Του Ν.Α.Καλογερόπουλου
Αυτή την φορά, περισσότερη από κάθε άλλη, στην πρόσφατη Ιστορία μας, ο λαός θα βρεθεί μπροστά στην ψηφοδόχο με διαφορετικά συναισθήματα και ευθύνες από ό,τι σε προηγούμενες εκλογές. Τώρα το κριτήριο δεν είναι ποιός μου υπόσχεται ότι …«λεφτά υπάρχουν» ή ποιός θα διορίσει την ανεψιά μου στο δημόσιο. Τώρα, την ημέρα της κρίσεως, κριτήριο είναι η ύπαρξη του Έθνους. Όλα αφήνονται στην απόφαση «της στιγμής» που θα πάρει ο λαός μία Κυριακή. Απόφαση που θα καθορίσει το μέλλον της Ελλάδος για τα επόμενα ακαθόριστα χρόνια. Και ο λαός αυτός, την στιγμή αυτή, δεν έχει κριτήριο. Ο λαός βρίσκεται μπροστά στην καταδίκη ενός Μνημονίου που του επέβαλαν 199 βουλευτές το οποίο υπόσχεται μόνον τον αφανισμό του και την ολοσχερή διάλυση του κράτους του. Οι Γερμανοί που το επέβαλαν έχουν ειδικότητα σε Ολοκαυτώματα και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος. Και, αυτοί που τον κυβερνούσαν από το 1975, τι του υπόσχονται τώρα που δεν μπορούν πλέον να τον υποτάξουν με το ψεύδος ότι «λεφτά υπάρχουν» και ότι θέσεις εργασίας υπάρχουν; Απολύτως τίποτα. Του λέγουν, ότι έκαναν λάθη, ότι «μαζί τα φάγανε ακολουθώντας μια πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης δημοσίου χρήματος». Του λένε με τρεις διάπλατες υπογραφές (επιστολή Διαμαντοπούλου, Λοβέρδου, Ραγκούση) ότι «υπήρξαν λάθη, παραλείψεις και καθυστερήσεις, υπήρξε ακύρωση του κράτους και των προσπαθειών της χώρας, αδικαιολόγητες και ακραίες συμπεριφορές, αλόγιστες κατακτήσεις και αλόγιστες εκλογικές νίκες. Υπήρξε δημαγωγία, λαϊκισμός και ατιμωρησία. Υπήρξε προκλητική επίδειξη ανηθικότητας με έλλειψη αυτογνωσίας και αυτοκριτικής. Ότι η χώρα δανειζόταν σε περιθώρια ανεξέλεγκτου δανεισμού με περιφρόνηση κάθε έννοιας δικαιοσύνης και δημοσίου συμφέροντος, όπου η αντιδημοκρατική και αντικοινωνική κουλτούρα επενδύθηκε χαρακτήρα προοδευτισμού» (sic!!). Και αυτοί οι ίδιοι που τα λένε και τα υπογράφουν αυτά τα «θανάσιμα αμαρτήματα», ήταν οι πρωτοκλασάτοι πρωταγωνιστές εφαρμογής τους οι οποίοι τώρα …ζητούν την ψήφο του λαού για να κάνουν τι;; Να αναλάβουν πάλι την εξουσία, ξαναβρίσκοντας την παρθενία τους όπως η Ήρα με το βραδινό λουτρό της, για να τον «σώσουν»!! Ο λαός άκουσε προ ημερών και τον misnomer κ. Βενιζέλο να υποστηρίζει ότι δεν τον ενδιαφέρει τι έκαναν ή έλεγαν οι άλλοι σύντροφοί του στο παρελθόν, αλλά δεν μας είπε τι έκανε και έλεγε αυτός, άλλο από τους να τους υπηρετεί. Ποιούς; Τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Σημίτη, τον Γιώργο-Τζέφρυ Παπανδρέου. Αλλά ο Descartes έχει θέσει τον βασικό κανόνα της φιλοσοφίας του ότι «δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη σε έναν που μας έχει κοροϊδέψει έστω και μία φορά»! Γίνεται συστηματική προσπάθεια από τα ΜΜΕ και τον πολιτικό κόσμο (αριστεράς και δεξιάς) για να ξεχαστεί το παρελθόν. Όμως η σημερινή κατάσταση ολικής σχεδόν καταστροφής είναι αποτέλεσμα αυτού του παρελθόντος που το χειρίσθηκαν αυτοί οι ίδιοι που σήμερα μας βεβαιώνουν ότι επανεύρον την παρθενία τους. Όταν εγώ έγραφα ήδη το 1984 στο βιβλίο μου «Ο Μαρξιστικός Μύθος» (Εκδ.1984, σελ. 37 ΣΗΜ.2) «η οικονομική καταστροφή της Ελλάδος είναι τόσον ιστορικώς τελεσίδικη όσο και η Μικρασιατική καταστροφή» αυτοί τι έκαναν;; Γνωρίζουν ότι η κατάσταση αυτή ήταν γνωστή ότι επέρχεται, ήδη και πριν από το 1984; Όμως αυτή την κατάσταση, αυτοί την δημιούργησαν. Ας θυμηθούμε τους αριθμούς: 1953-1973 μέση ετήσια αύξηση ΑΕΠ 8%, ετήσια αύξηση 10% ιδιωτικών επενδύσεων με ενθουσιασμό επαναπατρισμού των κεφαλαίων. Ολόκληρη την 20ετία πληθωρισμός 4,5% και εξωτερικό δημόσιο χρέος κάτω του νόμιμου 25%. Τι συνέβη και από το 1975 με την θριαμβευτική υποδοχή του μοιραίου «Εθνάρχη», στην πρώτη περίοδο μέχρι 1981, το ΑΕΠ πέφτει στο 3,5%, οι ιδιωτ. επενδύσεις στο …0,6%(!) και ο πληθωρισμός ανέρχεται στο 18%;; Τι συνέβη, στην δεύτερη περίοδο, και από το 1981 του θριάμβου του μοιραίου Ανδρέα Παπανδρέου, το ΑΕΠ έρχεται στο 1,5%, οι ιδιωτικές στο 0.6%, ο πληθωρισμός στο 19%, το χρέος τινάσσεται βαθμηδόν στο 95% (!) και ταυτοχρόνως, διαλύονται όλες οι υπό γένεση ή αναπτυσσόμενες βιομηχανίες;
Ας πάρουμε μερικές μαρτυρίες από στενούς συνεργάτες του Ανδρέα Π. Για να καταλάβουμε από ποιόν και με ποιο τρόπο το Έθνος μας οδηγείται στην πολιτική εξουθένωση, στην οικονομική εξαθλίωση και στον ηθικό εξευτελισμό. Ο εκπαιδευτικός και συγγραφεύς Δαμιανός Βασιλειάδης υπήρξε από τα πρώτα, ενθουσιώδη και μαχητικά, στελέχη του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και ο οποίος, όταν έζησε τα παρασκήνια παραιτήθηκε το 1977. Γράφει «ο Άκης Τσοχατζόπουλος αρχικώς δεν είχε περιουσιακά στοιχεία και ήταν αδιάφθορος. Όσα απέκτησε μετά την μεταπολίτευση οφείλονται στην διαφθορά όπου εντάχθηκε ως ο πιο στενός συνεργάτης του Ανδρέα Π. και έγινε από τους κορυφαίους διεφθαρμένους του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι ο μόνος… Ο Ανδρέας ήθελε στον άμεσο περίγυρό του απατεώνες, καιροσκόπους, τυχοδιώκτες και καριερίστες…. Ο Άκης, χωρίς δική του προσωπικότητα ήταν ετεροπροσδιοριζόμενος… δεν έφερε ουδεμία αντίρρηση στον Ανδρέα Π. Ο Ανδρέας διέφθειρε και τον Άκη και το ΠΑΣΟΚ ολόκληρο και ολόκληρο τον ελληνικό λαό… Ο πανούργος Ευάγγελος Βενιζέλος θέλει να δημιουργήσει δικό του τζάκι… Μέσω του Άκη αρχίζει και ξηλώνει τον μύθο του Ανδρέα και της δυναστείας του… Θέλει να δείξει ότι γυρίζει σελίδα… Να δείξει ότι το παρελθόν δεν υπήρξε. Με ένα συγγνώμη τελείωσε». Παρ’όλον ότι το όνομα του Ανδρέα φαίνεται να έχει ξεχαστεί (τα ΜΜΕ δεν κάνουν καμία αναδρομική μνεία ως εάν δεν είχε υπάρξει), τα απομένοντα σήμερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν αφιερωθεί στην αίτηση «συγγνώμης για το παρελθόν». Ως εάν αυτό το παρελθόν ανήκει στον Μεσαίωνα, οπότε η αίτηση συγγνώμης τους αποκτά την αγαθότητα και αγιότητα του Πάπα για τα εγκλήματα της Ιεράς Εξετάσεως. Είδαμε, πιο πάνω, την αναίσχυντη απαρίθμηση στην επιστολή Διαμαντοπούλου/Λοβέρδου/
Ένας άλλος εξαίρετος επιστήμων, ο κ. Κουλουριάνος, που εδέχθη επί μικρό διάστημα να γίνει Υπουργός Οικονομικών του Ανδρέα, γράφει: «τότε είδα ότι το χρέος άρχισε να παίρνει πολλαπλασιαστικές διαστάσεις….Το «προπατορικό αμάρτημα» της υπερχρέωσης συνέβη την δεκαετία του 1980». Στην διάρκεια της Υπουργίας του εδέχετο βροχή αιτημάτων για παροχές. «Παράγοντες του κόμματος αποσπούσαν την συγκατάθεση του Πρωθυπουργού και έμπαιναν με θράσος στο γραφείο μου για παροχές… Δημιουργήθηκε μία νοοτροπία που είχε αποσυνδέσει την αμοιβή από την προσπάθεια… Ακόμη και σε υπηρεσίες όπως η ΕΡΤ όπου υπήρχε πλεονάζον προσωπικό, μου ζητούσαν να προσλάβω 1200, αρνούμην και μου έλεγαν ότι τώρα θα βάλουμε δικούς μας». Ο κ. Κουλουριάνος παραιτήθηκε. Αλλά το όργιο παροχών «για δικούς μας» συνεχίστηκε. Έχω και προσωπική εμπειρία. Στις αρχές του ’80 ήρθα από την Γενεύη και επεσκέφθηκα τον Υφυπουργό Εξωτερικών επί του Αποδήμου Ελληνισμού. Λεγόταν Νιώτης. Καθόμουν απέναντί του στο γραφείο του όταν ένας του τηλεφώνησε και τον άκουσα να λέγει «Θέλω αυτόν (τον υπάλληλο) να τον αλλάξετε και να βάλετε έναν του δικού μας χώρου»(!). Τότε αντελήφθηκα ότι το ΠΑΣΟΚ είχε διαιρέσει τους Έλληνες σε …χώρους και γινόταν όργιο παροχών και διορισμών για εξαγορά ψήφων που η πληρωμή τους μπορούσε να γίνει μόνο με δάνεια. Ήταν μοιραίο η εποχή του «Τσοβόλα δώστα όλα»(τα δανεικά) του Ανδρέα, να καταλήξει σήμερα στο «Ελλάδα δώστα όλα» της Μέρκελ! Αυτή ήταν η «τακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος» στην οποίαν αναφέρεται ο Πάγκαλος.
Αλλά κάνω έκκληση στους Έλληνες που θα βρεθούν την 6η Μαϊου απέναντι και στην Κάλπη και στην Εθνική τους Συνείδηση. Είναι δυνατόν να ψηφίσει κανείς και πάλι οποιονδήποτε από αυτούς που συμμετείχαν στο «προπατορικό αμάρτημα»; Είναι δυνατόν να ψηφίσει αυτούς που από το 1975 έχουν εισαγάγει και καλλιεργήσει και γενικεύσει ως πιστοί ετεροπροσδιοριζόμενοι ζηλωτές του Ανδρέα Π. την νοοτροπία της διαφθοράς; Είναι δυνατόν να ψηφίσει αυτούς που οι ίδιοι ομολογούν ότι επί μίαν 30ετία κάνουν «λάθη, παραλείψεις καθυστερήσεις, ακύρωση του κράτους, αδικαιολόγητες και ακραίες συμπεριφορές, αλόγιστες κατακτήσεις και εκλογικές νίκες, δημαγωγία, λαϊκισμό και ατιμωρησία, με προκλητική επίδειξη ανηθικότητας και έλλειψη αυτογνωσίας και αυτοκριτικής όταν η χώρα δανειζόταν σε περιθώρια ανεξέλεγκτου δανεισμού με περιφρόνηση κάθε έννοιας δικαιοσύνης και δημοσίου συμφέροντος»;
Ίσως μέχρι την 6η Μαϊου αποκαλυφθούν από την δικαιοσύνη και άλλα σκάνδαλα πέραν του Ωραίου Άκη. Πάντως ένα πράγμα πρέπει ακόμη να προκαλέσει την προσοχή της Δικαιοσύνης. Όταν φαίνεται ότι ο Άκης ήταν τόσο «κολλητός» στον Ανδρέα Π. και έπεφταν βροχή τα μυροβόλα εκατομμύρια της μίζας, είναι δυνατόν ο Ανδρέας να μην …κατεδέχετο να αγγίξει ούτε μια δραχμή, ή να ήταν τόσο βλάξ ώστε δεν είχε ιδέα του τι συνέβαινε; Όταν ακούσαμε τότε ότι υπήρξε τετ-α-τετ του τρίο «Άκη, Ανδρέα και Κασόγκι» είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεται κανείς τι …ελέχθη; Όπως ισχύει για την Γυναίκα του Καίσαρος, πρέπει η Δικαιοσύνη να προβεί σε έρευνα τεκμηρίων για να διαπιστωθεί: Πώς Ζει η πολυμελής οικογένεια Παπανδρέου, Πώς κτίστηκε και πόσο στοίχησε στον Ανδρέα η περίφημη βίλλα; Επεστράφη άραγε το ...άτοκο δάνειο του δότη επιχειρηματία και των 10 εκατ. δρχ. του κ. Παπούλια; Θα ήταν μεγάλη αδικία για τις θρησκευτικές ημέρες που περνάμε, να μείνει μόνον ο ατυχής Άκης να πληρώσει τις πολλές αμαρτίες ενός σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού κόσμου. Θα είναι ευτύχημα η ποθούμενη ανάκαμψη να αρχίσει με πρώτη …επένδυση την οικοδομική επέκταση των φυλακών του Κορυδαλλού!
Περιοδικό Ηλιαία Μαίος 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου