• Ειδική επιτροπή έχει επιλέξει η ΕΔΥ για να επεξεργασθεί συγκεκριμένες προτάσεις που θα διασώζουν την αποζημίωση αλλοδαπής, αλλά συγχρόνως θα εξοικονομούν πολύ μεγαλύτερα κονδύλια για τον κρατικό προϋπολογισμό. Το ζήτημα είναι ποιος θα τους ακούσει, καθώς ο κ. Παπακωνσταντίνου, αν και είναι ευκόλως εννοούμενο το λάθος που έχει γίνει, μάλλον δεν θα έχει καιρό πια να ακούσει τις προτάσεις των διπλωματών.
• Από την κρίση στις σχέσεις Τουρκίας - Ισραήλ ένα πρώτο κέρδος είναι ότι λόγω των εξελίξεων έχουν μάλλον ματαιωθεί για φέτος τα δρομολόγια του φεριμπότ από τη Χάιφα για την κατεχόμενη Αμμόχωστο. Και μάλλον οι πλούσιοι Ισραηλινοί, που αναζητούσαν τζόγο και διασκέδαση, δύσκολα θα ξαναπατήσουν στα κατεχόμενα, όπου δεν είναι και λίγοι πια οι φανατικοί ισλαμιστές, αλλά και όσοι υπακούν στο αντιεβραϊκό μένος του κ. Ερντογάν.
• Αν έχεις μια Λευκωσία, αν μάλιστα έχεις περάσει και από Βαλκάνια, θέλεις και μια Άγκυρα για να έχεις εξασφαλισμένη τη θριαμβευτική πορεία στην υπηρεσία. Αυτό ξέρει και ο Φωτής και έχει εκνευριστεί καθώς βλέπει πως επιβουλεύονται τη θέση του. Όσο για τα υπόλοιπα, ανάλογος εκνευρισμός επικρατεί και πέραν του Ατλαντικού, καθώς η τριετής παράταση περνά, δουλειά δεν γίνεται και η όρεξη των φιλόδοξων ανοίγει. Εξάλλου, μετά την υψηλή πολιτική στην Αθήνα κι αν δεν κάτσει η Άγκυρα, μια χαρά θα βολευτεί και με την Ουάσινγκτον…
• Πολλή συζήτηση έχει γίνει για την εγκληματική επίθεση των Ισραηλινών εναντίον των ακτιβιστών που κατευθύνονταν στη Γάζα. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής όμως ο τρόπος που ο κ. Ερντογάν και οι συνεργάτες του έστησαν την υπόθεση, επενδύοντας στις αγαθές προθέσεις των ακτιβιστών απ' όλον τον κόσμο που θέλουν να βοηθήσουν τον λαό της Γάζας.
• Το θέμα αναλύθηκε επαρκώς.
Απλώς πρέπει να πούμε ότι θα είχε πολύ ενδιαφέρον να δούμε αν η Άγκυρα θα έδειχνε την ίδια «ανθρωπιστική» ευαισθησία εάν οι ακτιβιστές την επόμενη φορά κατευθύνονταν προς τη νοτιοανατολική Τουρκία για να σπάσουν τον πραγματικό αποκλεισμό που υπάρχει στο τουρκικό Κουρδιστάν εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια… Γιατί η ευαισθησία στα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπορεί να είναι επιλεκτική και ούτε φυσικά είναι η Τουρκία η χώρα που φημίζεται για τον σεβασμό των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων.
• Πάντως η απόφαση ορισμένων φανατικών ομάδων από το Ισραήλ να ετοιμάσουν έναν μικρό στολίσκο με επιβάτες μαθητές και συνταξιούχους και να κατευθυνθούν στα κατεχόμενα της Κύπρου με σύνθημα «Τέρμα στην τουρκική κατοχή στην Κύπρο» είναι ενδιαφέρουσα, αλλά απαιτεί μεγάλη προσοχή. Οι Τούρκοι είναι αρκετά έμπειροι για να αποφύγουν την παγίδα, αλλά κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί εάν επιχειρηθεί να απωθηθούν με βίαιο τρόπο τα πλοιάρια αυτά. Και τότε θα βρεθεί μπλεγμένη και η Λευκωσία στην αντιπαράθεση Τουρκίας - Ισραήλ και, ως γνωστόν, όταν τσακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν οι ψύλλοι.
