Η αυτοεπαληθευόμενη προφητεία

Η πρώτη αντίδραση του μεγάλου ηγέτη, μόλις πληροφορήθηκε την κλοπή της σορού του Τάσσου Παπαδόπουλου, ήταν να την χαρακτηρίσει προβοκάτσια. ‘Ετσι προσδοκούσε να ήταν. Αυτή η εξήγηση εξυπηρετούσε καλύτερα τη στρατηγική και την τακτική του και ιδιαίτερα το καλό κλίμα. Και από την άλλη εξέθετε και τον Τάσσο Παπαδόπουλο, που για να τον ανατρέψει ήταν ικανός να συνεργαστεί και συνεργάστηκε και με το διάβολο. ‘Ηταν προβοκάτσια και τελειώσαμε. Ούτε τηλεφώνημα στην τραγική σύζυγο ένιωσε την ανάγκη ή την ευγένεια να κάνει ο ανθρώπινος ηγέτης.
Η αστυνομία έτρεξε να επαληθεύσει την προφητεία. Μάζεψε κάποιους νεαρούς και τους ανέκρινε. Τίποτε. Δεν ήταν λοιπόν προβοκάτσια των εθνικιστών, αυτών που δεν θέλουν λύση; Τι να κάνουμε τώρα;
Και τότε άρχισαν να κυκλοφορούν οι χυδαίες λαϊκές εκδοχές, που με τρόπο κυκλοφορούσαν από λαϊκό καφενείο σε λαϊκό σωματείο, με στόχο να πλήξουν την αξιοπρέπεια του νεκρού και της οικογένειας. ‘Επρεπε να τον εξευτελίσουν για να μην τους ενοχλεί η αξιοπρέπειά του, που δεν τους άφηνε να κοιμηθούν. Την μια η κ. Φωτεινή ταξίδευε στην Ευρώπη είτε για να πάρει τα λύτρα, είτε για να μεταφέρει τη σορό που έκλεψε η οικογένεια. Μερικοί ήταν βέβαιοι πως η Φωτεινή και τα παιδιά ήταν ικανοί για κάθε υπόνοια αρρωστημένων μυαλών. Φτάνει να μιλούσαν γι αυτούς τα μέσα, φτάνει να έβγαιναν στην τηλεόραση, ήταν αρκετό να τους λυπάται ο κόσμος. Τελικά ούτε αυτές οι αρρωστημένες διαδόσεις τους εξυπηρέτησαν.
Κι όταν η οικογένεια απρόσμενα πήρε πληροφορίες με τον γνωστό τρόπο και για τους γνωστούς λόγους και κατάφερε να βρει ξανά την σoρό του αγαπημένου τους και του λαού της αξιοπρέπειας, έπρεπε να προβληθεί πριν της ώρας της μια άλλη προφητεία, πάντα με τρόπο που να μειώνει την οικογένεια του Τάσσου Παπαδόπουλου. Και βγήκε ο από σπόντα υπουργός να δηλώσει ως προφητάναξ, αλλά με μασημένα λόγια και διακομμένη φωνή, ότι ήταν βέβαιος πως η απαγωγή έγινε για λύτρα. Και μάλιστα ότι οι απαγωγείς είχαν ζητήσει λύτρα, αλλά δεν πήραν τίποτε. Τόσο τσιγγούνα ήταν η οικογένεια. Αλλά οι πληροφορίες του υπουργού ήταν σίγουρες. Ζήτησαν λύτρα. Τα κίνητρα της απαγωγής ήταν τα λύτρα που ζήτησαν οι απαγωγείς. Κι όταν η οικογένεια δήλωνε κατηγορηματικά πως δεν της ζήτησαν λύτρα, αλλά ζητούσαν χωρίς να πάρουν, πληρωμή για πληροφορίες για τον τόπο που βρισκόταν η σορός, ο από σπόντα υπουργός έκαμε μια μεγάλη υποχώρηση. ‘Ηταν βέβαιος για τα λύτρα. Δεν απέσυρε τις σκόπιμες ανακρίβειες, αλλά δέχτηκε να αλλάξει την λέξη λύτρα και την αντικατέστησε με την λέξη «οικονομική απαίτηση» Μεγαλόψυχος βλέπετε. Φτάνει να έμενε η ουσία, που θα ικανοποιούσε τον μεγάλο αρχηγό. ‘Ερχεται ανασχηματισμός βλέπετε.
Τούτη η εξήγηση έχει και λογική και προοπτική. ‘Ετσι ο υπουργός και οι διωκτικές αρχές τέθηκαν σε εγρήγορση για να την επαληθεύσουν. Η υπουργική δήλωση, που ξεσήκωσε την οικογένεια για την αφέλεια και τη βιασύνη της, πρέπει να γίνει αυτοεπαληθευόμενη προφητεία. Γιατί έτσι θα διασώσει και το χαμένο γόητρο της αστυνομίας, έτσι θα ικανοποιήσει και τις προσδοκίες της μεγάλης εξουσίας. Πρέπει να επαληθευτεί. Μήπως και προλάβει κάποια άλλη εξήγηση, που να ανατρέπει τα σχέδια και χαλάσει το καλό κλίμα. Η προφητεία μιλά για λύτρα. Λύτρα όμως ούτε ζητήθηκαν, ούτε πληρώθηκαν. Τελικά οι απαγωγείς εκτός από στυγεροί εγκληματίες είναι και εγκληματικά ηλίθιοι;

Πηγή : http://christofias-watch.blogspot.com