Κλείνει το μάτι στην Τουρκία

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

Μετέωρες είναι οι συμφωνίες της Κύπρου με το Ισραήλ επί του θέματος της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου και των λοιπών συναφών συμφωνιών, όπως αυτές μπορούν να ενταχθούν σε έναν στρατηγικό σχεδιασμό. Η Κυβέρνηση κλείνει το μάτι στην Τουρκία και προτιμά σε βάθος χρόνου τη συνεργασία και συνεκμετάλλευση με την Άγκυρα, αφήνοντας στο περίμενε το Ισραήλ.
Ειδικότερα, οι Ισραηλινοί εκτιμούν ότι, τόσο η συμφωνία της Κύπρου με την «Ντέλεκ» όσο και η υπόθεση του τερματικού για την υγροποίηση του φυσικού αερίου, βρίσκονται μετέωρες για δύο λόγους: Πρώτο, λόγω των δεσμεύσεων της Κυβέρνησης προς τη Ρωσία μετά την παροχή δανείου ύψους 2,5 δισ. ευρώ. Οι Ρώσοι ουδόλως θα ήθελαν να δουν το Ισραήλ να μπαίνει στην ευρωπαϊκή αγορά, σπάζοντας τη μονοπωλιακή σχέση της Μόσχας. Δεύτερο, υπάρχουν δεσμεύσεις του Προέδρου Χριστόφια προς τα Ηνωμένα Έθνη και τους Τουρκοκυπρίους να καθυστερήσει όσο το δυνατόν περισσότερο η εκμετάλλευση, για να διευκολυνθεί και η τουρκική πλευρά (σημειώνουμε ότι η Ντέλεκ έχει συμφωνία με τη Noble, στην περίπτωση του Ισραήλ, με ποσοστό της τάξης του 30%. Για να ισχύσει ανάλογη συμφωνία και στην περίπτωση της Κύπρου, χρειάζεται η άδεια της κυπριακής Κυβέρνησης). 
Καθόλου τυχαίες δεν φαίνεται να είναι και οι δηλώσεις του Προέδρου Χριστόφια μετά την επίσκεψή του στην εξέδρα της «Noble». Ο Πρόεδρος αναφέρθηκε όχι μόνο σε συνεκμετάλλευση με τους Τουρκοκυπρίους, αλλά και με την Τουρκία. Πρόκειται για τη φόρμουλα του αγωγού από την Κύπρο προς την Τουρκία, ειδικά σε περίπτωση λύσης. Μια αντίληψη την οποία προωθεί επίσημα η Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού Πραξούλα Αντωνιάδου και διατυπώνουν ανεπίσημα και παρασκηνιακά και άλλοι υπουργοί της Κυβέρνησης Χριστόφια στο εξωτερικό, για να δείξουν την καλή θέληση της Λευκωσίας. Σημειώνεται ότι οι Ισραηλινοί απορρίπτουν την επιλογή να μεταφέρουν αγωγό από το Λεβιάθαν ή το Ταμάρ στην Τουρκία, επειδή θεωρούν μια τέτοια κίνηση, όπως και στην περίπτωση μεταφοράς αγωγού στην Αίγυπτο, ως λανθασμένες. Διότι, όπως εκτιμούν, θα γίνουν εξαρτώμενοι μιας περιφερειακής δύναμης, όπως είναι η Τουρκία. 
ΠΑΝΤΩΣ η Πραξούλα Αντωνιάδου διαβεβαιώνει τους Ισραηλινούς ότι μελετώνται οι προτάσεις τους, όμως, από την άλλη πλευρά, οι Ισραηλινοί διατυπώνουν επιφυλάξεις. Θεωρούν, βεβαίως, ότι επί του παρόντος δεν έχουν άλλη επιλογή, εκτός και αν: 1. Λύσουν το πρόβλημα της υγροποίησης με πλωτές μονάδες. Πρόκειται για επιλογή ιδιαιτέρως δαπανηρή. 2. Λύσουν το πρόβλημα χώρου και οικολογίας που έχουν οι ίδιοι στη χώρα τους. Το τρίτο και τέταρτο σενάριο είναι η αλλαγή της κατάστασης στην Αίγυπτο και την Τουρκία και η δημιουργία θετικότερων συνθηκών συνεργασίας με το Ισραήλ. Υπό αυτές, όμως, τις συνθήκες η Κύπρος θα χάσει το πλεονέκτημα, που διαθέτει σήμερα ως προς το Ισραήλ, προκειμένου να συνάψει μια στρατηγική συμμαχία σε ενεργειακό, οικονομικό, εμπορικό και ναυτιλιακό επίπεδο. Μια συμμαχία, που είναι πρόδηλο ότι θα λειτουργεί αντισταθμιστικά προς τους ηγεμονικούς σχεδιασμούς της Τουρκία και θα διατηρεί τις ισορροπίες στην περιοχή.

Πηγή : www.sigmalive.com