Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημέρωσης Εθνικών Θεμάτων
Γιατί τόσο ετεροχρονισμένα ο κ. Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τόλμησε να πει αυτή την αλήθεια;
Έπρεπε πρώτα να ενταφιάσει τον «κυρίαρχο» λαό και να υποθηκεύσει το μέλλον των επερχομένων γενεών για να πει αυτή την αλήθεια;
Γιατί αυτός –και οι λοιποί λαϊκιστές- δεν τόλμησαν ν’ ανοίξουν τις σελίδες του έργου μου «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα»; (εκδ. «Ergo», Αθήνα 2002).
Γιατί παρά τις προ τριακονταετίας επισημάνσεις και εκκλήσεις του γράφοντος για τις εθνοκτόνες και κοινωνιοκτόνες λειτουργίες του λαϊκισμού εξακολουθούσαν να τον έχουν ως πολιτικό ευαγγέλιο;
Όμως αυτά που δεν τολμούσαν να πουν οι δήθεν ηγέτες, τα έλεγε και τα έγραφε ο πολίτης Παπαγαρυφάλλου ήδη από το 1996 γράφοντας και τα εξής, όταν ο Σημίτης ανέβαινε τα σκαλιά της εξουσίας και το σύστημα της σήψης και του λαϊκισμού έψελνε το ωσαννά για τον ερχομό του: «Ύμνος, λοιπόν του χυδαίου λαϊκισμού στον νέο Μεσσία του «εκσυγχρονισμού», δηλαδή του μοντέρνου λαϊκισμού, στον οποίο αρκεί και μια τετραετία να θάψει την Ελλάδα, αν φυσικά προλάβει και αν δεν βρεθούν άλλοι Έλληνες να τσακίσουν το λαϊκισμό του και την πολιτική του. Ο γράφων εύχεται να μην επαληθευτεί σ’ αυτό το κακό εθνικό όνειρο» (βλ. όπ. π. σελ. 350-351).
Δυστυχώς, πολιτικάντηδες, κομματάρχες, δημοσιογραφούντες κάθε λογής και «ηγέτες» - που δεν είναι σε θέση να δούν τι θα γίνει αύριο- εσιώπησαν ενόχως ρίχνοντας νερό στο μύλο του εθνοκτόνου λαϊκισμού.
Μικρά ανθρωπάκια εν μέσω μιας χαβουζοποιημένης ελληνικής κοινωνίας η οποία πληρώνει –δυστυχώς πληρώνουν και οι ελάχιστοι που αντιστάθηκαν – τα επίχειρα της τυχοδιωκτικής συμπεριφοράς της (Για την πατριδοκτόνο και κοινωνιοκτόνο λειτουργία και εφαρμογή του (βλ. π.χ. τα άρθρα μου: «Πτυχές πολιτικής και κοινωνικής αποσύνθεσης», στα «Πολιτικά Θέματα» (Π.Θ.) της 27/3/1992 – «Αθλιότητα της πολιτικής η πολιτική της αθλιότητος» στα «Π.Θ.» της 6/3/1992 – «Σελίδες από την ιστορία της φαυλότητας και του λαϊκισμού», στα «Π.Θ.» της 12/3/1993 – «Ο Λαϊκισμός του Α. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ», στα «Π.Θ.», της 9/4/1993 – «Ο εκμαυλισμός των λαών» στα «Π.Θ.» της 3/12/1993 – «Οι «προστάτες» των κομματικών οπαδών», στα «Π.Θ.» της 11/2/1994 – «Ο εθνικολαϊκισμός του ΠΑΣΟΚ και η εθνική απάτη του Α. Παπανδρέου», στα «Π.Θ.» της 18/2/1994 – «Οι πραματευτάδες της πατρίδας», στα «Π.Θ.» της 18/3/1994 – «Ο θρίαμβος του λαϊκισμού και η καλλιέργεια του φασισμού» στα «Π.Θ.» της 22/4/1994 – «Η ώρα του θανάτου του πολιτικο-κοινωνικού συστήματος της μαϊμούς» στα «Π.Θ.» της 18/11/1994 – «Η χρεοκοπία της αυτοδυναμίας», στην «Καθημερινή» της 4/6/1991 – «Αναζητώντας το πολιτικό στίγμα του ΠΑΣΟΚ», στην «Καθημερινή», της 16/11/1988 – «Οι διαδοχικές μεταμορφώσεις του Α. Παπανδρέου», στην «Καθημερινή», της 8/1/1989 – «ΠΑΣΟΚ = Ελλάδα: Μία επικίνδυνη πολιτική θεωρία», εφ. «24 ώρες», της 21/12/1988, - «Λαϊκισμός = Απολυταρχισμός», στα «Π.Θ.», της 23/4/1993 – «Ο Λαϊκισμός εγκυμονεί εθνικές συμφορές», στα «Π.Θ.», της 12/11/1992).
Εκατοντάδες κείμενα αγωνίας για τον λαϊκοκτόνο λαϊκισμό, στην άκρατη λειτουργία και εφαρμογή του οποίου οι πάντες έσπευδαν να επωφεληθούν ξεσκίζοντας τις σάρκες της πατρίδας. Όλα τα κόμματα και σύσσωμη η κοινωνιοκτόνος δημοσιογραφία φέρουν τεράστια ηθική, πολιτική και ποινική ευθύνη για τις «εθνικές συμφορές» όπως έγραφα στο άρθρο μου του 1993).
Ερωτάται: Πώς θα δικαστούν οι υπεύθυνοι της εθνικής τραγωδίας; Η κάλπη είναι ατελέσφορος τρόπος απονομής δικαιοσύνης. Ένα Γουδί ή τα έκτακτα Στρατοδικεία είναι πιο αποτελεσματικά και πιο ενδεδειγμένα.
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημέρωσης Εθνικών Θεμάτων
Γιατί τόσο ετεροχρονισμένα ο κ. Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τόλμησε να πει αυτή την αλήθεια;
Έπρεπε πρώτα να ενταφιάσει τον «κυρίαρχο» λαό και να υποθηκεύσει το μέλλον των επερχομένων γενεών για να πει αυτή την αλήθεια;
Γιατί αυτός –και οι λοιποί λαϊκιστές- δεν τόλμησαν ν’ ανοίξουν τις σελίδες του έργου μου «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα»; (εκδ. «Ergo», Αθήνα 2002).
Γιατί παρά τις προ τριακονταετίας επισημάνσεις και εκκλήσεις του γράφοντος για τις εθνοκτόνες και κοινωνιοκτόνες λειτουργίες του λαϊκισμού εξακολουθούσαν να τον έχουν ως πολιτικό ευαγγέλιο;
Όμως αυτά που δεν τολμούσαν να πουν οι δήθεν ηγέτες, τα έλεγε και τα έγραφε ο πολίτης Παπαγαρυφάλλου ήδη από το 1996 γράφοντας και τα εξής, όταν ο Σημίτης ανέβαινε τα σκαλιά της εξουσίας και το σύστημα της σήψης και του λαϊκισμού έψελνε το ωσαννά για τον ερχομό του: «Ύμνος, λοιπόν του χυδαίου λαϊκισμού στον νέο Μεσσία του «εκσυγχρονισμού», δηλαδή του μοντέρνου λαϊκισμού, στον οποίο αρκεί και μια τετραετία να θάψει την Ελλάδα, αν φυσικά προλάβει και αν δεν βρεθούν άλλοι Έλληνες να τσακίσουν το λαϊκισμό του και την πολιτική του. Ο γράφων εύχεται να μην επαληθευτεί σ’ αυτό το κακό εθνικό όνειρο» (βλ. όπ. π. σελ. 350-351).
Δυστυχώς, πολιτικάντηδες, κομματάρχες, δημοσιογραφούντες κάθε λογής και «ηγέτες» - που δεν είναι σε θέση να δούν τι θα γίνει αύριο- εσιώπησαν ενόχως ρίχνοντας νερό στο μύλο του εθνοκτόνου λαϊκισμού.
Μικρά ανθρωπάκια εν μέσω μιας χαβουζοποιημένης ελληνικής κοινωνίας η οποία πληρώνει –δυστυχώς πληρώνουν και οι ελάχιστοι που αντιστάθηκαν – τα επίχειρα της τυχοδιωκτικής συμπεριφοράς της (Για την πατριδοκτόνο και κοινωνιοκτόνο λειτουργία και εφαρμογή του (βλ. π.χ. τα άρθρα μου: «Πτυχές πολιτικής και κοινωνικής αποσύνθεσης», στα «Πολιτικά Θέματα» (Π.Θ.) της 27/3/1992 – «Αθλιότητα της πολιτικής η πολιτική της αθλιότητος» στα «Π.Θ.» της 6/3/1992 – «Σελίδες από την ιστορία της φαυλότητας και του λαϊκισμού», στα «Π.Θ.» της 12/3/1993 – «Ο Λαϊκισμός του Α. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ», στα «Π.Θ.», της 9/4/1993 – «Ο εκμαυλισμός των λαών» στα «Π.Θ.» της 3/12/1993 – «Οι «προστάτες» των κομματικών οπαδών», στα «Π.Θ.» της 11/2/1994 – «Ο εθνικολαϊκισμός του ΠΑΣΟΚ και η εθνική απάτη του Α. Παπανδρέου», στα «Π.Θ.» της 18/2/1994 – «Οι πραματευτάδες της πατρίδας», στα «Π.Θ.» της 18/3/1994 – «Ο θρίαμβος του λαϊκισμού και η καλλιέργεια του φασισμού» στα «Π.Θ.» της 22/4/1994 – «Η ώρα του θανάτου του πολιτικο-κοινωνικού συστήματος της μαϊμούς» στα «Π.Θ.» της 18/11/1994 – «Η χρεοκοπία της αυτοδυναμίας», στην «Καθημερινή» της 4/6/1991 – «Αναζητώντας το πολιτικό στίγμα του ΠΑΣΟΚ», στην «Καθημερινή», της 16/11/1988 – «Οι διαδοχικές μεταμορφώσεις του Α. Παπανδρέου», στην «Καθημερινή», της 8/1/1989 – «ΠΑΣΟΚ = Ελλάδα: Μία επικίνδυνη πολιτική θεωρία», εφ. «24 ώρες», της 21/12/1988, - «Λαϊκισμός = Απολυταρχισμός», στα «Π.Θ.», της 23/4/1993 – «Ο Λαϊκισμός εγκυμονεί εθνικές συμφορές», στα «Π.Θ.», της 12/11/1992).
Εκατοντάδες κείμενα αγωνίας για τον λαϊκοκτόνο λαϊκισμό, στην άκρατη λειτουργία και εφαρμογή του οποίου οι πάντες έσπευδαν να επωφεληθούν ξεσκίζοντας τις σάρκες της πατρίδας. Όλα τα κόμματα και σύσσωμη η κοινωνιοκτόνος δημοσιογραφία φέρουν τεράστια ηθική, πολιτική και ποινική ευθύνη για τις «εθνικές συμφορές» όπως έγραφα στο άρθρο μου του 1993).
Ερωτάται: Πώς θα δικαστούν οι υπεύθυνοι της εθνικής τραγωδίας; Η κάλπη είναι ατελέσφορος τρόπος απονομής δικαιοσύνης. Ένα Γουδί ή τα έκτακτα Στρατοδικεία είναι πιο αποτελεσματικά και πιο ενδεδειγμένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου