Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Έλεγαν οι δικοί μας οι αρχαίοι ότι όποιος ονομάζει τα πράγματα καθορίζει την εξέλιξη τους. Το ζήτημα στην Πανεπιστημιακή και Πολιτική ημερήσια διάταξη, την ατζέντα έπρεπε να είναι το Νέο Ανατολικό Ζήτημα, το Τουρκικό Πρόβλημα. Η παθογένεια του που διαχέεται βίαια στο εσωτερικό του την Μικρά Ασία, τον Πόντο, την Μεσοποταμία, την Πόλη και στον περίγυρο του.
Αν οι λεγόμενες ηγεσίες της χώρας ήταν επαρκείς ηθικά, ψυχικά, διανοητικά, πολιτικά θα το καθιστούσαν πρώτο ζήτημα της Ευρωπαϊκής Πολιτικής ατζέντας με αυτό το όνομα: Το Τουρκικό πρόβλημα. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας.
Είναι λάθος η πρόταξη στην ατζέντα του Νεοοθωμανισμού. Γιατί είναι όνειρο θερινής νυκτός η επί το Τουρκικό, όνειρο του Μαλαστραντίν Χότζα, του Νταβούτογλου, του Κεμαλοισλαμισμού. Επίσης για έναν επί πλέον λόγο. Γιατί μεταβάλλεσαι σε υφιστάμενο προωθητή, πλασιέ του Νταβούτογλου της Άγκυρας και των φίλων της. Αφήνεις τον αντίπαλο να ονομάζει τα πράγματα.
Τους τελευταίους καιρούς παρουσιάζεται αυτή η ανατροπή της θεματολογίας της ατζέντας που προκαλεί μεγάλο αποπροσανατολισμό. Είναι έκφραση μορφωτικής και πολιτικής αδυναμίας. Κύρια όμως είναι η εξάρτηση από Εξωελλαδικούς μηχανισμούς, δυνάμεις που είναι εγκατεστημένες στο Κράτος, στους Θεσμούς, στα Πανεπιστήμια, στον Τύπο. Αυτό συμβαίνει στα περιφερειακά, δορυφορικά κράτη.
Έτσι στην Ελλάδα αντί να έχουμε ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης για την απελευθέρωση του Πατέρα της Δημοκρατίας στην Μικρά Ασία, τον Αμπτουλάχ Οτσαλάν, του νέου Νέλσον Μαντέλα όπως επιβάλουν τα ανθρωπιστικά και διεθνιστικά ιδεώδη μιλάμε για τον Νταβούτογλου και τον Ερντογάν που κρατούν σήμερα φυλακισμένα βρέφη ηλικίας πέντε ετών στο Αμέντ (την αρχαία Αμίδα).
Τι σημαίνει ο Νεοοθωμανισμός τους όχι μόνο για την Μικρά Ασία αλλά για τα Βαλκάνια; Να βάζουν οι γυναίκες στο Κόσσοβο, την Βοσνία, τα Τίρανα φερετζέ, να επανεμφανισθούν Βόσνιοι, Τουρκαλβανοί πασάδες, νταήδες και ναρκοκρατίδια, Ναρκομπεηλίκια. Οι λαοί των Βαλκανίων και ειδικά οι Έλληνες έχουμε νωπή την μνήμη της Οθωμανικής Κεμαλικής βαρβαρότητας και υπανάπτυξης.
Τα σύνορα της υποανάπτυξης στην Ευρώπη φθάνουν μέχρι εκεί που έφθασαν οι Οθωμανοί. Αν η Βιέννη είχε καταληφθεί την 11η Σεπτεμβρίου 1684 από τους Οθωμανούς θα γνώριζε την διαρκείας έξι και πλέον αιώνων τραγωδία της Κωνσταντινούπολης και της Τραπεζούντας. Η την δολοφονία της Σμύρνης.
Πηγή : http://polis-agora.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου