Της Ελένης Θεοχάρους
«Το πλανάσθαι ανθρώπινον αλλά το ομολογάν την πλάνην είναι ανώτερος πολιτισμός και γενναιότης».
Αυτή την φράση του Νικολάου Πλαστήρα που βασίζεται σε ρωμαϊκό ρητό, και λίγο τροποποιημένη, γα να χωράει και τις σύγχρονες περί ισότητος αντιλήψεις, την οποίαν με δίδαξε ο πατέρας μου στα γυμνασιακά μου χρόνια, είχα στον νου μου συνεχώς από την ώρα που διεφάνη πως ουδείς εκ των κυβερνώντων έδειξε να συναισθάνεται το μέγεθος της τραγωδίας, στην οποία οδήγησαν τον τόπο με την αδυναμία και ανεπάρκεια τους να κυβερνήσουν .
Ο Πρόεδρος μίλησε ακαθόριστα για πολιτικές ευθύνες οι οποίες θα αναληφθούν. Πότε?
Όταν θα εξαντληθούν οι εναπομείναντες 18 μήνες της διακυβέρνησης Χριστόφια?
Την πολιτική ευθύνη που είναι ξεκάθαρη την αναλαμβάνει κάποιος αμέσως μετά από ένα συμβάν.
Τονίζω πως δεν θεωρώ πλάνην αυτό που έγινε στο Μαρί. Ήταν και εξακολουθεί να παραμένει εγκληματική αμέλεια που μπορεί να είχε ως κίνητρο κάποιες αφελείς ή κολλώδεις πολιτικές αναλύσεις, κακές εκτιμήσεις ή παραπληροφόρηση, ωστόσο δεν παύει το αποτέλεσμα να είναι εγκληματικό.
Αλλά και ασύγγνωστη πλάνη να είναι, ο Πρόεδρος όφειλε με γενναιότητα να αναλάβει την ευθύνη. Αντί αυτού εξηφανίσθει.
Βεβαίως την χαώδη κατάσταση που ακολούθησε την συμφορά διαδέχθηκε η πολιτική ατολμία της διάλυσης της Κυβέρνησης μετά από την γλοιώδη συμπεριφορά μιας μειοψηφούσας μερίδας της ηγεσίας του ΔΗΚΟ. Διανύουμε διαρκή περίοδο ακυβερνησίας και ο πρόεδρος δηλώνει πως δεν παραιτείται. Μόνον η παραίτηση -κατά την γνώμη μου- θα μπορούσε να διασώσει στοιχειωδώς το Πρόεδρο. Γιατί θα έδινε στον Κυπριακό λαό το δικαίωμα να εκλέξει μια νέα κυβέρνηση στην βάση των νέων δεδομένων που θα επιχειρούσε να διασώσει τον τόπο.
Δεν παραιτείται ο Πρόεδρος και το ΑΚΕΛ τσαμπουνά ότι ο Λαός τον εξέλεξε για 5 χρόνια. Ναι, ο λαός πλανήθηκε και με γενναιότητα ομολόγησε την πλάνη του . Και του ζητά να φύγει .Και βεβαίως και οι οπαδοί του ΑΚΕΛ είναι κομμάτι του Λαού, και είναι οι πολλές οι φωνές από μέρους τους που ζητούν την παραίτηση του Προέδρου.
Ωστόσο, αν δεν αποφασίσει ο Πρόεδρος να παραιτηθεί, δεν υπάρχει συνταγματικά ορθός τρόπος να υποχρεωθεί προς τούτο. Βεβαίως θεωρείται από τώρα υπεύθυνος για την επίταση της ακυβερνησίας καθώς και για τις αρνητικές εξελίξεις στην οικονομία και στην κοινωνική συνοχή. Όπως είναι υπεύθυνος και την χαώδη κατάσταση που θα βιώσουμε μέχρι τις εκλογές.
Οφείλουμε να αντέξουμε. Με σθένος, μαχητικότητα, αυταπάρνηση, υπευθυνότητα και με υψηλό φρόνημα, οφείλουμε να αντέξουμε. Να μας εμπνέει και να μας καθοδηγεί η ασύλληπτη θυσία του Αρχηγού Ανδρέα Ιωαννίδη και των 12 ηρώων της Βάσης.
Η εναλλακτική πρόταση σωτηρίας προς αποφυγή της ακυβερνησίας που είναι μια κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης στην βάση ενός ελαχίστου και χωρίς παρεκκλίσεις προγράμματος, δυναμιτίζεται από την αλαζονική προσέγγιση του Προέδρου. Γι αυτό και ΑΚΕΛΙΚΑ χαλκεία μηχανεύονται συνεχώς ημεδαπές και αλλοδαπές συνωμοσίες κατά του Προέδρου και της «σοφής διακυβέρνησης του, που έφερε ξένους ηγέτες στην Κύπρο», και καθορίζουν την ενότητα μόνο ως αποδοχή χωρίς αντιρρήσεις των Ναπολεοντείων συνδρόμων που διακατέχουν τους κυβερνώντες .
Προσθέτω και την εγγενή αδυναμία του ΔΗΚΟ να φύγει από μια Κυβέρνηση που δεν το εκφράζει.
Θα τελειώσω με την ανυπέρβλητη ρήση του Ίωνα Δραγούμη: «Δεν με μέλλει αν βάλω σε δύσκολη θέση μια κυβέρνηση που δεν την σέβομαι. Δεν είμαι καμωμένος για την Κυβέρνηση. Έγινα για το Έθνος και τον Ελληνισμόν».
Εμείς , ο Ελληνισμός της Κύπρου λέμε: Δεν μας νοιάζει αν θα βάλουμε σε δύσκολη θέση μια Κυβέρνησης –σχεδόν ανύπαρκτη- που δεν την σεβόμεθα και η οποία δεν νομιμοποιείται να διαπραγματεύεται τις τύχες μας διότι μας έχει οδηγήσει πλέον σε σχεδόν μη αναστρέψιμες συνθήκες υποταγής και σε σχεδόν ολική καταστροφή του κράτους. Ο Δήμος, ο Λαός μας, που υπομονετικά παρακολουθούσε όλα αυτά τα χρόνια τα άθλια τεκταινόμενα, έχει την δύναμη να καταθέτει ειρηνικά και συνεχώς την διαμαρτυρία του. Δεν πρόκειται για όχλο –όπως λένε οι κυβερνώντες-αλλά για τον βασανισμένο κόσμο της Κύπρου που θέλει να διαφεντέψει τον τόπο του, την τύχη του, το μέλλον του, την τύχη των παιδιών του. Και έχει το πανίσχυρο όπλο της συνεχούς αντίστασης αλλά και της παθητικής αντίστασης , του Δημοψηφίσματος, της ψήφου.
Μόνον ούτως σκεπτόμενοι και δρώντες μπορούμε να αποτρέψωμε τις εκ της πλάνης συμφορές και να διασωθούμε και να ευημερήσουμε στον τόπο που μας γέννησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου