζέλο, έχει ανάγκη να ακροασθεί κάποια «Απλά Μαθήματα Σοσιαλισμού», όπως τα παρέδιδε ο θεόπικρος Ιρλανδός συγγραφέας Μπέρναρ Σω και προ πολλών δεκαετιών μεταφέρθηκαν και στην ελληνική γλώσσα από τον Στάθη Πρωταίο. Στα «Απλά Μαθήματα Σοσιαλισμού» ο Σω δεν κουράζεται να υπενθυμίζει: «Ηθικό είναι ό,τι δεν ζημιώνει μια ολότητα και την εξέλιξή της». Και θεωρεί «λογική προέκταση σε πλάτος και ύψος του ηθικού πάθους και της αγάπης για τον άνθρωπο τη δράση υπέρ του συνόλου». Ο κ. Βενιζέλος ασφαλώς, ως ευαίσθητος άνθρωπος, θα θλίβεται για το καθημερινό θέαμα χιλιάδων συμπολιτών μας οι οποίοι προστρέχουν, προκειμένου να επιβιώσουν, στην ευσπλαχνία Εκκλησιαστικών οργανώσεων ή άλλων κινημάτων ευποιίας, ώστε να εξασφαλίσουν τον «επιούσιον άρτον». Το Κράτος Κοινωνικής Πρόνοιας εξοβελίσθηκε με τη σύμπραξή του και την υπογραφή του από την ελληνική πραγματικότητα, τα πρώτα θεμέλια του οποίου είχαν τεθεί από τις πρώτες σχεδόν στιγμές του Αγώνα για την Εθνική Ανεξαρτησία, προ 191 χρόνων. Προφανώς, είχε διαλάθει την προσοχή του κ. Βενιζέλου και των ομοτράπεζών του (Α. Λοβέρδου, Γ. Κουτρουμάνη, Αννούλας Διαμαντοπούλου και των συν αυτοίς), που ομνύουν στο όνομα της Σοσιαλδημοκρατίας, ότι από την εποχή του Μπέρναρ Σω και των Φαβιανών: • «Ο Σοσιαλισμός απεχθάνεται τη φτώχεια και πρώτο μέλημά του είναι να την καταργήσει… Ο Σοσιαλισμός αντιπαθεί τις ελεημοσύνες, όχι μόνο για λόγους αισθηματικούς, μα για την ταπείνωση που κάνουμε στους φτωχούς, και γιατί μια ανήθικη περηφάνια φουσκώνει στα στήθια των πλουσίων, και γιατί ρίχνουνε το μίσος στις καρδιές, κι ακόμα, γιατί σε μια χώρα που υπάρχει Κοινωνική Δικαιοσύνη ελεημοσύνες δεν χρειάζονται. Ο φτωχός δεν θα είχε κανένα λόγο να τις ζητάει, κι ο πλούσιος δεν θα ʼβρισκε καμία ευκαιρία να τις κάνει. Σε όσους αρέσει ο ρόλος του καλού Σαμαρείτη, να μην ξεχνάνε πως οι καλοί Σαμαρείτες δεν υπάρχουνε χωρίς να υπάρχουνε οι κλέφτες…» («Απλά Μαθήματα Σοσιαλισμού», σελ. 123). Προφήτης ο Σω, ήδη από τη δεκαετία του 1930 είχε διαγνώσει τις επιδιώξεις και την «ιδεολογία» του «Τρίτου Κύκλου του Καπιταλισμού», του «Μαφιόζικου», κατά τον χαρακτηρισμό των πλέον έγκυρων Κοινωνιολόγων, Φιλοσόφων και Οικονομολόγων. Προφανώς, ο πολυσχιδής νέος ηγέτης του ΠΑ«ΣΟ»Κ ανάλωσε το σύνολο της φαιάς ουσίας του στο PSI και στο Μνημόνιο ΙΙ και μετά τον εξοστρακισμό του «ΣΟ» από τη συντετμημένη επωνυμία του πολιτικού φορέα του οποίου ηγείται δεν ενέκυψε στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του περί ου ο λόγος «Μαφιόζικου Καπιταλισμού». Και πάλι, όμως, ο δύστροπος Ιρλανδός Μπέρναρ Σω, στα «Απλά Μαθήματα Σοσιαλισμού για τις Αγγλίδες Νοικοκυρές», διδάσκει: • «Ο Καπιταλισμός, στην αδιάκοπη μανία του να τοποθετεί κερδοφόρα τα χρήματά του, δεν λογαριάζει κανένα φραγμό, δεν τον σταματάει κανένα σύνορο, καταπίνει κάθε θρησκεία. Γκρεμίζει κάθε θεσμό που τον εμποδίζει, παραδέχεται κάθε κώδικα ηθικής που τον βολεύει να κερδίζει περισσότερα. Και μας υποχρεώνει να τα δεχόμεθα όλα…». Υστερόγραφο: Κάθε ομοιότητα με την τακτική της «Τρόικας» στην Ελλάδα, κατ' αυτάς, είναι συμπτωματική… Ο κ. Βενιζέλος διεκδικεί για τον εαυτό του ότι ως χειριστής των «διαπραγματεύσεων» με την «Τρόικα» έσωσε τη Χώρα και διακινείται στην «ιδεολογική» γραμμή του Χότζα, που απορούσε γιατί «ψόφησε ο γάιδαρός του τώρα που τον έμαθε να μην τρώει»! Όμως την «απορία» την ξεδιάλυνε πριν από ογδόντα χρόνια ο «Δάσκαλος του Σοσιαλισμού» Μπέρναρ Σω: Τέλος, ο κ. Βενιζέλος, κατά κόρον, αιτιολογεί την απίσχνανση του λαϊκού εισοδήματος μέχρι του ορίου η λιτότητα να εγγίζει την αδυναμία του ατόμου να επιβιώσει με το επιχείρημα ότι ο τοκογλυφικός δανεισμός των Μνημονίων είναι απαραίτητος για την «καταβολή μισθών και συντάξεων». Και πάλι, όμως, προσκρούει στην «τετράγωνη λογική» του Σω: • «Όταν πληρώνετε φόρους, δεν πηγαίνουν τα λεφτά για τη συντήρηση των δημόσιων υπηρεσιών και τη συντήρηση του Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας, αλλά τεράστια ποσά πηγαίνουν για κέρδη στην τσέπη των εργοδοτών κεφαλαιούχων, των μεσαζόντων κι εκείνων που αντιπροσωπεύουν το Εθνικό Χρέος. Αλλά, μια κι είναι ενδεχόμενο να παίρνετε πάλι ένα μέρος των χρημάτων για παροχή υπηρεσιών ή σύνταξη ή οπωσδήποτε αλλιώς, δεν μπορώ να σας πω αν κερδίζετε ή χάνετε. Μπορώ να σας πω μόνο με βεβαιότητα ότι έχετε δέκα πιθανότητες να χάνετε και μία να κερδίζετε! Δηλαδή, οι πλούσιοι διά μέσου της Κυβέρνησης σας παίρνουνε δέκα φορές πιο πολλά απ' όσα τους παίρνετε εσείς…». Ένα μικρό δείγμα από τις «σοσιαλιστικές διδαχές» του Μπέρναρ Σω. Αναγκαία υπόμνηση στη νέα ηγεσία του ΠΑ«ΣΟ»Κ… • «Ένας πολίτης (σημείωση αντιγραφέα: Πολλώ μάλλον αντιπρόεδρος Κυβερνήσεως και υπουργός Οικονομικών μιας Χώρας) σ' ένα δημοκρατικό κράτος θα εμποδιζόταν από την αστυνομία όταν έκανε κάτι που βλάπτει τους άλλους… Αλλά δεν θα τον εμπόδιζε κανείς σε καμιά εκκεντρικότητα αν δεν έβλαπτε τους άλλους…». Πηγή : www.paron.gr