• Την αναγνώριση «αρωμουνικής» (βλάχικης) εθνικής μειονότητας στην Αλβανία ζήτησε ο ρουμάνος Πρόεδρος Μπασέσκου κατά την επίσκεψή του στα Τίρανα, σοκάροντας την αλβανική πολιτική ηγεσία. Η Ρουμανία τα τελευταία χρόνια επιχειρεί, αρχής γενομένης από την Αλβανία (προσφέροντας υποτροφίες κ.λπ.), να εμφανιστεί ως η «μητέρα πατρίδα» των βλάχικων πληθυσμών που ζουν διάσπαρτοι στα Βαλκάνια. Η μεγαλύτερη ομάδα βλάχων ζει στην Ελλάδα και καμία σχέση φυσικά δεν έχει με τη Ρουμανία, αλλά καλού-κακού ας φυλάμε τα ρούχα μας…
• Τελικά, αφού και ο Καντάφι είναι πρόθυμος να βοηθήσει την Ελλάδα, το ίδιο και ο σεΐχης των Εμιράτων κ. Αλ Θανί, ακόμη πιο πρόθυμοι οι Κινέζοι, τότε γιατί τρέξαμε να προσφύγουμε στο ΔΝΤ; Εκτός εάν οι κυβερνώντες έσπευσαν πρώτα να σιγουρέψουν τον εγκλωβισμό της χώρας στο ΔΝΤ και μετά να κοιτάξουν για εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης και επενδύσεων.
• Ένα ακόμη ενδιαφέρον συμπέρασμα από το ταξίδι της Λιβύης είναι ότι οι λεπτές αποστολές της εξωτερικής πολιτικής με σοβαρή οικονομική διάσταση έχουν ανατεθεί στον υπουργό Επικρατείας Χ. Παμπούκη. Μετά τα Εμιράτα ήταν η Λιβύη, ενώ είχε προηγηθεί η Κίνα. Ας μην ξεχνάμε και τα ταξίδια του Χάρη σε Παρίσι, Βερολίνο και αλλού για τον «μηχανισμό στήριξης», οπότε ακόμη και οι πιο καλόπιστοι βγάζουν ευλόγα συμπεράσματα για τον επόμενο θώκο του…
• Το γεγονός ότι η Ελλάδα, και ορθά, δεν αναγνωρίζει το Κόσοβο δεν σημαίνει ότι πρέπει να μην έχει παρουσία στην πολύ ευαίσθητη αυτή περιοχή. Η suis generis κατάσταση επιβάλλει ακριβώς το αντίθετο, τη μετατροπή δηλαδή της ελληνικής διπλωματικής αποστολής εκεί σε «υπερπρεσβεία», με προσωπικό όλων των ειδικοτήτων. Έτσι θα διατηρήσουμε πρόσβαση προς τους Κοσοβάρους, θα γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι σκαρώνουν οι εκπρόσωποι του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού, θα ενισχύουμε τη θέση μας και στο θέμα της διεθνοτικής σύγκρουσης στα Σκόπια και οι Σέρβοι θα μας έχουν ανάγκη.
•Με γραφεία τα οποία υπολειτουργούν αυτό που πετυχαίνουμε είναι απλώς να μη μας υπολογίζει κανείς…
• Με τον ενθουσιασμό των γνωστών μεγαλοστομιών του Μ. Καντάφι, μάλλον ξέχασαν οι δικοί μας να υπενθυμίσουν στους Λίβυους δυο σημαντικά προβλήματα που χρονίζουν στις σχέσεις μας: τα χρέη μερικών εκατομμυρίων δολαρίων προς ελληνικές επιχειρήσεις και την αξίωση να φθάνει η λιβυκή ζώνη αλιείας μέχρι σχεδόν τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας, στην Κρήτη… Είπαμε, καλοδεχούμενες οι επενδύσεις, αν και όταν έρθουν, αλλά ας μην τις πληρώσουμε οι ίδιοι και μάλιστα προκαταβολικά…
Πηγή : http://www.paron.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου