Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Προέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Έτσι αποφαίνονται τα επίσημα στατιστικά στοιχεία!
Κι όμως το νεοκτόνο και κοινωνιοκτόνο συμμοριακό σύστημα παραμένει για δεκαετίες, εκμαυλίζοντας, εκχωρώντας και προδίδοντας! Αυτά τα εκατομμύρια των νέων χωρίς εργασία, χωρίς ασφάλιση, χωρίς μέλλον καθεύδουν! Τί περιμένουν;
Να εξεγερθούν οι συνταξιούχοι γονείς τους; Ν’ αλλάξει μόνη της η τραγική μοίρα της Ελλάδας και των ιδίων;
Ή μήπως περιμένουν να τους σώσουν οι εξουσιαστές που τους οδήγησαν σ’ αυτή την κατάπτωση;
Ο γράφων προσπάθησε να αφυπνίσει τους νέους εδώ και δυο δεκαετίες με πλείστα όσα κείμενά του τα οποία συνάντησαν την παγερή τους αδιαφορία.
Ως χαρακτηριστικό κείμενό μου σημειώνω ετούτου που είχε ως τίτλο: «Η ελεγεία των θρυμματισμένων ιδανικών της νιότης» (βλ. «Πολιτικά Θέματα» της 1/4/1994).
Στο οργισμένο εκείνο κείμενο κατέληγα, αναδεικνύοντας την έλλειψη εθνικών ιδανικών: «Τα χρήματα που ξοδεύουν οι νέοι δεν είναι δικά τους. Η πατρίδα τους δανείζεται από τους ξένους και τα δανεικά πια κοντεύουν να πνίξουν την ίδια και την πατρίδα. Πρέπει να επιστραφούν με τόκους και πανωτόκια».
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Σιωπή από παντού. Από γλείφοντες και έρποντες κάθε λογής που κρατώντας μικρόφωνο, τηλεοπτικούς σταθμούς και ελεγχόμενες εφημερίδες αποπροσανατόλιζαν τη δύστυχη νεολαία την οποία τροφοδοτούσαν με το αναισθητικό της αποβλακωτικής προπαγάνδας: Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χαζοτράγουδα, χαζοπρωινάδικα, Ευρωβίζιον και πάει λέγοντας.
Στους ώμους λοιπόν αυτής της τραγικής νεολαίας πέφτει το βάρος να παραγματοποιήσουν το σύνθημά μου που έγραφα εδώ και χρόνια: «Η Ουτοπία και η εξέγερση είναι οι δίδυμες αδελφές που αποτελούν τον εμβρυουλκό του μέλλοντος».
Εμπρός άνεργοι νέοι της Ελλάδας. Τολμήστε να γεννήσετε το νέο μέλλον σας!
Προέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων
Έτσι αποφαίνονται τα επίσημα στατιστικά στοιχεία!
Κι όμως το νεοκτόνο και κοινωνιοκτόνο συμμοριακό σύστημα παραμένει για δεκαετίες, εκμαυλίζοντας, εκχωρώντας και προδίδοντας! Αυτά τα εκατομμύρια των νέων χωρίς εργασία, χωρίς ασφάλιση, χωρίς μέλλον καθεύδουν! Τί περιμένουν;
Να εξεγερθούν οι συνταξιούχοι γονείς τους; Ν’ αλλάξει μόνη της η τραγική μοίρα της Ελλάδας και των ιδίων;
Ή μήπως περιμένουν να τους σώσουν οι εξουσιαστές που τους οδήγησαν σ’ αυτή την κατάπτωση;
Ο γράφων προσπάθησε να αφυπνίσει τους νέους εδώ και δυο δεκαετίες με πλείστα όσα κείμενά του τα οποία συνάντησαν την παγερή τους αδιαφορία.
Ως χαρακτηριστικό κείμενό μου σημειώνω ετούτου που είχε ως τίτλο: «Η ελεγεία των θρυμματισμένων ιδανικών της νιότης» (βλ. «Πολιτικά Θέματα» της 1/4/1994).
Στο οργισμένο εκείνο κείμενο κατέληγα, αναδεικνύοντας την έλλειψη εθνικών ιδανικών: «Τα χρήματα που ξοδεύουν οι νέοι δεν είναι δικά τους. Η πατρίδα τους δανείζεται από τους ξένους και τα δανεικά πια κοντεύουν να πνίξουν την ίδια και την πατρίδα. Πρέπει να επιστραφούν με τόκους και πανωτόκια».
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Σιωπή από παντού. Από γλείφοντες και έρποντες κάθε λογής που κρατώντας μικρόφωνο, τηλεοπτικούς σταθμούς και ελεγχόμενες εφημερίδες αποπροσανατόλιζαν τη δύστυχη νεολαία την οποία τροφοδοτούσαν με το αναισθητικό της αποβλακωτικής προπαγάνδας: Ποδόσφαιρο, μπάσκετ, χαζοτράγουδα, χαζοπρωινάδικα, Ευρωβίζιον και πάει λέγοντας.
Στους ώμους λοιπόν αυτής της τραγικής νεολαίας πέφτει το βάρος να παραγματοποιήσουν το σύνθημά μου που έγραφα εδώ και χρόνια: «Η Ουτοπία και η εξέγερση είναι οι δίδυμες αδελφές που αποτελούν τον εμβρυουλκό του μέλλοντος».
Εμπρός άνεργοι νέοι της Ελλάδας. Τολμήστε να γεννήσετε το νέο μέλλον σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου