Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Στα πρόθυρα της αποσύνθεσης της Σοβιετικής Ένωσης, ο τελευταίος ηγέτης της Μ. Γκορμπατσόφ, εμφανιζόμενος ενώπιον μιας δραματικής συνεδρίασης του Πολιτικού Γραφείου (στις 17 Δεκεμβρίου 1987), καταγγέλλοντας τις παγιωμένες πρακτικές της καταστολής και του ανασκολοπισμού σε κάθε διαμαρτυρία των εργαζομένων έλεγε: «Πριν από λίγες ημέρες στο Γιάροσλαβ 27.000 εργαζόμενοι διαμαρτυρήθηκαν για τις αποφάσεις που έπαιρνε μόνη της η διεύθυνση του εργοστασίου. Ξέρετε πως αντέδρασαν οι υπεύθυνοι του κόμματος; Αντί να συζητήσουν με τους εργαζόμενους, ζήτησαν έκτακτα μέτρα λέγοντας ότι βρισκόμαστε μπροστά σε εξέγερση».
Συνεχίζοντας, τόνιζε: «Φτάνει πια, σύντροφοι, να ζητάμε να επεμβαίνουν οι δυνάμεις καταστολής του κράτους μόλις πάει να κινηθεί κάτι και την ίδια στιγμή που καλούμε τον κόσμο να συμμετέχει στη διαχείρισή της εξουσίας, τα αφεντικά αντιδρούν» (περισσότερα για τα γεγονότα αυτά βλ. το έργο μου: «Η Κομμουνιστική Ουτοπία» εκδ. «Κάδμος», 2010, σελ. 510-512).
Τις ίδιες μεθόδους καταστολής – και μάλιστα με αυξημένο μένος (λόγω της επιστράτευσης) – εφαρμόζουν και οι σύντροφοι του ΠΑΣΟΚ εναντίον κάθε κοινωνικής ομάδας που διαμαρτύρεται για τον οικονομικό και κοινωνικό ανασκολοπισμό της από τα... σοσιαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης.
Να υποθέσουμε ότι ήρθε η ώρα της αποσύνθεσης, του συμμοριακού πολιτικού συστήματος;
Ίδωμεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου