ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΙΧΑΛΗΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ Προς τον Πρεσβευτή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας τηςΓερμανίας στην Ελλάδα

Αξιότιμε κ. Πρέσβη Γλυφάδα 14 Απριλίου २०१२

Μία από τις στιγμές της Πολιτικής και Επιστημονικής μου διαδρομής την οποία αξίζει να θυμάται κανείς, ήταν η δημιουργική την δεκαετία του 90’ συνομιλία μου με τους καθηγητές και φοιτητές του Πολυτεχνείου της Στουτγκάρδης οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά και εθελοντικά στην πρόταση μου για την δημιουργία μίας νέας πόλης στα παράλια της Θράκης. Η πόλη θα δέχονταν την τρίτη σε ένα αιώνα, τον 20^ο , Ποντιακή Προσφυγοποίηση.

Τα σχέδια για την νέα πόλη που επεξεργάσθηκε η ομάδα του Πολυτεχνείου της Στουτγκάρδης παρουσιάσθηκαν σε μια πολύ ωραία εκδήλωση στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας τον Οκτώβριο του 1997. Ο Γκαίτε θα ήταν πολύ ευτυχής εκείνη την βραδιά.

Οι μνήμες μου αυτές ενώνονται με τις μνήμες των εκδηλώσεων αλληλεγγύης του Γερμανικού λαού προς τους Έλληνες δημοκράτες κατά την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα.

Όλες αυτές οι μνήμες αποτελούν κατά την γνώμη μου τα υλικά και δείχνουν τους δρόμους οικοδόμησης της νέας Ευρώπης που θέλουμε. Πολύ διαφορετικής από τις κακές στιγμές και εμπειρίες του παρελθόντος.

Αυτές τις ημέρες η πολύ θετικά φορτισμένη εικόνα μου για την πόλη της Στουτγκάρδης διεκόπη από μια απρόσμενη είδηση. Αυτές που όταν τις ακούς αρχικά δεν τις πιστεύεις. Οι υπεύθυνοι του Δήμου της πόλης αρνήθηκαν την παραχώρηση μίας αίθουσας του Δήμου όπου οι Σύλλογοι των Ποντίων της Βάδης Βυτεμβέργης προγραμμάτισαν για την 20^η Μαΐου, ομιλία μου με θέμα την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Προέβαλαν ως επιχείρημα αντιδράσεις του Τούρκου Πρόξενου αλλά και Γερμανικών πολιτικών κομμάτων σε προηγούμενη εκδήλωση που οργάνωσαν Χριστιανικοί Λαοί που υπέστησαν την Κεμαλοτουρκική γενοκτόνα βία.

Ο Μάιος και συγκεκριμένα η 19^η Μαΐου είναι η ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων. Ως γνωστόν Κοινοβούλια Ευρωπαϊκών χωρών, τελευταία το Σουηδικό, ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πολλές Πολιτείες των Η.Π.Α., αναγνώρισαν την γενοκτονία των Ποντίων. Πλησιάζει νομίζω η στιγμή για το Γερμανικό Κοινοβούλιο να καλύψει το τεράστιο ηθικό, ανθρωπιστικό και πολιτικό κενό αναγνωρίζοντας μια από τις πρώτες γενοκτονίες του 20^ου αιώνα, την Ποντιακή. Οι λόγοι για αυτό είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Στα ζητήματα αυτά αναφέρεται η ομιλία μου στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου το 2002 και περιλαμβάνεται στην έκδοσηVerfolgung, Vertreibung und Vernichtung der Christen im Osmanischen Reich 1912-1922. Tessa Hofmann(Hg), LIT VERLAG Munster 2004 όπως και στο THE PONTIAN QUESTION IN THE UNITED NATIONS, Michalis Charalambidis. Ed Internatiolal League for the rights and Liberation of Peoples, Geneva – Athens 2004.

Κύριε Πρέσβη

Τις ημέρες αυτές ανάμεσα στην Σταύρωση και την Ανάσταση ήθελα να συμβάλλεται στην απομάκρυνση και οριστική ακύρωση αυτής της μαύρης, κακόγουστης είδησης ώστε να παραμείνω στις πολύ θετικές μνήμες και εικόνες που σας ανέφερα πριν.

Αυτό νομίζω ζητά το δίκαιο, ο ανθρωπιστικός και πολιτικός πολιτισμός μας, η ιστορία, η Ευρώπη που θέλουμε, οι καλές στιγμές της Ελληνογερμανικής συνάντησης ιστορικά. Αυτές που υπήρξαν γενεσιουργές, γονιμοποιητικές της Ευρωπαϊκής ταυτότητας.

Η περίοδος της Σταύρωσης των αυτόχθονων λαών της Μικράς Ασίας Χριστιανών, Εξισλαμισμένων, Μουσουλμάνων, Ζωροαστρών κράτησε πολύ, πάρα πολύ. Διανύουμε την περίοδο της Δημοκρατικής, αληθινά Δημοκρατικής χωρίς απάνθρωπους Φονταμεταλισμούς, Άνοιξης τους. Η Ευρώπη δεν μπορεί να οικοδομηθεί επάνω στην προστασία και την αγιογραφία της Κεμαλικής Τουρκικής βαρβαρότητας. Αυτό αποτελεί ένα θλιβερό για τους λαούς και την ανθρωπότητα παρελθόν. Το μέλλον θα είναι διαφορετικό. Κυρίως ανθρωπιστικό.

Με τις καλύτερες ευχές μου

Σας χαιρετώ

Μιχάλης Χαραλαμπίδης