Δάντης: "Ο όχλος συχνά ζητωκραυγάζει για το θάνατό του και τον θάνατο της ζωής του" (Αναφέρεται από τον Ν. Μακιαβέλι στο έργο του: "Η χειραγώγηση του όχλου" εκδ. β', "Ροές", Αθήνα, 1998, σελ. 33)

Ο πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

Πρόεδρος της Επιτροπής Ενημερώσεως Εθνικών Θεμάτων

Αυτή τη θεμελιώδη ιστορική λειτουργία στη ζωή των ανθρώπων ανέδειξε "ο πατέρας της ιταλικής ποίησης" που άφησε στην ανθρωπότητα το γνωστό του έργο; "Θεία Κωμωδία". Από τότε πέρασαν εφτά αιώνες και θα νόμιζε κανείς ότι γράφτηκε σήμερα  για τον "κυρίαρχο" ελληνικό λαό. Ένα λαό ο οποίος ετούτα τα χρόνια της πολιτικής χολέρας κάνει αυτό που είπε ο Δάντης.

Πρόκειται για μια πολιτική-κοινωνιολογική λειτουργία των ανθρωπίνων κοινωνιών την οποία πρώτος διαπίστωσε ο Πλάτων στην "Πολιτεία" γράφοντας: "Ο δήμος (λαός) έχει την συνήθειαν ν' αναδεικνύει εκάστοτε ένα κατ' εξοχήν προστάτην του και τον περιβάλλει με πάσαν ισχύν και εξουσίαν".

Συνεχίζοντας ο Πλάτων, συμπεραίνει γράφοντας: "Είναι λοιπόν φανερόν ότι από αυτήν την ρίζαν των προστατών του δήμου ξεφυτρώνει ο τύραννος και από πουθενά αλλού" (Βιβλίο Η').

Σαράντα, λοιπόν, χρόνια ο "λαός που είναι πνιγμένος στα σκατά", μαζί μ' αυτούς που χειροκροτούσε και ψήφιζε, παραιτήθηκε από κάθε ανθρώπινη και πολιτική ιδιότητα και έδωσε λευκή επιταγή στα κόμματα και ιδιαίτερα τα δύο της εξουσίας.

Στο όνομα των ατομικών μικροσυμφερόντων αυτομετατράπηκε σε πολιτικό Αυστραλοπίθηκο. Τώρα οι "προστάτες" του γίνονται τύραννοί το. Ήταν καιρός.

Αυτή την κατάληξη προσπαθούσα να καταδείξω εδώ και δεκάδες χρόνια με τα κείμενά μου, τα οποία συναντούσαν την αδιαφορία και τη σιωπή!