Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεματων
Ο ακαταπόνητος ιστορικός ερευνητής και πολυγραφότατος συγγραφέας Γιώργος Λεκάκης, υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων, με το έργο του αυτό μας ξεναγεί στις ιστορικές μνήμες της «άγνωστης Μικράς Ασίας» και με τον προβολέα της ιστορικής του γνώσης φωτίζει άγνωστες πραγματικά ιστορικές, μυθολογικές και πολιτισμικές πτυχές και πηγές ενός «χαμένου» κόσμου του πανάρχαιου ελληνικού πολιτισμού.
Ενός εθνικού πολιτισμού που χάνεται στην αχλύ της ιστορίας μας και τον οποίο ανασύρει στο φως της όχι μόνο με τη διεισδυτική του γραφίδα αλλά και ένα πλήθος φωτογραφικού υλικού από το οποίο αναδύονται άγνωστα πολιτιστικά στοιχεία και ιστορικά δεδομένα.
Ο συγγραφέας, ως νεώτερος Παυσανίας, έκανε επιτόπιες έρευνες και ιστορικο-μυθολογικές μελέτες μιας άγνωστης περιοχής, παραθέτοντας πίνακες των πόλεων και κωμοπόλεων, οι οποίες «επί των Ρωμαίων Καισάρων ανέρχονταν σε 500», ένα μεγάλο τμήμα των οποίων παραθέτει ονομαστικά στις σελίδες 13-41.
Πρόκειται για μία μελέτη και έρευνα προϊόν μόχθου μεγάλου και ευσυνείδητης εργασίας, με πλήθος ιστορικών και μυθικών πηγών. Το γεγονός, υπογραμμίζει και ο ίδιος γράφοντας: «Η εργασία αυτή έγινε έπειτα από τουλάχιστον διετή αναλυτική εξέταση χαρτών της περιοχής του 17ου-19ου αι.» (σελ. 12).
Αξίζει να σημειωθεί ότι παραθέτει την ονομασία των πόλεων τόσο στα ελληνικά όσο και στα τουρκικά, ενώ ταυτόχρονα καταγράφονται γενικά πληθυσμιακά στοιχεία της Μικράς Ασίας κατά το 1922 (σελ. 43-45).
Από τα απογραφικά αυτά στοιχεία προκύπτει ότι επί γενικού πληθυσμού 12.388.000 τα 2.690.000, δηλ. το 22% ήταν Έλληνες και το 1.833.000, δηλ. το 15% Τούρκοι.
Προσκομίζοντας ένα τεράστιο βιβλιογραφικό υλικό και πληθώρα ιστορικών στοιχείων από την αρχαιολογική σκαπάνη ο ταλαντούχος συγγραφέας αποδεικνύει το αναμφισβήτητο της ελληνικότητας των πόλεων, παραθέτοντας και το αναμφισβήτητο φωτογραφικό υλικό, που αποδεικνύει τον πανάρχαιο πολιτισμό τους. Θέατρα, νομίσματα, αγάλματα, λιμάνια, ανάγλυφες παραστάσεις, ερείπια μνημείων, τάφοι και πλείστα όσα ιστορικά ντοκουμέντα αποδεικνύουν ότι από τον ιερό αυτό χώρο του πολιτισμού πέρασαν Έλληνες.
Ο γράφων είχε την τύχη να παρακολουθήσει την παρουσίαση αυτού του ιστορικού ντοκουμέντου, με διαφάνειες των πόλεων, που έκανε ο συγγραφέας στον «Πειραιϊκό Σύνδεσμο» στις 2 Μαΐου.
Από το ντοκουμέντο αυτό και τις διαφάνειες που προβλήθηκαν, ο γράφων έμαθε πολλά που αγνοούσε.
Πρόκειται για ένα εθνωφελές έργο, του οποίου ένα σημαντικό μέρος θα έπρεπε να διδάσκεται στα ιστορικά μας εγχειρίδια και να διαδίδουν τα ανθελληνικά υπουργεία «Πολιτισμού» και «Απαιδείας».
Δεν ξέρω αν ενδιαφερθεί για το θέμα αυ8τό ο περιβόητος οργανισμός τουρισμού ή το υπουργείο Τουρισμού, αν έχουμε τέτοιο. Οπωσδήποτε θα πρέπει να το μελετήσουν στη Σχολή Ξεναγών (αν λειτουργεί) στην οποία εδώ και 15 χρόνια έκανα πρόταση να διδάσκονται στοιχεία από την Αθηναϊκή Δημοκρατία, με το επιχείρημα ότι: «Δεν είναι δυνατό να γίνεται ξενάγηση στην Πνύκα και να μην γνωρίζει ο/η ξεναγός το γινόταν εκεί και πως γινόταν».
Όμως η αίτηση-πρόταση δεν απαντήθηκε. Το Ελλαδιστάν και τα Κομματιστάν, ασχολούνται μόνο με το αρπαχτάν και γι’ αυτό τώρα ο φαύλος λαός λέει αμάν!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το βιβλίο εκδόθηκε από τον «Κάδμο» και κυκλοφορεί (προς το παρόν) ελεύθερα (ποσοστά δεν παίρνω).
Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεματων
Ο ακαταπόνητος ιστορικός ερευνητής και πολυγραφότατος συγγραφέας Γιώργος Λεκάκης, υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων, με το έργο του αυτό μας ξεναγεί στις ιστορικές μνήμες της «άγνωστης Μικράς Ασίας» και με τον προβολέα της ιστορικής του γνώσης φωτίζει άγνωστες πραγματικά ιστορικές, μυθολογικές και πολιτισμικές πτυχές και πηγές ενός «χαμένου» κόσμου του πανάρχαιου ελληνικού πολιτισμού.
Ενός εθνικού πολιτισμού που χάνεται στην αχλύ της ιστορίας μας και τον οποίο ανασύρει στο φως της όχι μόνο με τη διεισδυτική του γραφίδα αλλά και ένα πλήθος φωτογραφικού υλικού από το οποίο αναδύονται άγνωστα πολιτιστικά στοιχεία και ιστορικά δεδομένα.
Ο συγγραφέας, ως νεώτερος Παυσανίας, έκανε επιτόπιες έρευνες και ιστορικο-μυθολογικές μελέτες μιας άγνωστης περιοχής, παραθέτοντας πίνακες των πόλεων και κωμοπόλεων, οι οποίες «επί των Ρωμαίων Καισάρων ανέρχονταν σε 500», ένα μεγάλο τμήμα των οποίων παραθέτει ονομαστικά στις σελίδες 13-41.
Πρόκειται για μία μελέτη και έρευνα προϊόν μόχθου μεγάλου και ευσυνείδητης εργασίας, με πλήθος ιστορικών και μυθικών πηγών. Το γεγονός, υπογραμμίζει και ο ίδιος γράφοντας: «Η εργασία αυτή έγινε έπειτα από τουλάχιστον διετή αναλυτική εξέταση χαρτών της περιοχής του 17ου-19ου αι.» (σελ. 12).
Αξίζει να σημειωθεί ότι παραθέτει την ονομασία των πόλεων τόσο στα ελληνικά όσο και στα τουρκικά, ενώ ταυτόχρονα καταγράφονται γενικά πληθυσμιακά στοιχεία της Μικράς Ασίας κατά το 1922 (σελ. 43-45).
Από τα απογραφικά αυτά στοιχεία προκύπτει ότι επί γενικού πληθυσμού 12.388.000 τα 2.690.000, δηλ. το 22% ήταν Έλληνες και το 1.833.000, δηλ. το 15% Τούρκοι.
Προσκομίζοντας ένα τεράστιο βιβλιογραφικό υλικό και πληθώρα ιστορικών στοιχείων από την αρχαιολογική σκαπάνη ο ταλαντούχος συγγραφέας αποδεικνύει το αναμφισβήτητο της ελληνικότητας των πόλεων, παραθέτοντας και το αναμφισβήτητο φωτογραφικό υλικό, που αποδεικνύει τον πανάρχαιο πολιτισμό τους. Θέατρα, νομίσματα, αγάλματα, λιμάνια, ανάγλυφες παραστάσεις, ερείπια μνημείων, τάφοι και πλείστα όσα ιστορικά ντοκουμέντα αποδεικνύουν ότι από τον ιερό αυτό χώρο του πολιτισμού πέρασαν Έλληνες.
Ο γράφων είχε την τύχη να παρακολουθήσει την παρουσίαση αυτού του ιστορικού ντοκουμέντου, με διαφάνειες των πόλεων, που έκανε ο συγγραφέας στον «Πειραιϊκό Σύνδεσμο» στις 2 Μαΐου.
Από το ντοκουμέντο αυτό και τις διαφάνειες που προβλήθηκαν, ο γράφων έμαθε πολλά που αγνοούσε.
Πρόκειται για ένα εθνωφελές έργο, του οποίου ένα σημαντικό μέρος θα έπρεπε να διδάσκεται στα ιστορικά μας εγχειρίδια και να διαδίδουν τα ανθελληνικά υπουργεία «Πολιτισμού» και «Απαιδείας».
Δεν ξέρω αν ενδιαφερθεί για το θέμα αυ8τό ο περιβόητος οργανισμός τουρισμού ή το υπουργείο Τουρισμού, αν έχουμε τέτοιο. Οπωσδήποτε θα πρέπει να το μελετήσουν στη Σχολή Ξεναγών (αν λειτουργεί) στην οποία εδώ και 15 χρόνια έκανα πρόταση να διδάσκονται στοιχεία από την Αθηναϊκή Δημοκρατία, με το επιχείρημα ότι: «Δεν είναι δυνατό να γίνεται ξενάγηση στην Πνύκα και να μην γνωρίζει ο/η ξεναγός το γινόταν εκεί και πως γινόταν».
Όμως η αίτηση-πρόταση δεν απαντήθηκε. Το Ελλαδιστάν και τα Κομματιστάν, ασχολούνται μόνο με το αρπαχτάν και γι’ αυτό τώρα ο φαύλος λαός λέει αμάν!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το βιβλίο εκδόθηκε από τον «Κάδμο» και κυκλοφορεί (προς το παρόν) ελεύθερα (ποσοστά δεν παίρνω).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου