Οι «αγωνιστές» του λαού!

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα

Μετά την Ιουλιανή μεταπολίτευση του 1974 πολύς κόσμος της τεμπελιάς, της λούφας και των προνομίων στεγάστηκε στο «Τρίτο βάθρο της δημοκρατίας», δηλαδή στον συνδικαλισμό, όπως έλεγε το «Συμβόλαιο με το λαό» του ΠΑΣΟΚ το 1981.
Ένας ολόκληρος κόσμος, ο οποίος από τότε ανέλαβε εργολαβικά να υπερασπίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων μπήκε στο χώρο των προνομιούχων ή, όπως θα έλεγε ο Τ. Οργοτιέλ, αποτέλεσαν τους «πιο ίσους από τους ίσους»!
Προαγωγές, προνόμια κάθε λογής, εργασία γιοκ, συμμετοχή σε κοσμικά «αγωνιστικά» συνέδρια της... εργατιάς στο Λαγονήσι και στα ανά την Ελλάδα πολυτελή ξενοδοχεία, με προτίμηση αυτά που είναι στο Καβούρι!
Ξυπνούν κατά τις 10-11 και αφού πάρουν το «μπρέκφαστ» - να μην ξεχνάμε και τη γλώσσα τους – πηγαίνουν στο κομμωτήριο. Αφού βάφονται καταλλήλως, βγαίνουν στο στημένο «αγωνιστικό» κανάλι και φθέγγονται περί των εργατικών δικαιωμάτων! Εμετός.
Μπορούν να μας πουν που, πότε και πόσο εργάσθηκαν και με τι αμοιβές;
Για το άθλιο αυτό θέμα έγραψα πολλές φορές αλλά το οργίλο αυτό σχόλιο έχει ως αφετηρία έναν τέτοιο «αγωνιστή», του οποίου συνέντευξη φιλοξενεί η «Αυριανή» της 18ης Ιουλίου, σελ. 15).
Συνεντεύξεις, ιδεολογικούς ακκισμούς, εισπράξεις και «διαφωνίες» αποτελούν το «αγωνιστικό» τους πλαίσιο!
Ρε, σεις, θα δουλέψετε ή το βάλατε και σεις για την πιο διεφθαρμένη «βουλή» του κόσμου στην οποία δίνονται μαθήματα για το πώς γίνεται το πλιάτσικο; (βλ. «Πρακτικά Βουλής» της 20 Μαρτίου 1992, όπου σχετικό μάθημα από Α. Παπανδρέου και Κ. Μητσο¬τάκη).
(Για τα πολιτικά αυτά υποκείμενα, βλ. το έργο μου: «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα», εκδ. «Ergo», Αθήνα 2002, σελ. 228 επ.