“Είμαστε Έλληνες!”

Του Νίκου Γιωργαντζά

Προς τι οι διαπληκτισμοί; Βοηθούν σε τίποτα το έθος, το έθνος ή την πατρίδα μας;
Μία μικρή ομάδα ακτιβιστών Ελλήνων πατριωτών είχαμε σήμερα έναν εκτενή διάλογο στο Water Club της Νέας Υόρκης. Το θέμα μας ήταν γύρω από τους τρόπους με τους οποίους τα ολιγαρχικά καθάρματα κατακερματίζουν την κοινωνική συνοχή του ελληνικού μας έθους και έθνους.
Από το 1821 έχουν καταφέρει να πείσουν τον κάθε Έλληνα πως είναι ή αριστερός ή κεντρώος ή δεξιός. Έχουν δε καταφέρει να μας την περάσουν αυτήν την σκέψη τόσο βαθειά μέσα στο μυαλό μας, που νομίζουμε πως είναι δική μας.
Αντίδοτο έχουμε; Πως μπορούμε να ξαναενώσουμε τον κοινωνικό ιστό του λαού μας ως έθος και ως έθνος;
Μήπως απλά χρειάζεται μία απλή παρατήρηση και μία μικρή παρέμβαση από τον κάθε έναν μας στον εαυτό της/του; Η παρατήρηση έχει να κάνει με την ίδια μας την σκέψη, όπως και η παρέμβαση.
Την επομένη λοιπόν φορά που παρατηρείς τον εαυτό σου να σκέπτεται: “είμαι αριστερός” ή “είμαι κεντρώος” ή “είμαι δεξιός”, σταμάτα! Σταμάτα και ρώτα τον ίδιο σου τον εαυτό: “είναι δική μου η σκέψη τούτη;”
Μετά βγες να βρεις τους φίλους σου. Πες τους να κάνουν το ίδιο.
Και μετά δώστε τα χέρια και φωνάξτε μαζί: “Είμαστε Έλληνες!”