«Αυτός ο κόσμος, ο αιώνια ατελείωτος, η αιώνια μισοτελειωμένη εικόνα μιας αντίφασης –μια μεθυστική χαρά για τον μισοτελειωμένο... δημιουργό του, έτσι ήταν που κάποτε σκεφτόμουν τον κόσμο» (Ζαρατούστρας, 1881).
Κόσμος των αντιφάσεων, κόσμος αιωνίως ατελής και κόσμος μισοτελειωμένος και για τον δημιουργό του.
Αιώνια και αναποτελεσματική μάχη του ανθρώπου με την ατέλεια της ζωής που έπλασε ο ατελής δημιουργός της.
Συμπέρασμα: Όποιοι ισχυρίζονται ότι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο χωρίζονται σε δύο κατηγορίες ανθρώπων: Σε εκείνους που δια μέσου της «αλλαγής», φτιάνουν τον εαυτό τους και στους ουτοπιστές που ονειρεύονται τη βελτίωση του κόσμου και μάχονται γι’ αυτή.
Είναι αυτοί για τους οποίους ο Γκαίτε είπε: «Η ζωή προχωρεί γιατί υπάρχουν και εκείνοι που της αντιστέκονται».
Ποιόν δρόμο θα πάρει ο άνθρωπος; Η κοινωνική εμπειρία δείχνει τον πρώτο δρόμο που οδηγεί στη ζωή με καλούδια και δόξες έστω τυλιγμένες μέσα στη χυδαιότητα.
Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου