Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Άνανδρος, λέει το λεξικό, σημαίνει τον δειλό, τον αταίριαστο στον ανδρικό χαρακτήρα, την άνανδρη συμπεριφορά, και το δειλός σημαίνει τον φοβητσιάρη!
Είναι αυτά ακριβώς τα δύο χαρακτηριστικά που διέπουν τη συμπεριφορά της συντριπτικής πλειοψηφίας των λεγόμενων πολιτικών όλα ετούτα τα χρόνια της πολιτικής χολέρας, για να παραφράσω τον νομπελίστα λατινοαμερικανό συγγραφέα.
Όσο είναι στους αστραφτερούς θώκους της εξουσίας και όσο βυσσοδομούν στα σκοτεινά υπόγεια του Ηφαίστου, απολαμβάνουν με περισσή ιταμότητα τις κάθε λογής παράνομες πράξεις και παραλείψεις τους.
Αλαζονεία, έπαρση, ναρκισσισμός τους συνοδεύουν νυχθημερόν!
Όταν όμως κάποτε διαρραγεί ο βόθρος και πιαστούν στη φάκα, τότε γίνονται άλλοι άνθρωποι. Μεταλλάσσονται: Δεν θυμούνται τίποτα, δεν είδαν τίποτα, δεν παρατήρησαν τίποτα, δηλαδή παριστάνουν τις αθώες παιδούλες και το ούφο, το οποίο εννοιολογικά σημαίνει «τον άσχετο και τον ανίκανο ν’ αντιληφθεί την πραγματικότητα»!
Κι όμως: Διοικούν, κυβερνούν, νομοθετούν και για δεκαετίες ολόκληρες κράτησαν και κρατούν τις τύχες των Ελλήνων, του κράτους και του έθνους στα ακάθαρτα χέρια, τ’ αρρωστημένα μυαλά τους και τις άθλιες ψυχές τους.
Τους ρωτά ο ανακριτής αν είδαν την Ανατολή του Ήλιου και αυτοί απαντούν: Δεν θυμάμαι, είχα γυρισμένη την πλάτη...!
Όσο για ένα αντρικό μετάνιωμα ποτέ!... Το μετάνιωμα, έλεγε ο Γάλλος ποιητής Σ. Μποντλέρ (1821-1867) είναι χαρακτηριστικό του ανδρείου και γι’ αυτό το λόγο σκιαγραφόντας αυτά τα ουτιδανά ανθρωπάκια έλεγε στα γνωστά «Άνθη του κακού»: «Στα μετανιώματα άνανδροι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου