Του Ηλία Ηλιόπουλου
Διευθυντή του Ομογενειακού Πρακτορείου Ειδήσεων Ελλάδος
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο λαός μας βρίσκεται στην ανάγκη να προσπαθεί να σταθεί όρθιος σε σαπιοκάραβο που θαλασσοδέρνεται από τα κύματα των ηχηρών υποσχέσεων, των ασθενικών ελπίδων και των μανιωδών διαβεβαιώσεων ότι θα αράξει ασφαλής σε λιμάνι γαλήνιο. Μα που η «ξενοκίνητη» τρικυμία δεν λέει να κοπάσει, ο απροσδιόριστος άνεμος να μειώσει κατηγορία ταχύτητος και ορίζοντας να φανεί στο απέραντο βάθος του βλέμματος, που να δείχνει αυγή γαλακτερή, οι τρελαμένες πυξίδες να σταθεροποιηθούν και οι πάλλουσες καρδιές μας να ηρεμήσουν. Έζησε ο λαός μας, ως άλλος Ιησούς μέρες Δόξης (με ξένα ανδραγαθήματα) Διδασκαλίας, (με ψεύτικα λόγια) Προαισθημάτων Φόβου, Πάθους, έφτασε μέχρι την άκρη του Τάφου, ανασήκωσε κερί Αναστάσεως μεσοπέλαγα, ταλαντευόμενος για το αν έγινε η Ανάστασή του στις Βρυξέλλες ή είναι φήμη και ζήτησε «τύπον των ήλων», μα που δεν του τον έδειξαν. Όμως καθημερινά προσπαθούν πιεστικά να τον πείσουν ότι έγινε. Μόνο που κάθε φορά του λένε άλλο τόπο, άλλο χρόνο, άλλο τρόπο. Και τρίζει δυνατά το καράβι από την καρίνα του μέχρι τους κάβους του, κουνιέται γλιστρερά το κατάστρωμά του και σείεται η γη που την αγναντεύει με λαχτάρα. Και που τον καταντήσανε να διασκεδάζει με το χάλι του, την πάλη του, το χαμό του και το χάδι, που του χαρίζουν κουνώντας του την παλάμη τους από μακριά, αδιευκρίνιστα αν αυτό είναι κίνηση θωπείας ή σύμβολο εξώφυλλου ανεπίτρεπτης πρόσφατης περιβόητης έκδοσης του γερμανικού περιοδικού FOCUS. Και τα μεν μεγάφωνα μέσα στον ορυμαγδό των συγκρούσεων φωνάζουν «σωθήκαμε, περάσαμε το κύμα» σιγομουρμουρίζει ο λαός μας, «μήπως πέσουμε σε ύφαλο ή έστω σε μπουνάτσα και του ενός κακού που γλιτώσαμε, μύρια μας έρθουν και δεν γλιτώσουμε. Και πασχίζουν οι ιθύνοντες καπεταναίοι μας, να μας πείσουν ότι δεν θα χρειασθεί να έρθει άλλο καράβι να μεταβιβασθούμε, αλλά ακούμε από τα ίδια μεγάφωνα ότι ψάχνουνε, έστω και με ήχους βραχνούς του καταργημένου από δεκαετιών συστήματος Morse, ανά τους ωκεανούς, μήπως κάποιο πλεούμενο θα μπορούσε να ακούσει το «έσο ες-S O S, SAVE OUR SOULES -σώστε τας ψυχάς ημών (και κυρίως τα σώματά μας, κοινώς το τομαράκι μας). Και δεν πείθεται ο λαός μας. Γιατί είναι δύσπιστος. Καθότι ακόμη είναι επηρεασμένος από την Κυριακή του Θωμά, του εσφαλμένα λεγόμενου Άπιστου. Ενώ ήταν απλά δύσπιστος ο άνθρωπος και παρότι και Μαθητής του Ιησού, δυσκολεύτηκε να πιστέψει στο Θαύμα της Αναστάσεως. Σκεφθείτε τώρα εμείς, να πιστέψουμε στο θαύμα της ανατάξεως που μας διδάσκουν νύχτα μέρα. Με νύχια και με ΜΜΕ. Μωρέ ας γίνει ανάταξη κι ας μην την πιστέψουμε. Όσο για την ανάπτυξη ας την πιστέψουμε κι ας μη γίνει. Ένα βήμα να γίνει να μη πέσουμε στη θάλασσα. Γιατί η επιταγή του «αείμνηστου» του 1980 «θα τους πετάξω στη θάλασσα και ας μην ξέρουν κολύμπι» τώρα κινδυνεύουμε να πραγματοποιηθεί. Και θάναι και με φουρτούνα και νύχτα και με σκυλόψαρα….νηστικά από το 2007.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου