Ε ί μ α σ τ ε Ε λ λ ά δ α, «Χ α ρ α υ γ ή»

Με τον Λάζαρο Μαύρο

Α Π Ο ΤΗ μητέρα πατρίδα μας την Ελλάδα πήρε το 1956 τ’ όνομά της η 54χρονη σήμερα «Χαραυγή» του ΑΚΕΛ. Ολοφάνερη πρόθεση σύνδεσης με το όνομα «Αυγή», της αριστερής εφημερίδας των Αθηνών. Της το ‘δωσε ο άχρι θανάτου -και επί της ταφόπλακάς του ακόμη, εν κοιμητηρίω σκλαβωμένης Κοντέας- ομνύων στη Γαλανομάτα Λευτεριά, κορυφαίος τότε του ΑΚΕΛ ποιητής Τεύκρος Ανθίας - Ανδρέας Παύλου (1903-1968): «Χαραυγή» κι απ’ τ’ όνομά της κραυγάζουσα τους ενωτικούς πόθους, με την «Αυγή» της μητρός Ελλάδος!
Μ Ε ΣΤΙΧΟΥΣ του επίσης ελληνολάτρη ποιητή Θοδόση Πιερίδη (1908-1968), τυπωμένους πάντα κάτω ακριβώς απ’ τ’ όνομά της στην 1η σελίδα κυκλοφορεί, καθημερινά, η «Χαραυγή»: «Τούτη δίψα δε σβήνει, τούτη η μάχη δεν παύει, χίλια χρόνια αν περάσουν, δεν πεθαίνουμε σκλάβοι». Που τραγουδά κι ο Νταλάρας, με τη «Διάσταση», στο «Ες γην εναλίαν Κύπρον» του Μιχ. Χριστοδουλίδη.
Α Π Ο ΤΗΝ κορυφαία του Θ. Πιερίδη «Κυπριακή Συμφωνία». Όπου και τα εξής: «Και μάθε πως όχι τα κλαριά να μας κόψεις / όχι τα σπίτια που μας έκαψες / μόνο πέτρα πάνω στην πέτρα να μη μείνει / δεν προσκυνούμε./ Τι τα δέντρα μας αν τα κόψεις και τα κάψεις / η γη μένει δική μας και τα ματακάνει./ Μόνον ένας Έλληνας να μείνει / - μόνος ένας σ' αυτήν την Ελλάδα την ολόκληρη - πάντα θα πολεμούμε. Και μην ελπίζεις / πως τη γη μας θα την κάμεις δική σου. / Βγάλτο απ' το νου σου. […] Λογαριάσατε λάθος με το νου σας, εμπόροι, / δε μετριέται πατρίδα, λευτεριά με τον πήχη! / Κι αν μικρός είν' ο τόπος και το θέλει και μπόρει / τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι […] Όχι, εσάς δε σας θέλει τούτη η γη, δε σας ξέρει! / Όλα εδώ 'ναι δικά μας! Τι απ' το κάθε λιθάρι / απ' το χώμα, απ' το δέντρο, το νερό και τ' αγέρι / το κορμί μας μια στάλα για να γίνει έχει πάρει. / Η ψυχή μας επήρε μια πνοή απ' το καθένα. / Όλα εδώ 'ναι δικά μας - μα για σας όλα ξένα! […] Στης Μεσόγειος τι θέτε τη γλυκιά γαλανάδα; / Εμείς είμαστε Κύπρος, εμείς είμαστε Ελλάδα!»…
Τ Η Σ «ΧΑΡΑΥΓΗΣ», λοιπόν, ο πρωτοσέλιδος στ’ όνομά της μόνιμος ποιητής, όσα κι αν γράφουν οι τωρινοί κυβερνώντες στις σελίδες της, εσαεί θα υπενθυμίζει ότι «εμείς είμαστε Κύπρος, εμείς είμαστε Ελλάδα». Κι ότι «δεν μετριέται με τον πήχη» λ.χ. των προτάσεων Χριστόφια για το «Περιουσιακό», ούτε η πατρίδα, ούτε η λευτεριά. Αμφότερες μάς ανήκουν ολόκληρες κι αρτιμελείς. Λευτεριά και πατρίδα. Της Κερύνειας συμπεριλαμβανομένης. Ελληνικής. Δύναται άραγε να εισαχθεί του Θ. Πιερίδη η «Κυπριακή Συμφωνία» στο 21ο συνέδριο του ΑΚΕΛ, ενάντια στις διζωνικές υποταγές του «Συνεταιρισμού Δύο Συνιστώντων Στέιτς» των δήθεν «γενναίων» της δειλίας «προσφορών» τού, κακή τη μοίρα, νυν ΠτΔ κ. Χριστόφια;

Πηγή : http://www.sigmalive.com/