Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Τάδε έφη, ο εν λόγω υποψήφιος βουλευτής, ο οποίος δηλώνει πολίτης με καθυστέρηση είκοσι χρόνων.
Όταν, με πρωτοβουλία του γράφοντος και του δημοσιογράφου Κ. Κύρικου, ιδρύθηκε η πρώτη Κίνηση Ενεργών Πολιτών στους κόλπους του περιοδικού "Πολιτικά Θέματα" το 1992, δεν εμφανίστηκε ο κ. Μάνος να ενταχθεί στις γραμμές της, παρά το γεγονός ότι αυτή η Κίνηση έλαβε τη μορφή επίσημου Σωματείου (απόφαση Πρωτοδικείου Αθηνών 498/1994) και παρά τα συνεχή δημοσιεύματα και τις σχετικές εκκλήσεις που έγιναν για αρκετούς μήνες.
Ο γράφων, με σειρά άρθρων στο πιο πάνω περιοδικό, που έγιναν μεταξύ 15 Μαΐου 1992 και 26 Ιουνίου 1992, ανέπτυξε την αναγκαιότητα της δημιουργίας και σφυρηλάτησης αληθινών ενεργών πολιτών, με γενικό τίτλο: "Η Ελλάδα χωρίς πολίτες" (Τα κείμενα αυτά αναδημοσιεύθηκαν στο έργο μου: "Πολιτική και κοινωνία στην Ελλάδα του λαϊκισμού" τόμ. Α΄, εκδ. "Πολιτικά Θέματα", σελ. 112-138).
Σημειώνω ότι στα κείμενα εκείνα περιλαμβάνεται και ο "Δεκάλογος του Πολίτη", στον οποίο καταγράφονται τα δέκα ουσιαστικά εννοιολογικά λειτουργικά στοιχεία του αληθινού πολίτη (βλ. "Πολιτικά Θέματα" της 26/6/1992).
Τότε ο κ. Μάνος υπηρετούσε το εκφυλισμένο πολιτικό σύστημα και δεν θεώρησε αναγκαίο και χρήσιμο να βοηθήσει αυτή την προσπάθεια η οποία ναυάγησε εξ αιτίας της παχυλής αδιαφορίας ή και εχθρότητας πολιτικών κομμάτων και παραγόντων της δημόσιας ζωής.
Οι πάντες έτρεχαν στα μαντριά για θέσεις και καριέρα.
Από τις απειροελάχιστες εξαιρέσεις "επωνύμων" σημειώνω στον Θ. Κατριβάνο και την Ε. Τσουδερού που έσπευσαν στις γραμμές μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για την Κίνησή μας αυτή στιχουργήθηκε και ο "Ύμνος του Πολίτη" της λογοτέχνιδος Ελευθερίας Παπαγαρυφάλλου, τον οποίο παραθέτω ολόκληρο για ενημέρωση.
Ύμνος του Πολίτη
«Πολίτη, ψυχή της πολιτείας
και κινητήρια δύναμη της Ιστορίας
έξω απ’ τα δόντια τη γνώμη σου να λες
σε βασιλιάδες και κάθε λογής διαφεντευτές
Ο λόγος σου να ’ναι τσεκουράτος
σαν αστροπελέκι, φωτιά και φως γεμάτος
κόκαλα να τσακίζει
γερά θεμέλια να χτίζει.
Ο θολός λαϊκισμός, τη σκέψη σου να μη νοθεύει
τον καθάριο λόγο η γλώσσα πάντα να γυρεύει,
μη ξεχνάς πως ο λόγος ο αληθινός
μεταμορφώνει τον κόσμο και τον σπρώχνει εμπρός
γίνεται οδηγός και φως...
Όταν με γνώση κι ευθύνη αυτά τολμήσεις
τότε μπορείς να προχωρήσεις
και την πολιτεία μ’ αληθινά ιδανικά να ντύσεις»
Ελευθερία Λ. Παπαγαρυφάλλου
Τότε οι πάντες μιλούσαν για "λαό" και αγελαίες μάζες οπαδών-ψηφοφόρων. Εσχάτως οι πάντες ομιλούν περί πολιτών, οι οποίοι όμως -στην πλειοψηφία τους- δεν είναι πολίτες με ό,τι εννοιολογικά σημαίνει αυτός ο επίζηλος τίτλος, που πολύ δύσκολα τον αποκτούσε κανείς στην Αθηναϊκή Δημοκρατία του Περικλέους.
Αν όλοι που χαρακτηρίζονται ή δηλώνουν πολίτες ήταν αληθινοί πολίτες, η Ελλάδα δεν θα έφθανε εδώ που έφθασε.
Αργά, πολύ αργά, ανακάλυψαν όλοι τον ερζάτς πολίτη σε μία σάπια και χρεοκοπημένη Ελλάδα.
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Τάδε έφη, ο εν λόγω υποψήφιος βουλευτής, ο οποίος δηλώνει πολίτης με καθυστέρηση είκοσι χρόνων.
Όταν, με πρωτοβουλία του γράφοντος και του δημοσιογράφου Κ. Κύρικου, ιδρύθηκε η πρώτη Κίνηση Ενεργών Πολιτών στους κόλπους του περιοδικού "Πολιτικά Θέματα" το 1992, δεν εμφανίστηκε ο κ. Μάνος να ενταχθεί στις γραμμές της, παρά το γεγονός ότι αυτή η Κίνηση έλαβε τη μορφή επίσημου Σωματείου (απόφαση Πρωτοδικείου Αθηνών 498/1994) και παρά τα συνεχή δημοσιεύματα και τις σχετικές εκκλήσεις που έγιναν για αρκετούς μήνες.
Ο γράφων, με σειρά άρθρων στο πιο πάνω περιοδικό, που έγιναν μεταξύ 15 Μαΐου 1992 και 26 Ιουνίου 1992, ανέπτυξε την αναγκαιότητα της δημιουργίας και σφυρηλάτησης αληθινών ενεργών πολιτών, με γενικό τίτλο: "Η Ελλάδα χωρίς πολίτες" (Τα κείμενα αυτά αναδημοσιεύθηκαν στο έργο μου: "Πολιτική και κοινωνία στην Ελλάδα του λαϊκισμού" τόμ. Α΄, εκδ. "Πολιτικά Θέματα", σελ. 112-138).
Σημειώνω ότι στα κείμενα εκείνα περιλαμβάνεται και ο "Δεκάλογος του Πολίτη", στον οποίο καταγράφονται τα δέκα ουσιαστικά εννοιολογικά λειτουργικά στοιχεία του αληθινού πολίτη (βλ. "Πολιτικά Θέματα" της 26/6/1992).
Τότε ο κ. Μάνος υπηρετούσε το εκφυλισμένο πολιτικό σύστημα και δεν θεώρησε αναγκαίο και χρήσιμο να βοηθήσει αυτή την προσπάθεια η οποία ναυάγησε εξ αιτίας της παχυλής αδιαφορίας ή και εχθρότητας πολιτικών κομμάτων και παραγόντων της δημόσιας ζωής.
Οι πάντες έτρεχαν στα μαντριά για θέσεις και καριέρα.
Από τις απειροελάχιστες εξαιρέσεις "επωνύμων" σημειώνω στον Θ. Κατριβάνο και την Ε. Τσουδερού που έσπευσαν στις γραμμές μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για την Κίνησή μας αυτή στιχουργήθηκε και ο "Ύμνος του Πολίτη" της λογοτέχνιδος Ελευθερίας Παπαγαρυφάλλου, τον οποίο παραθέτω ολόκληρο για ενημέρωση.
Ύμνος του Πολίτη
«Πολίτη, ψυχή της πολιτείας
και κινητήρια δύναμη της Ιστορίας
έξω απ’ τα δόντια τη γνώμη σου να λες
σε βασιλιάδες και κάθε λογής διαφεντευτές
Ο λόγος σου να ’ναι τσεκουράτος
σαν αστροπελέκι, φωτιά και φως γεμάτος
κόκαλα να τσακίζει
γερά θεμέλια να χτίζει.
Ο θολός λαϊκισμός, τη σκέψη σου να μη νοθεύει
τον καθάριο λόγο η γλώσσα πάντα να γυρεύει,
μη ξεχνάς πως ο λόγος ο αληθινός
μεταμορφώνει τον κόσμο και τον σπρώχνει εμπρός
γίνεται οδηγός και φως...
Όταν με γνώση κι ευθύνη αυτά τολμήσεις
τότε μπορείς να προχωρήσεις
και την πολιτεία μ’ αληθινά ιδανικά να ντύσεις»
Ελευθερία Λ. Παπαγαρυφάλλου
Τότε οι πάντες μιλούσαν για "λαό" και αγελαίες μάζες οπαδών-ψηφοφόρων. Εσχάτως οι πάντες ομιλούν περί πολιτών, οι οποίοι όμως -στην πλειοψηφία τους- δεν είναι πολίτες με ό,τι εννοιολογικά σημαίνει αυτός ο επίζηλος τίτλος, που πολύ δύσκολα τον αποκτούσε κανείς στην Αθηναϊκή Δημοκρατία του Περικλέους.
Αν όλοι που χαρακτηρίζονται ή δηλώνουν πολίτες ήταν αληθινοί πολίτες, η Ελλάδα δεν θα έφθανε εδώ που έφθασε.
Αργά, πολύ αργά, ανακάλυψαν όλοι τον ερζάτς πολίτη σε μία σάπια και χρεοκοπημένη Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου