Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Πηγή : http://polis-agora.blogspot.com
Όσο και καλή πρόθεση και να έχει κανείς, δεν διακρίνει ακόμη και στις λεγόμενες αντιπολιτεύσεις, λόγους και πολύ περισσότερο πράξεις, μικρές ή μεγάλες που σηματοδοτούν, προδιαγράφουν έναν αναγεννητικό κύκλο.
Παρατηρεί πράξεις αυτοσυντήρησης αποτυχημένων γραφειοκρατιών των κομμάτων μη κομμάτων παρά πράξεις μετάνοιας, αυτοκριτικής και περισσότερο απελευθέρωσης. Όπως η υψηλού επιπέδου θρασύτητας, ανηθικότητας και ξεδιαντροπιάς ομόφωνη συμπολιτευόμενη απόφαση για την χρηματοδότηση τους.
Η μόνη που δεν έσφιξε την ζώνη της αυτήν την περίοδο είναι η πλέον ανίκανη και διεφθαρμένη πολιτική τάξη της Ευρώπης. Κάστα παρά πολιτική τάξη. Μόνο με τους αντίστοιχους Βαλκάνιους μπορεί να συγκριθεί.
Στο πολιτικό τοπίο της χώρας δεν θα υπήρχαν αυτές οι αποτυχημένες πράσινες, μπλε και κόκκινες νομενκλατούρες αν δεν υπήρχε μια προσχεδιασμένη συντήρηση τους δια μέσου της τηλεκρατίας και της δημόσιας χρηματοδότησης τους. Δεν θα υπήρχε βεβαίως και η εξορία μου από την υπαρκτή μεταπολιτευτική δημοκρατία, που δεν ήταν δημοκρατία. Μια, αληθινά αναγεννητική σήμερα, πολιτική δύναμη θα έβαζε το ζήτημα του κόστους της πολιτικής στην χώρα. Όχι η δημοκρατία δεν κοστίζει. Κοστίζει η αντιδημοκρατία.
Η χώρα δεν θα βγει από αυτόν τον λαβύρινθο, τον χρεωβόρο λαβύρινθο αν δεν αναπτυχθεί στους ανθρώπους, εδικά στις νέες γενιές μια νέα δημόσια επεξεργασμένη πολιτική παιδεία. Αν δεν αναδειχθούν δια της Παιδείας, της Πολιτικής Παιδείας, σε ΠΟΛΙΤΕΣ.
Μόνο Λαοί Ενηλικιωμένοι πολιτικά μπορούν να διεκδικήσουν μια άλλη θέση στην Παγκόσμια γεωγραφία, οικονομία και πολιτική.
Το ελπιδοφόρο στοιχείο της περιόδου που διανύουμε είναι η τάση ανάκτησης μιας ιδιότητας που πρώτοι οι Έλληνες πρότειναν, προσέφεραν στην ανθρωπότητα, αυτήν του Πολίτη.Πηγή : http://polis-agora.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου