Με τον Λάζαρο Μαύρο
Π Ο Ι Ο Σ ΕΙΝΑΙ ο πάτος στην κατρακύλα εξαθλίωσης της πολιτικής, μπορεί να το δει ο καθένας στον εκβιασμό που θέτει ο Χριστόφιας, η ηγεσία του ΑΚΕΛ κι άλλοι τινές ενώπιον (κι εναντίον) του λαού: «Διζωνική ή Διχοτόμηση;» Όπου, βεβαίως, η Διζωνική -όπως την ορίζουν ΚΑΙ οι προτάσεις Χριστόφια, καθιστώντας τους Τούρκους συγκυρίαρχους σ’ ολόκληρη την Κύπρο- προβάλλει, με «μαθηματική ακρίβεια», απεχθέστερη της απεχθούς Διχοτόμησης. Εκεί στον πάτο πλησίον είναι κι η ιδέα για «λύση Δύο Κρατών» που, ναι μεν ουδεμία κομματική ηγεσία την έχει υιοθετήσει, η διαχρονική όμως ολωνών υποταγή στη Διζωνική, αυξάνει τους… οπαδούς της.
Π Α Τ Ο Σ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ, που αποτελεί γνήσιο και φυσιολογικό προϊόν μίας εξαρχής λανθασμένης και διαχρονικά επιζήμιας πολιτικής, ηλικίας 35 ετών, 1977 - 2012: Του διζωνικού συμβιβασμού στις απαιτήσεις των Τούρκων κατακτητών, ως του στόχου της πολιτικής. Και των «διακοινοτικών συνομιλιών», ως της διαδικασίας για την εξεύρεση του βαθμού συνθηκολόγησης με τους Τούρκους. Το γιατί δεν «έκλεισε», τόσα χρόνια, μια συμπεφωνημένη Διζωνική, οφείλεται στ’ ότι οι Τούρκοι θέλουν - σχεδιάζουν και υλοποιούν τις προϋποθέσεις για να επιτύχουν - πολύ περισσότερα. Δεύτερον, έχουν πεισθεί οι Τούρκοι, απ’ την υποχωρητικότητα κι ανεπάρκεια των ηγεσιών μας ότι, βασίμως προσδοκούν να λάβουν περισσότερα. Τρίτον και σημαντικότερο, ο λαός ΔΕΝ θέλει, αποκρούσει και απορρίπτει τη Διζωνική.
Α Ν Α Σ Τ Ρ Ο Φ Η της κατρακύλας έπρεπε ν’ αποφασιστεί από πολύ παλαιότερα. Ιδίως απ’ το 1983, με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους. Οριστικά απ’ την εξαθλίωση με τα δημοψηφίσματα του Σχεδίου Ανάν κι απ’ το κορυφαίο ΟΧΙ της Εθνικής Αντίστασης του Ελληνισμού τής 24ης Απριλίου 2004. Δυστυχώς - δυστυχέστατα, δεν είχαμε άξιες των περιστάσεων ηγεσίες. Πώς θα μπορούσαν, άλλωστε, ν’ ανατρέψουν οι ίδιοι τη δική τους πολιτική, που με πείσμα και γινάτι κι απαρασάλευτη αγκύλωση («προσήλωση» την λένε… καυχώμενοι κιόλας!!!) ακολουθούσαν όλες τις προηγούμενες 10ετίες; Ο πάτος στον οποίο οδήγησε μοιραία η προεδρία Χριστόφια, ήταν, ίσως, το αναγκαίο «αριστερό» στάδιο για να καταστεί συνείδηση στην πλειοψηφία του λαού (περιλαμβανομένου και μεγάλου ποσοστού των κομματικών ψηφοφόρων) αυτή η εξ υπαρχής διαχρονική ανικανότητα, ανεπάρκεια, αναξιότητα τής, διζωνικώς αναγιωμένης και με τους Τούρκους συμβιβασμένης, πολιτικής ηγεσίας.
Α Ν Α Σ Τ Ρ Ο Φ Η προϋποθέτει ότι: (α) Ξεκολλάμε οριστικά και τελεσίδικα τα μυαλά μας απ’ τη Διζωνική, απ’ τη Διχοτόμηση, απ’ τα Δύο Κράτη και τις «διακοινοτικές συνομιλίες» και: (β) Προτάσσουμε, έργοις, πάνω απ’ όλα, την ενδυνάμωση του Ελληνισμού, την ενίσχυση της ΚΔ και τον σχεδιασμό στρατηγικής τής απελευθέρωσης. Με ηγέτες άξιους και ικανούς για κάτι τέτοιο. Το 1974 δεν μπορούσαμε. Ούτε το ’77, το ‘83, το ‘88, το ’93, το ’98, το 2003 και το 2008. Θα μπορέσουμε, άραγε, ώς τον Φεβρουάριο του 2013;
Α Ν Α Σ Τ Ρ Ο Φ Η προϋποθέτει ότι: (α) Ξεκολλάμε οριστικά και τελεσίδικα τα μυαλά μας απ’ τη Διζωνική, απ’ τη Διχοτόμηση, απ’ τα Δύο Κράτη και τις «διακοινοτικές συνομιλίες» και: (β) Προτάσσουμε, έργοις, πάνω απ’ όλα, την ενδυνάμωση του Ελληνισμού, την ενίσχυση της ΚΔ και τον σχεδιασμό στρατηγικής τής απελευθέρωσης. Με ηγέτες άξιους και ικανούς για κάτι τέτοιο. Το 1974 δεν μπορούσαμε. Ούτε το ’77, το ‘83, το ‘88, το ’93, το ’98, το 2003 και το 2008. Θα μπορέσουμε, άραγε, ώς τον Φεβρουάριο του 2013;
Πηγή : www.simerini.com.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου